τα θεία γεγονότα … τότε και τώρα. Ιστορικά και βιωματικά.

οι άγιοι αναφέρουν πως τα θεία γεγονότα, παρότι συνέβησαν άπαξ, παρατείνονται στους αιώνες, αναμένοντας την δική μας κατά τάξη και ετοιμότητα μετοχή. 

Μια χονδροειδής προσέγγιση (επιδερμικά θρησκευτική, χλιαρή και τυπική) υπαγορεύει την επανάληψη και μνήμη των θείων γεγονότων μια φορά ετησίως στον λειτουργικό της κύκλο και έως εκεί. Μια φορά γέννηση της Θεοτόκου (8Σεπ) μία εισόδεια (21Νοε) μία Χριστούγεννα (25Δεκ) μία ευαγγελισμός (25Μαρ) μία Μ.Εβδομάδα και Πάσχα, μία ανάληψη, μία πεντηκοστή, μία κοίμηση Θεοτόκου (15 Αυγ) το κλείσιμο του κύκλου σωτηρίας και ξανά από την αρχή της ινδίκτου… ένας κύκλος, μία σπείρα, μία έλικα… που όμως σαν οικοδομή, ‘’θέλει’’ ο κάθε όροφος* νάχει βάση τον προηγούμενο. Πως θα ‘’ζήσουμε’’ γέννηση αν δεν προηγηθεί ευαγγελισμός; πως θα βιωθεί η ανάσταση αν δεν έχει προηγηθεί η γέννηση; (όλα εν ημίν, ομόρροπα της εξωτερικής ‘’ιστορίας’’). 

[ο Ευαγγελισμός ως προϋπόθεση της Αναστάσεως (και των δύο, ο ΣΤΑΥΡΟΣ) η σταύρωση του θελήματός μας, για χάριν του θελήματος του Θεού].   

Όπως (όμως) ο μεγάλος μαγνήτης διευθετεί σε τάξη τα μικρά μαγνητάκια, έτσι και η Μεγάλη Εβδομάδα ‘’τακτοποιεί’’ την κάθε Τετάρτη και κάθε Παρασκευή

Η στάση μας την Μεγάλη Εβδομάδα (Μητρ. Αντωνίου (Bloom) του Σουρόζ)

4 April 1993

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Σήμερα, την ημέρα των Βαΐων στεκόμαστε με δέος και θαυμασμό μπροστά σ’ αυτό που συνέβη, στο πως οι Ιουδαίοι δεν μπόρεσαν να συναντήσουν τον Χριστό, γιατί τον συνάντησαν με την φαντασία ότι Εκείνος είναι ένας ένδοξος βασιλιάς που θα μπορούσε να αναλάβει την εξουσία τώρα με κάθε ισχύ, να επικρατήσει και να καταρρίψει τους αλλόθρησκους, τους Ρωμαίους που είχαν κατακτήσει την χώρα τους, και που θα μπορούσε να επανιδρύσει ένα Βασίλειο, ένα επί γης βασίλειο του Ισραήλ. Ξέρουμε ότι Εκείνος δεν ήρθε γι’ αυτό, ήρθε για να ιδρύσει ένα Βασίλειο που δεν θα έχει τέλος, ένα βασίλειο αιώνιο, ένα Βασίλειο που δεν θα είναι ανοιχτό σ’ ένα έθνος, αλλά σε όλα τα έθνη, ένα βασίλειο που θα βασιζόταν στη ζωή και τον θάνατο του Υιού του Θεού που έγινε υιός του ανθρώπου.

Η Μ. Εβδομάδα είναι απ’ την αρχή ως το τέλος μία περίοδος τρομερής σύγχυσης. Οι Ιουδαίοι συναντούν τον Χριστό στις πύλες της Ιερουσαλήμ επειδή περιμένουν από Εκείνον έναν θριαμβευτή στρατιωτικό ηγέτη, αλλά Εκείνος θα έρθει για να

ΦΩΣ. Από το εξωτερικό ίχνος έως της εσωτερικής πληρότητος

Στο άρθρο σύμπτωση ή κάτι άλλο; Οι συντεταγμένες των Πυραμίδων της Γκίζας είναι η ταχύτητα του φωτός ο αρθρογράφος, λογικά κινούμενος συμπεραίνει πως … 

Όσο εντυπωσιακοί και αν ήταν οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι δεν μετρούσαν την ταχύτητα του φωτός, ούτε πλοηγούνταν χρησιμοποιώντας παγκόσμιες γραμμές γεωγραφικού μήκους και πλάτους. Και αν το είχαν κάνει αυτό, θα υπήρχαν πιθανώς λίγες περισσότερες αποδείξεις από την τοποθέτηση της Μεγάλης Πυραμίδας της Γκίζας σε γεωγραφικό πλάτος που ταυτίζεται με την ταχύτητα του φωτός εκφρασμένη σε μονάδα μέτρησης που ανακαλύφθηκε αιώνες μετά. Πρόκειται απλά για μια σύμπτωση. 

Επιτρέψτε μου να καταθέσω μια συμπληρωματική γνώμη, ‘’ίσως’’ διορθωτική της αδιάφορης σύμπτωσης σε ενδιαφέρουσα, μιας και μιλάμε για το φως…. (και για όσους η έννοια δεν περιορίζεται μόνο στα εξωτερικά ‘’φώτα’’).  

Ο άνθρωπος, ως επιστήμονας, εξάγει το άκρως ''λογικό'' συμπέρασμα, αφού διεργάζεται το πρόβλημα, χρονικά*. 

Το πέραν του χρόνου σύστημα αναφοράς, μοιάζει με αντιεπιστημονικό, μάλλον γιατί αυτό δεν μπορεί να μελετηθεί κάτω από το μικροσκόπιο.  

Οι περισσότεροι, δεν μας περνάει καν από το μυαλό, ότι ο καλός (υπέρχρονος) Θεός (το Φως το αληθινό) εισερχόμενος στον κόσμο, ''έστησε'' ''συμπτωματικά'' τις πυραμίδες εκεί, (με βάση την απίθανη σύμπτωση ότι: …το φως ταξιδεύει με 299,792,458 μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Την ίδια στιγμή το γεωγραφικό πλάτος των πυραμίδων είναι 29.9792458 N) για κάποιον λόγο, ώστε από αυτές και από άλλες ''συμπτώσεις'' (για όποιον μελετά, όπως το ύψος της που πολλαπλασιαζόμενο επί 1000 δίνει απόσταση γης-ηλίου, λεξαριθμικά = κλίμ(α)ξ θεού...., ο απόλυτος προσανατολισμός... ο σοθικός κύκλος, η σχέση με Ωρίωνα και Σείριο...) ο αιχμαλωτισμένος

Η ανάβασις της Μ.Εβδομάδος, η μετά την ευθεία της μεγάλης τεσσαρακοστής

Τὴν ψυχωφελῆ, πληρώσαντες Τεσσαρακοστήν, καὶ τὴν ἁγίαν ἑβδομάδα τοῦ Πάθους σου, αἰτοῦμεν κατιδεῖν Φιλάνθρωπε, τοῦ δοξάσαι ἐν αὐτῇ τὰ μεγαλεῖά σου, καὶ τήν ἄφατον δι΄ ημᾶς οἰκονομίαν σου, ὁμοφρόνως μελῳδοῦντες, Κύριε δόξα σοι.... 

Μετά την μεγάλη τεσσαρακοστή, που τύπος της είναι η όλη μας ζωή και το πέρασμα από την αίγυπτο στον πόδα (γέννηση και πρώτη ανάσταση), μετά την έρπουσα σταυροειδή πορεία και περιπλάνηση 40 ετών στην σκιώδη έξοδο, ευθεία τεσσαρακοστή και εξομολόγηση… ακολουθεί η, πάλι με σταυρό, ανύψωσις. 

Κύριε, Λαζάρου θέλων τάφον ἰδεῖν, ὁ μέλλων γνώμῃ τάφον οἰκεῖν, ἐπηρώτας· Ποῦ τεθείκατε αὐτόν, μαθὼν δὲ ὃ οὐκ ἠγνόεις, ἐφώνεις ὃν ἐπόθεις· Λάζαρε δεῦρο ἔξω, καὶ ἐπήκουσεν ὁ ἄπνους, τῷ πνοὴν αὐτῷ διδόντι, σοὶ τῷ Σωτῆρι τῶν ψυχῶν ἡμῶν. 

Σχίζει τα πέρατα ως αστραπή ο θείος λόγος και, όπως ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τόν υἱόν μου… εορταζόμενη αυτή η κλήση την επόμενη των Χριστουγέννων (26 Δεκ) η ίδια φωνή, μετά την έξοδο από την αίγυπτο,  πάλι μας καλεί για να μας εξάγει (ως πάσχα ιερό και καινό, μετά το σκιώδες νομικό) από την νοητή αίγυπτο και κόσμο, συνανυψώνοντάς μας. 

Δόθηκε η πρώτη πνοή και από σαρκικούς μας έστησε ως ψυχή ζώσα. Μετά δε την δημιουργία των 6 ημερών ακολουθεί η αναδημιουργία των 6 ημερών των Παθών για να μας μεταποιήσει σε πνευματικούς (1) και τελειώσει το έργο με την ανάσταση.  Την πρώτη δημιουργία ακολούθησε η 7^η ημέρα που ήταν η

Οι ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος ως βαθμίδες της κλίμακος της κρίσεως, με κορυφή την ανάσταση …

Ακούσαμε να ψάλλεται το Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα…. με το Ουκέτι εις τήν επίγειον Ιερουσαλήμ διά τό παθείν, αλλά αναβαίνω εις Τον Πατέρα και συνανυψώ υμάς… 

Κι ενώ φαίνεται ότι έχουμε χρόνο πάνω στο κλιμακοστάσιο να ρίχνουμε ματιές (για μελέτες στους πλούσιους παρατιθέμενους θησαυρούς) εμπεριεχόμενο στα οροφοδιαμερίσματα που απλώνονται δεξιά – αριστερά, από κάθε σκαλοπατάκι, η αλήθεια είναι πως ο χρόνος μας πιέζει και πιέζεται. Ο ίδιος βιάζεται να καταργηθεί, να μηδενιστεί και δώσει την σκυτάλη στην ανέσπερο ημέρα της Αναστάσεως, Σε Αυτόν που εσκύλευσε τον άδη και κατήργησε τον θάνατο… 

Όντας όμως αυτό το πλατύσκαλο* στην κορυφή, τι το πιο λογικό να πάρουμε τα πράματα από την αρχή… κι αν μας δώσει ο καλός Θεός χρόνους, ας αναλωθούμε τότε με συστολή σε θεωρίες και πράξεις. Τώρα ΣΤΑΥΡΟΣ. Ο καθ’ημέραν αιρόμενος μεν, αλλά τώρα με συμπύκνωση, βάσεως ως αφετηρία και ύψος σκοπού.   

Κατά τον αγ.Εφραίμ αριζονίτη: … Όλος ο λαός εκείνος, που έκραζε «Ώσαννά τώ Υίώ Δαβίδ, ευλογημένος ό έρχόμενος έν όνόματι Κυρίου, ό βασιλεύς του Ισραήλ», μετά από λίγες μέρες έκραζε με μανία το «Σταυρωθήτω». 

Μπροστά σε αυτήν την τρεπτότητα και αλλοίωση, (εδώ κακή) έρχεται η ώρα να δούμε ότι κάθε μέρα, κάθε μεγάλη ημέρα δίνουμε εξετάσεις και, αν η

Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα….

Είναι γνωστό, μα όχι τόσο βιούμενο λόγω βαρυκαρδίας και παχυλότητος της συνείδησης, ότι τα θεία γεγονότα, παρότι συνέβησαν άπαξ, παρατείνονται στους αιώνες.

Είναι σαν μια πέτρα που πέφτει στην λίμνη και δημιουργεί ομόκεντρους κύκλους μέχρι τα όρια αυτής,, έστω κι αν προς το άκρα είναι πιο αχνά έως  ανεπαίσθητα. Όσο πλησιάζουμε όμως στο γεγονός, τόσο πιο έντονες είναι οι ‘’γραμμές’’ και ανάλογα πιο αισθητές. Όσο πιο διάφανοι οι δερμάτινοι χιτώνες τόσο πιο ‘’ορατή και αισθητή’’ η θεία παρουσία.

Πέτρα ην Χριστός Ο ενχρονισθείς και χωρεθείς (στον σταυροειδή χωροχρόνο) δια Της Θεοτόκου.

Επαινείται Η Κυρία Θεοτόκος ως η μακαριωτέρα και πρότυπο της προσευχής (κορωνίδα κεφαλή) της νηστείας (βάση κοιλία) και με το ευαγγέλιο του μεγάλου παρακλητικού Της, της σε άριστο βαθμό ακρόασης και τήρησης (οριζόντια διάσταση αγιοπνευματικής επισκίασης) των θείων εντολών, εν τη καρδία και στην ζωή Της.

Στο σύνολο των έντονων γραμμάτων τυπώνεται ορθόδοξα εφ’ημών, Ο ΣΤΑΥΡΟΣ,

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

...προ και χωρίς XC ο ''μαγνήτης'' που (διαχρονικά ως υπέρχρονος) φέρει την τάξη από το χάος, ήταν αδιόρατος, ανεπαίσθητος... μετά και με XC, τοποθετήθηκε πάνω από τις εβδομάδες δίνοντας την τάξη σε όλες, με την Τετάρτη και Παρασκευή και Κυριακή μικροπροτυπώσεις. Αν συναισθηματικώς θέλει κάποιος να ''νοιώσει'' και να ''ζήσει'' την μεγαλοβδομάδα, αλλά αδιαφορώντας ή μη μεριμνώντας για την τήρηση αυτής της τάξης διαρκώς, μοιάζει να θέλει να πηδήξει μονομιάς 52 σκαλοπάτια...

...θα χρειαστεί μια μικρή ώθηση εκ Θεού (ΑΝ κι οι ίδιοι το θέλουμε) να ξεφύγουμε από την τρεπτότητα των θεατών της εισόδου Του Κυρίου στον κόσμο μας. Όπως θα θέλαμε (αν) να ξεφύγουμε από την (παρα)φυσική πλέον (μετά την φυσική Του έλευση)

ΚΑΛΗ και ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!

αμήν εκτυπώτερον, όπως μετά τις έξι ημέρες πλάσης με έβδομη την στάση, ήρθε καιρός να ζήσουμε τις έξι ημέρες ανάπλασης με έβδομη την Ανάσταση.   

μια αριστερόστροφη κίνηση (σπειροειδή ανελικτική) με πνευματική φορά, ενάντια στον χρόνο και την φθορά... (όχι αποκομμένα από το όλο έτος και την όλη βιωτή και μέριμνα)

 *

«…Ερχόμενος Ο Κύριος πρός τό εκούσιον πάθος, τοις Αποστόλοις έλεγεν εν τή Οδώ. Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα, καί παραδοθήσεται Ο Υιός του Ανθρώπου, καθώς γέγραπται περί αυτού. Δεύτε ούν καί ημείς, κεκαθαρμέναις διανοίαις,

ευλογημένη Μεγάλη Εβδομάδα! ευλογημένη ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Ἐρχόμενος ὁ Κύριος, πρὸς τὸ ἑκούσιον Πάθος, τοῖς Ἀποστόλοις ἔλεγεν ἐν τῇ ὁδῷ. Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ παραδοθήσεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καθώς γέγραπται περὶ αὐτοῦ. Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι' αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς, ἵνα καὶ

Αναγνώσματα Μεγάλης Εβδομάδος

Για την ανάσταση του Λαζάρου (Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός)όπου Μάρθα και Μαρία αδελφές του Λαζάρου και φίλου του Κυρίου, αμήν και σε εμάς αναλογικά, ως πράξη και θεωρία, ευθεία κυκλική και σπειροειδής κίνηση του νοός...

ευλογημένη Μεγαλοβδομάδα (αμήν εκτυπώτερον) 

Κυριακή εσπέρας

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται...

Για την ξηρανθείσα συκή (Μ. Δευτέρα) τους δερμάτινους χιτώνες 

Μεγάλης Δευτέρας (εσπέρας)

Μεγάλης Τρίτης (εσπέρας)

Μεγάλης Τετάρτης (εσπέρας)

Μεγάλης Πέμπτης (εσπέρας)

εσχίσθη το καταπέτασμα του ναού (η βιωματική διαφορά του τι σου έκαναν και τι σου έκανα..., γιατί αν δεν γκρεμιστεί ο ένας, ο εξωτερικός με την ευσεβοφάνεια την φαρισσαϊκή, δεν ανοικοδομείται ο άλλος, ο εσωτερικός...)

Μεγάλης Παρασκευής (εσπέρας)

...κληρονόμοι της Βασιλείας...

(το θείον γεγονός της Σταυρώσεως, που παρότι συνέβη άπαξ, παρατείνεται εις τους αιώνες, με μας μετόχους όχι θεωρητικά και εξ αποστάσεως, αλλά πρακτικά...)

Μεγάλου Σαββάτου

Ὁ Σταυρός τοῦ Ἁγίου Φωτός

Οι επιστημονικές μετρήσεις του Ρώσου φυσικού Αντρέι Βολκόβ το Μεγάλο Σάββατο του 2008

ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΣ
(Εις την αγίαν και λαμπροφόρον ημέραν της ενδόξου και σωτηριώδους Χριστού του Θεού ημών, Αναστάσεως.)

ΠΑΣΧΑ

από το προσδοκώ ανάσταση νεκρών μέχρι το ... και τοις εν τοις μνήμασι ζωή, χαρισάμενος
+++