η της των πάντων ένωσις (με ελληνική βοήθεια)

 με ελληνική βοήθεια προσέγγιση και άποψη   

 

Οι ακτίνες του ηλίου φτάνουν και τους εν σκότει διαβιούντες, έμμεσα, μέσω σελήνης. Σοφά ελληνικά, δόθηκε λεξαριθμικά η έννοια Ο ΘΕΟΣ που εξάγει 354, όσο δλδ ένας σεληνιακός κύκλος. Το ‘’φως’’ όμως αυτού του ετερόφωτου ουρανίου σώματος είναι πολωμένο, πολώνοντας μεταξύ τους ανθρώπους που φωτίζονται από αυτό, στρατοπεδεύοντας ο καθένας στην γνώμη του μαζί με ομοϊδεάτες και πολεμώντας τους αντιπάλους της πίστεώς του. Με την θρησκεία νάναι νευροβιολογική ασθένεια, η ορθοδοξία δια της οποίας γνωρίζεται και μετέχεται ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ, είναι η θεραπεία.    

Η των πάντων ένωση, περνά από την προσπάθεια αυτής της σύνθεσης των πολωμένων ανθρώπων σε πολλά στρατόπεδα, που πολεμούν μεταξύ τους, εις εν ειρηνικό. Για να γίνει αυτό προϋποθέτει την εντός ημών ένωση από διασπασμένοι που είμαστε. Κι αν δεν προηγηθεί η εν ημίν ένωση εις εν, πως θα καταφέρουμε την έξω ενότητα;   

Πέφτει ο ενιαίος (χωμάτινος, ως μια σημασία του ΑΔΑΜ) άνθρωπος και σπάει σε 12 (ή χίλια κομμάτια) αλλού κεφάλι (δίας) αλλού μυαλά (αθηνά) αλλού περιγάστρια (διόνυσος) αλλού πόδια (ερμής)…. πέφτει το πήλινο δοχείο που εμπεριέχει ύδωρ (ξεδιψαστικό για τον ίδιο και τους άλλους) όπως παραδοσιακά το ρίχνουν από τα μπαλκόνια στην Κέρκυρα το Μ.Σάββατο (προ αναστάσεως). 

Αυτό το έθιμο, συμβαίνει στην Κέρκυρα υπό του πόδας του (όρους) Παντοκράτορος (όχι τυχαία αναγωγικά και η δική μας πτώση του πήλινου δοχείου

Γέννηση Διονύσου από τον μηρό του Διός

(συνάφεια μυθολογίας με το σήμερα. Κυριακή εσπέρας, των δύο όψεων. Της συγγνώμης και του καρνάβαλου)

Η παιδαγωγική μυθολογία πρέπει να διακρίνεται σε παραδείγματα προς μίμηση ή παραδείγματα προς αποφυγήν, με γνώμονα την τελείωση του ανθρώπου.  

Το Μ.Σάββατο στην Κέρκυρα, έχουν σαν παράδοση να ρίχνουν στάμνες με νερό από ψηλά κι αυτές να κομματιάζονται. Φυσικά διασκορπίζεται το εμπεριεχόμενο νερό.

Δεν απέχει της πραγματικότητος. Η πτώση του πήλινου ανθρώπου από τον ουρανό στην γη, όπως τότε έτσι και τώρα στους πρόποδες του όρους Παντοκράτορος που βρίσκεται η Κέρκυρα, παρά την παράδοση να γίνεται με προοπτική την ανάσταση της επόμενης ημέρας, αποτυπώνει την στάση (επανάσταση κατά του Θεού και απομάκρυνση) του ανθρώπου, της προηγούμενης ‘’ημέρας’’.    

‘’Πέφτοντας’’ ο πήλινος ενοποιημένος (ζεύς – ζεύξη) πριν άνθρωπος εξέρχονται από αυτόν και ο Διόνυσος από τον μηρό κι η Αθηνά από την κεφαλή….

Αυτές οι δύο γεννήσεις (από μηρό και από κεφαλή) αρκούν για τις επόμενες σκέψεις.