Η
επισκίασις της χάριτος του Αγίου Πνεύματος χαρίζει εις τον νουν φωτισμόν κατά την
δεκτικότητα και καθαρότητα της ψυχής και τότε ο νους απλανώς και αμετεώριστα ίσταται
εν τη προσευχή, η δε καρδία δονείται εκ της ευχής και χαίρεται.
Επακολουθούν
και άλλα ενεργήματα της ευχής κατά την ώραν αυτήν τα οποία δέχεται η ψυχή μετά
πολλής ταπεινώσεως, διότι είναι δώρα της αγαθότητος του Θεού και όχι τίποτε το ιδικόν
της. Δίδονται δε διά να γυμνάσουν και παρηγορήσουν την ψυχήν διά να ίσταται με
υπομονή εις τον αγώνα της καθαρότητος και να βιάζεται διαρκώς, διά να απολαμβάνη
την αγάπην του Θεού.
Το
φως το οποίον δέχεται ο νους εις τον Ναόν καλύπτει το φως των κηρίων και τον
άλλον φωτισμόν του Ναού. Όλα δε τα τελούμενα εν τω ναώ αποκτούν μίαν
πνευματικήν υπόστασιν. Ιδιαίτερα κατανοούνται τα ψαλλόμενα τροπάρια και οι
αναγνώσεις του ψαλτηρίου.
