Προσευχή εἰς τόν Ὅσιον Πατέρα ἠμῶν Ἀμφιλόχιο τῆς ἱερᾶς νήσου Πάτμου γιά τίς πυρκαγιές .

Ὅσιε Κυρίου καί Θεοῦ ἡμῶν, Ἅγιε Ἀμφιλόχιε , τῶν Πατμίων τό καύχημα καὶ τῆς Ἑλλάδος τό κλέος , τοῦ Ὀυρανοῦ πολίτα καὶ τῆς γῆς πρόμαχε , ὁ ἐμφυτεύσας Δένδρα, Εὐλογίας Ρίζα, ὁ Ἀγαπήσας τὸ κάλλος τῆς Κτίσεως καὶ φυλάξας βίον καθαρὸν , ὡς ὕδωρ ζωῆς ἐν ἐρήμῳ, πρόσδεξαι δεήσεις χειμαζομένων , ἐπαπειλουμένων ἐκ τῆς φρικώδους λαίλαπας τῶν πυρκαϊῶν καὶ πασῶν τῶν ἀναζοπυρώσεων, διάλυσον καί θραῦσον βέλη ἔμπυρα ὀλετηρίου πυρός καί τούς κινηθέντας ἐμπρηστάς παῦσον, τῇ Σῇ Θεοφόρᾳ Δύναμει .

Ἴσθι πρόμαχος ὑπέρ γῆς, πανίδας καί χλωρίδας , ὑπέρ τῶν Δημιουργημάτων καί Κτισμάτων Κυρίου καί Θεοῦ .

Ἴσθι προστάτης Ὅσιε εἰς τήν σὴν βλαστήσασαν νῆσον καί εἰς ἄπασαν Ἐλληνικήν γῆν . Ἔκχεε ἐκ τῶν οὐρανίων πηγῶν Ὑετόν , παῦσον πάραυτα ἀπειλήν καί ὀργήν πυρός.

Ἴνα διά τήν Ὑμετέραν ἀρωγήν καί πρεσβείαν δοξάζωμεν τόν Κύριον καί Θεόν καί Πατέρα ἡμῶν , Χριστόν , τόν ἀληθινόν Θεόν, πρεσβειῶν τῆς ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας . Ἀμήν.

---

*Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, Αμήν!

*Υπεραγία Θεοτόκε, σβέσον το πυρ το κατακαίον τη χώρα που σε κάθε γωνιά της υμνεί το Τίμιον και Πανάγιον Όνομά σου.

Υπεραγία Θεοτόκε, στήριξον, προστάτευσον και φώτισον πάντας τους βοηθούντας εις το έργον της κατασβέσεως.

Υπεραγία Θεοτόκε, καταπράϋνον τον ψυχικόν φόβον των πυροπλήκτων αδελφών ημών. Αμήν!

Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής.(κοίμηση)

«Θυμάμαι τώρα, πώς στη δεκαετία του 1960, όταν ήμουν διάκονος στη Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου στην Πάτμο, ο γέροντάς μας, ο πατήρ Αμφιλόχιος, συνήθιζε να μας λέει: Γνωρίζετε πως ο Θεός μας έδωσε μία ακόμη εντολή, που δεν αναφέρεται στην Αγία Γραφή; Είναι η εντολή να αγαπάτε τα δέντρα».

«Σ' όλη του τη ζωή εβασανίζετο από αρρώστιες, ήταν ευαίσθητος στα κρυολογήματα και κάθε χρόνο τον επισκέπτετο η γρίππη... Τέλη Μαρτίου 1970 προσεβλήθηκε από πνευμονία· ήταν Μ. Τεσσαρακοστή και με δυσκολία δέχθηκε να πάρη λίγο γάλα. Έδωσε σε όλους τις συμβουλές που ο καθένας είχε ανάγκη. Είχε το προορατικό χάρισμα. Στην προσπάθεια των πνευματικών του παιδιών να τον κρατήσουν με ορούς λίγες μέρες στην ζωή, παρακαλούσε κι έλεγε: αφήστε με καλά μου παιδιά να φύγω, ήρθε η ώρα μου. Γιατί, Γέροντα, τούλεγα, δεν μένεις μαζί μας τούτο το Πάσχα; Δίσταζε να μου απάντηση, και δεύτερη και τρίτη φορά τον παρεκάλεσα να μου πη πώς ξέρει ότι θα φύγη σύντομα κι εκείνος με δυσκολία μου απεκάλυψε: ευλογημένε Παύλε, είδα την Παναγία και τον Θεολόγο προ ολίγου και τους παρεκάλεσα να μείνω κοντά στα παιδιά μου κι αυτό το Πάσχα, αλλά μου είπαν «Δεν γίνεται άλλο, ελήφθη η απόφασις, Πάσχα θα κάμης στους Ουρανούς μαζί μας» κι αυτό το λέγω σαν εξομολόγηση, επειδή με βιάζεις, μη το ειπείς σε άλλους.

Κι έφυγε από τον κόσμο της ματαιότητος, αφού έδωσε την ζωήν του για τους άλλους, αφού εργάσθηκε σαν καλός εργάτης στον αμπελώνα του Κυρίου, αφού αρίστευσε στις εξετάσεις του στο στάδιο των πνευματικών ασκήσεων, αφού υπηρέτησε και Εκκλησία και Πατρίδα σαν καλός χριστιανός και ακέραιος Έλληνας. Κοιμήθηκε στις 16 Απριλίου 1970 σε πλήρη διαύγεια των αισθήσεών του. Το λείψανό του πήρε μορφή ουράνια, όψι χαρούμενη κι ειρηνική, απέραντη γαλήνη βασίλευε στο ασκητικό του πρόσωπο, πράγματι αγιασμένου ανθρώπου έκφραση, που εκοιμήθη εν Κυρίω....

Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής.

Ο πειρασμός ξέρετε τι μάστορας είναι; αγ. Αμφιλόχιος

«Όταν κάποιος ρίξη στο σκυλί μια πέτρα, πολλές φορές ο σκύλος αντί να χυθεί σ΄ αυτόν που την έριξε, ορμά και δαγκώνει την πέτρα.

Έτσι κάνουμε κι εμείς. Βάζει ο πειρασμός κάποιον άλλο να μας πειράξει είτε με λόγο είτε με φέρσιμο κι εμείς αντί να τα βάζουμε με εκείνον που έριξε την πέτρα, δηλ. τον πειρασμό , δαγκώνουμε την πέτρα, δηλ. τον συνάνθρωπο, που χρησιμοποίησε ο μισόκαλος ως πέτρα.

Και ποιος ξέρει τάχα τι γέλιο κάνει ο πειρασμός και πως θα μας κοροϊδεύει, όταν τα βλέπει αυτά.

Εν ώρα πειρασμού εμείς πρέπει να έχουμε υπομονή και προσευχή. Ο πειρασμός ξέρετε τι μάστορας είναι; Τα ελάχιστα τα κάνει μεγάλα. Ο πειρασμός αδημονεί, στενοχωρείται και δημιουργεί πολέμους. Ξέρει πολλές τέχνες και φέρει τον άνθρωπο σε αμφιβολία.

Γι αυτό έχουμε πολλά ναυάγια. Η προστασία του Θεού αδυνατεί (εξασθενίζει) τον πειρασμό. Όταν έχετε πειρασμούς τότε κατέρχεται και η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Όταν δοκιμάζει κάποιος πειρασμούς , διαπιστώνει την αδυναμία του , ταπεινώνεται και ελκύει την χάριν του Θεού.

Να μην σας επηρεάζουν οι άνεμοι των πειρασμών, δεν μπορούν να σας κάνουν τίποτα. »

Διάφορα περιστατικά αγ.Αμφιλοχίου Μακρή

Μπῆκα στὸ δωμάτιό του σὲ ὥρα ἀπογευματινῆς περισυλλογῆς. Κυριολεκτικῶς ἔφευγε ἀπὸ τὴν γῆ. Μιὰ φορὰ μάλιστα δόθηκε τόσο πολὺ στὴν προσευχή, ὥστε ξέχασε πὼς ἤμουνα δίπλα του. Ἐγὼ ἄφωνη παρακολουθούσα τὴν σκηνὴ καὶ φοβισμένη εἶχα τραβηχτεῖ σὲ μία γωνιά.

—Ἐδὼ εἶσαι παιδί μου; εἶπε μετὰ ἀπὸ πολλὴ ὥρα μὲ μιὰ γλυκειὰ σβυσμένη φωνή.

—Ἐδὼ εἶμαι Γέροντα. Μὰ τώρα εἶμαι πολὺ φοβισμένη. Τώρα βλέπω καθαρὰ πὼς διακονῶ ἕναν ἅγιο καὶ δὲν εἶμαι ἄξια νὰ τὸν πλησιάζω.

—Εὐλογημένη, ἐσὺ τὸν μισθόν σου δὲν θὰ τὸν χάσεις. Ἐγὼ ὅμως δὲν εἶμαι αὐτὸ ποὺ νομίζεις· εἶπε, γιὰ νὰ μοῦ σβύσει αὐτὸ ποὺ εἶδα. Γιατὶ αὐτὸ ποὺ εἶδα δὲν περιγράφεται ὅσο καὶ ἄν προσπαθήσω. Εἶχε γύρει τὸ κεφάλι του πρὸς τὸ ἀριστερό μέρος. Τὸ πρόσωπό του εἶχε πάρει μιὰ τελείως ἄλλη μορφή. Εἶχε κλειστὰ τὰ μάτια του. Νόμιζε κανεὶς πὼς δὲν ἀνέπνεε. Μόνο ἀπὸ τὶς ἀνεπαίσθητες κινήσεις ποὺ ἔκαναν τὰ δάκτυλά του γυρίζοντας τὸ κομπόσχοινο καταλάβαινες πὼς ζοῦσε.

Τὴν πρώτη φορὰ ποὺ πῆγα στὴν Πάτμο ἦταν Νοέμβριος. Ὁ Γέροντας χάλασε τὸν κόσμον νὰ κοιμηθῶ στὸ κρεββάτι του. Ἔβαλε τὶς ἀδελφὲς καὶ τοῦ ἐτοίμασαν ἕνα

αγ.Αμφιλόχιος και η σωτηρία της Ελένης που θα αυτοκτονούσε

Ο Άγιος που, ενώ βρισκόταν στο κελλί του στην Μονή της Πάτμου,άκουσε μιαν Ελένη από την Ικαρία να τον καλεί να σπεύσει να την σώση...
Ο Άγιος Αμφιλόχιος σώζει από αυτοκτονία χήρα γυναίκα...

Ένα γεγονός που δείχνει πως εδέχετο μυστικές κλήσεις για την σωτηρία των άλλων και που θυμίζει τον μεγάλο Απόστολο των Εθνών που ήκουσε την φωνήν του Μακεδόνος «διαβάς βοήθησον ημίν».

Ο Άγιος ενώ ευρίσκετο στο κελλί του στην Μονή της Πάτμου, ακούει κάποια Ελένη από την Ικαρία να τον καλεί να σπεύσει να την σώση.

Δεν χάνει καιρό, κατεβαίνει στο λιμάνι του νησιού και ως εκ θαύματος ευρίσκει ιστιοφόρο που έφευγε για την ’Ικαρία.

Θαλασσοδαρμένος φθάνει στον προορισμό του και αμέσως ερωτά αν υπάρχει

Περί νοεράς προσευχής - Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής

Όταν καλλιεργήσετε την ευχή, δέν σας πειράζουν οι άνεμοι του πειρασμού. Εξασθενεί η δύναμή του, δε μπορεί να σας κάνει τίποτε.

Η προσευχή ας σου είναι τείχος,ασπίδα και θώρακας. 

Εμείς πρέπει να έχουμε υπομονή και προσευχή. 

Το τέλος της ζωής μου εγγίζει.

Σας παρακαλώ όλοι να ζήσετε βίον άγιον, να βαδίσετε σε γραμμές άγιες για να βοηθήσετε την Εκκλησία και την Ελλάδα μας.

Οι καρδιές σας να γίνουν θυμιατήρια, που θα ανεβαίνει η προσευχή σας στο θρόνο του Θεού.

Ερώτησις: Όταν, Γέροντα σας πλησιάση πρόσωπο ταραγμένο και σας εκτοξεύσει υβριστικούς λόγους τί κάνετε εκείνη τη στιγμή;