Παναγία Γοργοεπήκοος

Ήταν 26 Ιουνίου 1997. Επέστρεφα από τον Άγιο Νεκτάριο πού είναι στο Λαύριο και έλεγα πάντα μέσα μου: «Όποια και αν είναι η χάρη σου, Παναγία μου, Ελεούσα, Γλυκοφιλούσα, Παμμακάριστος, Φανερωμένη, βοήθησε και μένα στα τόσα μου προβλήματα».

Και ξαφνικά στα δεξιά τού δρόμου (Λεωφόρος Λαυρίου, στο ύψος Καλυβίων προς Μαρκόπουλο) διάβασα μια πινακίδα: «Ιερά Μονή Παναγίας Γοργοεπηκόου – Μάνδρα Ελευσίνας».

Σταμάτησα, το σημείωσα και τη μεθεπομένη, 28 Ιουνίου, ανέβηκα και προσκύνησα την ιερή εικόνα της. Ήμουν απελπισμένη από σοβαρά οικογενειακά μου προβλήματα. Με πλησίασε η Ηγουμένη και με λόγια αγάπης με έκανε να πιστέψω ότι η Παναγία είναι εκεί για όλους μας και αποκλείεται να μη βοηθήσει κι εμένα.

Με ρώτησε πώς βρέθηκα στη Μονή. Και όταν τής είπα ότι είδα την πινακίδα στο σημείο πού προανέφερα, μού είπε ότι δεν υπήρχε ποτέ τέτοια πινακίδα εκεί.

Παραξενεύτηκα και ξαναπέρασα από το σημείο εκείνο, αλλά πράγματι πινακίδα δεν υπήρχε πουθενά. Η Παναγία είχε παρουσιάσει μπροστά μου μια ανύπαρκτη αόρατη πινακίδα και τα μάτια της ψυχής μου τη διάβασαν. Η Παναγία με τον τρόπο της

τα γενικά και τα ειδικά δώρα του Θεού

«Τα γενικά δώρα συνίστανται στα τέσσερα στοιχεία της φύσεως (1) και άλλα όσα απορρέουν από αυτά, όλα τα θαυμαστά και φοβερά έργα του Θεού, που περιγράφονται στην Αγία Γραφή.

Τα ειδικά δώρα είναι αυτά πού χαρίζει ό Θεός σε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά – είτε πλούτη προς χάριν της ελεημοσύνης, είτε φτώχια προς χάριν της υπομονής και της ταπεινώσεως είτε εξουσία προς χάριν της δικαιοσύνης και ενισχύσεως των αρετών, είτε υποδούλωση και σκλαβιά προς χάριν της ταχείας σωτηρίας της ψυχής είτε υγεία προς χάριν τις βοήθειας των αδυνάτων, είτε ασθένεια προς χάριν τού στεφάνου της υπομονής είτε γνώσεις και επιδεξιότητες στην προς κτήση πλούτου προς χάριν της αρετής, είτε αδυναμία και έλλειψη δεξιοτήτων προς χάριν της ταπεινώσεως.

Τα παραπάνω, μολονότι φαίνονται αντίθετα μεταξύ τους, είναι όμως όλα καλά λίαν ανάλογα με τον σκοπό τους».

Ό άγιος Πέτρος ό Δαμασκηνός λέει, καταλήγοντας, ότι οφείλουμε να αποδίδουμε ευχαριστία στον Θεό για όλα τα δώρα Του και να υπομένουμε με υπομονή και ελπίδα κάθε δοκιμασία και αντιξοότητα.

Διότι όλα όσα ο Θεός δίνει, ή όσες θλίψεις επιτρέπει να μάς βρουν, ωφελούν τη

πρόνοια και αγάπη του Θεού (αγ.Λουκά)

Γνωρίζει ὁ Κύριος τὴν σημασία ποὺ ἔχουν στὴν ζωή μας οἱ στενοχώριες, οἱ θλίψεις καὶ οἱ καθημερινὲς ἀνάγκες. Τὸ γνωρίζει καὶ γι' αὐτὸ προνοεῖ καὶ φροντίζει γιὰ ὅλα αὐτὰ ἐπειδὴ Ἀγάπη εἶναι ὁ Θεὸς καὶ ἀγαπᾶ πολύ τους ἀνθρώπους. Ἡ πρώτη φροντίδα τοῦ Θεοῦ εἶναι γιὰ τοὺς δίκαιους ἀνθρώπους, αὐτοὺς ποὺ ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν σωτηρία τους. Αὐτοὺς ποὺ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸ δρόμο τῆς ἀρετῆς, ἀρνοῦνται αὐτὸ τὸν δρόμο καὶ παραδίδονται στὴν ἁμαρτία καὶ ἀνομία, τοὺς ἀφήνει ὁ Κύριος. Ὁ ἄγγελος φύλακας ἀπομακρύνεται ἀπ' αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους κλαίγοντας, καὶ αὐτοὶ παραδίδονται στὴν τύχη τους.

Γνωρίζουμε ὅτι ὁ Κύριος φροντίζει ὅλους τους δικαίους ἀνθρώπους, μᾶς τὸ λέει καὶ ἡ Ἁγία Γραφή, οἱ ψαλμοὶ τοῦ Δαβίδ, γιὰ παράδειγμα: «Ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπὶ δικαίους, καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέησιν αὐτῶν» (Ψᾶ. 33, 16). «Τὸ δὲ ἔλεος τοῦ Κυρίου ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτὸν» (Ψά.102, 17). Ὁ ἐλεήμων Κύριος προστατεύει τὸ καλὸ «Φυλάσσει Κύριος

πάσαν την ζωήν ημών.... (Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς)

Στο τέλος κάποιων σύντομων προσευχών ο ιερέας καλεί τον λαό, για να παραδοθεί εντελώς στον Κύριο Χριστό λέγοντας: «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα». Σ’ αυτό ο λαός άπαντα: «Σοί Κύριε».

Τούτα τα λόγια είναι πολύ σημαντικά, και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πολλές καταστάσεις στην ανθρώπινη ζωή.

Όταν έχεις υγεία και προκοπή στη δουλειά, ύψωσε την καρδιά σου και πες: «ευγνωμονώ Σοι Κύριε»!

Όταν οι άνθρωποι σου αποδίδουν τιμές και σε επαινούν, πες μέσα σου: «τούτο εγώ δεν το αξίζω, τούτο δεν ανήκει σε μένα αλλά Σοι Κύριε»!

Όταν συνοδεύεις τα παιδιά σου σε μαγαζί ή στο σχολείο ή στον στρατό, ευλόγησε τα από το κατώφλι του σπιτιού σου και πες: «τα παραδίδω για μέριμνα Σοι Κύριε»!

Όταν σου επιτίθεται ο ανθρώπινος φθόνος και η απιστία των φίλων, μην χάνεις το θάρρος με το πνεύμα σου και μην κρατάς την πικρία στην καρδιά σου, αλλά πες: «όλα αυτά τα παραδίνω στην κρίση και τη δικαιοσύνη Σοι Κύριε»!

Όταν ξεκινήσεις πίσω από το φέρετρο του πιο αγαπημένου σου ανθρώπου, βάδισε θαρραλέα όπως όταν φέρνεις δώρο στον καλύτερο φίλο σου, και πες: «αυτή την αγαπημένη ψυχή προσφέρω για δώρο Σοι Κύριε»!

Όταν μαζευτούν θολά σύννεφα των δαιμονικών πειρασμών, και μαρτύρια και αρρώστιες, μην απελπίζεσαι αλλά πες: «για τη βοήθεια και το έλεος απευθύνομαι Σοι Κύριε»!

Όταν ο άγγελος του θανάτου σταθεί δίπλα στην κλίνη σου, μην φοβηθείς -είναι

Ὅ Θεὸς δὲν θὰ μᾶς ἐγκαταλείψει!

ΓΈΡΩΝ ΦΙΛΌΘΕΟΣ ΖΕΡΒΆΚΟΣ

Ὅ Θεὸς δὲν θὰ μᾶς ἐγκαταλείψει!

Θα μᾶς στείλει ἀρωγοὺς στοὺς ἀγῶνες μας καὶ παρήγορους στὶς θλίψεις μας: «…Καὶ εἰς τὰς ἐσχάτας καὶ πονηρὰς αὐτὰς ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας πάντες ἐξέκλιναν ἅμα ἠχρειώθησαν, οὐκ ἀφῆκεν τὴν Ἐκκλησίαν Του ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, τὴν ὁποίαν Αὐτὸς μόνος ἵδρυσε καὶ ἐστερέωσε, ἵνα μένῃ ἀσάλευτος εἰς τὸν ἅπαντα αἰῶνα…

Ἀλλὰ καθὼς εἰς πάσας τὰς γενεάς, πολεμουμένη καὶ κινδυνεύουσα ὑπὸ ἀοράτων καὶ ὁρατῶν ἐχθρῶν, ζητούντων ἀφανίσαι Αὐτήν, ἀνέδειξεν ἄνδρας πλήρεις πίστεως καὶ ἀγάπης, πλήρεις ζήλου, ἀνδρείας, σοφίας, χάριτος, συνέσεως καὶ λόγου Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι ὡς λέοντες κατεδίωξαν μακρὰν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πάντα ἐχθρὸν καὶ πολέμιον, οὕτω καὶ νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας δὲν θὰ παύσῃ νὰ ἀναδεικνύῃ τοιούτους ἄνδρας, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ κλίνουν γόνυ τῷ νέῳ Βάαλ Πάπᾳ καὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ.

Καὶ ἂν πάντα τὰ ἔθνη καὶ πάντες οἱ λαοὶ προσκυνήσουν τὸ θηρίον τὸ ἀναβαῖνον ἐκ τῆς ἀβύσσου, διὰ νὰ διαφθείρῃ τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν, οἱ δίκαιοι, οἱ στρατιῶται τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οἱ θεηγόροι ὁπλῖται παρατάξεως Κυρίου θὰ ψάλωσιν· «Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός, γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε, ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός…»

---

Συγχώρεσέ τους Υιέ μου, σώσε την Ελλάδα που Σε πιστεύει και μας αγαπά…ένα συγκλονιστικό όραμα

άλλο ένα θαύμα του αγίου Νικολάου

Σε ένα χωριό, κοντά στο Vologda, ζούσε ένας καλός Χριστιανός. Πήγαινε τακτικά στην Εκκλησία. Όπου και αν τύχαινε να είναι, ακούγοντας την καμπάνα έπαιρνε τα παιδιά του και πήγαινε, όσο πιο νωρίς μπορούσε. Και συμβούλευε τη γυναίκα του να μην αργεί, να μην αφήνει να την απορροφούν οι δουλειές του σπιτιού.

Έτσι έτυχε μια μέρα και εκείνη βγαίνοντας βιαστική, για να μην αργήσει, ξέχασε να κλείσει την πόρτα του σπιτιού πίσω της.

Ήταν η μνήμη του αγίου Νικολάου, και το είχε και δική της φιλοτιμία, να πάει έγκαιρα.

Σε λίγο όμως, πέρασε έξω από το σπίτι της ένας κλέφτης. Είδε την πόρτα ανοιχτή. Και μπήκε κι άρχισε να μαζεύει τα τιμαλφή, τα πράγματα με αξία. Και αφού πήρε ό,τι ήθελε, τα έκανε κόμπο, δέμα, τα σήκωσε και ετοιμάστηκε να βγει!

Αλλά δεν πρόφθασε! Είδε ένα όραμα τρομακτικό.

Εκείνη τη στιγμή, απ την πόρτα την οποία είχε φροντίσει και την είχε κλείσει πίσω του, είδε να μπαίνει στο σπίτι ο άγιος Νικόλαος, ντυμένος με ολόκληρη την αρχιερατική του στολή! Και ρίχνοντας ένα βλέμμα άγριο στον κλέπτη, του είπε:

– Ώστε έτσι! Οι άνθρωποι που αγαπούν το Θεό, στην Εκκλησία! Και στο σπίτι τους εσύ, για να τους κλέψεις; Αμ δεν θα σου περάσει!

Τίποτε δεν είναι τυχαίον εις τον κόσμο

Τίποτε δεν είναι τυχαίον εις τον κόσμο.Την ζωή μας και όλα τα της ζωής μας τα διοικεί ο Δεσπότης Χριστός.

Εις τον πόνον και τας πικρίας μας έρχεται εις συνάντησιν το Άγιο Πνεύμα και εξάγει χαράν θεοδώρητον.

Δεν αντιλαμβανόμεθα πολλάκις την παρουσίαν Του, διότι είμεθα απερροφημένοι από την καθημερινότητα των μεριμνών μας. Όμως Aυτό, πνέον όπου θέλει, πνέει και εις την καρδίαν μας και την δροσίζει .

Ως βάλσαμον χύνεται επάνω μας η θεία παράκλησις.

Το έλεος του Θεού κατέρχεται από τον ουρανόν κα πλημμυρίζει την ζωήν μας. Όσον πιο πολλαί είναι αι οδύναι μας τόσο περισσότεραι αι επισκέψεις του Θεού.

Ανοίγεις τα πνευματικά βιβλία και βλέπεις να σου μιλά ο Θεός.

Νοιώθεις αμέσως το φτερούγισμα του Πνεύματος.

Νοιώθεις να απαντά ο Θεός στις απορίες σου.

Βλέπεις να διαλύη τα σκοτάδια σου, να ανοίγει τους δρόμους σου, όταν υπάρχει μπροστά σου αδιέξοδο.

Βλέπεις να μην αφήνει κανένα σημάδι σκοτεινό μέσα στο περασμά σου.

Τότε γεμάτος χαρά φωνάζεις “νυν ηρξάμην λαλήσαι προς τον Κύριο μου. Εγώ δε

Το μυστήριο της Βασιλείας του Θεού στην καρδιά μας - ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ

Όπως φυτρώνει το φυτό, όπως σχηματίζεται το έμβρυο (1) στη μήτρα της μητέρας, με τον ίδιο μυστικό τρόπο αρχίζει και γίνεται πραγματικότητα η Βασιλεία του Θεού μέσα στην ψυχή ενός χριστιανού. Και το μυστήριο αυτό είναι ακόμα βαθύτερο από το μυστήριο της γέννησης και της ανάπτυξης των ζωντανών οργανισμών. Εδώ η θεία χάρη ενεργεί μέσα στην καρδιά που διψά την αλήθεια, την καρδιά που έχει αγαπήσει τον Χριστό. Αυτή η χάρη γεννά μέσα μας τις αρετές και μας οδηγεί στην πνευματική τελείωση, η οποία τελείωση γίνεται η Βασιλεία του Θεού μέσα μας. 

Δεν γνωρίζουμε πώς λειτουργεί η θεία χάρη μέσα στην καρδιά μας, πολλές φορές οι ενέργειές της είναι εντελώς απαρατήρητες και όμως η χάρη λειτουργεί, λειτουργεί ασταμάτητα. Ο Θεός αδιαλείπτως οικοδομεί στην ψυχή μας τη μεγάλη και ένδοξη Βασιλεία του. Δεν υπάρχει μυστήριο μεγαλύτερο απ’ αυτό. 

Δεν γνωρίζουμε τις οδούς της θείας χάρης, όπως δεν γνωρίζει ο γεωργός με ποιο τρόπο ο σπόρος γίνεται στάχυ. Κοιμάται το βράδυ και ξυπνάει το πρωί, κάνει τη δουλειά του και ο σπόρος βλασταίνει και αυξάνει. Αυτός μόνο περιμένει να έλθει ο καιρός του θερισμού. Το ίδιο και στην πνευματική μας ζωή. Δεν γνωρίζουμε

ΟΣΙΟΣ ΑΡΕΘΑΣ (σπήλαια του Κιέβου) περί φιλαργυρίας και Θεία Πρόνοια

ΑΞΙΟ ΚΑΙ δίκαιο είναι να ευχαριστούμε πάντοτε το Θεό όχι μόνο για τις ευεργεσίες, αλλά και για τις δοκιμασίες Του. Γιατί οι δοκιμασίες, που αντιμετωπίζονται καρτερικά, και το δίκαιο τον γεμίζουν χάρη, όπως συνέβη με τον πολύαθλο Ιώβ, αλλά και τον αμαρτωλό τον καθαρίζουν και τον αγιάζουν. 

Μια θεόσταλτη δοκιμασία έφερε σ' επίγνωση και τον όσιο Αρέθα, που καταγόταν από το Πολότσκ και ήταν μοναχός της Λαύρας των Σπηλαίων. Αυτός ο δυστυχής είχε το πάθος της φιλαργυρίας, τη ρίζα όλων των κακών, κατά τον απόστολο. Μάζευε κρυφά κι έκρυβε στο κελί του χρήματα και πολύτιμα είδη. Από το εργόχειρο του δεν έδινε τίποτα στη μονή ή στους φτωχούς. Αλλά ούτε και για τον εαυτό του ξόδευε το παραμικρό. 

Μόνο συγκέντρωνε... 

Ο λόγος του Θεού δεν τον συνέτιζε. 

Οι νουθεσίες και οι παραινέσεις του ηγουμένου δεν έφερναν αποτέλεσμα. 

Οι συμβουλές των αδελφών δεν τον συγκινούσαν. 

Κάποια νύχτα, με παραχώρηση Θεού, άγνωστοι κλέφτες του άρπαξαν όλη την

Πρόνοια Θεού, βοήθεια, προστασία, έλεος, παράκληση…

Το μεν πρώτο εκτείνεται σε όλη την κτίση,

το δεύτερο μόνο στους πιστούς,
το τρίτο στους πραγματικά πιστούς,
το τέταρτο σε όσους Τον υπηρετούν
και το πέμπτο σε όσους Τον αγαπούν ...

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος 

--- 

Μία προσωπική διαδρομή (πρόσθεσης πίστης, αφού η πίστις σώζει/ολοκληρώνει) από το κατέναντι (Γεν.δ’16) δια του απέναντι (Γεν.γ’24) εντός Του Λόγου, λόγοι… με συμπλέοντα,  συνοδοιπορούντα και Ιατρό ψυχών και σωμάτων Τον Κύριο, βοηθό και ρύστη, (και ερμηνευτή των Γραφών σαν συνοδοιπόρος με τους αποστόλους Λουκά και Κλεόπα προς Εμμαούς…) έως της συντελείας. 

Κι όπου Κύριος εκεί και οι φίλοι Του (1), κι αυτοί συνοδοιπόροι…. Μία διαδρομή με τον ΣΗΘ και τήρηση εντολών (ευθεία

από Μένα ήταν αυτό...

επιστολή αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα * (+21 Μαρ) 

Ευλογίες της θαυμαστής πρόνοιας του Θεού

Ο Παπα‐Τύχων, όταν είχε πάει στο Καλύβι του Τιμίου Σταυρού, δεν είχε Ναό, αν και του ήταν απαραίτητος. 

Ούτε χρήματα είχε για να φτιάξη, παρά μόνο μεγάλη πίστη στον Θεό. Μια μέρα προσευχήθηκε και ξεκίνησε για τις Καρυές, με την πίστη ότι ο Θεός θα του οικονομούσε τα χρήματα που χρειαζόταν, για να φτιάξη τον Ναό. Πριν φθάση ακόμη στις Καρυές, τον φώναξε από μακριά ο δικαίος6 της Σκήτης του Προφήτη Ηλία. 

Όταν πλησίασε ο Παπα‐Τύχων, ο δικαίος του είπε: «Κάποιος καλός Χριστιανός από την Αμερική μου έστειλε αυτά τα δολλάρια, για να τα δώσω σε κανέναν ασκητή που δεν έχει Ναό. Εσύ δεν έχεις Ναό· πάρʹ τα και φτιάξε». 

Δάκρυσε ο Παπα‐Τύχων από συγκίνηση και ευγνωμοσύνη στον Καλό Θεό πού, σαν καρδιογνώστης που είναι, είχε φροντίσει για τον Ναό, πριν ακόμη εκείνος Τον παρακαλέση, ώστε να του έχη έτοιμα τα χρήματα, όταν θα του τα ζητούσε.

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματική Αφύπνιση»

6 Ο Γέροντας μιας Καλύβης, στον οποίο ανατίθεται κάθε χρόνο η διοίκηση της Σκήτης και η φροντίδα του Κυριακού (τού κυρίως Ναού της Σκήτης) και των προσκυνητών.

---

Στο Ι. Κελλί Τιµίου Σταυρού, του παπα Τύχωνα και του γέροντα Παϊσίου 

Όλα όσα συμβαίνουν στην ζωή μας είναι μέρος της παντελώς άγνωστης Θείας Οικονομίας

Αγίου Λουκά του Ιατρού 

Θυμήσου, θυμήσου αγαπημένο μου παιδί όλα τα συμβάντα της ζωής μας είναι μέρος της παντελώς άγνωστης οικονομίας του Θεού.

Τώρα δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους, αλλά πιο αργά θα τα καταλάβουμε.

Τώρα αισθανόμαστε ότι είμαστε αδικημένοι και λοιδορούμενοι.

Αργότερα θα καταλάβουμε ότι από τα πάντα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα τεράστιο όφελος :

τον ταπεινό λογισμό.

θεία επέμβαση

Γέροντα, γιατί πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάη ,αφού ξέρει τις ανάγκες μας;

- Γιατί υπάρχει ελευθερία. Και μάλιστα, όταν πονάμε για τον πλησίον μας και Τον παρακαλούμε να τον βοηθήση, πολύ συγκινείται ο Θεός ,γιατί τότε επεμβαίνει, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο. Ο Θεός έχει όλη την καλή διάθεση να βοηθήση τους ανθρώπους που υποφέρουν. Για να τους βοηθήση όμως, πρέπει κάποιος να Τον παρακαλέση. Γιατί, αν βοηθήση κάποιον ,χωρίς κανείς να Τον παρακαλέση, τότε ο διάβολος θα διαμαρτυρηθεί και θα πη: « Γιατί τον βοηθάς και παραβιάζεις το αυτεξούσιο; Αφού είναι αμαρτωλός, ανήκει σε εμένα » . Εδώ βλέπει κανείς και την μεγάλη πνευματική αρχοντιά του Θεού, που ούτε στον διάβολο δίνει το δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί. Για αυτό θέλει να Τον παρακαλούμε, για να επεμβαίνη – και θέλει ο Θεός να επεμβαίνη αμέσως, αν είναι για το καλό μας - , και να βοηθάη τα πλάσματά Του ανάλογα με τις ανάγκες τους. Για τον κάθε άνθρωπο ενεργεί ξεχωριστά, όπως συμφέρει στον καθέναν καλύτερα.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

---

...αυτό το έζησε σαν βίωμα ένας πνευματικός μας αδελφός!! μια νύχτα, πριν πάει να κοιμηθεί του ήρθε να διαβάσει τον παρακλητικό του αγίου Ραφαήλ, όπως και έκανε.

Την επόμενη το πρωί, η σύζυγός του, τού αναφέρει (χωρίς να ξέρει τι προηγήθηκε) ότι είδε τον άγιο Ραφαήλ, που πέρασε από το σπίτι τους και πήγε μετά στην διπλανή πολυκατοικία. 

Το βράδυ, ρωτά στην προσευχή του για το ''τυχαίο'' αυτό συμβάν και ο καλός Θεός του δείχνει μια σκηνή μόνο. Στην διπλανή πολυκατοικία, έκαναν μάγια και ήρθε ο άγιος Ραφαήλ και τους τα διέλυσε. Τότε, ο δαίμονας ρώτησε με θράσος

-γιατί ήρθες εδώ απρόσκλητος και μας τα χαλάς;;;

και ο άγιος με μια κίνηση του κεφαλιού είπε..

- με κάλεσαν από δίπλα...

ΔΟΞΑ τω Θεώ και τον νεοφανέντα άγιό Του!!

---

Η Εκκλησία λύνει τα προβλήματα, δια των αγίων Του. Η χάρις του Αγίου Πνεύματος που διαπερνά και οικεί εν αυτοίς (ως φιλότιμους εργάτες του

ΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΓΗΙΝΕΣ ΠΑΡΗΓΟΡΙΕΣ – ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΡΟΣΤΩΦ

Εάν δεν προσκολληθής στα γήινα πράγματα, θα μείνης ελεύθερος και από τα δεσμά των θλίψεων. Ας μη σαγηνεύεται η καρδιά σου από τα υλικά, για να μη γίνη αιχμάλωτή τους. Μην αναζητάς ανάπαυσι και παρηγοριά στις σαρκικές απολαύσεις, γιατί δεν θ” αναπαυθής ποτέ σ” αυτές. Αναζήτησε τον Κύριο, τον πλάστη και ευεργέτη σου. Όλα τα επίγεια είναι πρόσκαιρα και απατηλά, μόνο ο Θεός και η αγάπη Του μένουν στον αιώνα.


Σε ώρες μεγάλης θλίψεως και αφορήτου πόνου, η ψυχή, επιζητώντας διέξοδο, στρέφεται, πολλές φορές με μανία αληθινή, σε επίγειες παρηγοριές. Αναζητά σ” αυτές το αντίδοτο του πόνου. Ξεγελασμένη έτσι από τον διάβολο, αφού ικανοποιηθή για λίγο, πέφτει μετά σε βαθύτερη θλίψη και απόγνωση. Γιατί η παρηγοριά που δίνουν τα φθαρτά πράγματα στον άνθρωπο είναι κι αυτή φθαρτή. Γι” αυτό και πολλοί που έζησαν όλη τους τη ζωή μέσα στις ηδονές, φθάνοντας στο τέλος της ζωής τους συνειδητοποίησαν πως

"Να βάλω το λαδάκι στα νηστικά παιδιά μου ή στο εικονοστάσι''; Μια συγκινητική ιστορία...

Ήταν παραμονή του Ευαγγελισμού, 24 Μαρτίου του 1942, και ήμασταν στη Δράμα, στην ιδιαιτέρα μου πατρίδα, Ή ξένη κατοχή ήταν Βουλγάρικη. Οι στερήσεις, οι αρρώστιες και ή πείνα είχαν πάρει τρο­μακτικές διαστάσεις και ο Θάνατος θέριζε κάθε μέρα μικρούς και με­γάλους και ιδιαιτέρως τα παιδιά.

Μεταξύ των συγγενών μου είχα και μια μακρινή θεία, χήρα με πέντε παιδιά. Τον άνδρα της τον είχαν σκοτώσει οι κατακτητές πριν από έξι μήνες στις σφαγές της 29 ης Σεπτεμβρίου του 1941. Από τρόφιμα της είχαν απομείνει ένα δάκτυλο ελαιόλαδο και μια “χούφτα” κα­λαμποκάλευρο.

Εκείνο λοιπόν το απόγευμα, σκέφθηκε ότι αύριο, του Ευαγγελισμού, είχε έστω και κάτι λίγο για τροφή στα παιδιά: εκατό δράμια αλευράκι κι ένα δάκτυλο λαδάκι,

Ξαφνικά τα μάτια της έπεσαν πάνω στο σβησμένο κανδήλι, πού ήταν κρεμασμένο μπροστά στο εικονοστάσι. και τότε μπήκε στο δί­λημμα: Το λαδάκι στα νηστικά παιδιά της ή στο εικονοστάσι με την εικόνα του Ευαγγελισμού;

Αποφασιστικά όμως έκαμε τον Σταυρό της και είπε στην Παναγία: “Παναγία μου! ''Εγώ θα Σου ανάψω το καντήλι, γιατί ή μέρα πού ξημε­ρώνει είναι πολύ μεγάλη για την πίστη μας, αλλά και Συ όμως ανάλαβε να μου θρέψης τα παιδιά''.

Πήρε το λιγοστό λαδάκι και μ’ αυτό άναψε το καντήλι της Πανα­γίας. Το ιλαρό του

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: “ΘΑ ΕΠΕΜΒΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΤΟΥ”

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: “ΘΑ ΕΠΕΜΒΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΤΟΥ”

(πηγή αγιορείτικο βήμα) Ναι! Εδώ βλέπεις, σε έναν αδικημένο που έχει καλή διάθεση, επειδή δικαιούται την Θεία βοήθεια, παρουσιάζονται πολλές φορές οι Αγιοι, η Παναγία, ο Χριστός, για να τον σώσουν πόσο μάλλον τώρα που θα βρίσκεται σε τόσο δύσκολη κατάσταση ο καημένος ο κόσμος. Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά. Θα φαει μετά μια σφαλιάρα από τον Χριστό, θα συγκλονισθούν όλα τα έθνη και θα έρθει η γαλήνη στον κόσμο για πολλά χρόνια. Αυτήν την φορά θα δώση ο Χριστός μια ευκαιρία, για να σωθή το πλάσμα Του, θα αφήση το πλάσμα του ο Χριστός; Θα παρουσιασθή στο αδιέξοδο των ανθρώπων, για να τους σώση από τα χέρια του Αντίχριστου. Θα επιστρέψουν στο Χριστό και θα έρθη μια πνευματική γαλήνη σε όλην την οικουμένη για πολλά χρόνια. Μερικοί συνδυάζουν με αυτήν την επέμβαση του Χριστού την Δευτέρα

miracle upon a grave - θαύμα πάνω σε μνήμα