προσανατολισμός καρδιών…

Ένα παληκάρι έκανε αναφορά για την αστυμαγεία (και μπορεί να βρεθεί στο ytb … στον δεσμό : https://www.youtube.com/watch?v=7P7bJrCewO8 ). Με αυτό σαν αφορμή, και τις πληγές… δυο συνειρμικές σκέψεις… 

Έπεσε ο πήλινος (μια έννοια του ΑΔΑΜ) άνθρωπος από τον ουρανό στην γη κι έγινε χίλια κομμάτια. Αλλού κεφάλι, αλλού πόδια, αλλού χέρια, αλλού καρδιά… και σαν διασπασμένος έτσι διχασμένα και αυτοκαταστροφικά, συνεχίζει να δρα, γιατί…. όπως αναφέρει ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς*: «Η μεγαλύτερη τραγωδία του αμαρτωλού είναι ότι ασυνείδητα και χωρίς να το θέλει είναι σύμμαχος των ίδιων των εχθρών του! 

ΑΔΑΜ όμως είναι συγχρόνως και τα αρχικά της Ανατολής Δύσης Άρκτου (βορρά)  Μεσημβρίας (νότου), δλδ ένας προσανατολισμένος άνθρωπος όπου στον μεν παράδεισο η ΕΔΕΜ οριζόταν ανάμεσα στους τέσσερις ποταμούς, (τίγρη, ευφράτη κλπ) συμβολικά κατά τους αγίους πατέρες εν μέσω διακρίσεως, εγκρατείας, συνέσεως…  με δε την απώλεια και σύγχυση του προσανατολισμού του λόγω

περί επιθυμιών και υλοποίησής τους… οι πολιτικοί και η πολιτεία μας

Φυσικό και θεμιτό η ύπαρξη επιθυμιών στον άνθρωπο, αφού αυτές τον υποκινούν και κινούν. Πάλι φυσικό, μέσα στην ελευθερία αυτοδιάθεσής του, εργάζεται με βοηθούς πρακτικούς και θεωρητικούς, (σωματικά και πνευματικά) για την υλοποίησή τους, όταν δίνεται όλος σε αυτές. 

Στον αγωνιστικό χώρο της γης (+) όλα μα όλα, έχουν μια προοπτική, που είναι και το τέρμα της κινήσεως των επιθυμιών. Τον εξοστρακισμό μέσω ορμής, προς τα άνω, 9 (και 999 ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ, αληθινός Θεός και ενσωμάτωση στον ‘’ήλιο’’ ως σωτηρία) ή προς τα κάτω, 6 (και 666 αληθοφανή ποιητή ουρανού και γης, ΙΑΠΕΤΟΣ, απώλεια) όπως στο περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση) κάπως αναλύθηκαν. Κι η ορμή (1) εκ των έσω, παρασύρει και τα έξω, όπως η μηχανή το σκαρί του οχήματος. Οδηγεί τον όλον εαυτό βάσει των επιθυμιών. Το φυγόκεντρο γενηθήτω το θέλημά ΜΟΥ (ε-γώ εικών επί γης) σε σχέση με το κεντρομόλο γενηθήτω Κύριε το θέλημά ΣΟΥ (ε-αυτό, ως εικών Αυτού που ποθεί την επανένωση, από εκεί που ανοήτως και δολίως του άλλου, απεκόπη). 

Προχωράμε, έτσι κι αλλιώς σε μια εθελουσία πνευματοκατάληψη.... εθελούσια δαιμονοκατάληψη... με μας να πρέπει να διακρίνουμε το πρόσημο και σε ποιον

σκέψεις πάνω στις στέψεις των βασιλέων

Κατά Θεόν και παρ’ανθρώποις… δύο όψεις, μια ενωτική ευθεία, ένα Ι, δύο άκρα… και στο μέσον ή χνους που απαγορεύει θέαση, κίνηση από κάτω προς τα άνω, ή δια σταυρού (1), ένωσις αυτών, αρμονική ανθρώπινη διασκοπία και λύσις. 

Πραγματοποιήθηκε μια θεατρική παράσταση, την 6/5/2023 στην αγγλία, ένα τελετουργικό ίσως παληό, ίσως άγνωστο, αλλά τώρα με τα ΜΜΕ, γνωστό, φαντασμαγορικό, όπου μεταξύ πολλών στοιχείων, ακούστηκε και ένας ψαλμός. βυζαντινός Χορός Ψαλτών ψάλλει στη στέψη του Βασιλιά της Αγγλίας Καρόλου Γ΄ 

ακούσαμε πολλές φορές το : …Κύριε σώσον τον βασιλέα.... λες και ήταν βυζαντινός αυτοκράτορας (όχι βέβαια όλοι φιλόθεοι ουσιαστικά, αλλά τουλάχιστον τυπικά). Συνηθίζει ο άνθρωπος να απαιτεί προστασία και σωτηρία (με την δική του ο καθένας νοηματοδότηση), απροϋπόθετα, λες και ο Θεός υποχρεούται. Εμφανίζονται κατά καιρούς πολλοί μνηστήρες αυτής της χρίσης εκ Θεού και συνεχιστές της αυτοκρατορίας…. καίσαρες, τσάροι (τσίζαρ), οθωμανοί (συνεχιστές) κοκ. Κύριος οίδε.    

Επί του πρακτέου, όταν μεταξύ μας συζητάμε, πολλές φορές ακούγεται το: …είμαι υπεύθυνος για αυτά που λέω κι όχι για αυτά που νομίζεις πως λέω. Πόσο περισσότερο ισχύει στα θεία νοήματα, όπου ο άνθρωπος κόβει και ράβει (με βάση την μεθοδολογία των αιρέσεων) τα θεία λόγια, προσαρμόζοντας αυτά στα δικά του δεδομένα, την κοσμοθεωρία και τις επιδιώξεις του και για όσο τον συμφέρουν. 

Γράφει πχ το δολάριο επάνω του, in god we trust…. αλλά ποιον θεό εννοεί; Είδαμε στο Φιλοθεΐα και φιλανθρωπία, ότι άλλη γνώμη έχει Ο Θεός κι άλλη ο καθένας ‘’φιλόθεος’’ και ‘’φιλάνθρωπος’’. Δικαιωματικά, κι αυτοί μεταξύ τους, πιστεύουν απόλυτα το god save the queen, god save America…. άνευ προϋποθέσεων. Κατακρίνοντας με ευκολία, ξεχνάμε ότι κι εμείς, αδιόρθωτοι, αμετανόητοι σε

νταβός 2023 .... (η άλλη όψις)

από το νταβός 2023, δυο ''λεπτομέρειες'' ....

νομίζω φαίνεται ευκρινώς ότι η εφαπτόμενη στα 3 Ο... πως σχηματίζει τα 3 6άρια (ο κόσμος τόχει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι...) ο ΜΑΤΣ να σχεδιάζει κι αυτοί να ''υπηρετούν'' πειθήνια.... οριζοντίως επί γης... 

μπορεί η συγκέντρωση και τα μυστικώς λεγόμενα να είναι κεκλεισμένων των θυρών αλλά προβάλλουν ευκαίρως ακαίρως το ''νόημα''.

... στην δε φωτο, 3 άντρες 3 γυναίκες....  το τρίγωνο προς τα άνω και το τρίγωνο προς τα κάτω.... (ένα εξάκτινο, μια κεφαλή, αλλά χωρίς Νου εντός)

Λέει ο σοφός σολομώντας... αυτός που είναι μέσα στην σπηλιά, στο σκοτάδι, βλέπει αυτόν που είναι στο φως. Αλλά αυτός που είναι στο φως δεν βλέπει αυτόν που είναι μέσα στην σπηλιά. Και σοφά, αυτός που είναι στο Φως και ελεύθερος εκτός του

και σχίσας το χειρόγραφον (Μ.Βασιλείου)...

 από τον συναξαριστή του μεγάλου Βασιλείου.... 

η άλλη όψις του σχίσας….

εκμεταλλευόμενοι τους σκιώδεις συμβολισμούς….

Με δυο λόγια εισαγωγικά (και συγχρόνως επίλογος, κάτι σαν δια ταύτα) για όσους θάθελαν να χρησιμοποιήσουν τον χρόνο τους πιο εποικοδομητικά, και μην αναλωθούν στα υπόλοιπα στοιχεία, το άρθρο αφορά σε γενικές γραμμές την καλπάζουσα ντπ και τα σχέδιά της. Εν σημείοις. Στοιχεία, που εντυπώνει ο ς’ στα τοιχεία του νου (του εγκεφαλικού σπηλαίου) για να προχωρήσει τρομοκρατώντας μας (όπου ΤΡΟΜΟΣ = ΟΦΙΣ) προς κατάληψη του σπηλαίου της καρδιάς και στόχο του. Στοιχεία, δικής του έρπουσας, θανατηφόρου ιοβόλου, σ+οφίας…. [λειτουργώντας αυτή και αυτός ο αντίποδας, ως αντικατοπτρισμός του άλλου Σ (υπερτελείου), του ορθίου χαλκίνου όφεως  επί της ράβδου του Μωσέως κρεμασμένου για την σωτηρία (αντίτυπο Του Κυρίου) που εκτυπώνεται κι Αυτός ως θείο πυρ (ς') στα τοιχεία της κεφαλής, για να κατέβει στον θρόνο Του και καρδιά, συνοδοιπορών γλυκά και ελεύθερα και χωρίς φόβο και τρόμο έως εκεί. Το κέντρο της πνευματικής ζωής, ασκώντας μας με διάκριση, εμάς τα νήπια].   

Λίγο παρατηρητικός νάναι κάποιος, βλέπει πως η γη γέμει από σκιές και σκοτεινά σύμβολα. Και την έχουν γεμίσει κάποιοι, γιατί νομίζουν πως το πνευματικό σκοτάδι μένει εις τον αιώνα. Και όπως Ο Κύριος στον πόδα μένει εις τον αιώνα, έτσι και ο αντίποδας στην φαντασία, νομίζει ότι θα νικήσει το Φως, εις τον αιώνα.

Πάνω σε αυτήν την νίκη εργάζονται αιώνες τώρα δούλοι του σκότους.

Όπως όταν ρώτησαν κάποιον πως έγινε ευγενής, απαντώντας από τους αγενείς, κάνοντας το αντίθετο, το σωστό, έτσι και όλοι αυτοί οι διάχυτοι και ολοέν πυκνούμενοι σκιώδεις συμβολισμοί, θα μπορούσαμε ΑΝ έχουμε ορθό κι όχι λοξό (της γης) άξονα νόησης, να τους εκμεταλλευτούμε προς ωφέλειά μας.

Στο μάθε να προσεύχεσαι (Anthony Bloom) διαβάζουμε ότι ο Μάξιμος συνάντησε ἕνα γέροντα καί ἔμπειρο ἀσκητή, ὁ ὁποῖος τόν ρώτησε πῶς εἶχε μάθει νά προσεύχεται ἀδιάλειπτα. Ὁ Μάξιμος εἶπε: «Νομίζω πώς ὁ διάβολος μέ δίδαξε νά προσεύχομαι ἀδιάλειπτα». … (συμπερασματικά) δέν μποροῦμε νά ποῦμε πώς ὁ Μάξιμος ἔμαθε νά προσεύχεται παρά τήν ταραχή πού τόν κατεῖχε, ἀλλά ἀκριβῶς ἐξ αἰτίας τῆς ταραχῆς. Γιατί ἡ ταραχή του ἦταν ἕνας πραγματικός κίνδυνος. Ἄν μπορούσαμε νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι καί μεῖς βρισκόμαστε σέ πολύ μεγάλη ταραχή, σέ κίνδυνο, ὅτι ὁ διάβολος παραφυλάει προσπαθῶντας νά μᾶς πιάσει καί νά μᾶς καταστρέψει, τότε θά προσευχόμαστε συνέχεια, ἀσταμάτητα. 

Συμπτωματικά φάνηκε στις πρόσφατες εκλογές της αμερικής ένα σχήμα, ένας αριθμός, αρκετά διεγερτικός πνευματικά, για όποιον θα ήθελε να εκμεταλλευτεί αυτό το ‘’τυχαίο’’, αρκετά ταραχοποιό μάλιστα, ανάλογα βέβαια την ευαισθησία του καθενός, ή να προσπεραστεί για άλλη μια φορά, άλλη μια, επίδειξη ‘’δύναμης’’ του αντιδίκου μας, αδιάφορα, που ως συνήθως, θέλει να δημιουργεί

με αφορμή τα ΤΡΙΑ “A” του ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ του Τσαλίκη

με αφορμή τα ΤΡΙΑ “A” του ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ του Τσαλίκη ΑΜΑΡΤΙΑ- ΑΠΙΣΤΙΑ- ΑΣΕΒΕΙΑ.

(εξηγώντας ότι) αυτά τα ΤΡΙΑ (Α) είναι η πυρηνική γόμωση της πλανητικής καταστροφής και εμείς εμμένουμε σε αυτά και τα λιπαίνουμε με την πονηριά, την αδιαφορία και την καλοπέραση. 

και το προηγούμενο (μάλλον συναφές) άρθρο: Ἄσπιλε, ἀμόλυντε, ἄφθορε, ἄχραντε, ἁγνὴ Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα (τα πέντε άλφα και η πεντάλφα….) 

άλλες δυο δικαιολογητικές σκέψεις. 

Λέει ο άγιος: … τα τρία Α τα λιπαίνουμε με την πονηριά, την αδιαφορία και την καλοπέραση. 

Κι επειδή η πονηριά είναι ιδίωμα του πονηρού που μπολιάζει τον άνθρωπο για να ενεργήσει έτσι, φαίνεται πως βρίσκει πάτημα στην δική μας άγνοια, αδιαφορία και διάθεση ‘’καλοπέρασης’’. 

Έτσι, στα τρία Α της Αμαρτίας Απιστίας και Ασέβειας, προστίθενται και τα υπόλοιπα 2 Α, της Αδιαφορίας και της Άνεσης (παραπλήσιο της καλοπέρασης) ώστε να φανεί το ομόπνοο του καταστροφικού πνεύματος της πεντάλφα. Σε αυτό το πνεύμα και

Ἄσπιλε, ἀμόλυντε, ἄφθορε, ἄχραντε, ἁγνὴ Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα (τα πέντε άλφα και η πεντάλφα….)

Με τα άρθρα/προσεγγίσεις : Φιλοθεΐα και φιλανθρωπία , ελευθερία που εύκολα ή δύσκολα κατ’άτομο, διαστρεβλώνονται οι έννοιες, ιδιαίτερα όμως το Τέσσερις οι τοίχοι της απωλείας, τέσσερις και της σωτηρίας… όλοι (ή σχεδόν όλοι) έχουν καταλάβει ότι η παιδεία τους και η πολιτική (1) τους οδηγεί την κοινωνία σε ανευλεθερία των προσώπων και εθνών, στην αθεΐα στην απανθρωπιά και στην απώλεια. 

Κι εμείς, ευχόμενοι καθ’ημέραν, τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἁγίασον, τὰ σώματα ἅγνισον, τοὺς λογισμοὺς διόρθωσον, τὰς ἐννοίας κάθαρον καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς … μας διανοίγεται ‘’χώρος’’ για την παρούσα προσέγγιση, όπου Η μεν Κυρία Θεοτόκος, οδηγεί ως ολκάς των θελόντων σωθήναι ελικοειδώς (9) και ευθέως (σταυρικά) στα άνω, ενώ ο αντίδικος δια της πολιτικής του, που επεμβαίνει θηριωδώς και δολίως στον πολιτισμό, δια της παιδείας θέλει να οδηγήσει τον κόσμο στην απώλεια, πάλι ελικοειδώς (6) και μισώντας Την Θεοτόκο και αγνότητα σώματος και ψυχής, όντας ευθέως πολέμιος του Σταυρού... κι όλα αυτά, είναι σημάδια εμμέσως από τον ερχόμενο (και αναμενόμενο από μερικούς) χξς’ (χριστός ξένος σταυρού)*. 

Όσο λοιπόν κατανοούμε ότι αντικείμενο έχει μικρούς και μεγάλους, ιδίως τα αθώα πλασματάκια παιδιά μας και όσους επιδέχονται αλλοίωση ηθών και ήθους, οπτικής και προοπτικής, ‘’κάτι’’ πρέπει να κάνουμε, ‘’κάπως’’ πρέπει να αντιδράσουμε. 

Μήπως δεν είναι ορατή η προσπάθειά του στην παιδεία…. να σπιλώνει τον κόσμο και τις αγνές ψυχούλες; να τις μολύνει, να τις φθείρει;;;;  Κι εμείς, όσοι ξέρουμε

Ο Όσιος Παλλάδιος για τον Άγιο Μακάριο (μαγεία και Θ.Κοινωνία)

Ο Όσιος Παλλάδιος διηγείται για τον Άγιο Μακάριο, ότι τότε κάποιος κολασμένος ζήτησε σε σατανικό έρωτα κάποια σώφρονα κοπέλα και επειδή εκείνη δεν δέχθηκε, την έκαμε με διαβολικά μάγια να φαίνεται στους ανθρώπους σαν φοράδα. Οι γονείς του κοριτσιού αυτού ήλθαν στον Άγιο Μακάριο και τού είπαν.

— Αυτή η φοράδα πού φέραμε εδώ και Βλέπεις ήταν κόρη μας, αλλά από τα μάγια κάποιου ανθρώπου, μεταμορφώθηκε σ’ αυτή τη μορφή. Σε παρακαλούμε λοιπόν να παρακαλέσεις τον Κύριο και να την μετατρέψεις στην προηγούμενη μορφή.

Ο δε Όσιος απάντησε:
— Όσο για μένα, εγώ την βλέπω γυναίκα και όχι φοράδα, όπως μού λέτε. Αυτή

Ο λειτουργός άγγελος

ΣΤΗΝ Κύπρο, στο χωριό Τραχιάδες, δέκα χρόνια πριν από την άλωση του νησιού (1571), ζούσε κάποιος ανάξιος ιερέας. Με τη συνεργεία του πονηρού είχε πλανευτεί και είχε μάθει στην εντέλεια τη μαγική τέχνη.
Είχε φτάσει μάλιστα στο κατάντημα νά τρώει και νά πίνει σε ιερά σκεύη μαζί με πόρνες!

Ή θεία δίκη όμως σύντομα τον τιμώρησε.
Μόλις πληροφορήθηκε ο άρχοντας της περιοχής την πολιτεία του, τον καταδίκασε σε θάνατο.

Κι όταν ο μελλοθάνατος οδηγήθηκε στη μέση του αμφιθεάτρου, κάποιος σύμβουλος του άρχοντα τον ρώτησε:
Πες μου, μιαρέ, με τι καρδιά, με τι χείλη, με τι χέρια τολμούσες νά πλησιάζεις τον Αμόλυντο;

περί διαφορών μαντείας – προφητείας και μαγείας – θαύματος (αγίου)

Φυσικά και θα δεχόμασταν ως χριστιανοί, όπως θα έκανε και κάθε λογικός άνθρωπος, την προφητεία και το θαύμα, εναντιωνόμενοι στα άλλα δύο σκέλη των συγκρινομένων εννοιών και ενεργειών, μαντείας και μαγείας. 

Το θέμα όμως βρίσκεται, όχι περισσότερο στο όνομα που ο καθένας από την οπτική του γωνία, προσδίνει στα φαινόμενα, αλλά στο τι πραγματικά είναι. Και εξηγούμαι με λιτά παραδείγματα. Ο Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος Γεώργιος τα διάφορα μαρτύρια που του έβαζε ο Διοκλητιανός, τα ξεπερνούσε με τη δύναμη του Αληθινού Θεού. Κι όμως, όλα αυτά τα ‘’θαύματα’’, ο ειδωλολάτρης αυτοκράτορας, τα περνούσε για μαγείες, πιέζοντας μάλιστα τον μάγο του Αθανάσιο… να εφευρίσκει καινούρια πιο δυνατά μαγικά, (φαρμάκια) ώστε να νικήσουν την ‘’μαγεία’’ του Γεωργίου. Ακόμη και νεκρό ανέστησε, μπροστά στα μάτια του και ο Διοκλητιανός αρνιόταν πεισματικά να δεχθεί ότι είναι θαύμα. Όταν ο ίδιος μάγος Αθανάσιος παραδέχθηκε την ανάσταση ομολογώντας ως αληθινό Θεό τον Ιησού Χριστό, ο Διοκλητιανός έλεγε ότι: ά! μεταξύ σας τα

με ερέθισμα τα όσα συμβαίνουν στην Αγγλία από δηλώσεις ειδικών ...

...με ερέθισμα την ενημέρωσή μας πάνω σε απαγωγές παιδιών (στην Αγγλία), τα φρικτά εγκλήματα από τους σατανιστές και τις ανθρωποθυσίες, την εκπομπή συχνοτήτων φρίκης με υπερυπολογιστές για την τηλεπαθητική σύλληψη από τους δέκτες μας (παγκοσμίως) καταστάσεις που προσπαθούν να μας φιμώσουν, να μας ακινητοποιήσουν, να μας πεθάνουν... είναι η μία όψη του νομίσματος.

Ποτέ όμως το νόμισμα δεν έχει ΜΟΝΟ μία όψη. Έτσι, οι δύο όψεις του νομίσματος πρέπει να παρατίθενται συγχρόνως. Η μία όψη, η σκοτεινή,  είναι το πρόβλημα και που πιθανόν να δημιουργεί από μόνο του πανικό. Υπάρχει και ισχύει και η άλλη όψη. Η φωτεινή, η λύση. Η θεόσδοτη λύση. 

Σχολιάζοντας περί βουντού και συχνοτήτων ψηφιακών που στόχο έχουν την επίφυση/κωνάριο κλπ πρέπει να γνωρίζουμε, ότι όπως αναλογικά ...ένας μυστικός αγωγός ενώνει τον διακόπτη με την λάμπα, έτσι ''ισχύει''