παρατηρεί και νουθετεί ο άγιος Γεώργιος χοζεβίτης
50. Λοιπόν το να επιθυμώμεν το περισσότερον ήτοι το να
ορεγώμεθα το καλύτερον ή το χειρότερον, απόκειται εις την ιδίαν ημών
προαίρεσιν. Όθεν και ο εωσφόρος επειδή παρά την αξίαν του επεθύμησε μετά
θρασύτητος το περισσότερον και αυθαδίασε ενώπιον Του Κυρίου Παντοκράτορος θέλων
να γίνει θεός, κατερρίφθει από το ύψος του ουρανού αν και ήτο ασώματος. Αλλά και τους
πρωτοπλάστους με το όμοιον της πλεονεξίας
πάθος της ισοθεΐας κατέρριψεν μακράν. Διότι αφού προαιρετικώς επληρώθησαν υπ’αυτού
από υπερηφάνειαν θεληματικώς (καθότι το
αθέλητον είναι αβέβαιον) , ούτω δια της πλεονεξίας και τροφής εξηπατήθησαν και έγιναν παραβάται. Και καθώς επλεονέκτησαν βασιλεύοντες επί της
γης, ενώ ηθέλησαν παρά την αξίαν να βασιλεύωσι τον εν ουρανοίς, ωρεγόμενοι να
είναι θεοί, ούτως ενώ είχον υπό την εξουσίαν αυτών όλα τα εις τον παράδεισον
φυτά, ενός μόνου ηθέλησαν πλεονεκτικώς να εξουσιάσωσιν παρά την εντολή και απεξενώθησαν από την ιδίαν αυτών αξίαν,
δια την πλεονεξίαν της αγνωμοσύνης αυτών. Διότι
τρεις είναι οι τάξεις πραγμάτων εις το επιθυμείν το περισσότερον. Το πέραν του
πρέποντος, τούτο είναι πλεονεξία η δε αυτάρκεια τούτο είναι φυσικόν το δε να
επιθυμεί τις το ολιγώτερον ενώ δύναται να έχει το μεγαλύτερον και ενδοξότερον
τούτο είναι αρετή και ταπείνωσις.
---
