Ἡ Ἐκκλησία μὲ τὴν ἀπολογητικὴν δὲν κάνει κανένα νὰ πιστεύσῃ. Οἱ ἄνθρωποι πιστεύουν μὲ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι μὲ τὴν ἀπολογητικήν. Ἡ πίστις εἶνε δῶρον Θεοῦ. «Οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός Με, ἐὰν μὴ ὁ Πατὴρ ὁ πέμψας Με ἑλκύσῃ αὐτόν» (Ἰω Ϛ΄ 44)*. Μπορεῖ, βεβαίως, κάποιος νὰ λάβῃ ἀφορμὴν καὶ ἀπὸ κάποιαν ἀπολογητικὴν συζήτησιν· ἄλλο αὐτό. Ὁ Θεὸς κτυπᾶ ὅλας τὰς θύρας καὶ οἱ καλοπροαίρετοι Τοῦ ἀνοίγουν, οἱ κακοπροαίρετοι βάζουν καὶ περισσοτέρας ἀμπάρας ἀπὸ μέσα, μὴ τυχὸν καὶ τὴν παραβιάσῃ ὁ Θεὸς καὶ εἰσέλθῃ μέσα εἰς τὴν ψυχήν τους.
Ἡ ἀπολογητικὴ χρειάζεται μόνον κατὰ τοῦτο, νὰ σφραγίζῃ τὰ στόματα μερικῶν ἀπίστων καὶ νὰ τοὺς λέγῃ, ὄχι κύριε, δὲν εἶνε ἔτσι· εἶνε ἔτσι. Ἀφαιρεῖ, δηλαδή, ἐπιχειρήματα ἀπὸ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι θέλουν νὰ λέγουν ὅτι τοὺς ἐμποδίζει ἡ λογική τους νὰ πιστεύσουν. Βεβαίως, δὲν θὰ πεισθοῦν αὐτοί, ἀλλὰ τοὐλάχιστον θὰ κλείσουν τὸ στοματάκι τους. Καὶ κάτι ἄλλο: βοηθεῖ μερικοὺς ἀσθενεῖς εἰς τὴν πίστιν, νὰ μὴ ἐπηρεάζωνται ἀπὸ ἐπιχειρήματα τὰ ὁποῖα ἀκοῦν ἀπὸ δῆθεν μορφωμένους καὶ σοφούς, ὅτι τὸ α ἢ τὸ β ἢ τὸ γ ἐπιστημονικὸν δεδομένον, τοὺς ἐμποδίζει νὰ πιστεύσουν. Αὐτὴ εἶνε ἡ ἀξία τῆς ἀπολογητικῆς. Εἶνε λάθος νὰ πιστεύωμεν ὅτι ἂν κάνωμε μίαν ὡραίαν ἀπολογητικήν, θὰ κάνωμε τὸν ἄλλον νὰ γίνῃ πιστός. Δὲν γίνεται πιστὸς μὲ τὴν ἀπολογητικήν. Τὸ ὅτι, ὅμως, τοῦ σφραγίζει τὸ στόμα εἶνε ὡραῖον.
π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος - τρέφοντας τον λαό του Θεού (Σελὶς 282-283)
---
* (Ιωαν.ς'44)... κατά την επιθυμία (ς') καρδίας και νεφρών.... με τον αντίστοιχο ψαλμό (44), να ζητούμε την θεραπεία αυτών και καθαρότητα, ώστε να μας προσθέτει πίστη, (που προηγείται για να ακολουθήσει η ορθόδοξη αγιοπνευματική απολογητική και ομολογία).... μὴ μεριμνᾶτε πῶς ἢ τί ἀπολογήσησθε ἢ τί εἴπητε· 12 τὸ γὰρ ῞Αγιον Πνεῦμα διδάξει ὑμᾶς ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἃ δεῖ εἰπεῖν. (Λουκ.ιβ'11) και ελκύει Ο (εξ)ετάζων νεφρούς και καρδίας.... με σκοπό να επιτύχουμε (χάριτι) το... καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
πνευματική φυσιολογία νεφρών και καρδιάς….
αναφερόμενοι μάλιστα στους ψαλμούς και την λειτουργικότητά τους... κι όταν έχει ''χαθεί το κλειδί'' για να ανοίξει η πόρτα ... ''χρησιμοποιούμε'' τον 23ο που αναφέρει... ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης. (όχι τόσο τις εξωτερικές, αλλά ιδίως την εσωτερική, της καρδίας... ) (αμήν από ευχή της θείας μεταλήψεως...) ... Κελεύεις, ἀναπετάσω τὰς πύλας, ἃς σὺ μόνος ἐδημιούργησας, καὶ εἰσέρχῃ μετὰ φιλανθρωπίας, ὡς πέφυκας· εἰσέρχῃ καὶ φωτίζεις τὸν ἐσκοτισμένον μου λογισμόν.
Όλοί κάναμε το λάθος να προσπαθήσουμε να μεταστρέψουμε τους φίλους και τους συγγενείς μας στην Ορθοδοξία. Εισπράξαμε απογοήτευση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε βρει έναν μεγάλο θησαυρό, θέλουμε να τον μοιραστούμε μ’ αυτούς που αγαπάμε και απογοητευόμαστε και απορούμε όταν δεν βλέπουν αυτό που βλέπουμε.
Ο καλύτερος τρόπος να μοιραστούμε τον θησαυρό της Ορθοδοξίας είναι να ζούμε Ορθόδοξα. Αν ζούμε με σοβαρότητα και αφοσίωση την πίστη μας στον Χριστό, τότε θα γίνουμε αιτία μεγάλης «αλλοίωσης» των καρδιών αυτών που είναι έξω από την θεο-ίδρυτη Εκκλησία μας.
Το πιο σημαντικό είναι να θυμόμαστε ότι και η δική μας μεταστροφή δεν οφείλεται σε συζητήσεις και στην πειθώ κάποιων άλλων, αλλά στην ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Αυτό φέρνει τους ανθρώπους στην πίστη, όχι εμείς.
Αληθινός ιεραπόστολος, με την ορθόδοξη έννοια, δεν είναι κάποιος που κάνει κήρυγμα και πιέζει τους άλλους, αλλά εκείνος που βιώνει την πίστη του. Όταν αυτή διαποτίζει τη ζωή μας, όταν η αφοσίωση μας στον Κύριο είναι βαθιά, η Χάρη του Αγίου Πνεύματος αφθονεί και είναι αυτή που μεταμορφώνει τους άλλους γύρω μας.
Γέροντας Τρύφωνας του Βάσον από το βιβλίο «Μικρά Εωθινά»