πως να ξεκολλάμε από την κακία (αγ.Σωφρόνιος)

«Πώς να πολεμούμε εναντίον των κακών λογισμών»; δεν μου είναι δύσκολο να σας πω το πώς, διότι η απάντηση βρίσκεται στα γραπτά του Γέροντος Σιλουανού.

Εξαρτάται από εμάς να αλλάξουμε μια σκέψη, αν συγκεντρώσουμε το νου μας σε κάτι άλλο.

Αν σκέφτομαι ότι κάποιος από τους αδελφούς μου με πλήγωσε με τον λόγο του, αντί να ζήσω οδυνηρά αυτή την πληγή, σκέφτομαι κάτι άλλο και δεν επιτρέπω στον νου μου να «κολλήσει» σε αυτό που συνέβη.

Αν είμαστε πραγματικά ενωμένοι εδώ στο μοναστήρι μας, αυτό που γράφει ο Σιλουανός είναι πολύ απλό:

«Σκέφτομαι κάτι άλλο».

Και έτσι απομακρύνουμε αυτό τον πόνο που συνδέεται με τον λόγο του αδελφού, και ζούμε μια άλλη πραγματικότητα. Αυτό εξαρτάται από μας.

Αν δεν θέλουμε να αλλάξουμε τη σκέψη μας και αν δεν θέλουμε να προσευχηθούμε για τον αδελφό μας, κανένας δεν μπορεί να μας πιέσει να το κάνουμε. Ακόμη και ο Θεός δεν θα το κάνει.

Αλλά αν εκδηλώσουμε τη θέλησή μας να αλλάξουμε, ο Θεός, το Πνεύμα το Άγιο, μπορεί να έρθει για να μας βοηθήσει. 

H πικρία που παραμένει σαν ένα πονηρό καταθλιπτικό πνεύμα μέσα του για την κακία των άλλων.

Είναι αλήθεια ότι πεθαίνει ο άνθρωπος όταν βγάλει το κεντρί του και εκδικηθεί τον αδελφό του για το κακό που του έκανε. Όμως κι αν ο άνθρωπος ξεφύγει από την εκδίκηση και πεισθεί ότι πρέπει να είναι ειρηνικός και να απομακρυνθεί από εκείνους που τον επιβουλεύονται, όμως πάλι ελλοχεύει ένας ύπουλος εχθρός της ψυχής του:

Είναι η πικρία που παραμένει σαν ένα πονηρό καταθλιπτικό πνεύμα μέσα του για την κακία των άλλων.

Ναι μεν δεν εκδικείται καθώς πρέπει για την πίστη του και για να μην έχει ενοχές και να νιώθει ο καλός, αγγελικά φερόμενος, όμως αφήνει μέσα του την μιζέρια της πικρίας και την θύμηση της κακίας που του κατατρώγει τα πνευματικά του σπλάγχνα. 

Αυτό ίσως και να είναι χειρότερο κατάντημα που τον οδηγεί ταχύτατα στην κατάθλιψη ή στην μιζέρια του αγγελισμού του και του φαρισαϊσμού του.

Συνήθως ενώπιον του Θεού εξομολογούμενος ο άνθρωπος χαίρεται να ομολογεί