Μια πιστή χριστιανή, πριν από μερικά χρόνια, δοκιμάστηκε σκληρά από τα χτυπήματα της ανθρώπινης αδικίας και της εγκαταλείψεως.
Εξαιτίας μιας φρικτής συκοφαντίας ο σύζυγός της πήρε τα τέσσερα παιδιά τους και εξαφανίσθηκε.
Έπεσε η κοπέλα σε φοβερή κατάσταση.
Για μέρες δεν είχε ούτε να φάει.
Κανένας δεν το γνώριζε, κανένας δεν χτύπησε τη πόρτα της κι όλοι της γύριζαν την πλάτη. Όλοι πίστεψαν σ’ αυτά, που είχε τοιχοκολλήσει για εκδίκηση σ΄ όλο το δρόμο ο άνδρας της. Είχε γράψει με μεγάλα γράμματα: «Η γυναίκα μου είναι πόρνη»!
Και μερικοί, που θέλησαν να βοηθήσουν, βέβαια, ζήτησαν κι αυτοί ηθικά ανταλλάγματα.
Την πίστη της όμως στον Θεό, τη προσευχή της με χειμάρρους δακρύων δεν τα εγκατέλειψε ποτέ. Είκοσι μέρες χωρίς τίποτα, μόνο με νερό. Είκοσι μέρες πείνας