ἀπὸ τὸν βίο τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους...

Ὁ Ἅγιος στὸ δρόμο, καθὼς ἔσερνε τὰ κουρασμένα καὶ πληγωμένα καὶ γέρικα πόδια του, προσευχότανε μὲ ψαλμοὺς πρὸς τὸν Κύριον, πού τοὺς ἤξερε ἀπ’ ἔξω. Ἔλεγε μεταξὺ τῶν ἄλλων καὶ τὸν 100ο ψαλμὸ:

«Ἔλεος καὶ κρίσιν ἀσομαί Σοι Κύριε...».

Ὅταν ὁ Ἅγιος ἔφτασε ἐκεῖ σήκωσε τὰ χέρια του καὶ τὰ μάτια του στὸν οὐρανὸ καὶ προσευχήθηκε:

— Σ’ εὐχαριστῶ, Κύριε, εἶπε, γιατὶ εἶσαι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος. Σὺ Παντοδύναμε ἐκτύπησες τὸν ἐχθρὸν μας διάβολον. Σὺ ἐκτύπησες καὶ τὸν Ἅδην μὲ τὸ νὰ ἀπαλλάξης ἀπὸ τὸν θάνατο τὸ ἀνθρώπινο γένος. Μνήσθητὶ μου, Κύριε, ἐν τὴ Βασιλεία Σου.

Τότε συνέβη καὶ τὸ ἑξῆς θαυμαστόν. Ανοίξα­νε γιὰ μιά στιγμὴ οἱ Οὐρανοί, φάνηκε ὁ Χριστὸς μὲ πλῆθος Ἀγγέλων. Κατέβηκε κοντὰ του καὶ τοῦ λέγει:

— Ἔλα, προσφιλέστατε καὶ ἀγαπημένε μου Χαράλαμπε, πού τόσο πολὺ

Άγιος Χαράλαμπος (θαύμα στα Φιλιατρά)

Στην νοτιοδυτική Πελοπόννησο, στην επαρχία Τριφυλίας, υπάρχει μία γραφική πόλη με 9.000 κατοίκους, τα Φιλιατρά. Πολιούχος της πόλεως είναι ο Άγιος Χαράλαμπος, και κάθε χρόνο στις 10 Φεβρουαρίου γίνεται μεγάλο πανηγύρι προς τιμήν του, και κατεβαίνουν σ’ αυ­τό και οι Φιλιατρινοί που μένουν στην Αθήνα.

Σ’ αυτό το πανηγύρι πηγαίνει κάθε χρόνο και ένας ηλικιωμένος Γερμανός, ονόματι Κοντάου, με την οικο­γένειά του. Έρχεται από μακριά. Και θα έλεγε κανείς: «Τι τού ήρθε, ώστε έτσι στα καλά καθούμενα να ξεκινά από την Γερμανία για ένα τόσο μακρινό ταξίδι»!

Ο άνθρωπος αυτός στην περίοδο της κατοχής ήταν αξιωματικός τού Γερμανικού στρατού, και για ένα διάστη­μα χρημάτισε φρούραρχος Φιλιατρών. Εκείνο τον και­ρό βρισκόμαστε στο 1944 μερικοί Έλληνες αντάρ­τες έκαναν κάποιο σαμποτάζ, φονεύοντας σε ενέδρα αρκε­τούς Γερμανούς. Εξαγριώθηκαν τότε οι κατακτητές και από το στρατηγείο της Τριπόλεως δόθηκε εντολή στον Κοντάου, την ημέρα που θα ξημέρωνε, στις 6 το πρωί, να καούν τα μισά Φιλιατρά και να εκτελεσθούν εκατό περίπου

θαύμα τού Αγίου Χαραλάμπους που συνέβη το 1944.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι κάποιο θαύμα τού Αγίου Χαραλάμπους που συνέβη το 1944.


Στην νοτιοδυτική Πελοπόννησο, στην επαρχία Τριφυλίας, υπάρχει μία γραφική πόλις με 9.000 κατοίκους, τα Φιλιατρά. Πολιούχος της πόλεως είναι ο Αγιος Χα­ράλαμπος, και κάθε χρόνο στις 10 Φεβρουαρίου γίνεται μεγάλο πανηγύρι προς τιμήν του, και κατεβαίνουν σ' αυ­τό και οι Φιλιατρινοί που μένουν στην Αθήνα.


Σ' αυτό το πανηγύρι πηγαίνει κάθε χρόνο και ένας ηλικιωμένος Γερμανός, ονόματι Κοντάου, με την οικο­γένειά του. Έρχεται από μακρυά. Και θα έλεγε κανείς: «Τι τού ήρθε, ώστε έτσι στα καλά καθούμενα να ξεκινά από την Γερμανία για ένα τόσο μακρινό ταξείδι»!


Ο άνθρωπος αυτός στην περίοδο της κατοχής ήταν αξιωματικός τού Γερμανικού στρατού, και για ένα διάστη­μα χρημάτισε φρούραρχος Φιλιατρών. Εκείνο τον και­ρό — βρισκόμαστε στο 1944 — μερικοί Έλληνες αντάρ­τες έκαναν κάποιο σαμποτάζ, φονεύοντας σε ενέδρα αρκε­τούς Γερμανούς. Εξαγριώθηκαν τότε οι κατακτητές και από το στρατηγείο της Τριπόλεως δόθηκε εντολή στον Κοντάου, την ημέρα που θα ξημέρωνε, στις 6 το πρωί, να καούν τα μισά Φιλιατρά και να εκτελεσθούν εκατό περί­που Φιλιατρινοί. 


Όπως ήταν φυσικό, τρόμος και πανικός κατέλαβε όλους τους κατοίκους. Ήξεραν ότι οι Γερμα­νικές διαταγές ήταν αμετάκλητες. Τίποτε δεν τους έσωζε από τον όλεθρο και την συμφορά. Το πρωί (19 Ιουλίου) όμως ενώ έφθασε η

Χαιρετισμοί στον Άγιο Ιερομάρτυρα Χαραλάμπη τον Θαυματουργό

Υπό Νήφωνος Μονάχου Ιβηροσκητιώτου

Κοντάκιον. Ἦχος πλ δ΄. Τή ὑπερμάχω στρατηγῶ

 Τῷ καλλινίκω τοῦ Χριστοῦ Ἱερομάρτυρι, καί ἰατρῶ θαυματουργῶ ψυχῆς καί σώματος, μελωδήσωμεν Χαράλαμπες
σοί τόν ὕμνον. Ἀλλ’ ὡς μέγας καταρράκτης τῶν ἰάσεων, παθῶν, νόσων καί δαιμόνων ἐλευθέρωσον τούς κραυγάζοντας·
Χαίροις, Μάρτυς Χαράλαμπες

Ἄγγελοι ἀοράτως, σού τούς ἄθλους ὀρῶντες, έθαύμασαν Χαράλαμπες Μάρτυς (γ΄)·
καί σύν τοῖς Ἀγγέλοις οἱ πιστοί, πάντες σοί τόν ὕμνον προσκομίζουσι· καί ἀμφότεροι
τή δόξη σου τερπόμενοι, βοῶσιν οὕτω:
Χαῖρε, ὁ μέγας Ἱερομάρτυς·
χαῖρε, Τριάδος ὁ παραστάτης.
Χαῖρε εὐσεβῶν γεννητόρων τό Βλάστημα·
χαῖρε Μαγνησίας δόξα καί καύχημα.
Χαῖρε, ὅτι πρό συλλήψεως προωρίσθης ἐκ Θεοῦ·
χαῖρε, ὅτι ἐκ νεότητος εὐφημίσθης πανταχοῦ.
Χαῖρε, ἱερωσύνης ὁ κανών καί τό κλέος·
χαῖρε, ἁγιωσύνης τό θειότατον κάλλος.
Χαῖρε, λαοῦ ὁ μέγας διδάσκαλος·
χαῖρε, ἠμῶν προστάτης ὁ πάγκαλος.
Χαῖρε, δί' οὗ ἡ ἐλπίς ἐκπληροῦται·
χαῖρε, δί’ οὗ ὁ Θεός ἰλεοῦται.

Χαῖρε, Μάρτυς Χαράλαμπες

Βλέπων, ὑπερανθρώπως ὑπομένοντα πόνους, ἡγεμών τιμωρεῖ ἀπανθρώπως, σέ, τόν θεράποντα Χριστοῦ
καί Μαρτύρων πάντων μείζονα Χαράλαμπες, θανάτου ἀπειλήν καταφρονήσαντα, καί ἐκβοώντα·

Ἀλληλούια

Γνῶσιν ἔνθεον ἔχων, ὁ Θεῶ ἐγνωσμένος, ἐλέγχει τήν Σεβήριον πλάνην