λίγα τινα περί του 7 στον πνευματικό πόλεμο…

Ό διάβολος δὲν κάθεται ἤσυχος. Μετά ἀπὸ τὴν ἐξομολόγηση τὸν πολεμεῖ τον άνθρωπο ἀπὸ 7 πλευρές, ἀπό 7 μέρη: 

1) Ἀπὸ πάνω μὲ τὴν ὑπερηφάνεια. Τοῦ βάζει τη μύτη ἐπάνω, ὅτι «ἐγὼ είμαι, δὲν ὑπάρχει κανένας ἄλλος σὰν ἐμένα». Αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ μεγαλύτερο εφόδιο του Διαβόλου. Δηλαδή ἐφόσον ἐνσπείρει τὴν ὑπερηφάνεια, τότε κερδίζει τα άλλα όλα εύκολα. 

2) Από κάτω μὲ τὰ σαρκικά ἁμαρτήματα. Είναι τὰ ὑπογάστρια μέλη τοῦ σώματος τὰ ὁποία μολύνουν τὸν άνθρωπο. Ἐκεῖ πολεμεῖ ὁ Διάβολος μὲ ὅλη του την λύσσα πάνω καὶ κάτω. Ἔπειτα, ὅταν δεῖ ὁ Διάβολος, ὅτι δὲν πιάσει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ πάνω καὶ ἀπὸ κάτω, πάει: 

3) Ἀπὸ δεξιὰ καὶ λέει στὸν ἄνθρωπο: «Είσαι ἅγιος, ἔχεις ἁγιάσει. Δὲν ὑπάρχει κανένας σὰν καὶ σένα. Ἐνώπιόν του Θεοῦ εἶσαι ἅγιος. Θὰ εἰσέλθεις εἰς τὸν Παράδεισον...». Τοῦ δίδει ἄλλην ύπερηφάνεια. Ἂν δὲν τὸν πιάσει ἀπὸ ἐκεῖ, πηγαίνει: 

4) Ἀπὸ ἀριστερὰ καὶ λέει στὸν ἄνθρωπο: «Ἀπολέστηκες, δὲν ὑπάρχει γιὰ σένα

διαίσθηση αίσθηση και θέα Θεού

με αφορμή τους λόγους του γερ Δαμασκηνού για θεωρία όντων και Θεού καθαρή καρδιά λόγους (δεσμός σαν βίντεο στο ytb, αλλά και στο τέλος του άρθρου), δυο συνειρμικές σκέψεις....

είναι αδιαμφισβήτητο ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ έξω ζωής και εσωτερικής (1) του ίδιου ανθρώπου [αφού έξω μπορεί νάχει υγεία σχετική, μέσα όμως λέπρα λόγω αμαρτιών. να είναι ευκίνητος εξωτερικά, ακίνητος όμως έσω. Έξω να βλέπει να ακούει, μέσα όμως (συνήθως) κωφός και τυφλός στα πνευματικά, αλλά και τα αντίθετα….]. Η καθεμιά (ζωή) με τα ‘’εργαλεία’’ της και , αισθητήρια αντίληψης. Με αφετηρία δυο πεντάδες, έξω έσω όραση και οφθαλμοί, έσω έξω ακοή, έσω έξω κίνηση. 

 …κι αυτά, ανάλογα με το πυρ που πνέει εντός μας, θα καταλήξουν σε μονάδα και πεντάδα απλή, ‘’ενωμένη’’ με το διαπνέον πυρ… (πως η διπλή πεντάδα αισθήσεων γίνεται απλή… και λίγα τινά περί έρωτος, που πετυχαίνει την ένωση). 

Είναι αυτός, ο έρως (και πόθος) Θεού που θα γίνει αιτία να εισαχθεί Ο Θεός μέσα μας, αρχικά κρυμμένος και κεκαλυμμένος, σαν μέσα σε μήτρα, και ως διαίσθηση (2), στο κέντρο της διόρασης και διακοής. Αυτή είναι και η αρχή του ‘’ευαγγελισμού’’ μας (και σύλληψης) Του Κυρίου, δια Της Θεοτόκου, εν ημίν… ώστε σιγά σιγά να ‘’μορφούται’’ Ο Κύριος εν ημίν και προβεί στον μυστικό (ψυχικό) πρώτο  ‘’εναγκαλισμό’’ (όπως συμβόλιζε το δαχτυλίδι* του προφ.Συμεών του θεοδόχου)  αρραβώνα και εφεξής αμήν προκοπή και πρόοδο… Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, καὶ χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ’ αὐτό. (Λουκ.β’40) … όπως σημειώνεται στα ‘’40’’ Του μέσα στον οίκο της ψυχής μας, αμήν και βιωματικά και στο σώμα (β.μπεθ)…  

Με εργαλείο τον νου (και κατανόηση) δύο είναι οι επιλογές. Ή προς πλήρωσιν εν ημίν της ενυπόστατης σοφίας και νου Χριστού ή α-νοησίας με την άπωσή Του (με την μη αποδοχή ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου…) και τελικά, φρόνησης ή αφροσύνης… (η φλογίνη ρομφαία μεταξύ φρονήσεως και αφροσύνης) και στο μέσον, μεταξύ εξορίας και

σας φωνάζω γοερά, εγώ ο πολύ αμαρτωλός. έρχονται δεινά!!

Προετοιμαστείτε για αυτά που έρχονται, μα μην φοβόσαστε!!!

Έχουμε Θεό, έχουμε τον δυνατότερο Θεό, τον Μοναδικό Θεό που υπάρχει, τον Άγιο Τριαδικό Θεό!!!

Μαντέψτε ποιός είναι ο εκλεκτός λαός Του!!! Οι Έλληνες!!!

Όλοι εσείς, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο!!!

Μας περιμένει όπως ο πατέρας τον άσωτο υιό, να γυρίσουμε κοντά Του και μόλις γυρίσουμε θα κάνει την Ελλάδα πάλι αυτό που ήταν!!!

Ελλάς-Ελ-Φώς!!

Φώς της Οικουμένης όλης!!!

Στα Άρματα, Στα Άρματα, Στα Όπλα!!!

Ποιά είναι αυτά όμως;;;

Είναι τα πνευματικά Άρματα, τα πνευματικά Όπλα!!!

Το πολυβόλο μας είναι το κομποσχοίνι,

η Ευχούλα, η Καρδιακή Προσευχή!!!

Το μπαζούκα μας είναι το ψαλτήρι,

Ὁ Θεός μᾶς καλεῖ. Ἂς τρέξουμε φτερωτοί (Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος) συνειρμικές σκέψεις...

Δύο είναι τα φτερά με τα οποία ο άνθρωπος μπορεί να ‘’πετάξει’’ από την γη στον ουρανό, ανταποκρινόμενος στο θείο κάλεσμα. Η πίστη και η αγάπη.   

Όχι όποια κι όποια πίστη, όχι όποια κι όποια αγάπη, αλλά την ορθή πίστη και κατά Θεόν αγάπη, αφού ο αντίδικος της σωτηρίας μας, αυτός που θέλει να μείνουμε κάτω, μαζί του και μακρυά από τον Θεό, αυτά τα δύο φτερά, τα διαστρεβλώνει. Λένε οι άγιοι, πως όταν ο αλιτήριος θέλει να πλανήσει, από αγάπης άρχεται… το ίδιο άστοχο αποτέλεσμα φυσικά έχει και η άστοχη (μη ορθή, μη ορθόδοξη) πίστη. 

Πίστη σαν αποτέλεσμα της ακριβούς φιλοθεΐας (και κάθετο σκέλος του Σταυρού) και έκφραση αυτής, σαν απόδειξή της, με την έμπρακτη φιλανθρωπία (και οριζόντιο σκέλος του Σταυρού)…. ανάλογα των Ι της Μαρίας σαν ακινησία και το Θ της Μάρθας σαν διακονία… Έννοιες που διακρίνονται σε όλους τους ‘’φιλόθεους’’ ανθρώπους, ακόμη και σε αυτούς που ‘’αγαπούν’’ άλλους θεούς πλην του Ενός αληθινού, πολλούς αληθοφανείς με ρίζα τον αληθοφανή ποιητή ουρανού και γης ΙΑΠΕΤΟΣ (666) αντίποδα και είδωλο του μόνου αληθινού ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ (999) ακόμη και σε αυτούς που όντως φιλάνθρωπα διακονούν τον συνάνθρωπο. 

Κάποιες συνειρμικές σκέψεις αναλύθηκαν στο… Φιλοθεΐα και φιλανθρωπία. προς 

γέννηση κατά σάρκα και γέννηση κατά Πνεύμα

Ἂν μιλᾶμε γιὰ τὴ μεγάλη σπουδαιότητα τῆς γυναίκας, τότε καὶ οἱ ἴδιες οἱ γυναῖκες ὀφείλουν νὰ δικαιώσουν τὴ σπουδαιότητά τους αὐτή.

Νὰ δικαιώσουν τὸν ἑαυτό τους σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδά τῆς ζωῆς τῆς ἀνθρωπότητας.

Τὸ οὐσιωδέστερο ὅμως γι’ αὐτὲς ἔργο, τὸ σπουδαιότερο λειτούργημά τους, εἶναι ἡ Μητρότητα:

«Καὶ ἐκάλεσεν Ἀδὰμ τὸ ὄνομα τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Ζωή, ὅτι αὔτη μήτηρ πάντων τῶν ζώντων» (Γέν. 3,20).

Γιὰ νὰ ἀνυψώσουν τὴν ἀνθρωπότητα οἱ γυναῖκες, πρέπει νὰ φέρνουν στὸν κόσμο παιδιὰ μὲ τὸν τρόπο ποὺ μᾶς διδάσκει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.

Ὑπάρχουν ὅμως δύο εἴδη γεννήσεως· τὸ ἕνα κατὰ σάρκα, τὸ ἄλλο κατὰ πνεῦμα.

Ὁ Χριστὸς εἶπε στὸν Νικόδημο: «Τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστι, καὶ τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ Πνεύματος πνεῦμα ἐστι. Μὴ θαυμάσης ὅτι εἶπον σοί, δεῖ ὑμᾶς γεννηθῆναι Ἄνωθεν» (Ἰωάν. 3,6-7).

Ἔτσι καὶ τώρα· ἂν οἱ πατέρες καὶ οἱ μητέρες θὰ γεννοῦν παιδιὰ συναισθανόμενοι τὴν ἄκρα σπουδαιότητα τοῦ ἔργου αὐτοῦ, τότε τὰ παιδιά τους θὰ γεμίζουν ἀπὸ Πνεῦμα Ἅγιο, ἤδη ἀπὸ τὴν κοιλία τῆς μητέρας· καὶ ἡ πίστη στὸν Θεό, τὸν Δημιουργὸ τῶν ἁπάντων, ὡς πρὸς τὸν Πατέρα τους, θὰ γίνει γι’ αὐτὰ φυσική, καὶ καμία ἐπιστήμη δὲν θὰ μπορέσει νὰ κλονίσει τὴν πίστη αὐτή, γιατί

''καλά'' παιδιά....

Μα πώς είναι καλά παιδιά, αφού είναι μακριά από τον Θεό;

Έβγαλε”, λέει ο άλλος, ”καλά παιδιά”. Δικηγόρος, ιατρός, συμβολαιογράφος κ.τ.λ… Θα πάνε στον παράδεισο αυτά; Τα καλά παιδιά για εμάς είναι τα μορφωμένα. Που ξέρουν να λένε το ευχαριστώ ”μερσί” και το συγγνώμη ”μπαρτόν”.

Μα πώς είναι καλά παιδιά, αφού είναι μακριά από τον Θεό;

Ο γονέας φέρει ευθύνη κυρίως για την ψυχή του παιδιού του.

Είπα κάποτε σε μία ομιλία, όταν ο γιός μου, ο Νεκτάριος ήταν μικρός:

– Εάν πρόκειται να χαθεί η ψυχή του, προτιμότερο είναι να το πάρει τώρα ο Θεός και να σωθεί…

Στους περισσότερους, φάνηκε τολμηρό αυτό που είπα και έλεγαν:

– Ακούς εκεί; Αυτός που δεν είχε παιδί τόσα χρόνια και του έδωσε ο Θεός έπειτα από 17 χρόνια παιδί να λέει να φύγει…

Μα αυτή είναι η πραγματικότητα. Τι να το κάνω; Για να μου κρατήσει το όνομα; Τί μου χρειάζεται το όνομα; Η ψυχή του να σωθεί…

Η ευθύνη του γονέα δεν είναι μόνο υλική, αλλά κατεξοχήν πνευματική.

περιεχόμενα 12ς

Εισαγωγή  

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ   12ς 

Η μεγαλύτερη αμάθεια είναι να μη γνωρίζουμε τον Θεό (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς) 

το καλύτερο κήρυγμα 

Ευχή του Οσίου Θαλασσίου 

ο τελικός σκοπός κάθε ανθρώπινης προσπάθειας αγ Νικολάου Καβάσιλα 

το βαθύτερο νόημα του ‘’μάννα’’ εξ ουρανού 

η μυροβλύζουσα κόγχη του ιερού 

μέγας Κωνσταντίνος και Πόλις (π.Ανανίας Κουστένης) 

αγ Κωνσταντίνος αγ Ελένη και Πόλις... 

Ύμνος Στην εικόνα της Θεοτόκου της Οδηγήτριας! 

οπτασία του γερ.Φιλόθεου Ζερβάκου 

νουθεσίες αγίου

"Τί ἐγρήγορση χρειάζεται! Τὸ ἀνέβασμα στὴν πνευματικὴ ζωὴ εἶναι σὰν τὸ ἀνέβασμα σὲ μιὰ κυκλικὴ σκάλα ποὺ δὲν ἔχει κάγκελα."

Γιατί, Γέροντα, ἐνῶ πρῶτα δὲν ἔβλεπα τὰ ἐλαττώματα τῶν ἄλλων, τώρα τὰ βλέπω καὶ κατακρίνω;

– Τώρα βλέπεις τὰ ἐλαττώματα τῶν ἄλλων, γιατὶ δὲν βλέπεις τὰ δικά σου.

– Ἀπὸ ποῦ προέρχονται, Γέροντα, οἱ λογισμοὶ κατακρίσεως;

– Ἀπὸ τὴν ἰδέα ποὺ ἔχουμε γιὰ τὸν ἑαυτό μας – δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια

– καὶ ἀπὸ τὴν τάση νὰ δικαιολογοῦμε τὸν ἑαυτό μας.

– Γέροντα, ἡ κατάκριση ἔχει ἔλλειψη ἀγάπης;

– Ἔμ, τί ἔχει; Καὶ ἔλλειψη ἀγάπης ἔχει καὶ ἀναίδεια ἔχει.

Ὅταν δὲν ἔχης ἀγάπη, δὲν βλέπεις μὲ ἐπιείκεια τὰ λάθη τῶν ἄλλων, ὁπότε τοὺς ταπεινώνεις μέσα σου καὶ τοὺς κατακρίνεις. Πάει μετὰ τὸ ταγκαλάκι καὶ τοὺς βάζει νὰ κάνουν καὶ ἄλλο σφάλμα· τὸ βλέπεις ἐσύ, τοὺς κατακρίνεις πάλι καὶ ὕστερα συμπεριφέρεσαι μὲ ἀναίδεια.

Γέροντα, συχνὰ πέφτω καὶ στὴν γαστριμαργία.

– Κοίταξε, ἐκεῖνο ποὺ τώρα πρέπει νὰ προσέξης πολὺ εἶναι ἡ κατάκριση.

απειλές….

…όσο περνάει ο καιρός και με την κραταίωση στην ενημέρωση του κόσμου από τα (ελεγχόμενα από μισανθρώπους) ΜΜΕ, τόσο ο άνθρωπος απειλείται από τον θάνατο. 

Μια πρώτη αιχμή είναι ο τρόμος που προξενούν με τον βιολογικό θάνατο, μέσω ασθενειών, πολέμων, εμβολίων προς μείωση πληθυσμού για το ‘’καλό’’ της ανθρωπότητος. Με κάθε ευκαιρία, τα προβάλλουν με αλαζονεία και δεν κρύβουν τα σχέδιά τους… κι όμως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που εμπιστεύονται αυτούς και τις ‘’φυτευτές’’ από την ΝΤΠ, υποχείριες κυβερνήσεις (σχεδόν) όλων των κρατών. 

Αιτίες αυτού του ‘’σκοτισμού’’ είναι τα ΤΡΙΑ “A” όπως τα σημειώνει ο αγ.Ιάκωβος Τσαλίκης,  ΑΜΑΡΤΙΑ- ΑΠΙΣΤΙΑ- ΑΣΕΒΕΙΑ (εξηγώντας ότι) αυτά τα ΤΡΙΑ (Α) είναι η πυρηνική γόμωση της πλανητικής καταστροφής και εμείς εμμένουμε σε αυτά και τα λιπαίνουμε με την πονηριά, την αδιαφορία και την καλοπέραση. (με αφορμή τα ΤΡΙΑ “A” του ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ του Τσαλίκη) 

Ενεργεί το καθελκτικό τους πεντάκτινο ενάντια στην φύση και στον άνθρωπο,

από τον τύπο στην ουσία (αγ Πορφύριος)

Πολλές φορές ούτε ο κόπος, ούτε οι μετάνοιες, ούτε οι σταυροί προσελκύουν τη χάρη.

Υπάρχουν μυστικά.

Το ουσιαστικότερο είναι να φύγεις απ' τον τύπο και να πηγαίνεις στην ουσία.

Ό,τι γίνεται, να γίνεται από αγάπη.

Η θεία χάρις μας διδάσκει το δικό μας χρέος.

Για να την προσελκύσουμε, θέλει αγάπη, λαχτάρα.

Η χάρις του Θεού θέλει θείο έρωτα.

Η αγάπη αρκεί, για να μας φέρει σε κατάλληλη «φόρμα» για προσευχή.

Μόνος Του θα έλθει ο Χριστός και θα εγκύψει στην ψυχή μας, αρκεί να βρει ορισμένα πραγματάκια που να Τον ευχαριστούν.

ΑΓΑΘΉ ΠΡΟΑΊΡΕΣΗ, ΤΑΠΕΊΝΩΣΗ και ΑΓΆΠΗ ..

Χωρίς αυτά δεν μπορούμε να πούμε «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με»

Ξέρεις πως διάλεξε ο Χριστός τους μαθητές Του; Εγώ το ξέρω, γιατί το "είδα". Ο Χριστός γνώριζε ότι αυτοί έχουν ευαίσθητη ψυχή...

Αυτό είναι το σημαντικότερο απ' όλα, διότι εάν δεν έχει κανείς ευαίσθητη ψυχή, δεν μπορεί να προχωρήσει στα πνευματικά...

Σιγά σιγά θα σας επισκέπτεται η Χάρη. Θα μπαίνετε μες στη χαρά. Θ' αρχίσετε να ζείτε στην ειρήνη, οπότε μετά θα γίνετε πιο δυνατοί με τη Θεία Χάρη.

Δεν θα θυμώνετε, δεν θα εκνευρίζεσθε, δεν θα παρεξηγείτε, δεν θα κατακρίνετε, θα τους δέχεσθε όλους με αγάπη.

Άγιος Πορφύριος

παιδιά έσχατα και παιδεία ...

Είπε Γέρων: - "Μην λυπάστε και μην φοβάστε για τα παιδιά σας επειδή ο κόσμος στον οποίο μεγαλώνουν δεν είναι όπως ήταν.

Ο Θεός τα δημιούργησε και τα κάλεσε στη σωστή και ακριβή στιγμή της εποχής τους.

Η ζωή τους δεν ήταν σύμπτωση ή από σύμπτωση.

Μεγαλώστε τα και εκπαιδεύστε τα να γνωρίζουν τη δύναμη με την οποία περπατούν ως παιδιά του Θεού. Εκπαιδεύστε τα στην εξουσία του Λόγου Του.

Διδάξτε τους να περπατούν με πίστη γνωρίζοντας ότι ο Θεός έχει τον έλεγχο. Δώστε τους τη δυνατότητα να ξέρουν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.

Μην τα διδάξετε να φοβούνται και να αποθαρρύνονται από την κατάσταση του κόσμου, αλλά γεμάτα ελπίδα ότι μπορούν να κάνουν κάτι για αυτό.

Κάθε άνθρωπος σε όλη την ιστορία έχει τοποθετηθεί στον χρόνο που οφείλεται στο κυρίαρχο σχέδιο του Θεού.

Μη φοβάστε για τα παιδιά σας, τιμήστε που ο Θεός σας επέλεξε για να μεγαλώσετε και να εκπαιδεύσετε τη γενιά που αντιμετωπίζει τις μεγαλύτερες προκλήσεις της εποχής μας.

Καὶ ἡ πιὸ σοβαρὴ πτώση τῶν παιδιῶν δὲν πρέπει νὰ φέρνη σὲ ἀπόγνωση τοὺς

πρόοδος και ''πρόοδος''

Ενόμισαν οι μάταιοι σαρκικοί άνθρωποι ότι μακριά από τον Θεό, από τα καλά ήθη και τις αρετές, μόνο με τις εξωτερικές επιδείξεις, με τις ανωφελείς τελετές στις οποίες γίνεται κακή σπατάλη εκατομμυρίων, και με κούφια λόγια, πως θα ανώρθωναν το έθνος, αλλά πλανήθηκαν.

Δεν μελέτησαν, δεν άκουσαν ότι· οι μακρύνοντες εαυτούς από τον Θεό απολούνται. Ξεριζώθηκαν διότι δεν ήταν φυτεία του Θεού. Το Έθνος για να ανορθωθεί πρέπει να αναγεννηθεί ηθικά, να παύση η διαφθορά, να παύση η κακοήθεια η αμαρτία, να παύση η αδικία, η πλεονεξία, η ασέβεια και η βλασφημία.

Ανοίξατε τις εκκλησιαστικές ιστορίες και θα ιδείτε ότι, αφ’ ότου έγινε ο κόσμος, αληθώς κάθε παράβασις και παρακοή έλαβε την δικαία τιμωρία… - Οσίου Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου

Συμβουλές γιά τόν φόβο τοῦ Θεοῦ

Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να τρως πολύ. Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να τρως γαλακτερά σε απαγορευμένες ημέρες. Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να κάνεις αμαρτίες στις νηστείες ή στις μεγάλες εορτές και να μην εγκρατεύεσαι, που είναι επιβεβλημένο και στους παντρεμένους. Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να δικάζεις άλλους ανθρώπους.

Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει, όταν δεις φτωχό άνθρωπο, να τον προσπεράσεις, χωρίς να τον βοηθήσεις. Ο φόβος του Θεού σε προκαλεί να ενθυμείσαι τον θάνατο, την κρίση, τη γέεννα, την κόλαση, τον παράδεισο του ουρανού, τη δόξα των δικαίων.

Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να μιλάς για το κακό, δεν σε αφήνει να συκοφαντήσεις, δεν σε αφήνει να λες ψέματα. Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να υπερηφανεύεσαι και να αλαζονεύεσαι. Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να είσαι ζηλιάρης, δεν σε αφήνει να μισείς κάποιον ή να τον φθονείς και να τον

Αποφθέγματα και διδασκαλία αγ.Γρηγορίου θεολόγου

Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν( καρκινική επιγραφή στην φιάλη της Αγιασοφιάς).

Ζήτα απ’ το Θεό να σου είναι σπλαχνικός, σαν όμως εύσπλαχνος είσαι και εσύ.

Ο ευεργετημένος πρέπει να θυμάται το καλό που του έκαναν, ο ευεργέτης όμως καθόλου.

Ας κερδίζουμε τις ψυχές μας με τις ελεημοσύνες, ας δώσουμε από τα υπάρχοντά μας στους φτωχούς, για να γίνουμε πλούσιοι σε ουράνια αγαθά.

Μη θέλεις να πείσεις με τα λόγια, αλλά με τα έργα. Μισώ την διδασκαλία που δεν συμβαδίζει με την πολιτεία σου.

Η αλήθεια είναι απλή, το ψέμα πολύπλοκο.

Όποιος απαρνιέται επίγειους θρόνους, κερδίζει τους ουράνιους.

Θράσος είναι το θάρρος γι’ αυτά που δεν πρέπει να τολμά κανείς.

Οι νόμοι που είναι σκληροί για τις γυναίκες, γράφτηκαν από άντρες.

Φωτίσου πρώτα και φτάσε στην κάθαρση πριν αποτολμήσεις να φωτίσεις και να καθάρεις τους άλλους.

Θα μας ζητηθεί να λογοδοτήσουμε όχι για κάθε λόγο και πράξη μας, αλλά και για

στον δρόμο προς το καθ'ωμοίωσιν....

H ψυχή σου εξομοιώνεται με όσα κάνεις, παίρνει τη μορφή και το σχήμα των πράξεών σου. 

Η εμφάνισή σου, το ντύσιμο, το βάδισμα και ο τρόπος που κάθεσαι, όπως και το φαγητό σου, το κρεβάτι, το σπίτι και τα έπιπλα του σπιτιού, όλα να είναι απλά. 

Και τα λόγια και το τραγούδι και η παρέα με το φίλο, κι αυτά να τείνουν στο μέτρο κι όχι στην υπερβολή. Μην κάνεις επίδειξη με περίτεχνα λόγια, ούτε με κορώνες στο τραγούδι, μην κάνεις διαλέξεις αλαζονικές και βαρυσήμαντες, μα απ’ όλα να αφαιρείς την υπερβολή. 

Να είσαι καλός με το φίλο, μαλακός με τον υφιστάμενο, ανεξίκακος με τους θρασείς, φιλάνθρωπος με τους περιφρονημένους. 

Να παρηγορείς όσους ταλαιπωρούνται, να επισκέπτεσαι όσους υποφέρουν, να συζητάς με γλυκύτητα, να απαντάς με χαμόγελο, να είσαι προσιτός σε όλους. 

Ούτε να πλέκεις εγκώμια του εαυτού σου, ούτε να παρακινείς τους άλλους να σου

η κατά γράμμα και η κατά πνεύμα προσέγγιση…

…η κατά γράμμα και η κατά πνεύμα προσέγγιση, δεν αφορά μόνο τις Γραφές, αλλά είναι νοοτροπία ζωής (και αφορά όλα τα συμβαίνοντα στον κόσμο… ). Η ερμηνεία και περαιτέρω διαχείρηση, εξαρτάται από το πώς λαμβάνουμε τα φαινόμενα. Ως έχουν, ξερά κοσμικά όπως τα χοϊκά αισθητήρια μας πληροφορούν, χαμηλά, σκιώδη με πνεύμα συγκύπτουσας διάνοιας (που χρήζει θεραπείας) ή αν θα μπορέσει τελικά ο νους να εντοπίσει πίσω από το φαίνεσθαι το είναι και το υψηλό τους νόημα, όσες φορές φυσικά αυτό εμπεριέχεται μέσα στα γεγονότα της ζωής μας, σαν κρυμμένη ουσία. 

Η υπέρβαση, η διείσδυση, η βαθύτερη κατανόηση εξαρτάται από το κατά πόσο μπορεί ο νους να διαπεράσει τα νέφη (παθών) που τον σκιάζουν… 

Κι όλα αυτά, με αφορμή τον π.Αθανάσιο που αναφερόμενος στον κατακλυσμό, είπε πως αυτός έγινε την 20ή Νοε. Κι εμείς ξέρουμε και τον εμπιστευόμαστε, ότι για να προβεί σε αυτό το σχόλιο, φαίνεται, ότι ακολουθεί έναν μίτο, τον οποίον θεόπνευστα παρέλαβε από την παράδοση.  

Ένας σχολαστικιστής και κατά γράμμα ερμηνευτής, που πολύ θα ήθελε να καταργήσει το ισότιμο σκέλος των Γραφών, που είναι η παράδοση της ορθοδοξίας, μένοντας στο κατά γράμμα, θα έμενε στην Γραφή, που λέει για τον κατακλυσμό

Γέροντας Δαμασκηνός Κατρακούλης

Ένα βράδυ, στην προσευχή μου ώμίλησα πολύ προσωπικά με τον Θεό… 

Ώμίλησα στο Πρόσωπο του Χριστού και είδα άμεσα τα αποτελέσματα τής πλήρους εμπιστοσύνης προς Εκείνον. 

Όταν προσευχώμεθα τελωνικώς, μας λούζει το έλεος του Θεού και το σκοτεινό καταγώγιο της ψυχής μας καταγαύζεται απο το θείο Φως. 

Εάν προσεύχεσαι με πνεύμα συντριβής και μετανοίας, έχοντας επίγνωση της αμαρτωλότητός σου και της απείρου θείας ευσπλαχνίας, ευρίσκεσαι αίφνης να φορής βασιλικήν αλουργίδα θείας δόξης. Χωρίς μετάνοια, πένθος και συντριβή δεν είναι δυνατόν να ελκύσουμε το θείο Φως στην ψυχή μας. 

Όταν προσεύχεσαι αντιλαμβάνεσαι ότι ο Θεός σε ακούει, σου ομιλεί, σε σκέπτεται – εσένα ξεχωριστά – , και μάλιστα πολύ αγαπητικά. 

Μας ομιλεί ό Θεός και πρέπει κι εμείς να Του ομιλούμε από πολύ κοντά, με

περιεχόμενα 12γ

Εισαγωγή  

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ  

Πρὸς Ἐμμαούς - Fr. Lev Gillet

μυροφόρες και ευχή

αγ.Θεόδωρος συκεώτης

άγνοια Θεού

εθελουσία πνευματοκατάληψη, εθελούσια δαιμονοκατάληψη...

σκέψεις πάνω στις στέψεις των βασιλέων

Ὅ Θεὸς δὲν θὰ μᾶς ἐγκαταλείψει! αγ.Φιλόθεος Ζερβάκος

πως υπεισέρχεται και πως λειτουργεί το πολίτευμα του Σταυρού, μέσα στην εγκόσμια πολιτική… 

ευχή (θεωρία και πράξη) 

Ο άγνωστός μου εαυτός

κόσμος χωρισμένος από Θεό (π.Γεώργιος καψάνης)

Στὴν προσπάθεια ποὺ γίνεται νὰ φτιάξουν ἕνα κόσμο χωρισμένο ἀπὸ τὸν Θεό, ἐμεῖς πρέπει νὰ ποῦμε «ὄχι»!

Ἀρχιμανδρίτου Γεωγρίου Καψάνη, προηγουμένου Ἱ. Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους

Τὸ λάθος τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου εἶναι τὸ ἴδιο λάθος τοῦ Ἀδάμ. Θέλει νὰ κτίση ἕνα κόσμο ποὺ νὰ μὴν ἔχη ὡς κέντρο τὸν Θεό, ἀλλὰ τὸ ἐγώ μας.

Ὁ πολιτισμὸς ποὺ ἔχουμε φτιάξει εἶναι ἕνας πολιτισμὸς ἐγωιστικός, πολιτισμὸς φιλαυτίας. Καὶ ἐπειδὴ εἶναι πολιτισμὸς φιλαυτίας, εἶναι καὶ πολιτισμὸς ἀκοινωνησίας. Δὲν μποροῦμε οἱ ἄνθρωποι πραγματικὰ νὰ κοινωνήσουμε ὁ ἕνας μὲ τὸν ἄλλον, νὰ αἰσθανθοῦμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον ὡς ἀδελφό, νὰ ἑνωθοῦμε ὁ ἕνας μὲ τὸν ἄλλον ἀδελφικά. Εἶναι φυσικὸ ὅτι ἕνας τέτοιος πολιτισμὸς γίνεται ἀσφυκτικὸς καὶ ἀδιέξοδο. Ὁ ἄνθρωπος σκάει. Αὐτοὶ ποὺ τὸ αἰσθάνονται περισσότερο εἶναι οἱ νέοι ποὺ ὡς πιὸ εὐαίσθητοι καὶ εὐάλωτοι, μὴ μπορώντας νὰ ἀναπνεύσουν σ΄ αὐτὸν τὸν ἐγωιστικὸ πολιτισμὸ τῆς φιλαυτίας, καταφεύγουν στὰ ναρκωτικά, στὴν ἀναρχία καὶ στὶς ἄλλες ἀντικοινωνικὲς ἐκδηλώσεις.

Τὸ δυσάρεστο εἶναι ὅτι αὐτὸς ὁ πολιτισμὸς τῆς φιλαυτίας, ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ ἡ

η κατέναντι ζωή….

[με αφορμή την πρόσφατη δολοφονία του φιλάθλου από αλλόφυλους οπαδούς... αλλά και την περιρρέουσα ''πραγματικότητα'' που ολοέν είναι πιο σκοτεινή... και γίνεται απάνθρωπη, σκληρή, δαιμονιώδης. Αλλά!!! ...οὗ δὲ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις, (Ρωμ.ε'20) ...υπάρχει μέσα στην ζοφερή πραγματικότητα κι η άλλη όψις, που περιμένει να βιωθεί.]

λέει ο Γέροντας Εφραίμ Σεραγιώτης: … Οι Βυζαντινοί, δεν απαγόρεψαν τους Ολυμπιακούς αγώνες, αλλά τους καταργήσανε, με το σκεπτικό, ότι εξέλειπαν οι προϋποθέσεις της αγνής αθλήσεως. Και αυτό γιατί αγωνίζονταν μόνο για το οικονομικό όφελος και όχι για την απλή συμμετοχή, στους αγώνες αυτούς. Επίσης πολλοί αθλητές δεν ήταν θεοσεβείς και μετέδιδαν την διαστροφή τους και στους άλλους αθλητές. Σήμερα ο αθλητισμός έγινε επάγγελμα και η διαστροφή στο χώρο αυτό δεκαπλασιάστηκε. Λέμε ναι στον αθλητισμό και όχι στον πρωταθλητισμό, γιατί αυτός δεν προτάσσει την άθληση, αλλά το συμφέρον και τα οικονομικά οφέλη και χάνεται έτσι η ουσία της άθλησης. Φτάσαμε σήμερα στο σημείο, εξαιτίας του αθλητισμού να χωρίζονται οι άνθρωποι σε παρατάξεις και όπου χωρίζονται οι άνθρωποι, μπαίνει ο διάβολος στη μέση. Αντίθετα ο Χριστός πάντα ενώνει. 

Είναι κάποια κομβικά αγιογραφικά σημεία, που με την γνώση τους ξεκαθαρίζουν μερικά πράματα και συγχρόνως δίνονται εφόδια υπέρβασης του κακού… 

14 καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ὄφει· ὅτι ἐποίησας τοῦτο, ἐπικατάρατος σὺ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς· ἐπὶ τῷ στήθει σου καὶ τῇ κοιλίᾳ πορεύσῃ καὶ γῆν φαγῇ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου. 15 καὶ