Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2023

εισόδια Της Θεοτόκου, κατακλυσμός και κιβωτός

Σύμφωνα με το βιβλίο της Γενέσεως ο κατακλυσμός του Νώε έγινε 20 Νοεμβρίου! (1) 

Σύμφωνα με την αρχαιολογία 4000 χρόνια π. Χ. (από ομιλία του π. Αθανασίου Μυτιληναίου πάνω στο βιβλίο της Γενέσεως) 

…Καθώς στον καιρό του Νώε ο κατακλυσμός εσάρωσε και κατεπόντισε όλο το ανθρώπινο γένος, εκτός του δικαίου Νώε, της οικογενείας του και των ζώων που ήσαν στην Κιβωτόν, έτσι και τώρα ο κατακλυσμός της αμαρτίας, της διαφθοράς, της ακολασίας, της απιστίας, της ασέβειας, απειλεί όλους να συμπαρασύρει και καταποντίσει. Θα σωθούν μόνον όσοι θα καταφύγουν στην Πνευματική Κιβωτό, την Εκκλησία. Ο Άγιος Κύριλλος μας λέγει: όσοι απομακρύνονται από την Εκκλησία και τα Θεία Μυστήρια, εχθροί του Θεού και

φίλοι του διαβόλου γίνονται. Όποιος βρίσκεται μέσα στην Εκκλησία, δεν χάνεται. ~ Όσιος Φιλόθεος Ζερβάκος
 

…. χωρίς ο χρόνος να ελέγχει και υπαγορεύει τα θεία συμβάντα, αλλά επειδή συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο… μια γνώμη. Ο καλός (άχρονος) Θεός αφήνει εν χρόνω τα σημαδάκια Του (Ο Λόγος τους λόγους Του) για να τα χρησιμοποιήσουμε εμείς ως ίχνη εξόδου από το αεί (κοιλία*) και ανέλθουμε στο νυν (άχρονο και κεφαλή) δια καθαρής καρδίας και ευθέως πνεύματος ….  (αμήν κτίσον και εγκαίνισον) 

οι άγιοι πατέρες οι τα πάντα άριστα διαταξάμενοι, μας γνώρισαν μεταξύ πολλών και το επουράνιες δυνάμεις… γιατί γιορτάζονται 8 νοε (αγ.Δημήτριος ροστώφ) 

Μετά από αυτό, συνειρμικά, αφού στην Αγία Γραφή αναφέρει : 16 καὶ τὰ εἰσπορευόμενα ἄρσεν καὶ θῆλυ ἀπὸ πάσης σαρκὸς εἰσῆλθε, καθὰ ἐνετείλατο ὁ Θεὸς τῷ Νῶε. καὶ ἔκλεισε Κύριος ὁ Θεὸς τὴν κιβωτὸν ἔξωθεν αὐτοῦ. (Γεν.ζ’16) ευχόμαστε, μακάρι και να εργαζόμαστε σχετικά και ομόπνοα για να κλείσει ο καλός Θεός τις θυρίδες μας (αισθητήρια) από όπου εισέρχεται ο θάνατος, μας ασφαλίσει με τον κύκλο Αληθείας Του και οδηγήσει στην Ζωή… 

Αμήν να μαζευτούμε από τον ψυχοφθόρο μετεωρισμό (3)… Βάδιζε λαός μου, εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου, ἀπόκλεισον τὴν θύραν σου, ἀποκρύβηθι μικρὸν ὅσον ὅσον, ἕως ἂν παρέλθῃ ἡ ὀργὴ Κυρίου.  (ωδή ε’ προφ.Ησαΐου) 

…μήπως πάντα στον κόσμο δεν υπήρχαν θλίψεις; (θλίψεις έξετε αλλά θαρσείτε…). Τώρα όμως, αναμένονται εντονότερες λόγω προεσχάτων και εσχάτων καιρών και χρόνων που είναι στην εξουσία Του Θεού (όλα βοηθητικά υπό προϋποθέσεις, για την σωτηρία μας) … 

μήπως ο ωρυόμενος λέων δεν περιπατεί έξωθεν ποίον πρώτον καταπίει;  Α’Πετρ.ε’8) … έτσι, για όποιον έχει κουραστεί, η είσοδος στο Αναστημένο Σώμα, στον Ναό, είναι μονόδρομος…. (εκεί Ο Κύριος με τον θάνατό Του ουσιαστικά τον έχει μαρμαρώσει και  καταπατήσει… και σχηματικά ‘’φαίνεται’’ ως αχειροποίητο οπισθόφυλλο στο μύηση και ορθοδοξία)…. αμήν να διαγνώσουμε ότι περιπέσαμε σε ληστές, είμαστε ημιθανείς (να μην πούμε και αυστηρότερα τεθανατωμένοι τη αμαρτία) , να ζητήσουμε βοήθεια και θελήσουμε την είσοδο σε Αυτήν (Εκκλησία). Τότε Ο Κύριος σαν καλός σαμαρείτης μας εισάγει στο μόνο πανδοχείο που θεραπεύει!!    

ελληνικά, επιπρόσθετα, το κ** αντιστοιχεί στο 20 (μετά το Ι που είναι 10, πριν το λ που είναι 30 κοκ) … κι η νοητή αλληλουχία και πνευματική τάξις, αν δεν γίνει ‘’εκκαθάριση’’  (με τον κατακλυσμό) κάθε κακού*** δεν ακολουθεί η είσοδος Της Θεοτόκου (21) του καθαρότατου Ναού στα άγια των αγίων προς ενοίκηση του Λόγου και εκπλήρωση της θείας οικονομίας. Μια πορεία ανάλογη που πρέπει να ακολουθήσει και ο κάθε άνθρωπος… να ‘’πνίξει’’ [ακινητήσει, πεθάνει (πριν πεθάνει)] κάθε κακό σκίρτημα πράξη και θεωρία, αμαρτία και ανομία, να εισαχθεί στην Κιβωτό (ορθόδοξη εκκλησία) και σωθεί (2) …    

οι κατά Θεόν θλίψεις και οι κοσμικές συνθλίψεις… 

Η ποταμοφόρητος Εκκλησία, ο όφις και η έρημος 

--- 

(1) στο κεφάλαιο ζ’ της γενέσεως, αναφέρει για την εικοστή του μηνός (εικάδι) … 11 ἐν τῷ ἑξακοσιοστῷ ἔτει ἐν τῇ ζωῇ τοῦ Νῶε, τοῦ δευτέρου μηνός, ἑβδόμῃ καὶ εἰκάδι τοῦ μηνός, τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐρράγησαν πᾶσαι αἱ πηγαὶ τῆς ἀβύσσου, καὶ οἱ καταρράκται τοῦ οὐρανοῦ ἠνεῴχθησαν.  

από τους μήνες μαθαίνουμε πως ο Νοέμβριος παρά τους εβραίους αυτός ο μήνας εκαλείτο Τισρί ή Εναθίμ (που όμως ενώ μοιάζει να μην το αναφέρει ευθέως η ΠΔ, στο συγκεκριμμένο κεφάλαιο, ο βαθύτατος και αγιοπνευματικά φωτισμένος μελετητής π.Αθανάσιος για να το πει, θάχει την πηγή του… που εμάς προς στιγμήν μας διαφεύγει). 

(2) με τις προϋποθέσεις και τα εφόδια που Αυτή ορίζει…. ώστε με τα μυστικά και μυστηριακά εφόδια να καθαρθεί, φωτιστεί και τελειωθεί. (όχι έξω Αυτής για να μπει, αλλά σαν νοσοκομείο να θεραπευτεί).  

από την άλλη, είναι απίστευτες οι ταχύτητες, που περνά ο χρόνος, αλλά τόσο μεστός σε νοήματα, αμήν βιωματικά ευχόμενοι μη μας διαφύγουν...  από 20 / 21 Νοε, από 25 / 26 Δεκ … που εμείς σαν βραδυκάρδιοι και α-νόητοι και παχυλοί, μας διαφεύγει η ουσία …. πόσο γρήγορα περνάνε τα Χριστούγεννα κι έρχεται η επομένη ‘’εορτή’’… (25/26… πότε γεννήθηκε, πότε μνημονεύουμε την εις αίγυπτον φυγήν ... Επείγεται Ο Κύριος να έλθει εν μέσω ειδώλων (στην αίγυπτό μας) για να μας ελκύσει και σώσει… επείγεται να ανέλθει στον Σταυρό, σαν σε γάμο στην Κανά...) Κύριε ελέησον!!!    

ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τόν υἱόν μου… 

αρκεί έστω και αμυδρά να ακούσουμε αυτήν την κλήση, φιλοσοφήσουμε (κατά Θεόν και προς τα συμφέροντα) για την φοβία του κόσμου…. ο νέος φαραώ, η έρημος και η εκκλησία και εισαχθούμε χάριτι Σε Αυτήν, μαζί με Την Θεοτόκο…

(3) Να μαζευτεί ο νους εκεί που πρέπει (κεφαλή σαν άσκηση νηπίων και καρδία των τελείων) και σιγά σιγά χάριτι, να δομείται ο ναός εν ημίν… επί του πρακτέου οι κινήσεις του νοός, η προβολή και συμπύκνωσή τους μέσα στην εκκλησία και η σχέση τους με την κρίση

** με εμφανή την διαφορά (ελληνικώς) του καλού από το κακό, που είναι πορεία και σκοπός…. κατά την ελευθερία του καθενός 

ΚΑ(Κ)Ο ως κίνηση προς αριστερά, αδιέξοδο κακό (|< = Κ) σε σχέση με το ΚΑ(Λ)Ο την κίνηση προς το ατελεύτητο (Λ) Θεό και Λόγο. Σκοπό και δρόμο για τον σκοπό, και τα δυο άγια…  αμήν δι ευχών 

*** 13 καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ Νῶε· καιρὸς παντὸς ἀνθρώπου ἥκει ἐναντίον μου, ὅτι ἐπλήσθη ἡ γῆ ἀδικίας ἀπ᾿ αὐτῶν, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ καταφθείρω αὐτοὺς καὶ τὴν γῆν. (Γεν.ς’13) με την ανακαίνιση (13) και ευστοχία της επιθυμίας (ς) από χαμερπή, γήινα σε ευλογημένα ουράνια. Από το κοσμικό φρόνημα, στο πνευματικό. 

--- 

Ὅλος ὁ Κόσμος ἔγινε διὰ τὴν Κυρίαν Θεοτόκον καὶ ἡ Κυρία Θεοτόκος ἔγινε διὰ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησoῦν Χριστὸν ∽ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου 

τα άγια και τα άγια των αγίων στον νόμο και στην χάρι... 

Δεξιά και αριστερή επίγνωση, άνω και κάτω… σταυροειδώς 

αμήν να βάλουμε αρχή κατακλυσμού στο εν ημίν κακό για να δώσει την σκυτάλη ανακαίνισης του ανθρώπου δια Της Θεοτόκου 

Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον, καὶ τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις. Ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται, καὶ τὸν Χριστὸν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται. Αὐτῇ καὶ ἡμεῖς μεγαλοφώνως βοήσωμεν· Χαῖρε τῆς οἰκονομίας τοῦ Κτίστου ἡ ἐκπλήρωσις. 

Η ΕΝ ΤΩ ΝΑΩ ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Η "ΚΑΛΟΓΕΡΙΚΗ" ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, ΟΠΩΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 

ακολουθώντας τα ίχνη που άφησε η καλή μας Παναγία, δι Ης η εκπλήρωσις… κατά τάξι, ετοιμότητα και μέτρο…. αφού, κατά τον άγιο Συμεών τον νέο θεολόγο : Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν.

τα παιδικά χρόνια της Παναγίας (ηχητικό) 

Νέαν ἔδειξε κτίσιν, ἐμφανίσας ὁ Κτίστης… 

νέαν δια συλλήψεως (ευαγγελισμού και τα χαίρε), δια γεννήσεως (Χριστουγέννων) αμήν στο σπήλαιο της καρδιάς μας…  ευλογημένα χριστούγεννα, δι ευχών και ενεργείας…   

Καταβασίες – αναβασίες Χριστουγέννων (πέραν της ψαλτικής)

---

η κατά γράμμα και η κατά πνεύμα προσέγγιση…





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου