περί των οχτώ λογισμών της κακίας Άγ. Κασσιανός ο Ρωμαίος

1. για την εγκράτεια της κοιλίας

Πρώτα θα κάνω λόγο για την εγκράτεια στα φαγητά, η οποία είναι αντίθετη της γαστριμαργίας, και για τον τρόπο των νηστειών και την ποσότητα των φαγητών. Και αυτά, όχι από τον εαυτό μου, αλλά καθώς παραλάβαμε από τους αγίους Πατέρες. Εκείνοι λοιπόν, δεν έχουν παραδώσει ένα κανόνα νηστείας, ούτε ένα τρόπο της διατροφής, ούτε το ίδιο μέτρο, γιατί δεν έχουν όλοι την ίδια δύναμη, είτε λόγω ηλικίας, είτε ασθένειας, είτε καλύτερης συνήθειας του σώματος. Έχουν όμως παραδώσει σε όλους ένα σκοπό, να αποφεύγομε την αφθονία και να αποστρεφόμαστε τον χορτασμό της κοιλιάς. Έχουν δει στην πράξη ότι είναι ωφελιμότερο και βοηθά στην καθαρότητα το να τρώει κανείς μία φορά την ημέρα από το να τρώει κάθε τρεις ή τέσσερις ή εφτά ημέρες. Γιατί λένε, εκείνος που επεκτείνεται υπέρμετρα στη νηστεία, υπέρμετρα κατόπιν τρώει. Και από αυτό, άλλοτε εξαιτίας της υπερβολής της αποχής από την τροφή ατονεί το σώμα και γίνεται πιο απρόθυμο για τις πνευματικές εργασίες, και άλλοτε όταν γεμίσει από το βάρος των τροφών προκαλεί αμέλεια και εξασθένηση της ψυχής. Και πάλι οι άγιοι Πατέρες δοκίμασαν και είδαν ότι δεν είναι για όλους κατάλληλη η διατροφή με χόρτα, ούτε με όσπρια, ούτε όλοι μπορούν να τρέφονται μόνο με ξερό ψωμί. Και άλλος, καθώς είπαν, ενώ τρώει δύο λίτρες ψωμί, πεινά ακόμη, ενώ άλλος τρώει μία λίτρα ή εξ ουγγιές και χορταίνει. Σε όλους λοιπόν,

τα γενικά και τα ειδικά δώρα του Θεού

«Τα γενικά δώρα συνίστανται στα τέσσερα στοιχεία της φύσεως (1) και άλλα όσα απορρέουν από αυτά, όλα τα θαυμαστά και φοβερά έργα του Θεού, που περιγράφονται στην Αγία Γραφή.

Τα ειδικά δώρα είναι αυτά πού χαρίζει ό Θεός σε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά – είτε πλούτη προς χάριν της ελεημοσύνης, είτε φτώχια προς χάριν της υπομονής και της ταπεινώσεως είτε εξουσία προς χάριν της δικαιοσύνης και ενισχύσεως των αρετών, είτε υποδούλωση και σκλαβιά προς χάριν της ταχείας σωτηρίας της ψυχής είτε υγεία προς χάριν τις βοήθειας των αδυνάτων, είτε ασθένεια προς χάριν τού στεφάνου της υπομονής είτε γνώσεις και επιδεξιότητες στην προς κτήση πλούτου προς χάριν της αρετής, είτε αδυναμία και έλλειψη δεξιοτήτων προς χάριν της ταπεινώσεως.

Τα παραπάνω, μολονότι φαίνονται αντίθετα μεταξύ τους, είναι όμως όλα καλά λίαν ανάλογα με τον σκοπό τους».

Ό άγιος Πέτρος ό Δαμασκηνός λέει, καταλήγοντας, ότι οφείλουμε να αποδίδουμε ευχαριστία στον Θεό για όλα τα δώρα Του και να υπομένουμε με υπομονή και ελπίδα κάθε δοκιμασία και αντιξοότητα.

Διότι όλα όσα ο Θεός δίνει, ή όσες θλίψεις επιτρέπει να μάς βρουν, ωφελούν τη

Τήν χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπομακρύνουν κυρίως τέσσερις κακίες, λέει ὁ Ἅγιος Θεοφάνης.

Πρῶτον, ἡ ὀργὴ. 

Δεύτερον, ἡ ἀδικία. Αὐτὸ τὸ τόνιζε καὶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος. Ἄν ἀδικήσεις ἕνα ἄνθρωπο, μὴν περιμένεις μετὰ νὰ ἔχεις ἐμπειρία Θεοῦ, νὰ ἔχεις εὐλογία Θεοῦ. 

Τρίτον, ἡ κατάκριση ἀπομακρύνει τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ. 

Καὶ τέταρτον, ἡ ὑπερηφάνεια. 

Καί τὶ ἑλκύει τὴν χάρη; Οἱ ἀντίθετες σ’αὐτὲς ἀρετὲς. Ἡ πραότητα, ποὺ εἶναι τὸ ἀντίθετο τῆς ὀργῆς, ἡ δικαιοσύνη ποὺ εἶναι τὸ ἀντίθετο τῆς ἀδικίας, τὸ ἀκατάκριτο, τὸ ἀντίθετο τῆς κατάκρισης καὶ ἡ ταπεινοφροσύνη, τὸ ἀντίθετο τῆς ὑπερηφανείας. 

Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτὴ ποὺ οὐσιαστικὰ μᾶς δίνει ὀντότητα καὶ ἀξία. Χωρὶς τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, λέει ὁ Ἅγιος Δημήτριος τοῦ Ροστὼφ, δὲν εἶσαι τίποτα περισσότερο ἀπὸ ἕνα ξερὸ καλάμι, ἕνα ἄκαρπο δένδρο, ἕνα ἄχρηστο κουρελόπανο, σκεῦος ἁμαρτίας, δοχεῖο παθῶν. 

Ὅλα τὰ καλὰ ποὺ ἔχεις μέσα σου, εἶναι τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Δικά σου εἶναι μόνο τὰ πάθη καὶ οἱ ἁμαρτίες. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος τὸ συνειδητοποιήσει αὐτὸ, τότε

Το πίσω από την σάρκα και το χρήμα πνεύμα και το Πνεύμα της Πεντηκοστής…

Λογικό και επόμενο, οι έννοιες που χρησιμοποιούμε να έχουν ένα εύρος αντίληψης, ανάλογα με το που και πως  ‘’εργάζεται’’ η συνείδηση.   

Ζητάμε από τον καλό Θεό καθημερινά λεκτικά αμήν και βιωματικά, το …. τας ψυχάς αγίασον, τα σώματα άγνισον τους λογισμούς διόρθωσον τας εννοίας κάθαρον…. άλλο πνεύμα, ξένο από του κόσμου, που μόνο το Πνεύμα Θεού το καταφέρνει μέσα μας. 

Ορθοδόξως, δεν μας συμφέρει να μείνουμε στο χαμηλότερο επίπεδο νοήματος των εννοιών ως έχουν, περιορίζοντας αυτές και πιθανόν κάπως επαναπαυόμενοι… , αλλά να διακρίνουμε (χάριτι) το πίσω από αυτές, ίδιο υποκινούν πνεύμα και την σκοτεινή ‘’ακτίνα’’ που τα ενώνει και αμήν να το προσπεράσουμε / χάριτι εκμηδενιστεί. 

Όπως αγιογραφικά (Ματθ.ε’22) προτείνεται όχι μόνο το ου φονεύσεις, που πολλοί εξωτερικώς το καταφέρνουν, το ου μοιχεύσεις … αλλά να περάσουμε στο ου οργισθείς, ουκ επιθυμήσεις για να μην κριθούμε ένοχοι φόνου και μοιχείας… παρότι δεν τελέσαμε αυτά σαρκικώς και εξωστρεφώς. Για όποιον τελικά επιθυμεί

Ἡ κατάργηση τῶν ὀκτῶ παθῶν (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός)

Ἡ κατάργηση τῶν ὀκτῶ παθῶν ἃς γίνεται μὲ τὸν ἑξῆς τρόπο:

1. Μὲ τὴν ἐγκράτεια καταργεῖται ἡ γαστριμαργία.

2. Μὲ τὸν θεῖο πόθο καὶ τὴν ἐπιθυμία τῶν μελλόντων ἀγαθῶν καταργεῖται ἡ πορνεία.

3. Μὲ τὴν συμπάθεια πρὸς τοὺς φτωχοὺς καταργεῖται ἡ φιλαργυρία.

4. Μὲ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν καλοσύνη πρὸς ὅλους καταργεῖται ἡ ὀργὴ.

5. Μὲ τὴν πνευματικὴ χαρὰ καταργεῖται ἡ κοσμική λύπη.

6. Μὲ τὴν ὑπομονή, την καρτερία καὶ τὴν εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεὸ καταργεῖται ἡ ἀκηδία.

7. Μὲ τὴν κρυφή εργασία τῶν ἀρετῶν καὶ τὴν συνεχή προσευχή με συντριβή καρδιᾶς,

παθοκτόνοι vs βροτοκτόνοι

και πίσω από αυτούς, οι υποκινούντες και εμπνέοντες, Ένας Φιλάνθρωπος και ένας μισάνθρωπος αντίστοιχα…. (1) 

Αυτούς τους δύο όρους (παθοκτόνο και βροτοκτόνο) τους συναντάμε στην νηστεία μας, η οποία κατά τους αγίους πατέρες, είναι παθοκτόνος κι όχι βροτοκτόνος, αφού δι αυτής, μαζί με το δεύτερο ‘’πυρηνικό’’ όπλο, την προσευχή το γένος των δαιμόνων εκπορεύεται, ώστε δια της παθοκτονίας να εύρουμε ΖΩΗ και να αποφύγουμε τον θάνατο. Μην μείνωμεν έξω του Νυμφώνος Χριστού…. 

Κι αν είναι μακάριος ὃς κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπιά σου πρὸς τὴν πέτραν με την πνευματική έννοια των νηπίων που γεννά η θυγάτηρ βαβυλών, δλδ της αμαρτίας και ασέβειας, και η οποία βαβέλ και βαβυλών προξενεί την σύγχυση, ακριβώς αντίθετος είναι ο χαρακτηρισμός όσων δεν εργάζονται την παθοκτονία (πάνω στην Πέτρα Χριστό) αλλά εργάζονται ή παθητικά συναινούν με την βροτοκτονία, σε όλες τις διαστάσεις. 

Κι είναι βροτοκτονία όταν ο αντίδικος με τους υπηρέτες του εδαφιεί επί φυσικής πέτρας τα νήπια του Κυρίου αποκτείνοντάς τα, αλλά και στην αναγωγή που

Αρετές και Πάθη (Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός )

Οι 238 Αρετές και τα 298 Πάθη που αναφέρονται στις θείες Γραφές. (Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός )

Κατάλογος των αρετών

Οι αρετές λοιπόν είναι οι εξής: Φρόνηση, σωφροσύνη, ανδρεία, δικαιοσύνη, πίστη, ελπίδα, αγάπη, φόβος, ευσέβεια, γνώση, βουλή, ισχύς, σύνεση, σοφία, συντριβή, πένθος, πραότητα, έρευνα των θείων Γραφών, ελεημοσύνη, καθαρότητα καρδιάς, ειρήνη, υπομονή, εγκράτεια, καρτερία, αγαθή προαίρεση, πρόθεση, αίσθηση, επιμέλεια, στήριξη στο Θεό, θέρμη, εγρήγορση, πνευματική φλόγα, μελέτη, προθυμία, νήψη, μνήμη, περισυλλογή, ευλάβεια, αιδώς, εντροπή, μεταμέλεια, αποχή από τα κακά, μετάνοια, επιστροφή στο Θεό, σύνταξη με το Χριστό, απάρνηση του διαβόλου, τήρηση των εντολών, φρούρηση της ψυχής, καθαρότητα της συνειδήσεως, μνήμη θανάτου, πόνος ψυχής, εργασία των καλών, κόπος, μόχθος, σκληραγωγία, νηστεία, αγρυπνία, πείνα, δίψα, ολιγάρκεια, αυτάρκεια, ευταξία, κοσμιότητα, σεμνότητα, απουσία αλαζονείας, περιφρόνηση των χρημάτων, αφιλαργυρία, απάρνηση των βιοτικών, υποταγή, υπακοή, ευπείθεια, φτώχεια, ακτημοσύνη, φυγή του κόσμου, κόψιμο των θελημάτων, απάρνηση του εαυτού, συμβουλή, μεγαλοψυχία, κατά Θεόν σχολή,