Οι δύο λαοί, ο μείζων και ο ελάσσων, το φως και οι
σκιές, Ζωή και θάνατος.
Και η διπολικότητα δεν σταματά στις αιτίες, αλλά
επεκτείνεται και στα φαινόμενα. Μέσα σε αυτήν εντάσσεται και ο ύπνος με τα
όνειρά του και ο ξύπνος με την ‘’πραγματικότητα’’ στο μέτρο των αισθανομένων
και διαισθανομένων φαινομένων. Η του καθενός πραγματικότητα (και μερική
αλήθεια) δομείται καθημερινά από μια σύμπραξη των εξωτερικών και εσωτερικών αισθητηρίων
που συνεργούν, αλληλοεξαρτώνται και αλληλοσυμπληρούνται.
Η δε (αντικειμενική) Αλήθεια ανάλογα με την στάση ζωής
μας, φαίνεται να παραμένει αντικείμενη ή συγκείμενη και συνοδοιπορούσα. Μόνο
τότε και υπό
