Προσευχή του Αγίου Εφραίμ του Κατουνακιώτη (δυο λιτές συμβουλές και λίγα σχόλια)

Ο Θεός, ο Αόρατος, ο Αθάνατος, το Αιώνιον, το Άπειρον, το Ατελεύτητον, το Ανεξιχνίαστον, το Αμετάβλητον.

Ο Θεός ο ποιήσας τον ουρανόν και την γην και πάντα τα εν αυτοίς· τον ήλιον, την σελήνην, τους αστέρας, τας θάλασσας, τους ωκεανούς και πάντα τα εν αυτοίς κινούμενα ζώα.

Ο Θεός ο καθήμενος επί θρόνου δόξης και επιβλέπων αβύσσους.

Ο γλυκύτατος μας Ιησούς.

Μύριαι μυριάδες και χίλιαι χιλιάδες παρεστηκότες άγγελοι και αρχάγγελοι κύκλω της απροσίτου Σου δόξης, τα πολυόμματα Χερουβείμ και τα εξαπτέρυγα Σεραφείμ, τα κυκλούντά Σε και αναβοώντα τον γλυκύτατον και ακατανόητον ύμνον: Άγιος, Άγιος, Άγιος.

Η μεγάλη γέφυρα, η μεγάλη διαλλαγή, η μεγάλη συμφιλίωσις, ο μεγάλος σύνδεσμος ημών των πεπτωκότων και αχάριστων ανθρώπων με τον Άναρχόν Σου και λελυπημένον Πατέρα Σου.

Ο γενόμενος το θύμα.

Ο αναλαβών τας αμαρτίας ημών και εκφέρων αυτάς εις τον Σταυρόν.

Δος και εις ημάς τους αμαρτωλούς μίαν ακτίνα της χάριτος Σου και βοήθησον ημάς και δίδαξον ημάς και φώτισον ημάς:

Πώς θα Σε ακολουθήσουμε.

Πώς θα Σε αναπαύσουμε.

Πώς θα Σε ευαρεστήσουμε.

Ίνα γίνωμεν και ημείς μέτοχοι εκείνων των ανεκλαλήτων αγαθών, των οποίων

σαρανταλείτουργο για αιρετικό

Μου έδωσαν ένα σαρανταλείτουργο για έναν Ρώσο μοναχό. Έκανα 7 λειτουργίες με πολύ μεγάλη δυσκολία και αφού είδα τον πεθαμένο μοναχό με πληγές στο πρόσωπο, γύρισα πίσω τα χρήματα και σταμάτησα το σαρανταλείτουργο.

Δεν ξέρω τι συνέβαινε αλλά δεν μπορούσα να συνεχίσω, δεν μπορούσα.

Έμαθα εκ των υστέρων ότι ανήκε στην αίρεση των ονοματολατρών και εξορίστηκε στον Καύκασο.

Εκεί έδειξε προσποιητή μετάνοια και γύρισε στο Άγιον όρος - Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης.

Έτσι για να καταλάβουμε τι έχουμε να πάθουμε με τον οικουμενισμό.

πηγή

μήπως δεν έχουμε την βεβαιότητα ότι η προσευχή μπορεί να εξάγει άνθρωπο από την κόλαση; Ο ίδιος ο άγιος (Εφραίμ κατουνακιώτης) το μαρτυρεί, το είδαμε και στον βίο του όσιος Παΐσιος ο μέγας. 

Κι ο άρειος δεν έδειξε προσποιητή μετάνοια; 

κι αφού θα μπορούσε ο άγ.Εφραίμ να τον εξάγει και καλυτερέψει την κατάσταση

Γιατί προσεύχομαι; Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

Γιατί η ζωή μου ολόκληρη βρίσκεται στα χέρια του Θεού.

Γιατί με τη θέλησή Του υπάρχω, ζω και αναπνέω.

Γιατί η προσευχή είναι επικοινωνία με τον Θεό

Με την υπέρτατη Αγάπη, μέσα από την οποία αντλώ δύναμη:

Να ατενίζω το μέλλον με αισιοδοξία

Και να μοιράζω φωτεινά χαμόγελα γύρω μου.

Γιατί ο Θεός είναι ο φίλος μου ο αληθινός

Που έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε για μένα!

Και γι΄ αυτό δεν πρόκειται να με αφήσει ποτέ μόνο!

Γιατί τον φίλο μου δεν τον ξεχνώ αλλά κάθε μέρα, κάθε στιγμή, θέλω να είμαι κοντά Του

Και να ζω τη χαρά της κοινωνίας μαζί Του.

Γιατί κοντά Του βρίσκω καταφύγιο στις τρικυμίες της ζωής

Στήριγμα εκεί που όλα καταρρέουν

Συμπαραστάτη στις στιγμές της μοναξιάς

Αχτίδα φωτός στη μαύρη ομίχλη της απελπισίας...

Γιατί όταν χρειαστώ τη βοήθειά Του, βρίσκεται πάντα δίπλα μου ακόμα και όταν νομίζω πως δεν με ακούει...

Εκείνος όμως ρυθμίζει τα πάντα με τόση σοφία, για το δικό μου πνευματικό συμφέρον.

Γιατί νιώθω την ανάγκη καθημερινά να Τον ευχαριστώ που με διατηρεί υγιή και με σώας τας φρένας

Που ζω σε μια κοινωνία ελεύθερη και ειρηνική, που έχω όποιο αγαθό επιθυμήσω...

Δηλαδή, για τα αυτονόητα...

Γιατί ακόμα και αν ζούσα κάτω από αντίξοες συνθήκες η προσευχή θα ήταν το στήριγμά μου

Ο σύνδεσμός μου με την αληθινή Ζωή

Με την πραγματική Δικαιοσύνη

Με την ασάλευτη Αλήθεια

Με την μόνη τροφή που μπορεί να θρέψει την καρδιά μου.

Γιατί έχω το προνόμιο να γνωρίζω τον αληθινό Θεό, που αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους και δεν είναι δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας ή διανόησης.

Και αυτό με κάνει να νιώθω ξεχωριστός!

Γιατί είμαι πλασμένος να επιστρέφω σε Αυτόν

Την αγάπη που τόσο απλόχερα έχει σκορπίσει στον κόσμο.

Και αυτό το κάνω με τη ζωή μου ολόκληρη, αλλά πολύ περισσότερο με την προσευχή!

ευχή αγ. Εφραίμ κατουνακιώτης

Όλοι οι Άγιοι Πατέρες φωνάζουν την πρώτη θέση στη ζωή του κάθε χριστιανού την κατέχει η προσευχή.

Θέλεις να κάνεις κατάσταση; Προσεύχου.

Θέλεις να σωθείς; Προσεύχου.

‘Όλες οι προσευχές καλές και άγιες είναι, αλλά η νοερά προσευχή, είναι η βασίλισσα αυτών. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”.

Απ’ αυτήν τη μικρούλα αλλά παντοδύναμη προσευχή, ξεκίνησαν οι Άγιοι Πατέρες και έγιναν φωστήρες της εκκλησίας.

Λέγε συνεχώς όσο μπορείς περισσότερες φορές την ημέρα και τη νύχτα αυτή την ευχούλα και αυτή θα σε διδάξει αυτά που θέλεις, αυτά που δεν γνωρίζεις.
Βιάσου σ’ αυτήν την ευχούλα.

Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

Η αγάπη του πνευματικού πατέρα είναι πολύ ψηλά, πολύ ψηλά!

Υπάρχουν τρόποι πολλοί για να ενωθείς έτι περισσότερο με τον Γέροντα.

Πέφτεις να κοιμηθείς -όπως κάνω, έτσι παραδίδω και σε σας-, «η ευχή του πατρός μου Ιωσήφ» και κοιμάμαι.

Ξυπνάω. «Η ευχή του πατρός μου Ιωσήφ», αρχίζω την προσευχή. Πάω ταξίδι, από τα Κατουνάκια θα πάω στη Δάφνη, «η ευχή του πατρός μου Ιωσήφ». Μαγειρεύω, «η ευχή του πατρός μου Ιωσήφ». Πάω στο Βατοπαίδι, έχω την εικόνα του Γέροντα στο δωμάτιό μου, την ασπάζομαι και λέω «η ευχή του πατρός μου Ιωσήφ».

Έτσι έρχεται κι ένας τεχνητός τρόπος για να είσαι περισσότερο ηνωμένος με τον Γέροντα. Όπως υπάρχει η νοερά προσευχή που λίγο, λίγο, λίγο καθαρίζεται το εσωτερικόν του ανθρώπου και γίνεται κατόπιν και αυτός φωτεινός με τη νοερά προσευχή, υπάρχει και αυτός ο τρόπος που ενώνεσαι με τον Γέροντα περισσότερο.

Διαβάζοντας τη Θεία Γραφή, όσο πνευματική δύναμη έχεις, τόσο καταλαμβάνεις, περισσότερο δεν καταλαμβάνεις. Έτσι είχαμε και με τον Γέροντα. Μας έλεγε, αλλά μας έλεγε κατά τον βαθμό του· εμείς κατά τον βαθμό μας καταλαμβάναμε.

η μεταξύ γης και ουρανού Ναυς…

Κάποτε στην Μεγάλη είσοδο ο παπα-Εφραίμ είδε τον εαυτό του υπερυψωμένο και αισθανόταν ότι πατούσε πάνω σε φλόγες. Μόλις έφθασε κάτω από τον πολυέλεο είπε μέσα του, «Παναγία μου, Χριστέ μου», και σιγά-σιγά πάτησε και μπήκε από την Ωραία Πύλη. Τότε κατενόησε το ψαλμικό, «ο ποιών τους Αγγέλους Αυτού πνεύματα και τους λειτουργούς Αυτού πυρός φλόγα» (Ψαλμ. ργ’4). - Οσίου Εφραίμ, του Κατουνακιώτη.*

Κι η μεγάλη είσοδος αντιστοιχεί στην Κυριακή Βαΐων....

Με το επί πώλου όνου σχήμα Ο επί των χερουβείμ εποχούμενος Κύριος μας εξάγει κατ’αρχάς από την αίγυπτο (από το παράλογο στο λογικό) ως οριζόντια μετάθεση ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τόν υἱόν μου… και συνεχίζει από το λογικό στο υπέρλογο (κάθετη διάσταση – σύνολο σταυρική) ώστε με την θεία λειτουργία να μας ανέλκει με το … ιδού αναβαίνομεν εις ιεροσόλυμα.... (και δεν μένει εκεί μόνο στην

πνεύμα, πλέγμα και ύδατα

- Γέροντα, λέω την ευχή, «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», αλλά δεν καταλαβαίνω τίποτα.

- Δεν καταλαβαίνεις εσύ που την λες την ευχή, αλλά καταλαβαίνει ο διάβολος και καίγεται και φεύγει. Ε, καλά παιδί μου, θέλεις να δεις θαύμα, από την ευχή, απ' την προσευχή;

- Και βεβαίως θέλω!

- Καλά, του λέει, θα προσευχηθώ στον Θεό να σου δείξει ένα θαύμα να καταλάβεις πόση δύναμη έχει η ευχή του Χριστού. 

Έκανε προσευχή ο γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, έκανε νηστεία, τριήμερο νηστεία, μόνο με λίγο νερό. Και μετά από τρεις μέρες δίνει στον υποτακτικό του ένα καλάθι και του λέει:

- Πήγαινε να το γεμίσεις νερό.

- Γέροντα, λέει, με συγχωρείς, τα μυαλά τα έχω, το λογικό το έχω, πως θα γεμίσει αυτό νερό; Γεμίζει το καλάθι νερό; Βρέχεται, ναι, αλλά να γεμίσει νερό;

- Καλά, παιδί μου, του λέει ο γέροντας, δεν ήθελες να δεις ένα θαύμα; Να δεις τι δύναμη έχει η ευχή; Το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» τί δύναμη έχει; Γιατί την παντοδυναμία της ευχής την παίρνει απ' τον παντοδύναμο Θεό, διότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι καί σωτήρας του κόσμου, αλλά είναι και Θεός αληθινός, εκ Θεού αληθινού. Δεν θέλεις να την δεις;

- Πως, πως, πως!

- Ε, κάνε αυτό που λέω, αλλά θα λες την ευχή, όλο την ευχή. Θα πας και θα 'ρθεις χωρίς να την διακόψεις καθόλου. Θα λες συνέχεια «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με».

- Να 'ναι ευλογημένο. 

Πάει λοιπόν ο υποτακτικός στό δρόμο, περπατάει να πάει μέχρι την πηγή που ήταν το νερό και έλεγε συνεχώς την ευχή. Και βάζει το καλάθι στη βρύση και τό νερό

Πριν εξομολογηθείς ψάξε...

Λέει ο άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Όταν θέλεις να κοινωνήσεις, βρες μια εκκλησία που να τελεί την Θεία Ευχαριστία και είσελθε να κοινωνήσεις. Όταν όμως θες να μιλήσεις για την καρδιά σου, πρόσεχε, που και σε ποιόν θα πας.

Να ιδρώσεις πριν επιλέξεις το πρόσωπο που θα δει και θα ακούσει τις πιο εσώτερες παρθενικές φωνές σου.

Εγώ δεν είμαι άγιος, μα θα πω κάτι επιπλέον.
Εάν από μικρό παιδί κουβαλάς την πληγή της ενοχής, εάν βαστάς το μαρτύριο της ευαισθησίας, εαν τα μάτια σου δακρύζουν στην ομορφιά και την αγάπη, εάν ζητάς μια αγκαλιά να ξαποστάσεις τους εφιάλτες της ύπαρξης σου, πρόσεξε σε ποιον παπά θα εξομολογηθείς ή θα ζητήσεις συμβουλές.

Προσευχήσου, αναζήτησε, όχι τον σπουδαίο, το όνομα, τον "αγιορείτη", τον διορατικό, προορατικό και θαυματοποιό. Τίποτε απο αυτά. Έναν παπά που να ζεί τον Χριστό στην καρδιά και την ζωή του. Που σημαίνει, αγαπητικό και ταπεινό, αυτό που λέει το γεροντικό, να έχει καρδιά!!! Καρδιά ανθρώπου!!!

Άκου τον άγιο Ιωάννη της Κλίμακος, "μην αναζητάτε προγνώστας, μα ταπεινούς

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης. 1


Λόγοι διδαχής. 1

Αγιότης - Αρετή - Αγώνας. 1

Αυτοέλεγχος - Ζήλος. 3

Ταπείνωση. 5

Υπομονή. 5

Προσευχή. 9

Περιστατικά. 17

Αυτοσχέδια προσευχή

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

Λόγοι διδαχής

Αγιότης - Αρετή - Αγώνας

Άνθρωπος ο οποίος επαινεί τον πλησίον του και κατακρίνει τον εαυτό του, φθάνει σε μέτρα αγιότητος. Αν ζητάς εσύ από τον άλλονε, επειδή σε λύπησε, να σου βάλει μετάνοια, δεν είσαι καλά, δεν είσαι εντάξει, δεν βαδίζεις στο δρόμο της καλογερικής.

Φθάσαμε, πατέρες, σ' ένα τέτοιο σημείο, που μπορώ να πω ότι, όταν ήμασταν κοσμικοί, ήμασταν καλύτεροι. Τώρα δεν σηκώνουμε λόγο, δεν σηκώνουμε λόγο.

Τα πατερικά βιβλία λένε ότι ο αββάς Νισθερώ απέκτησε φήμη αγίου ανδρός. Και

Οι δύο φλόγες που δε χώρισαν ποτέ

Ο Γέρων Αιμιλιανός ήταν είκοσι δύο χρόνια μικρότερος από τον παπά Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, κι όμως η Υπεραγία Θεοτόκος είχε κρίνει ότι εκείνος ο ιερομόναχος ήταν σε θέση να αντιληφθεί τα βιώματα του σπουδαίου αγιορείτη, κι όπως αργότερα εξομολογούνταν ο παπά Εφραίμ:
«Οι καρδιές μας έγιναν ένα και συναντιόμαστε σαν δύο φλόγες που ανεβαίνουν στον ουρανό!».

Στην πρώτη εντύπωση, ο παπά Εφραίμ είχε παρεξηγήσει τον μετέπειτα Γέροντα Αιμιλιανό τον Σιμωνοπετρίτη. Τον είχε δει κάπως καλοφτιαγμένο, του φάνηκε κάπως «σιδερωμένος», ατσαλάκωτος που λέμε, έμοιαζε κάπως σαν πριγκιπόπουλο, ώστε είπε από μέσα του: «Ε, καλά, ένας παπάς σαν τους άλλους που ήρθε να συζητήσουμε για προσευχή! Με σιδερωμένα ράσα και πουκάμισο! Άντε, να του δώσω ένα λουκούμι και να φύγει!».

Ο Γέρων Αιμιλιανός, έτσι όπως ήταν από τη φύση του καλοσυνάτος, ευγενής,

Ένας Παράδεισος σε μία κολόνα

Ομιλία Πρωτ. π. Σπυρίδωνα Βασιλάκου για την αγιασμένη μορφή των ημερών μας, Γέροντα Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, στον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας Πειραιώς εντός του πλαισίου ομιλιών «

Ένας νεαρός οδηγούσε τη μεγάλου κυβισμού μηχανή του, όταν παρατήρησε σε κεντρικό σημείο της Θήβας μία αφίσα με τη μορφή του μακαρίου Γέροντος Εφραίμ του Κατουνακιώτη.

Ήταν αρκετά χρόνια μετά την κοίμηση του Γέροντα, ώστε είχαν επικολληθεί αφίσες, σε σημεία της πόλεως, λόγω ενός αφιερώματος των επομένων ημερών, προς τιμήν του. 

Ο νεαρός είχε σταματήσει με τη μηχανή, ενώ κάπως φαινόταν από μακριά να επεξεργάζεται με το βλέμμα του, ή ακόμη και με τα χέρια του, την επικολλημένη αφίσα του παπά Εφραίμ.

γερ.Εφραίμ ο κατουνακιώτης

γέροντος Εφραίμ κατουνακιώτη εμπειρίες...

Αχ, τι να σας πώ τώρα. Να σας πώ και αυτό, καίτοι αυτό είναι ένα απόρρητο της ζωής μου, αλλά για την αγάπη σας, να πούμε, γιατί κι εσείς άνηψάκια μου είσαστε, θα σας το πώ.
Το έκζεμα το οποίο έχω, αυτήν την πληγή που έχω στο ποδάρι, το ‘χω από δεκαπέντε χρονών.

Δοκίμασα διάφορα φάρμακα, τίποτε. Τώρα που πέρασε η ηλικία, τότες περισσότερο επιδεινώθη το πράγμα. Καθήμενος στο κρεβάτι, το ονομάζω το “κρεβάτι του πόνου” εγώ. Διότι να καθίσω όπως καθόσαστε εσείς, δεν μπορώ. Θα καθίσω λίγο, δεν μπορώ, κατεβαίνουν τα αίματα και πονάει περισσότερο η πληγή, ενώ έτσι, τρόπον τινά, αν βάλεις κι ένα έτσι μαξιλάρι και σηκώνεις λιγάκι το ποδάρι πιο ψηλά, κατεβαίνουν κάτω τα αίματα και ελαφρώνεται ο πόνος. Ε, τη νύχτα προσπαθώ έτσι να ελαφρώσω τον πόνο.

Αλλά καθήμενος εδώ μου δημιουργήθηκε και κύστη κόκκυγος. Όταν το σκέπτεσθε αυτό, είναι το πλέον φρικωδέστερο, να πούμε. Διότι είναι… πολύ πόνο! Πώς να καθίσεις, βρε παιδί μου; 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ: "ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΓΩΝΑΣ"

Ο άνθρωπος, εφόσον ζεί, πρέπει 
πάντοτε να αγωνίζεται. Και ο 
πρώτος αγώνας είναι να 
νικήσει τον εαυτό του. Ο 
πρώτος και ο κυριότερος 
εχθρός του ανθρώπου δεν είναι 
ο διάβολος, όχι. Είναι ο ίδιος 
ο άνθρωπος εις τον εαυτό του 
επίβουλος. Και τούτο διότι δεν 
ακούει τον άλλον, ακούει τι του 
λέει ο λογισμός του. Ενώ έχουμε 
τόσους Αγίους Πατέρες να 
τους μιμηθούμε διαβάζοντας τα 
συγγράμματα τους, εντούτοις όμως 
το εγώ μας μας κυριεύει πολλές φορές. Όταν ο άνθρωπος νικήσει τον 
εαυτό του, είναι ο μεγαλύτερος μεγαλομάρτυρας και τροπαιοφόρος
 και νικηφόρος ενώπιον του Θεού!

Γι’ αυτό πολλές φορές, να σας πώ, πατέρες, εφοβήθηκαν την κρίση 
του Θεού. Είναι σύμφωνος ο Θεός με μένανε ή μήπως αλλάζει ο 
Θεός; «Εμνήσθην των κριμάτων Σου και εφοβήθην, εμνήσθην των 
κριμάτων Σου και παρεκλήθην» (Ψαλμ. 118, 12,52). Έτσι είναι. 

υπακοή, καθαρότητα, ταπεινότητα και δόξα Θεού

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης: Ακόμα και τα βατράχια δοξολογούν τον Θεό!

Λέει ὁ Γέροντας στὸν ὑποτακτικό: «Ἐξεγερθέντες τοῦ ὕπνου προσπίπτομέν σοι, ἀγαθέ, καὶ τῶν ἀγγέλων τὸν ὕμνον βοῶμέν σοι, δυνατέ·ἅγιος, ἅγιος» κτλ. «Κουά, κουά, κουά, κουὰ» τὰ βατράχια, κοάζουν, πῶς λέγεται, ξεχάσαμε καὶ τὰ ἑλληνικὰ τώρα.

- Βρὲ παιδί μου, λέει, πήγαινε στὰ βατράχια καὶ πές τα: Ἄ, νὰ σᾶς πῶ, ὁ Γέροντας λέει, σταματῆστε τώρα γιατὶ θέλουμε νὰ διαβάσουμε ἐμεῖς τὴν ἀκολουθία.

- Νά ῾ναι εὐλογημένο, Γέροντα.

Αὐτὸς ἦταν ὑποτακτικός! Βλέπεις; Δὲν εἶπε, «ἔ, Γέροντα, τὰ βατράχια θὰ πάω νὰ πῶ ἐγώ;» Ὄχι ὑπακοή.

- Ἀκοῦστε ἐδῶ, βατράχια, εἶπε ὁ Γέροντας νὰ σταματήσετε τώρα, γιατὶ θέλουμε νὰ διαβάσουμε ἐμεῖς τὴν ἀκολουθία.

Μίλησε τὸ βατράχι ἐκεῖ! Λέει:

- Πὲς τοῦ Γέροντα, τώρα τελειώνουμε κι ἐμεῖς τὴν δοξολογία τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ πᾶμε

Ο μακαριστός γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης

Ο βίος του φανέρωνε το απλάνευτο ορθόδοξο εκκλησιαστικό φρόνημα

Ο παπα- Εφραίμ Κατουνακιώτης γεννήθηκε το 1912 στο Αμπελοχώρι Θηβών.

Ο πατέρας του ονομάζονταν Ιωάννης Παπανικήτας και η μητέρα του Βικτωρία. O Γέροντας είχε σαν κοσμικός το όνομα Ευάγγελος. Τελείωσε το Γυμνάσιο αλλά ή Χάρις του Θεού έκλεινε στον Ευάγγελο τις κοσμικές θύρες της αποκατάστασης.

Στην Θήβα, όπου είχε μετακομίσει ή οικογένεια του, ο Ευάγγελος γνώρισε τους γεροντάδες του τον Εφραίμ και τον Νικηφόρο.

Η ζωή του Ευάγγελου ήταν καλογερική. Αγωνίζονταν πνευματικά με την ευχή του Ιησού, τις μετάνοιες, την νηστεία και κυρίως με την υπακοή. Ή μητέρα του αξιώθηκε να λάβει πληροφορία από τον Όσιο Εφραίμ τον Σύρο ότι το θέλημα του υιού της να γίνει μοναχός ήταν και θέλημα Θεού και πώς ό Ευάγγελος θα τιμήσει την μοναχική ζωή.

Την 14η Σεπτεμβρίου 1933 ο Ευάγγελος άφησε τον κόσμο ήλθε στην έρημο του Αγίου Όρους στα Κατουνάκια, στο ησυχαστήριο του Όσιου Εφραίμ του