Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει, όταν δεις φτωχό άνθρωπο, να τον προσπεράσεις, χωρίς να τον βοηθήσεις. Ο φόβος του Θεού σε προκαλεί να ενθυμείσαι τον θάνατο, την κρίση, τη γέεννα, την κόλαση, τον παράδεισο του ουρανού, τη δόξα των δικαίων.
Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να μιλάς για το κακό, δεν σε αφήνει να συκοφαντήσεις, δεν σε αφήνει να λες ψέματα. Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να υπερηφανεύεσαι και να αλαζονεύεσαι. Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να είσαι ζηλιάρης, δεν σε αφήνει να μισείς κάποιον ή να τον φθονείς και να τον
ζηλεύεις. Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να εκδικείσαι τον άλλον και να του κάνεις κακό.Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να κακολογείς τους άλλους, να αστειεύεσαι, να πληγώνεις ή να περιγελάς τους άλλους.
Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να αγαπάς την κακία, να επιθυμείς να διασκεδάζεις με τους άλλους, να αγαπάς την κοσμική δόξα, να υποκρίνεσαι και να έχεις την πονηρία μέσα σου. Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να αγαπάς τον εαυτό σου και να ζεις με αναισθησία. Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να αμαρτήσεις ούτε με το βλέμμα, ούτε με την ακοή, ούτε με την όσφρηση, ούτε με τη γεύση, ούτε με την αφή, ούτε με τη φαντασία.
Ο φόβος του Θεού σε φυλάγει από τη λησμοσύνη, από την αγνωσία, από την ακηδία και, μ’ ένα λόγο, μας προστατεύει από όλο το βασίλειο του σκότους.
Ο φόβος του Θεού είναι εκείνος που σε φυλάγει να διατηρείσαι στο σώμα και στην ψυχή άγιος· και αυτό συμβαίνει όχι μόνο στους μοναχούς. Ο φόβος του Θεού παρακινεί να εργάζονται και οι χριστιανοί του κόσμου και οι αφιερωμένοι στον Θεό με τις μοναχικές τους ακολουθίες.
Ο φόβος του Θεού κάνει τον ιερέα να στέκεται στο άγιο Θυσιαστήριο σαν ένα Σεραφείμ: να λειτουργεί με φόβο Θεού, να προσέχει να μη σφάλει στις εκτενείς δεήσεις, να λαμβάνει με ευλάβεια το Σώμα και το Αίμα του Χριστού στα χέρια του, να επιτελεί με φόβο την αγία Προσκομιδή και να προσέχει να μην έχει κανέναν αντίθετο λογισμό στην τέλεση της θείας Λειτουργίας.
Ο φόβος του Θεού σε παρακινεί να βοηθήσεις τον ξυπόλυτο, τον άρρωστο, να τον παρηγορήσεις ή να τον συμβουλέψεις. Και γι’ αυτό όλοι οι Άγιοι τιμούν και δοξάζουν τον φόβο του Θεού.
Έτσι, ο σοφότερος άνθρωπος στον κόσμο είναι εκείνος που φοβάται τον Θεό. Άκουσες τι λέει ο Ψαλμωδός; «Μακάριος ο άνθρωπος που φοβάται τον Θεό και με τις εντολές Του θα κάνει σπουδαία πράγματα».
Από το βιβλίο: «Μας ομιλεί ο Γέροντας Κλεόπας», Βιβλίο 1. Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου, Άγιον Όρος 2018.
----
Ὁ Μ. Βασίλειος μᾶς ἀποκαλύπτει τόν τρόπον νά ἐμποδίζουμε τήν ἁμαρτία λέγοντας (Ἑρμηνεία στόν ΛΓ´ Ψαλμόν):
Ἐκεῖνος λοιπόν, πού φοβᾶται τόν Θεόν, δέν στερεῖται ἀπό τίποτε, δηλαδή δέν εἶναι ἐλλιπής σέ καμμίαν ἀρετή, ἐκεῖνος, πού ἀπό φόβον τοῦ Θεοῦ ἐμποδίζεται νά διαπράξη κάθε ἀνάρμοστη πράξη, ἀλλά εἶναι τέλειος, χωρίς νά τοῦ λείπει τίποτε ἀπό τά καλά, πού εἶναι ἀναγκαῖα στήν ἀνθρώπινη φύση…».
Καί στόν ἔργον του «Ὅροι κατά πλάτος» γράφει ὅτι:
«Σ᾽ αὐτούς, πού μόλις τώρα ἀρχίζουν τήν ζωή τῆς εὐσεβείας, ἡ μόρφωση διά μέσου τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ εἶναι πιό χρήσιμη, σύμφωνα μέ τήν συμβουλή τοῦ σοφωτάτου Σολομῶντος, πού εἶπε: “Ἀρχή καί θεμέλιον κάθε σοφίας εἶναι ὁ σεβασμός καί ὁ φόβος πρός τόν Θεόν”».
---
Ο αββάς Σεραπίων είπε ότι όπως οι στρατιώτες του βασιλιά στέκονται μπροστά του, δεν μπορούν να στρέφουν την προσοχή τους δεξιά ή αριστερά, έτσι και ο άνθρωπος εάν στέκεται ενώπιον του Θεού με στραμμένη παντοτινά την προσοχή του με φόβο σ’ Αυτόν, καμία ενέργεια του εχθρού δεν μπορεί να τον φοβίσει.
---Δεν έχεις φόβο Θεού, γι' αυτό σε κυριεύει ο φόβος των δοκιμασιών. Δεν πενθείς για τις αμαρτίες σου, γι' αυτό είσαι λιπόψυχος. Δεν έχεις «καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην» (Ψαλμ. 50,19), γι' αυτό δεν είσαι ανδρείος στους πειρασμούς - Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου