Δευτέρα 1 Μαΐου 2023

εθελουσία πνευματοκατάληψη.... εθελούσια δαιμονοκατάληψη...

(με αφορμή την πρωτομαγιά, αλλά και τις ερχόμενες εκλογές. Η επιλογή του καθενός, είναι θέση και στάση ζωής... και ως σύνολο, ακουμπά και τα χρονικώς προσεγγιζόμενα θέματα).  

Όπως εύστοχα σκιτσογραφήθηκε, παραδίδουμε τον εαυτό μας, τον σταυρό μας... την ψυχή μας, την ειρήνη μας, τον μεταβολισμό μας ... ελεύθερα, σε όποια αρχή επιθυμούμε. Εκ της παραστάσεως, η ''απόλυτη εμπιστοσύνη'' στους εγνωσμένους αντιθέους και απανθρώπους άρχοντες του κόσμου, είναι σίγουρο πως όλα γίνονται για να μας ορίζουν (ελέγχουν και επηρρεάζουν) 
αποδεχόμενοι ό,τι μας ταΐσουν... πνευματικά και σωματικά.... 

Από τον καθένα εξαρτάται, η εστίαση και εστίαση…. γιατί σε ό,τι εστιάζουμε (ως νους και οφθαλμός, σε αυτά που μας δείχνουν, με πειθώ και ιδίως με φόβο, καταφέρνουν δολίως για να μας χειραγωγούν….) αυτά και μας κάνουν το ‘’τραπέζι’’ (εστίαση). Ισχύει σε απόλυτο βαθμό (1), αλλά το πρόβλημα έγκειται αν πάρει αρνητικό πρόσημο και εθελουσίως δομούμε και ισχυροποιούμε, την αιχμαλωσία και ανευλεθερία μας… 

Αποδέκτης και ''χειριστής'' προς αντιμετώπιση όλων των εξωτερικών φαινομένων μέσα στο είναι μας που καλείται να ανταπεξέλθει νικητής, είναι ο τρόπος που εργάζεται του καθενός ο Μεταβολισμός φυσικός και πνευματικός και κατά πόσο υγιής ή ασθενής είναι... μεταβολισμός, παράλληλα της λειτουργικότητος της ψυχής (υγιούς ή ασθενούς), γιατί ό,τι της δίνουμε αυτό αφομοιώνει και προς αυτό ομοιώνεται... Γιατί η ψυχή μοιάζει με τη μυλόπετρα; (Αββάς Κασσιανός)

Μέσα στην θεώρηση ζωής και πράξη, η ''τροφή'' έχει σχέση με την πολιτική, αφού

δι αυτών (κυρίως) εκδηλώνεται ή απωθείται το πολίτευμα του Σταυρού, το μόνο που ελευθερώνει τον άνθρωπο, εφόσον δια των παραπάνω, ή αποδιώκεται το γένος των δαιμόνων δια Σταυρού ή προσκαλείται, όσο εμείς αδιαφορούμε στα δοθέντα  από τον Θεό, όπλα. Γιαυτό ανέβηκε το άρθρο τι συμβαίνει στον σταυροειδή μεταβολισμό μας όταν εντάσσουμε στην ζωή μας την προσευχή και την νηστεία... με λιτές δικαιολογητικές σκέψεις. 

Παρατηρώντας το θέμα, βλέπουμε πως πριν παραδοθεί ο όλος άνθρωπος σαν μαριονέτα στο θέλημα του άλλου, έχει ο ίδιος παραδώσει (δυστυχώς από την αρνητική του πλευρά και ευτυχώς από την θετική και θεΐκή) κάθε μέλος του σε αυτόν.... το χέρι στις ανομίες, το στόμα σε βλασφημίες,  .... με το μόνο αντίδοτο, να είναι η ακινησία των μελών της αμαρτίας (για να μην δίνουμε δικαιώματα) Νέκρωση μελών αμαρτίας , όπως ευχόμαστε από την άλλη όψη, να ισχύσει η Προσευχή προς την Παναγία (Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά)…  δια των οποίων δομείται μέλος μέλος, καρδία, νεφροί, αρμοί.... ο εν ημίν ναός 


[με σχετικά άρθρα ΓΙΑ ΤΟ ΚΤΙΣΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΜΟΛΟΓΗΜΑ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΙΟ ΦΟΒΟ ... (ΑΒΒΑ ΔΩΡΟΘΕΟΥ)

Η ευδοκία της Σιών και η ανοικοδόμηση των τειχών της Ιερουσαλήμ]. 

‘’σήμερα’’ 1 Μαΐου* (όπως και καθημερινά) είναι μία εορτή δύο όψεων…. μιας εξωτερικής χαράς της ανοίξεως και ανθοφορίας (κοσμικώς) και μια του προφ.Ιερεμία (η άλλη όψις) και ο θρήνος του για την ιερουσαλήμ που την βλέπει από τις θυρίδες να αλώνεται, αιχμαλωτίζεται και καταστρέφεται. Η Ιερουσαλήμ όμως, δεν είναι μόνο ο ιστορικός τόπος και πρωτεύουσα, αλλά ιδίως η ψυχή μας.  Οι θυρίδες μέσα από τις οποίες εισέρχεται ο εχθρός και αιχμαλωτίζει τον νου (ισραήλ) είναι η απροσεξία μας και τα αφύλακτα αισθητήρια… 

''εορτή'' δημοκρατίας τάχα και οι εκλογές, αλλά και αυτή δύο όψεων. Η συνεχιζόμενη αιχμαλωσία και ''κατάντια'' μας, οφείλεται στην ασθένεια του πνεύματος και η οποία είναι η κύρια αιτία της δικαιοδοσίας που δίνουμε στους άρχοντες του κόσμου τούτου (έμμεσα στους πολιτικούς και άμεσα στους δαίμονες) να μας χειρίζονται σαν μαριονέτες... με ευνόητη την λύση του προβλήματος, ισχύοντας νομοτελειακά, το από την Απόκρισις περί αναξίων αρχόντων, τον Θεό που μας λέει: ....θα σας δίνω άρχοντες, κατά τας καρδίας υμών....  δλδ, ό,τι μας αναλογεί για το συμφέρον μας.

--- 

(1) Ισχύει και εξαρτάται ''που'' και ''πως'' θα παραδώσουμε τον ε-αυτόν, (την εικόνα Αυτού, ακόμη και το ε-γώ, εικόνα επί γης, πρόσωπο και προσωπείο, πνεύμα και σάρκα) εις Αυτόν (999) ή στον άλλον (και είδωλο 666).... ποιες είναι οι κρυπτόμενες στην καρδιά και νου, παράμετροι νοοτροπίας και νεφρών (κέντρο παθών) που (εξ)ετάζει Ο Κύριος για να αποδεχθεί τον άνθρωπο (ενσωματώνοντάς τον) ή απορρίψει ως μη οικείο, σε Φιλοθεΐα και φιλανθρωπία , άλλωστε, μη πάντες απόστολοι; μη πάντες σταυροφόροι; 

Ισχύει και για το απόλυτο ΚΑ(Λ)Ο προς τα άνω και έσω, δια σταυρού και μετανοίας προς Τον ατελεύτητο Λόγο, πως λειτουργούν επί του πρακτέου οι αγ.Κωνσταντίνος και Ελένη, η σχέση τους με την βασιλίδα των πόλεων και την εν ημίν βασιλεία, ισχύει και για το απόλυτο ΚΑ(Κ)Ο δια της αμεταννοησίας (μη μεταστροφής του νου προς τα έσω), του μετεωρισμού και αιχμαλωσίας, παραμονή στα έξω και αδιέξοδα (|<) ...

κι εμείς, στο μεταίχμιο, με επιλογές ή Σαρκοποίηση του πνεύματος ή πνευματικοποίηση της σάρκας,.παραδίδοντας την ολότητά μας ή Στον Κύριο ή στον αντίποδα, ενώνοντας τα αισθητήριά μας με το ''ποθούμενο'' σε μια ενιαία μονάδα, ως ''εργάτες'' Του ή του, μέσα στον κόσμο. πως η διπλή πεντάδα αισθήσεων γίνεται απλή… και λίγα τινά περί έρωτος, που πετυχαίνει την ένωση

Και... ή εμβολιάζουμε (με την ευρύτερη έννοια αλλά με φυσικό αντίκρυσμα) πνεύμα μέσα στο σώμα, XC, και το αναβαθμίζουμε (χάριτι), λαμπρύνοντας και αναδεικνύοντας το πρόσωπο ή επιτρέπουμε εκ των δερματίνων χιτώνων να εισαχθεί μόλυνση που θα καταβιβάσει πνεύμα και σώμα, με αποτέλεσμα να γίνουν υπόδουλα του εναντίου. Οι πρώτοι ''δούλοι'' Θεού, ελεύθεροι, εργάτες θείου  σχεδίου, οι δε δεύτεροι, δούλοι παθών και του αντιδίκου, πραγματικά μαριονέτες του συστήματος... Ιούδας ισκαριώτης, κατά Θεόν παιδαγωγία και εμβόλιο (δύο όψεις και προοπτικές). Κύριε ελέησον!! αμήν διάνοιξον τους οφθαλμούς και κίνησον ημάς προς το συμφέρον!! 

εγώ θα ανοίξω τις πόρτες (γερ.Φιλόθεος Ζερβάκος) 

φυλακή αισθήσεων (διδακτική ιστορία) 

Κοπιώδης εργασία 

περί AIDS και της πνευματικής του αναγωγής... 

--- 

Μάιος καλείται ο πέμπτος μήνας του εν χρήσει ημερολογίου. Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο, το οποίο άρχιζε από τον Μάρτιο, ήταν ο τρίτος μήνας του έτους. Αυτός αντιστοιχεί προς τον Θαργηλιώνα των Αθηναίων, τον Σιβάν των Εβραίων, τον Παχών των Αιγυπτίων και τον Σαβέλ των τούρκων. Το όνομα Μάιος είναι λατινικής προελεύσεως και σημαίνει μέγας, παραγόμενο από το λατινικό magnus, το οποίο δηλώνει μέγας. Λέγεται δε μέγας ο μήνας Μάιος ή διότι οι ημέρες του σε διάρκεια ωρών στο σύνολό τους είναι μεγαλύτερες από τις ημέρες των άλλων μηνών, ή για τις στον Μάιο ευρισκόμενες πολλές χάριτες της ανοίξεως. Κατ' άλλους λέγεται μέγας εκ των μεγάλων Ρωμαίων αρχόντων και των εν γένει εχόντων το προβάδισμα της αρχής και της εξουσίας, οι οποίοι κατά αυτόν τον μήνα, (όπως λέει ο λόγος) τελούσαν τους γάμους τους.

Κατ' άλλους πάλι, το όνομα αυτού προήλθε εκ της Μαίας (ρωμαϊστί Μαΐας, Μάγια) μητέρας του Ερμή στην οποία και προσφερόντουσαν θυσίες κατά την πρώτη ημέρα του. Από της 28ης Απριλίου μέχρι της 2ας Μαΐου διαρκούσε ο εορτασμός προς τιμή της Φλώρας, θεάς της ανθοφορίας… από Μήνες
 

αλλά και ‘’εορτή’’ μασωνίας…. [Οι Ιλλουμινάτοι (Πεφωτισμένοι) ιδρύθηκαν 1η Μαΐου του 1776, στο Ίνγκολστατ της Βαυαρίας, από τον Άνταμ Βάισχαουπτ (για τους εμβαθύνοντες στις αιτίες με περιβόλαιον σχήμα και χαρές, ως ‘’καλό’’ … του κόσμου, χαρές αλλά χωρίς Χριστό…) βάις χάουπτ, στα γερμανικά σημαίνει το άσπρο πρόσωπο, το πεφωτισμένο εκ του άλλου φωτός. Το έρπων και σκότος. ''Φως'' που αποδέχθηκε ο πρώτος άνταμ ως πεπτωκός εκ παραβάσεως, να φωτίζεται. Κι έρχεται ο νέος ΑΔΑΜ που επαναφέρει τον άνθρωπο στο πρότερον κάλλος, με το ευθές Φως... Κύριε ελέησον!!]. 

Ευχόμενοι να διακρίνουμε εκ των αποτελεσμάτων τα συμφέροντα κινούμενοι επί κλίμακος ανοδικά, μη καταργώντας τα φυσικά αλλά κάνοντάς τα διάφανα και αμήν…. Πάσαν την ζωή ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα. … 

προς ελευθερία και ανάσταση αντί της προτεινόμενης εκ του κόσμου τούτου κάθελξης… 

--- 

[με αφορμή την εορταζόμενη κοινωνικότητα (ερμής) των δύο όψεων, κοινωνικότητα ανθρώπων και κοινωνία Θεού) που η καθεμιά έλκει τον άνθρωπο…, προς τα ίδια] 

Oι παραινέσεις που απευθύνει ο Κ.Π. Καβάφης αναφέρονται τόσο στον εαυτό του όσο και σε κάθε αποδέκτη του ποιήματος και υποδεικνύουν μια ηθική στάση και μια μετρημένη κοινωνική ζωή. Το ποίημα γράφτηκε το 1913. 

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,

τούτο προσπάθησε τουλάχιστον

όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις

μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,

μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

 

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,

γυρίζοντας συχνά κι εκθέτοντάς την

στων σχέσεων και των συναναστροφών

την καθημερινήν ανοησία,

ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική. - Κ.Π. Καβάφης 

ευχόμενοι και αμήν εργαζόμενοι η μία συμ-περι-φορά (9) να νικήσει την άλλη συμ-περι-φορά (6) .... κι η κεντρομόλος (προς ήλιο και φάος, πρόσωπο XC κι όχι απρόσωπα, ως ενσωμάτωση) να νικήσει την φυγόκεντρο του εξοστρακισμού προς το χάος και απώλεια... όντας αυτά τα δύο Ι, (κεντρομόλος Ιησούς και φυγόκεντρος, Ι τάγμα δαιμόνων) να δρουν μέσα στο ΕΙΝΑΙ μας… κλίνοντας την ζυγαριά, κατά την θέλησή μας και τα δικαιώματα που δίνουμε στον καθένα. Ι ή Ι ....       

περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση)

--- 

Ευαγγέλιο (1ης Μαΐου) 

῏Ηλθεν οὖν πάλιν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, ὅπου ἐποίησε τὸ ὕδωρ οἶνον. καὶ ἦν τις βασιλικός, οὗ ὁ υἱὸς ἠσθένει ἐν Καπερναούμ· οὗτος ἀκούσας ὅτι ᾿Ιησοῦς ἥκει ἐκ τῆς ᾿Ιουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν, ἀπῆλθε πρὸς αὐτὸν καὶ ἠρώτα αὐτὸν ἵνα καταβῇ καὶ ἰάσηται αὐτοῦ τὸν υἱόν· ἤμελλε γὰρ ἀποθνήσκειν. εἶπεν οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς πρὸς αὐτόν· ἐὰν μὴ σημεῖα καὶ τέρατα ἴδητε, οὐ μὴ πιστεύσητε. λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλικός· Κύριε, κατάβηθι πρὶν ἀποθανεῖν τὸ παιδίον μου. λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· πορεύου· ὁ υἱός σου ζῇ. καὶ ἐπίστευσεν ὁ ἄνθρωπος τῷ λόγῳ ᾧ εἶπεν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ ἐπορεύετο. ἤδη δὲ αὐτοῦ καταβαίνοντος οἱ δοῦλοι αὐτοῦ ἀπήντησαν αὐτῷ καὶ ἀπήγγειλαν λέγοντες ὅτι ὁ παῖς σου ζῇ. ἐπύθετο οὖν παρ’ αὐτῶν τὴν ὥραν ἐν ᾗ κομψότερον ἔσχε. καὶ εἶπον αὐτῷ ὅτι χθὲς ὥραν ἑβδόμην ἀφῆκεν αὐτὸν ὁ πυρετός. ἔγνω οὖν ὁ πατὴρ ὅτι ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ ἐν ᾗ εἶπεν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι ὁ υἱός σου ζῇ· καὶ ἐπίστευσεν αὐτὸς καὶ ἡ οἰκία αὐτοῦ ὅλη. Τοῦτο πάλιν δεύτερον σημεῖον ἐποίησεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐλθὼν ἐκ τῆς ᾿Ιουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν. (Ιωάν. δ’ 46-54) 

… αμήν να ανορθωθεί το πνεύμα μας, ως 7, νάρθει η 7η ώρα και για την δική μας ψυχή (υιό που ασθενεί) αποδεσμευόμενα από την δουλεία της ύλης (4) και του θανάτου χάριτι του Πνεύματος (3). Να αποδεσμευτεί (κατά Ιωάννην) το 4 από το 6 αμαρτίες και πάθη, και συνδεθεί (η ύλη, 4 και 4 στοιχεία της φύσης μας) με την πεμπτουσία (5), ώστε αυτή ως σταυρός να οδηγεί τον κάθε άνθρωπο, στην όντως χαρά και νέα κτίση. Άλλη ΓΗ, άλλος ΑΕΡΑΣ, άλλο ΠΥΡ, άλλο ΥΔΩΡ, άλλη σταυρική πεμπτουσία ΑΙΘΗΡ… Όλα Χριστός, ΖΩΝ Τριαδικός Θεός, όπου καθετί, είναι απαλλαγμένο, καθαρό από τα δαιμόνια που υπάρχουν έτσι κι αλλιώς ή υπεισέρχονται λάθρα, στα στοιχεία της φύσης, είτε εν γνώσει μας (στο προκείμενο με τα στεφάνια) είτε εν αγνοία από πολλούς.

Αν γίνονται τα στεφάνια της πρωτομαγιάς για το ''καλό'' (άτοπη ειδωλολατρεία) και ειδικά αν ''πρέπει'' να καούν στην κοσμική πυρά με το γενέσιον του Τιμίου προδρόμου (24 Ιουν), για να ''καθαριστεί'' η φύσις. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσο ''κακό'' είναι ένα φυσικό στεφάνι λουλουδιών, σκέτο. Το σίγουρο είναι, πως το πρόβλημα γεννάται μόνο όταν αποκόπτεται Το όντως ΜΟΝΟ Καλό αποδίδοντας τύχη, ασφάλεια σπιτιού (στο πνεύμα σκόρδα, ματάκια, πέταλα....), ''καθαρότητα'' πνευματική ''αν'' κάποιος υπερπηδήσει την φυσική φωτιά (κλήδονα) και ό,τι άλλο ''καλό'' (οπότε και απιστία) εκτός Λόγου. Ένας λογισμός μπορεί να πει, ότι μια συλλογή ανθέων δεν είναι από μόνο του κακό, άλλωστε γίνεται σχεδόν καθημερινά, εκτός αν πλεχτεί συμπλεχτεί ο στέφανος, με τα καλά κρυπτόμενα δαιμόνια.        

Αμήν δι ευχών! …μη επιζητούντες (μονοδιάστατα) την δημιουργία στεφάνου (πρωτομαγιάτικου) εξ ανθέων που μαραίνονται, (που αποκομμένα καθίσταται στέφανος εξ ακανθών* για Τον εν ημίν Χριστό, με το σαρκικό μας φρόνημα) αλλά ιδίως τα άνω, στέφανον εξ ανθών αμαράντων… όπως ο σημερινός Απόστολος ‘’θυμίζει’’… Στέφανος δὲ πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ…. (Πράξ.στ’ 8 – ζ' 5 & 47-60)  

* Τα ειδωλολατρικά έθιμα του πρωτομαγιάτικου στεφανιού και της φωτιάς του Κλήδονα (π.Αθανάσιος Μυτιληναίος) 

ὅτι παρεπίκραναν τὸ πνεῦμα αὐτοῦ, καὶ διέστειλεν ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ. οὐκ ἐξωλόθρευσαν τὰ ἔθνη, ἃ εἶπε Κύριος αὐτοῖς, καὶ ἐμίγησαν ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἔμαθον τὰ ἔργα αὐτῶν· καὶ ἐδούλευσαν τοῖς γλυπτοῖς αὐτῶν, καὶ ἐγενήθη αὐτοῖς εἰς  σκάνδαλον· καὶ ἔθυσαν τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν τοῖς δαιμονίοις καὶ ἐξέχεαν αἷμα ἀθῷον, αἷμα υἱῶν αὐτῶν καὶ θυγατέρων, ὧν ἔθυσαν τοῖς γλυπτοῖς Χαναὰν καὶ ἐφονοκτονήθη ἡ γῆ ἐν τοῖς αἵμασι.... (ψαλμ.ρε')

συμβαίνοντας διαχρονικά, (ως δύο ''πνεύματα'' εισελθόντα και ισχύοντα στον κόσμο... και κόσμο μας) !! αλλά!!! (νομοτελειακά) όσο πιο έντονο είναι το φως, τόσο πιο έντονες είναι και οι σκιές.... Και το Φως αυτοαποκαλύπτεται ότι έρχομαι ταχύ αποδούναι εκάστω.... με επόμενο την πλήθυνση από την άλλη πλευρά του παραπετάσματος σκιών.... γιαυτό και η αγία που εορτάζει την αμέσως επόμενη ημέρα της πρωτομαγιάς, Αγία Ματρώνα της Μόσχας (♰ 2 Μαΐου) μας γνωρίζει .... Το 1925 ρώτησαν την Αγία Ματρώνα της Μόσχας:
- Γιατί επέτρεψε ο Θεός να κλείσουν και να γκρεμίσουν τόσες Εκκλησίες στη Ρωσία;
Και απάντησε με τα παρακάτω λόγια:

- Αυτό ήταν το θέλημα του Θεού. Ο λαός είναι σαν υπνωτισμένος και μια φοβερή δαιμονική δύναμη έχει μπει σε δράση. Βρίσκεται στον αέρα, και διεισδύει παντού. Παλιά, η δαιμονική αυτή δύναμη κατοικούσε στα έλη και στα πυκνά δάση, επειδή οι άνθρωποι πήγαιναν τακτικά στην εκκλησία, φορούσαν και τιμούσαν τον σταυρό. Τα σπίτια τους ήταν προστατευμένα από τις εικόνες, τα κανδήλια πού έκαιγαν, τον αγιασμό πού έκαναν. Τα δαιμόνια πετούσαν μακριά και φοβόντουσαν να πλησιάσουν. Σήμερα όμως, τα σπίτια αυτά αλλά και οι ίδιοι οι άνθρωποι έχουνε γίνει κατοικητήριο δαιμόνων για την απιστία τους και την απομάκρυνσή τους από τον Χριστό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου