...θα χρειαστεί μια μικρή ώθηση εκ Θεού (ΑΝ κι οι ίδιοι το θέλουμε) να ξεφύγουμε από την τρεπτότητα των θεατών της εισόδου Του Κυρίου στον κόσμο μας. Όπως θα θέλαμε (αν) να ξεφύγουμε από την (παρα)φυσική πλέον (μετά την φυσική Του έλευση)
εναλλαγή μέρας και νύχτας (όπως συμβαίνει με τον κολλημένο ΑΔΑΜ επί γης, ή απέναντι ή κατέναντι). Ιδού καιρός αρμόδιος (χάριτι) να βιώσουμε το ''μέσα''
...ο συνέχων τα πάντα εν χειρί, Λόγος τους λόγους, χωρίς ασυνέχεια, εκτιμώ πως το πόσο θα ''ζήσει'' και ''νοιώσει'' την Μεγαλοβδομάδα και Ανάσταση, (κάπως σχετιζόμενα με αιτία - αιτιατό αλλά πάντα υπό την εποπτεία και ευλογία του Παντεπόπτου Λόγου), είναι ''αποτέλεσμα'' της όλης χρονιάς που πέρασε (ως σταυροαναστάσιμα βιώματα στις μικροεβδομάδες) και συγχρόνως προδιαγράφει την επόμενη χρονιά. Το άγιο Φως, να κατέρχεται ή αναβλύζει από τον Πανάγιο Τάφο (κάθετη διάσταση) και καθ'όλην την διάρκεια του έτους Αυτό (το Άγιο Πνεύμα) να επισκέπτεται μυστικά και φανερά (οριζοντίως) τους ποιούντες τον σταυρό ορθοδόξως προσθέτοντας τεκνία πράξης και θεωρίας..
Αμήν δι ευχών της Θεοτόκου και πάντων των αγίων, να βιώσουμε εκτυπώτερον την Ανάσταση
Μετά τις πρώτες 6 ημέρες πλάσης με έβδομη την στάση (και επανάσταση και αποστασιοποίηση απέναντι και κατέναντι, ολοέν και μακρύτερα ακολουθώντας την φυγόκεντρο) έρχεται και στήνεται στο ψηλότερο επί γης σημείο, η Μεγάλη Εβδομάδα των 6 ημερών ανάπλασης, με έβδομη την Ανάσταση και αποκατάσταση σχέσης με μυστικά και μυστηριακά εφόδια που παρέχει η Ορθοδοξία. Η ίδια η κεντρομόλος Ι (Ιησούς) ο σκοπός και ο δρόμος για τον σκοπό, σε κόντρα της φυγοκέντρου Ι (Ι' τάγμα των δαιμόνων...)
...μια ''φορά'' κατεύθυνσης ημερών και θαυμασίων και φρικτών Παθών κόντρα στον φθοροποιό χρόνο και κρόνο (και φορά κίνησης δεικτών του χρόνου) ανατέλλων κατά τάξη και ετοιμότητα την θεία Ανάσταση...
...μια πρώτη ανάσταση θα βιώσουμε, αν επιτύχουμε να αποκτήσουμε την Μάρθα και Μαρία, (προσευχή) ως αδελφές. Κι αυτές μεταξύ τους, ενεργούμενες κινήσεις νοός, ως σταυρός (Το Θ ''άπλωμα'' και το Ι ανύψωση).
Να αγαπήσουμε και άρουμε τον σταυρό μας, που μας οδηγεί ασφαλώς στην Ανάσταση. Αν πετύχουμε να αποκτήσουμε Τον Κύριο ως φίλο. Ήδη με την ευσπλαγχνία Του, παναγάπη και διακονία, είναι φίλος και κλαίει ανθρωπίνως για την απώλειά μας. Από εμάς εξαρτάται η αποδοχή και ανταπόκριση αυτής της φιλίας αντί της φιλίας των χειρόνων, ώστε με τη θεία Του φύση να μας αναστήσει.
Όχι φαντασμαγορικά και χολυγουντιανά με εφέ επίδειξης δύναμης. Θα μπορούσε, αφού μπορεί να αναστήσει, να πετάξει μονομιάς με έναν λόγο Του την πέτρα του τάφου και να την κάνει συντρίμμια. Κι όμως, παραγγέλλει: άρατε τον λίθον... ΚΑΝΤΕ ΕΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ και όσα δεν μπορείτε, θα τα κάνω Εγώ...
Αυτή είναι και η μοναδική δυνατότητα να βιώσουμε την Μεγάλη Εβδομάδα, γιατί χωρίς την ανάστασή μας (από τη γη) πως θα βιώσουμε τα υπέρ την γη; κι είναι και πολλά και (μόνα) σπουδαία!!
---
---
Για την ανάσταση του Λαζάρου
---
Ἐρχόμενος ὁ Κύριος, πρὸς τὸ ἑκούσιον Πάθος, τοῖς Ἀποστόλοις ἔλεγεν ἐν τῇ ὁδῷ. Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ παραδοθήσεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καθώς γέγραπται περὶ αὐτοῦ. Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι' αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς, ἵνα καὶ συζήσωμεν αὐτῷ, καὶ ἀκούσωμεν βοῶντος αὐτοῦ, οὐκέτι εἰς τὴν ἐπίγειον Ἱερουσαλήμ, διὰ τὸ παθεῖν· ἀλλὰ ἀναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρά μου, καὶ Πατέρα ὑμῶν, καὶ Θεόν μου, καὶ Θεὸν ὑμῶν, καὶ συνανυψῶ ὑμᾶς εἰς τὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.
Έκαστον μέλος της αγίας σου σαρκός ατιμίαν δι ημάς υπέμεινε. τας ακάνθας η κεφαλή, η όψις τα εμπτύσματα, αι σιαγόνες τα ραπίσματα, το στόμα την εν όξει κερασθείσαν χολήν τη γεύσει. τα ώτα τας δυσσεβείς βλασφημίας, ο νώτος την φραγγέλωσιν και η χειρ τον κάλαμον. αι του όλου σώματος εκτάσεις εν τω Σταυρώ. τα άρθρα τους ήλους και η πλευρά την λόγχην. Ο παθών υπέρ ημών και παθών ελευθερώσας ημάς, ο συγκαταβάς ημίν φιλανθρωπία και ανυψώσας ημάς, Παντοδύναμε Σωτήρ, ελέησον ημάς.
μια αριστερόστροφη κίνηση, αντίθετη της φοράς του χρόνου, που τελικά νικά την φθορά, στην οποία, αμήν και μεις να συμμετέχουμε... με σταυροαναστάσιμα βιώματα...* σχήμα από Κάθετο Πνευματικό Κύκλο (οδοιπορικό σοφίας του ανθρώπου)
Προτεινόμενα για ανάγνωση
Για την ξηρανθείσα συκή (Μ. Δευτέρα) τους δερμάτινους χιτώνες και το διαχρονικό αποστολικό έργο του Ιούδα
(το θείον γεγονός της Σταυρώσεως, που παρότι συνέβη άπαξ, παρατείνεται εις τους αιώνες, με μας μετόχους όχι θεωρητικά και εξ αποστάσεως, αλλά πρακτικά...)
εσχίσθη το καταπέτασμα του ναού (η βιωματική διαφορά του τι σου έκαναν και τι σου έκανα...) κι αν δεν γκρεμιστεί ο εξωτερικός ευσεβοφανής (φαρισσαϊκός) ναός, δεν ανοίγεται χώρος για να δομηθεί ο εσωτερικός ναός της ευλαβείας, εν ημίν... οι επτά φράσεις Του Χριστού Στον Σταυρό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου