Ο μεταξύ γης και ουρανού, άνθρωπος …

με αφορμή το…. «Γνωρίζουν οι Κρητικοί, τι φέρνει το νέο αεροδρόμιο;» δυο αναγωγικές σκέψεις… όχι σαν προφητική απάντηση στο τι θα γίνει κι αν τα συμφέροντα των λίγων θα υπερισχύσουν, αλλά κατάθεση γνώμης με άλλον άξονα νοοτροπίας σύμφωνη με την άλλη όψη. Την φωτεινή. Την πνευματική, πάνω από την συνήθεια κριτικής και αντιμετώπισης των αποκομμένων φαινομένων. Μεθοδολογία αναγωγής όλων όσων συμβαίνουν εκτός, να ανευρίσκονται εντός και διδάσκουν αλλά περισσότερο μας γνωρίζουν ότι μας αναλογούν και με αυτό, να προστίθεται η εμπιστοσύνη και η πίστη που σώζει…  είναι αυτή η εμπιστοσύνη ότι, ό,τι συμβαίνει είτε σαν ευλογία είτε σαν επιτρέπεται, είναι δοσμένο από τον καλό Θεό προς συμφέρον μας, οπότε, είναι και η  προϋπόθεση περάσματος του νου (και καρδιάς και ζωής) από την ταραχή και αρά, στην χαρά και την υπέρ νουν ειρήνη. Τότε και έτσι, προστίθεται βιωματικά Ο Χριστός (το χ+αρά) και σαν καλό εμ-βόλιο, μετατρέπει την πίκρα της αγριελαίου (την πίκρα του κόσμου με τα γεγονότα του) σε ωφέλιμη καλλιέλαιο.  

Όσο βλέπουμε (και μελετάμε) τα πράματα αποκομμένα, η γνώση και η θέληση θα επισκιάζονται από την μερική αλήθεια κι ενώ δίκηο μπορεί να έχουμε, η γνώση (και άποψη) θα παραμένει ελλειπής. 

Μας συμφέρει να ενώνουμε εάν είναι δυνατόν τους λόγους με Τον Λόγο  απλώνοντας ‘’δεσμούς’’ (αν αντέχουν) με τις άνω και κάτω σταθερές (γη και ουρανό) και αφού τα συνδέσουμε, προβούμε στην αναγωγική ανάπτυξη. Αλλιώς, αν αφήσουμε την γνώμη μας να περιορίζεται στα τρεπτά και σύμφωνη με την περιστροφή της γης γύρω από τον λοξό της άξονα, διαρκώς η γνώμη μας θα μεταβάλλεται μέσα στα ρευστά, όπως το κοντόφθαλμο εγωκεντρικό σύστημα συμφεροντολογικά, επιβάλλει. 

Κι όπως τυπώνουμε το παντοδύναμο σημείο του Σταυρού επί του σώματός μας, κάτι ανάλογο ισχύσει και στο σώμα της ελλάδος, όπου, στην πνευματική γεωγραφία, η κρήτη αντιστοιχεί στην γαστέρα του σώματος της ελλάδος κατά το… Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργαί. 13 ἡ μαρτυρία αὕτη ἐστὶν ἀληθής. δι' ἣν αἰτίαν ἔλεγχε αὐτοὺς ἀποτόμως, ἵνα ὑγιαίνωσιν ἐν τῇ πίστει, (Τιτ.α’) 

και… όπως μέσα στο βιολογικό μας σώμα (γη) εμπεριέχονται πολλά μέλη (και κυτταράκια) που το συνθέτουν και που είμαστε υποχρεωμένοι έναντι αυτών να μεριμνούμε για την ψυχοσωματική τους υγεία, έτσι κι εμείς ως μέλη, ανήκουμε

συγχρόνως και στην πατρίδα ως μέλη αυτής και ως ορθόδοξοι, μέλη του Σώματος Χριστού. Μέλη επί γης ως πολίτες και μέλη στον ουρανό, ως ουρανοπολίτες, αρχής γενομένης και τέλους η οργανική σχέση και μετοχή σε Αυτό (ορθόδοξη εκκλησία). 

Κι ενώ η υγεία μας (φυσική και πνευματική) εξαρτάται από την μετοχή μας στο (αναστημένο) Σώμα Χριστού από Το οποίο την αντλούμε, η υγεία του σώματος της Ελλάδος, η υγεία της πατρίδας μας σαν έθνος (πνεύμα) και κράτος (σώμα), [με άκρα ΘΡΑΚΗ –κεφαλή, ΚΡΗΤΗ – κοιλία ΙΟΝΙΟ - ΙΩΝΙΑ – πλευρές (σταυροειδές σύνολο)] εξαρτάται απόλυτα από εμάς  και τις επιλογές μας. 

Από το πόσο ‘’σταυρωμένοι’’ είμαστε, εξαρτάται ο εμπράγματος ορθόδοξος ελληνισμός (δόξα Θεού και Εκκλησίας) και φιλελληνισμός μας (προς δόξαν πατρίδος κι όχι ντροπή και δυσφήμησή της…), πέραν του φαίνεσθαι και από τις ταμπέλες που βάζει κάποιος να αυτοπροσδιοριστεί ως ‘’πατριώτης’’. 

Κι όπως συμπυκνωμένα στον ομφαλό (του φυσικού μας σώματος) ενεργεί ο δράκων που περικυκλώνει την καρδίαν, κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο μεγαλύτερο σώμα, στην ελλάδα, με γαστέρα την κρήτη…   

 

…από το κατά πόσο είμαστε υπόδουλοι στα υπογάστρια (και περιγάστρια) πάθη ή τα ακινητούμε [πιστεύοντας στα είδωλα (και τις ψυχοφθόρες συμβουλές τους) ή στον αληθινό Θεό], αυτή η εσωτερική κατάσταση του κάθε μέλους αντανακλάται στην κατάσταση της πατρίδος, οπότε ή ανυψώνεται και ίσταται το σώμα αυτής (της αγαπημένης) πατρίδος, άνω της αιγύπτου (είδωλα και πάθη) εκεί που στήθηκε από τον καλό Θεό ή την καταβιβάζουμε υπτίως του αιγαίου όπως το δηλώνει, η αίγυπτος. Στην δεύτερη περίπτωση ενεργούμε δυστυχώς (ίσως) αθέλητα ενάντια αυτής… κι ας, ως συνήθως για την παρακμή της πατρίδος τα ρίχνουμε εύκολα, στους πολιτικούς … (από την αίγυπτο στην άνω ιερουσαλήμ…). 

Σε αυτήν την γαστέρα (κρήτη) πολύ θα θέλανε (για λόγους συμφεροντολογικούς, πιστοί στον μαμωνά και χρήμα) να γίνει ένα αεροδρόμιο με περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις, μόλυνση υδροφόρου ορίζοντα και όχι μόνο…. 

Κατ’ αναλογία, ‘’αεροδρόμιο’’ είναι και η γαστέρα μας που όταν της δίνουμε το ελεύθερο προσγείωσης (ως σημείο εισόδου) αυτά κινούνται προς ολοκληρωτική κατάκτηση της καρδίας και πνευματικού μας κέντρου και δι αυτής του όλου ανθρώπου (νου, χου, διάνοια, συναίσθημα, ζωή…). 

[πληροφορία (5 άρθρα)] 

Τυπώνεται μετά την κεφαλή και το ‘’Χριστός ανέστη εκ νεκρών’’ το ‘’θανάτω θάνατον πατήσας’’ στην γαστέρα. Με αυτό το εφόδιο, τον Σταυρό και το Όνομα, (το υπέρ παν όνομα), βιώνεται η καθυπόταξη του δράκοντος (ώστε Ο Κύριος να μας αναστήσει και συνανυψώσει και σαν πρόσωπο και συνολικά σαν ελλάδα)…. Αυτή είναι και η πρόταση βιώματος των ελλήνων (μελών του όλου σώματος), σταυρός ανάσταση και ευχή, οι συμβολικά πέντε πέτρες του μικρόσωμου Δαβίδ με τις οποίες πατάσσει τον γιγαντόσωμο γολιάθ, που ως φιλισταίος είναι (όχι τυχαία) κρητικό φύλο. 

Αυτός είναι και ο ορθός άξονας της παιδείας και νουθεσίας Του Κυρίου που αρμόζουν στην πατρίδα, για την ανάσταση του φυσικού μας σώματος (και πνεύματος) αλλά και του σώματος (κράτους) και πνεύματος (έθνους) της Ελλάδος, που στα έσχατα ταλαιπωρείται και ασθενεί, για να μην πούμε ακινητεί στην εντατική…. Πρόταση και λύση, αν το αγαπάμε, τιμώντας το σώμα της, μέσα στο οποίο  εμπεριεχόμαστε…. Κι αυτοί που πρωτοστάτησαν στην πρώτη ελευθερία με τον υπέρ πίστεως και πατρίδος καλό αγώνα, άνοιξαν τον δρόμο συμπλήρωσης της ελευθερίας και τελείωσής της, αφού ακόμη έχουμε κατοχή (αιώνες τώρα, όσο συνεργούντες με την καταστροφή της, ανεβάζουμε σιωνιστές…). 

Μην εξαντλούμε με θυμό την κατάδειξη μόνο στους έξω και έσω εχθρούς της πατρίδος (ΕΛΙΑΜΕΠ...) αλλά μακάρι να εντοπίσουμε και διορθώσουμε ο καθένας την δική του άθελη (συνήθως) συμβολή στην αυτοχειρία, ως εχθροί εαυτού και πατρίδος, εχθροί σταυρού, Φωτός, Κυρίου, Θεοτόκου αγίων…. από την προσωπική μας σχέση με τον Σταυρό, παράμετροι και επιπτώσεις στα συλλογικά... αφού ισχύει ότι… Η αμαρτία μας αντανακλάται και στα πεπρωμένα του σύμπαντος κόσμου Ἅγιος Σιλουανὸς Ἀθωνίτης (πόσο μάλλον της πατρίδος).  

Ισχύς σκιών, κατίσχυσις αυτών σε φυσικοπνευματικό επίπεδο, αλλά και εθνική προέκταση

αμήν εργαζόμενοι για την αρχή ξηλώματος σκιών και κατίσχυση σχεδίων τους… περνώντας από την λογική του ανθρώπου στην λογική του Θεού 

ὁ δὲ ἀγαπῶν τὴν ἀδικίαν μισεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν (ψαλμ.ι') … 

…έτσι κι αλλιώς, ο άνθρωπος ‘’στήθηκε’’ όρθιος μεταξύ γης και ουρανού ως ΑΔΑΜ και κατά την επιλογή του, πληροί ή την απέναντι θέση, όσο θεωρεί και κινείται προς τον ήλιο, ή ως κατέναντι με συμβούλους τα άστρα, σκιές και σκότος, που κινείται (και υποκινείται δολίως) να ‘’ενώσει’’ την κεφαλή του με τον αντίποδα…. άνθρωπος, δύο οπτικών και προοπτικών (1) … για νάρθει Ο Υιός του Ανθρώπου (εξ ενός ανθρώπου, Παναγίας) για να μεταθέσει τον απέναντι ιστάμενο άνθρωπο, με μυστικό και μυστηριακό τρόπο στον ίδιο τον ήλιο (ενσωματώσει στον εαυτό Του Λόγο, κάθε οικείο λόγο)… και ισχύσει το…  ἐν τῷ ἡλίῳ ἔθετο τὸ σκήνωμα αὐτοῦ (ψαλμ.ιη’) όν ήλιος…. 

 

(από τα 3 θαύματα με την Γέννηση του Κυρίου) 

…οπότε, ενώ στο σύνολο, πρέπει να διακρίνουμε 3… οι δύο αγιογραφικοί άνθρωποι και Ο Ένας εν μέσω αυτών…, μετά την ενσωμάτωση, με άφατη ευσπλαγχνία και συγκατάβαση, επανερχόμαστε πάλι στους 2 (Τον Έναν φωτεινό και τον άλλον, ως αντίποδά Του, σκιώδη αληθοφανή (666) …. Ο εν ημίν ήλιος….. ‘’ενώνοντας’’ εν Εαυτώ, κάθε διάσπαρτο καλό και απρόσωπη αλήθεια σαν διάσπαρτες ακτίνες, ώστε όποιος πραγματική τα ζητά, να τα βρει μέσα σε αυτόν Τον Ήλιο, καθόσον το υπερφυσικό Φως ενεδύθηκε το δικό Του φυσικό φως. Ώστε ο καλοδιάθετος να βρει στο πρόσωπο του Χριστού, Φως, Αλήθεια, Ζωή, Ανάσταση, όπου μέσα Σε Αυτόν δεν θα βρεθεί, σκιά, ψεύδος, αμαρτία, θάνατος, (επανά)σταση κατά του Θεού… ώστε τελικά, όποιος δια σταυρού θέλει, ας ακολουθήσει. Αμήν να βάλουμε αρχή θέλησης…     

Κι ενώ επί γης οι άνθρωποι θα έχουν σχετικά το ίδιο ‘’ύψος’’, στην ακρίβεια πνευματικά, το πόσο χαμηλός (σκιώδης) ή υψηλός (φωτισμένος και ενωμένος με Τον Ήλιο) είναι, εξαρτάται από το πόσο εργάζεται την υψοποιό ταπείνωση και αγάπη (γενόμενος πνευματικός) τηρών τις θείες ζωηφόρες εντολές ή εργάζεται την αλαζονική υπερηφάνεια, που λόγω έλλειψης χάριτος ‘’χαμηλώνει’’ και παραμένει ‘’σάρκα’’ (2)… με βάση το… ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν. (Α’Πετρ.ε’5). 

Στα θετικά (και στην προσήλια όψη) και θεϊκά εμφανίζεται Αυτός ο Άνθρωπος και στους δύο νόμους. Γραπτό και φυσικό. Παρ’ιουδαίοις (το παρακάτω σχεδιάγραμμα, από αίγυπτο στην κάτω ιερουσαλήμ και από εκεί ευθέως και ελικοειδώς στην άνω) και παρ’έλλησι… (λίγο πιο πάνω, με τον χάρτη και τον σταυρό του…, ως σοφία).   

Σώμα Χριστού εν σκιά με κεφαλή τον Μωυσή για την απαραίτητη έξοδο από την αίγυπτο και Σώμα Χριστού ορθόδοξη εκκλησία με κεφαλή Τον Χριστό για τον στόχο και άνω ιερουσαλήμ. 

Ομόρροπο και ομόπνοο του σταυρικού σχήματος και σώματος στην Ελλάδα, άνω της αιγύπτου… και τα δυο, με προϋποθέσεις ενσωμάτωσης στις δύο μοναδικές ορθές εκτυπώσεις Του… έναντι πολλών ‘’σωμάτων’’ πλάνων που καλούν για ενσωμάτωση, κάνοντας ‘’έκκληση’’ συμμετοχής σε άπειρα αλλόδοξα και ετερόδοξα σχήματα και ‘’σώματα’’, που όμως έχουν κατάληξη την απώλεια αφού δολίως επιτυγχάνουν την ένωση των μελών τους με τον αντίποδα (αστέρες) γυιό του αστερίωνα και της εκάτης (εωσφόρο)…. με εμάς νάχουμε να επιλέξουμε σκοπό και δρόμο στον σκοπό και τα δυο άγια αν πρόκειται για την πραγματική όαση που ξεδιψά και ξεκουράζει και προσεγγίζεται με ευθύ φωτισμό και καθαρή καρδία, σε σχέση με τους φανταστικούς αντικατοπτρισμούς της όασης που οδηγούνται από το πλάνο έρπων φως (εωσφόρο) και αδιαφορία του μολυσμού της καρδίας,  προς απώλεια. Παρά δε την ''απόσταση'' αλήθειας και ψεύδους, μέσα στην αληθοφάνεια (και τις προσεγγίσεις της) έχουν σπαρεί οδοδείκτες εξόδου για τους καλοδιάθετους εξελθείν... προφητείες στον σπερματικό λόγο (ΠΔ) και προφητείες στα έθνη στην μερική αλήθεια. 

Κι αν υπάρχουν άνθρωποι ή έλληνες (που υπάρχουν πολλοί) και που δεν ξέρουν ή δεν θέλουν να ξέρουν (λόγω υποτίμησης) την ''ιστορία'' των εβραίων που είναι η ιστορία Του Ανθρώπου, (ΠΔ και έλληνες...) ...άρα και διαγραμμένη και η δική μας ιστορία, ας ξεκινήσει να ενώνει την χρονικότητα (και συμβαίνοντα μέσα σε αυτήν) με την διαχρονικότητα, μήπως και του διανοιχθεί η εν λόγω πορεία και νίκη του χρόνου ξεφεύγοντας σαν δίας (και διάνοια) από τον κρόνο... μην τύχει, γεννηθούμε πεθάνουμε και δεν προλάβουμε να ευστοχήσουμε στην υπέρχρονη πεμπτουσία... (αιωνιότητα δι υγιούς ελληγισμού και αθανασίας και ανάστασης δι ορθοδοξίας)... ἐξελεύσεται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ. καὶ ἐπιστρέψει εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ· ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἀπολοῦνται πάντες οἱ διαλογισμοὶ αὐτοῦ. (ψαλμ.ρμε' 145).... 

Κι όμως... μέσα στην υπεροψία της μοναδικότητος οι αρχαίοι μας φυσικοί πρόγονοι (ιδίως οι ''ημίθεοι'') μας έδωσαν τον μπούσουλα ορθότητος που είναι η βάση της αποδεκτής χωρίς βία, ορθοδοξίας. Επιλογές, όπως τον θησέα, έξοδος μεν από το παράλογο (κοιλία κρήτη) στο λογικό (αιγαίο και +) αλλά να ξεχάσουμε ή να θυμηθούμε Τον (υπέρλογο και ιστάμενο ψηλά πάνω στο όρος) Πατέρα. Να μείνουμε ''σοφοί'' (γιατί έτσι μας ξέρει ο κόσμος) σε άλογο σώμα σαν κένταυροι ή η σοφία μας να γίνει έλλογη και όσο εισέρχεται στο σώμα μας Ο Λόγος. Να μείνουμε στην βάση κοιλία κι εκεί να είναι ο άξονας ζωής μας ή να ''ανεβούμε'' στα διομήδιεα και νικήσουμε τις ανθρωποφάγες φορβάδες (και άλογα πάθη) ως άλλος ηρακλής που επιλεγει τον δρόμο της αρετής ή να τα υπηρετούμε ως ''φυσικά''. Να μείνουμε εγωιστές και υψηλόφρονες με τρωτή φτέρνα σαν τον αχιλλέα ή να μας καλύψει την τρωτότητα και θάνατο ο ερχόμενος (όπως ο ιακώβ εξερχόμενος από την μήτρα δεύτερος καλύπτει την πτέρνα του ησαύ...). Να ''σωθούμε'' εκ των υδάτων σαν οδυσσέας φέροντας σε πέρας τον σκοπό του, διαγράφοντας το πρώτο κάτω ημικύκλιο (από ΙΩΝΙΑ στο ΙΟΝΙΟ) για να ακολουθήσει η τελείωση του κύκλου, διαγραφή του άνω ημικυκλίου και εκτός από ΙΟΝΙΟ ---> ΙΩΝΙΑ και από το Ο στο Ω (ΟΟ) (από το κατ'εικόνα στο καθ'ωμοίωση) σε συνδυασμό και από την ΙΘΑΚΗ στην ΘΡΑΚΗ, όπου το ανεμπόδιστα ενεργούν Ι (ι τάγμα δαιμόνων) προ και χωρίς Χριστό (κάθε εποχής) τιθασσευτεί κάτω από την δικαιοσύνη (Ρ) του Θεού, με Αυτόν να προηγείται στην ζωή του... (ΘΡΑΚΗ) όντας αυτή η επιστροφή στην ρίζα της πίστης και ''θρησκείας'' αφού εκ των θρηΐκων η θρησκεία... να νικήσουμε τον πολύφημο μέσα στο σπήλαιο της καρδιάς μας, αυτόν που σαν γίγαντας ορά μονοδιάστατα, μονόφθαλμα, χοϊκά και μόνο ή να γίνουμε βορά του... να μείνουμε ως αρχαιοελληναράδες πιστοί στο δωδεκάθεο ακόμη και στον ΙΑΠΕΤΟΣ (666) τον αληθοφανή ποιητή ουρανού και γης και αντικατοπτρισμό της όασης, παρά την οδοδεικτούσα παρ' αρχαίοις πραγματική όαση ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ (999) δομημένο με τέτοιες προδιαγραφές ώστε να θεάται η δόξα του Θεού, με τα ΡΑΒΔΙΑ + ΚΩΝΙΑ (999) και προϋπόθεση την καθαρή καρδία... να μείνει σαν τάλως οριζόντιος άνθρωπος και τάλας κουβαλών σαν τον άτλαντα το βάρος της γης (+) και να μην γίνεται σταυροφόρος (από απρόσωπο σε πρόσωπο) και εναποθέτει τα βάρη του Στον Κύριο που του τα ζητά για να τον ξεκουράσει (έλθετε προς με οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι... ) ώστε αφενός τα ολοέν και προστιθέμενα βάρη να μην τον συνθλίβουν αλλά και την αιτία (δια της εξομολογήσεως) καθαρότητος της καρδιάς, προϋπόθεση της θείας θεωρίας... 

Εκτιμώ, πως όλοι αυτοί οι εύσπλαγχνα στημένοι οδοδείκτες δόθηκαν προς ακολούθηση, ακόμη και από τον ''δία'' (+) (δούλη) διάνοια, που στο τέλος φυλάκισε τον ιαπετό... ώστε η κυρία νους, να φωτιστεί και φωτίσει (ως προόρισται, ως αληθινά ένθεος έλλην κι όχι ως ειδωλολάτρης) μακάρι κι εμείς... αποδεχόμενοι τον δεύτερο εωσ-φόρο και ΦΩΣ εκ ΦΩΤΟΣ Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού και θυσιασθέντα για μας, αντί του πρώτου ''θεού'' (δαίμων) που απαιτεί θυσίες...

Μέσα στο... Ο νους του ανθρώπου σαν υποκεφάλαιο αναλύεται η διαφορά του νου (κυρία) από την διάνοια (δούλη), όπου η δεύτερη από αλαζονεία και έπαρση υποτιμά τον ''νομάδα'' νου. Μήπως και ο νους μας μένει σταθερός σε έναν τόπο; μήπως δεν μετακομίζει όπου υπάρχει ''τροφή'' ; και από την επιλογή τροφής (επουράνιας ως Άρτος Ζωής ή χοϊκά ξυλοκέρατα τροφή χοίρων...) όλοι μας σαν νομάδες, αυτοκατατασσόμαστε με μία από τις δύο μυστικές (ν) ομάδες και κατά πως τρέφουμε τον ναό μας (σώμα) ή με την ομάδα του 6 και αντίποδα ή με το 9 και ύψωση... (συνεχίζοντας με τα της κρήτης και αφετηρίας όλων μας σαν χρονική (και χωρική) βάση) αν δεν ''σωθεί'' από τον κρόνο (κρήτη και ιδαίο άντρο) δεν θα υπάρξει η δύο όψεων και επιλογών, συνέχεια. Ή θα ανορθωθεί (με σύμβολό του το + πάνω από την γαστέρα κρήτη [ως ευλογημένο αιγαίο και άνθρωπος όρθιος, από το 4 και δούλος των δολίων μέσα στον χωροχρόνο (4) στο 7] ή θα μείνει εκεί σαν ειδωλολάτρης μέσα στο σπήλαιο του πλάτωνος πιστεύων τις σκιές ως αλήθειες και δι αυτών ακόμη πιο κάτω, στον χώρο της αιγύπτου, ύπτια του αιγαίου... [μέσα στην ειδωλολατρική κοσμοθεωρία όλων των εποχών., θεωρία του αντιδίκου σκότους... Φυσικά εντάσσεται μέσα στα είδωλα και το ''δωδεκάθεο'' που είναι κι αυτό στο σύνολό του ένας άνθρωπος, αλλά διασπασμένος. Αλλού η κεφαλή (δίας) αλλού ο λαιμός (ήρα) αλλού τα πόδια (ερμής) αλλού τα περιγάστρια (διόνυσος) ... κι όλα αυτά, λόγω ενεργούντων παθών].  

Μη γίνουμε βορά, ως βροτοί από τον ''κρόνο'' από τον μινώταυρο από τον δράκοντα που ενεργεί στον ομφαλό και γαστέρα, βρώμα τοις αιθίοψι (των εχόντων όψη αιθάλης)... (Λίγα λόγια για τον κίνδυνο της γιόγκα και του διαλογισμού...) εκτυπωμένων των σωτήριων οδοδεικτών, στην κρήτη και βάση εξόδου μας... (αμήν ακολουθώντας τον μίτο εξόδου) με αφετηρία την νίκη κατά των ανθρωποφάγων φορβάδων [διομήδεια θράκης (κεφαλής) και μάλιστα ως πρώτο μέλημα του ηρακλή...και άθλος αφού επέλεξε τον δρόμο του κα(Λ)ού] και ταύρου, γίνουμε πρώτον σοφοί, αλλά εν αλογία (σε άλογο σώμα, αφού Ο Λόγος ακόμη δεν εγένετο σαρξ) προ Χριστού (κένταυροι) και με την προετοιμασία και θέληση της έλλογης σοφίας, με Αυτόν τον ουσιωθέντα Λόγο, μετά και με Χριστό, δια Της Θεοτόκου.... με λεπτομέρειες επίτευξης δια του ''π'' και ορθής πίστεως (για τους καλοδιάθετους και πραγματικά θέλοντες σοφία απαθή) όπως εκτυπώνεται διαχρονικά και εν πράγμασι το ''αεί ο Θεός ο μέγας γεωμετρεί... (κοινός τόπος φιλοσοφίας και φιλοκαλίας) και στο πόνημα... Άνθρωπος θρησκεία Θράκη (υπέρβαση από τα φαινόμενα στο Φως). 

Εκτιμώ, πως έτσι και αρχής γενομένης από έσω διαγράφεται η νίκη κατά των εσωτερικών ''προδοτών'' που μας καθέλκουν προσωπικά και συλλογικά πολεμούντες με μανία τον σταυρό (και διός ελληνικό και ορθόδοξο). κι αν αυτό δεν γίνει, δλδ δεν μπορέσουμε να ανορθωθούμε και αναστηθούμε, ο ίδιος ο Σταυρός που είναι η δόξα των αγγέλων και τραύμα των δαιμόνων, δεν θα μείνει στην δόξα ή τραύμα μόνο των υποκινητών (αγγέλων ή δαιμόνων) αλλά θα επεκταθεί στους συνεργάτες τους... εμάς, που σαν κύτταρα και μέλη βοηθήσαμε (σαν συνεργάτες) εμάς τους ίδιους και την πατρίδα ή να αναδειχθεί θεϊκά ή να καταποντισθεί... Αμήν επιλέξουμε τα συμφέροντα για τα δύο σώματά μας (προσωπικό και πατρίδας), να ενωθούν με το σωτήριο Αναστημένο Σώμα (Κυρίου) που ... τον θάνατο καταργήσας τον δε δάβολον καταπατήσας, για μας. Αμήν μην πάει ανεκμετάλλευτη αυτή η θυσία, αυτή η θεία δωρεά στους έλληνες και δια της σοφίας της, σε όλον τον κόσμο.           

Η εξωστρεφής συμπεριφορά ενάντια στους προδότες (πίστης και πατρίδος) είναι η …. ακολούθηση της πρότασης του Δημοσθένη … "Οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστι τῶν ἔξω τῆς πόλεως ἐχθρῶν κρατῆσαι, πρὶν ἂν τοὺς ἐν αὐτῇ τῇ πόλει κολάσητ” ἐχθρούς" «Γιατί δεν είναι δυνατόν, να νικήσετε τους εχθρούς που βρίσκονται έξω από την πόλη, αν δεν τιμωρήσετε πρώτα τους εχθρούς που βρίσκονται μέσα σ’ αυτήν». (Δημοσθένης, Περί των εν Χερρονήσω, παρ. 61) η δε εσωτερική, η μη δημιουργία ‘’αεροδρομίου’’ στην γαστέρα και νου και καρδία, προσγείωσης των (έσω ενεργούντων εν διανοία και δι αυτών στα μέλη) εχθρών μας… 

Οι φυσικοί αστρονόμοι παρατηρούν μια ‘’παράξενη’’ ενέργεια και άλλο φως μη γνωστό, που δρα στα αστερούσια όρη, όπου θα ήθελαν (απότι φαίνεται) οι άρχοντες του κόσμου τούτου να στήσουν πύργο ελέγχου. Κι η αστρονομία με το γαστρονομία και γαστέρα (κρήτη) φυσικά κι έχουν ‘’φυσικοπνευματική’’ σχέση, που μπορεί να μας διδάξει ελληνορθοδόξως, τα ωφέλιμα. 

Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού (ψαλμ.ιη’) … αλλά ποιος την ακούει;  ποιος προσπερνά τον διαστρεβλώνοντα 18 (τρία 6άρια) που παρεμβάλλεται μεταξύ γης και ουρανού … για να πλανήσει και αδρανοποιήσει την υγιή ευθεία κίνηση του νοός, ώστε αυτός να κινηθεί από τα δημιουργήματα Στον Δημιουργό; 

…κίνηση εκτυπωμένη ως 9 (και ελικοειδης ανοδική προς την αποκάλυψη Θεού, πορεία) στον ευλογημένο ευρύτερο ελληνικό χώρο… 

με λεπτομέρειες στο πόνημα…  Κάθετος πνευματικός κύκλος (οδοιπορικό σοφίας του ανθρώπου) αρχής γενομένης από κύπρο έως επτάνησα και προπαρασκευαστικά (όπως τα εισόδεια Της Θεοτόκου και την ‘’καλογερική’’ Της), μεταστρέφοντας το χαίρε νύμφη (και κοσμικό έρωτα) σε χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε, προκειμένου ανατείλει δια Της Θεοτόκου, η άλλη, ανέσπερος ημέρα. Πορεία του αγ.Σπυρίδωνα δια της παναγιοσκέπαστης Πόλης στα επτάνησα κι από εκεί ως ημέρα, σπυρί σπυρί… μέχρι τα δωδεκάνησα, π+άτμο, αποκάλυψη… Κι είναι ο αγ.Σπυρίδωνας αυτός που διαγράφει (σαν μπροστάρης) αυτήν την ελικοειδή (9) πορεία, για να ενθαρρύνει και τους υπ-ανδρεμένους (υπό Του Ανδρός) που έχουν ή θέλουν τεκνία, ότι ο δρόμος προς τον φωτισμό (και τελείωση) δεν κωλύεται, αν υπάρχει θείος έρωτας, αγάπη και θέληση και η προϋπόθεση της κάθαρσης. Εντοπιζόμενα και καταγραφούμενα τα ‘’ελληνικά’’ όχι για την αδιάκριτη διαγραφή και υπερκέραση του θείου νόμου, αλλά ως συμπληρωματικά και ομόρροπα. Ως δύο σκέλη του ίδιου ανθρώπου. Ισότιμοι, ταυτοδιδάσκαλοι.  Με τους έλληνες και τους εβραίους να κατέχουν την αγιογραφική θέση των δύο τέκνων… ἄνθρωπός τις εἶχε τέκνα δύο, καὶ προσελθὼν τῷ πρώτῳ εἶπε· τέκνον, ὕπαγε σήμερον ἐργάζου ἐν τῷ ἀμπελῶνί μου. 29 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐ θέλω· ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς ἀπῆλθε. 30 καὶ προσελθὼν τῷ δευτέρῳ εἶπεν ὡσαύτως. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἐγώ, κύριε· καὶ οὐκ ἀπῆλθε. (Ματθ.κα’) ο μεν (έλλην) πΧ ειδωλολάτρης και μετά εργάτης του Αμπελώνος, [ακολουθών την ανοδική πορεία και Λ, το όντως ΚΑ(Λ)Ο] ο δε (ιουδαίος) προ Χριστού περι-ούσιος και μετά, σταυρωτής και ειδωλολάτρης, πιστεύων με το… 15 οἱ δὲ ἐκραύγασαν· ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν. λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· τὸν βασιλέα ὑμῶν σταυρώσω; ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς· οὐκ ἔχομεν βασιλέα εἰ μὴ Καίσαρα… (Ιωαν.ιθ’) εργαζόμενος για τον ‘’καίσαρα’’ το όντως ΚΑ(Κ)Ο, πολέμιος και του Ι (Ιησού και κεντρομόλο) και του Θ (9) ελικοειδή ανοδική πορεία, υπηρετών το Ι της φυγοκέντρου προς έλευση του άλλου (αντίποδα) ‘’μεσσία’’… (ΠΔ και έλληνες...) Κύριε νουθέτησον, Κύριε επίστρεψον και ελευθέρωσον τις αιχμαλωτισμένες (μισούντες Σε) διάνοιες… Κύριε ελέησον!!!  

[* η χιαστί αλλαγής θέσης και στάσης με Θεό ή ενάντιά Του, των πρώην εξ ευωνύμων ειδωλολατρών ελλήνων, που μετά και με Χριστόν αυτήν την εξ ευωνύμων θέση καταλαμβάνουν οι σταυρωτές ιουδαίοι, όπως και την εκ δεξιών αντίθετα, έχει ‘’σημείο’’ τομής (Χ) την δια της γαστέρας παρουσίας Του Χριστού, στα ελληνικά την γαστέρα κρήτη και στα δικά μας, πάλι αυτήν, που ή εκ της κοιλίας του (ομφαλός) θα εξάγει στον κόσμο τον κάτω ‘’άρχοντα’’ (του σκότους) ή Του Φωτός (πάλι εκ της κοιλίας…) … 38 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. 39 τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν (Ιωαν.ζ’) 

…κι είναι θέμα νοοτροπίας. Λογικής, μετά Λόγου ή χωρίς Αυτόν.  Κι η ‘’γαστέρα’’ κρήτη μας διδάσκει ομόρροπα της Αγίας Γραφής. Είναι ένας οριζόντιος άνθρωπος (φυσικός αλλά έκπτωτος) πεσμένος ωσάν πτώμα που ζητά ή ζωή με την κοσμική έννοια ή Ζωή με την πνευματική….Είναι ο τάλως και τάλας άνθρωπος που ενώ του παρουσιάστηκε ότι αυτός είναι ο κόσμος... προσθέτων ‘’αγαθά’’ με πλεονεξία (ειδωλολατρεία),  αμαρτίες και με κενοδοξία και εγωισμό, ότι έτσι πρέπει ο άνθρωπος να πολιτεύεται αυτό θα τον αναστρέψει προς τα κάτω, σε σχέση με τα αντίθετα χαρακτηριστικά που θα τον ανεβάσουν (ανορθώσουν σαν άνθρωπο) στην φυσική του θέση και σταυρικό αιγαίο… Μακάρι ο άνθρωπος να ‘’περάσει’’ (σαν περάτης, πρόταση και ερμηνεία εβραίος) από την λογική του ανθρώπου στην λογική του Θεού. 

Αυτή η χιαστί μετάθεση κάπως δικαιολογείται στο … αγγέλων το σύστημα και ανθρώπων το γένος… ο δε άρχων Μιχαήλ που συγχρόνως πατά τον άνθρωπο και του εξάγει την ψυχή, πέρασε από πρώην υπερασπιστής του γένους των ισραηλιτών (πΧ) σε νυν υπερασπιστή (και άρχοντα) των με Χριστό, ελλήνων […ὁ ἄρχων τῶν ῾Ελλήνων ἤρχετο … (Δαν.ι’20), …με πολλούς μεν ναούς Του στην ελλάδα, αλλά ‘’σπίτι’’ Του να ομολογεί ο ίδιος, τον μανταμάδος].  Μακάρι… προσωπικά και συλλογικά να βρούμε την ψυχή μας αφού την χάσουμε, ένεκα Του Κυρίου και του ευαγγελίου Του. …κι αυτό εξαρτάται από το σε ποιο σώμα θέλει ο καθένας να ενταχθεί και από ποιο πυρ να φλέγεται…. αμήν από την μία όψη την καυστική, στην άλλη την ανακαινιστική…. διορθώνοντας την συμ-περι-φορά από πτωτική και απωλείας (6) σε αναστάσιμη και σωτηρίας (9) οι δύο όψεις του πυρός…  με γνώμονα, πέραν σοφίας και δυνάμεως το… "Το βάδισμα της ανθρωπότητας διά μέσου της Ιστορίας είναι ένα μακρινό ταξίδι. Σ' αυτό το μακρινό ταξίδι, η ανθρωπότητα ''λερώνεται'' και ''σκονίζεται'' πάντα με την ίδια σκόνη και ''πλένεται'' πάντα με το ίδιο νερό. Η σκόνη είναι η αμαρτία και το νερό είναι η Μετάνοια. "όλη η ελπίδα μας βρίσκεται στον Κύριο και Θεό μας"… - άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς († 5 Μαρτίου).

Για να μην φανεί μετά τις τόσες αναφορές για τον ευλογημένο κύκλο της ελλάδος (σαν χώρος και χώρα) με τον σταυρό της, ότι το παρόν διολισθαίνει σε εθνικιστική κενοδοξία, αλλά και επειδή Ο Θεός ου προσωποληπτεί, η όλη προσέγγιση σκοπό έχει να ενεργοποιήσει την καλή μαγιά, μετά τις τόσες ευλογίες και μυστηριακά εφόδια που μας δόθηκαν για να γίνουμε λαός Του, (υπεράνω κοσμικών λαών) αφού η προϋπόθεση για αυτό, είναι να γίνουμε ο καθένας ναός Του που να μην πρόσκειται προς την ειδωλολατρεία, με τα δικά της ''πιστεύω''... Ο δικός Του λαός είναι ενωμένος μαζί Του με οργανικούς δεσμούς (αγωγούς Ζωής)... κι ο καθένας σαν μέλος, όσο εξομολογείται (φλέβα) κοινωνεί (αρτηρία) προσεύχεται (νεύρο), σε σχέση με τον μη ναό Του, μη λαό Του που συνδέεται με ανάλογους αγωγούς αλλά προς τα κάτω, με τον αντίποδα... απλά με τις σημειώσεις (και δια σημείων) όλοι οι άνθρωποι της γης συμπυκνώνονται και περνούν μέσα από αυτά τα ''δύο παιδιά'' (και σε πολλές άλλες περιπτώσεις ''αδελφών''... ) της Αγίας Γραφής και από τον νόμο (ιουδαίοι) και από την σοφία (έλληνες) και με τα υγιή τους θεόπνευστα διδάγματα (φυσικός νόμος και Γραπτός) δρόμος προς επίτευξη του σκοπού τους, που είναι η μετά την κάθαρση, φώτιση και αγιασμός.... αμήν γένοιτο. (Ιατρός ψυχών και σωμάτων 

κάθαρση - φώτιση - θέωση π.Ιωάννης Ρωμανίδης)

Κι όπως Ο Δρόμος είναι ένας αλλά οι κατευθύνσεις είναι δύο αντίθετης φοράς μεταξύ τους, εξαρτώμενες από τον προσανατολισμό του προσώπου και τους πόθους της καρδίας και νεφρών, ο ίδιος δρόμος επισκιάζεται από ένα όρο. Την θυσία, δύο κατευθύνσεων… ή ο άνθρωπος του Θεού θέλοντας να ωμοιάσει το Πρωτότυπο, θυσιάζει τα πάντα για τον Θεό και την πατρίδα, ο άλλος θυσιάζει τα πάντα (Θεό και Πατρίδα) για χάριν του εγωιστικού του θέλω. Για ίδιον κοντόφθαλμο όφελος. Από την κατεύθυνση της ‘’θυσίας’’ ο άνθρωπος μπορεί να καταλάβει προς τα πού κινείται. Ή θυσιάζων 7 νέους και 7 νέες στον θάνατο ή θανατώνοντας τον θάνατο (Θησέας) και εξερχόμενος εκ της γαστέρας (κρήτη) ακολουθών τον μίτο εξόδου. Μακάρι να θελήσουμε τα συμφέροντα, ακολουθώντας το dna αγίων και ηρώων παρά των προδοτών και καταστροφέων Της (εκκλησίας και πατρίδος). Να εξέλθουμε νικητές του χρόνου και κρόνου και κοιλίας (κρήτη) και κατευθυνθούμε ''εννοιολογικά'' κι όχι κατά γράμμα, στην κεφαλή και ''νυν'' ως αιώνιο παρών, δια Της Θεοτόκου. Τότε και έτσι, η ανόρθωση και ανάσταση προσωπική και πατρίδος... (για τους χρόνους που προφητεύτηκαν... κι έρχονται με ταχύτητα…)].

Ο μεσότοιχος, το απαγορευτικό διαίσθησης αίσθησης, θεωρίας (διαίσθηση αίσθηση και θέα Θεού) και κίνησης, το αδιάφανο παραπέτασμα έχει αιτία την γαστέρα και είναι το ‘’Γ’’ που προστίθεται στην αστρονομία (σαν γ+αστρονομία) στην γαστέρα (κρήτη και αστερούσια σαν ‘’πύργος ελέγχου’’) ώστε ο άνθρωπος να μην θεωρεί ούτε κινείται από τα κάτω στα άνω (από την κοιλία και ‘’αεί’’ χρόνο, στην κεφαλή και νυν και άχρονο) αλλά ούτε και από τα ορατά (δεξιά επίγνωση) στα αόρατα αριστερή επίγνωση (ως σκιάστρο αδιαφανές και μεσότοιχος… ως Γ). Αμήν Ο Κύριος να περιέλει το κάλυμμα των παθών…

Κι υπάρχουν δύο λύσεις, αφού η γη, όσο είναι αδιαφανής δημιουργεί πίσω της σκιές. Η πρώτη και πολύτιμη συμβουλή των αγίων είναι γη και δερμάτινους χιτώνες, να τους κάνουμε με μυστικά και μυστηριακά εφόδια, διάφανη. Τότε οι σκιές κατατροπώνονται διωκόμενες από το Φως. Εκεί κοντά, η τελειότητα. 

 

Στην δεύτερη, παράλληλη και συμπληρωματική, ο άνθρωπος πρέπει να βρει την δύναμη αντίστασης και διάλυσης αυτών των παραπετασμάτων και όσο ζει στα χρονικά και ορατά να φορά και φέρει και ενεργεί το πολίτευμα του Σταυρού αντίθετα των πολιτευμάτων του κόσμου που πρόσκεινται και ενεργούν άλλα σχέδια…. όπως βιώνει στο πετσί της η ελλάδα με τον κυβερνώντα περί επιθυμιών και υλοποίησής τους… οι πολιτικοί και η πολιτεία μας αλλά και προηγούμενο εωσφοριστή και τόσους μασώνους… αποτέλεσμα αποστασίας, αλλαγής προσανατολισμού καρδιών (προσανατολισμός καρδιών…) οπότε και παραχώρηση του Θεού αρχόντων, (πολιτικών και θρησκευτικών) κατά τας καρδίας ημών για παιδεία, διόρθωση, επιστροφή… Απόκρισις περί αναξίων αρχόντων του εν αγίοις πατρός ημών Αναστασίου σιναΐτου, επισκόπου Αντιοχείας  … 

διάλυσης δια του Σταυρού του νέφους που μας σκοτίζει…  

 

Είναι ο Σταυρός η λύση, μη ‘’δημιουργίας’’ του σχεδίου τους (αποκοπής μας και σκοτισμού μας ) και συγχρόνως η μόνη κλίμακα και μέσον και γέφυρα του γενηθήτω Κύριε το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης…. κι όσοι δεν έμειναν αποκομμένοι στα ορατά και κάτω, αλλά δια Σταυρού ανήλθαν προτείνουν Αυτόν συμπληρωματικά και για την νομική έξοδο, όπως για την ανάβαση μετά την Κυριακή Βαΐων (μέσω Π και ΚΔ και γραπτό νόμο, ομότροπο του φυσικού και της βιωτής των ‘’εσταυρωμένων’’ ελλήνων*, που βίωσαν εν τη πράξει την ανάσταση (από το 7 στο 1 και Κυριακή και Κύριο) και που συνοδοιπορούν, συμπάσχουν, συμπαθούν μας σκεπάζουν προσεύχονται αλλά  και … νουθετούν… Δεξιά και αριστερή επίγνωση, άνω και κάτω… σταυροειδώς. 

[* με πρότυπο του ανθρωπίνου γένους Την εσταυρωμένη στο θείο θέλημα Θεοτόκο με κορωνίδα (κεφαλή) προσευχή – βάση (κοιλία) την νηστεία, και δεξιά – αριστερά, την ακρόαση και τήρηση… Χρυσοπλοκώτατε πύργε, καὶ δωδεκάτειχε πόλις. Συνοδοιπορία από την εκτός Πόλι στην εντός….]. 

ΕΛΛΑΣ… γη ηρώων και αγίων… που τους οφείλουμε ευχαριστία για την συμβολή τους στην πραγματική ελευθερία (κρατική και εθνική) παρά το ότι ίσως για άλλους κι όχι για τους έλληνες που συνδυάζουν τον ηρωισμό με τον αγιασμό (όπως μας έδειξαν οι πρόγονοί μας) ιδίως το ’21 το ’40* με την πίστη τους στην Παναγία…. αμήν  παραδείγματα προς μίμηση… 'Το Γένος ενήστευε, το Γένος εγνώριζε...''  … (Πολλοί θέλουν να γίνουν ήρωες, αλλά λίγοι θέλουν να γίνουν άγιοι..! Γιατί;

Επειδή ο ηρωϊσμός έχει μιά δημοτικότητα, και μιά ψεύτικη αθανασία, ενώ ο δρόμος για την αγιότητα είναι ένας καθημερινός σταυρός... ~ Στάρετς Ilie Nozdrin της Όπτινα). 

[*Παναγία που σκέπει την ελλάδα … αλλά Την στεναχωρούμε… Συγχώρεσέ τους Υιέ μου, σώσε την Ελλάδα που Σε πιστεύει και μας αγαπά… (αγ.Εφραίμ φιλοθεΐτη) σκέπη διευρυμένα σε όλην την έκταση, αλλά και συμπυκνωμένα εκεί στην πεδιάδα ηρακλείου κρήτης που σχολιάζονται τα τρέχοντα, σε μικρογραφία πάλι σαν σκέπη, με την περιοχή παναγιά πεδιάδος…. (αμήν κι εκεί και παντού, να γίνει το άγιο θέλημά Της) … όπως ο άγιος σημειώνει: … Ας μην την απογοητεύσουμε!
Ας γυρίσουμε τώρα, στις πατροπαράδοτες αξίες και αρχές μας!
Στην Ορθοδοξία μας!
Και είναι βέβαιο ότι έτσι θα σώσουμε και θα δοξάσουμε την Ελλάδας μας, με την βοήθεια της Παναγιάς, τόσο, που θα τρίβουν όλοι τα μάτια τους! Όπως το ΄40! 

(κείμενο του Αγίου Νεκταρίου για τον κοσμοϊστορικό ρόλο των Ελλήνων) μονοτονικό 

ορατές και αόρατες δυνάμεις στους πολέμους... 

ένδοξο παρελθόν και ελπιδοφόρο (υπό προϋποθέσεις) μέλλον].

Αμήν αυτά τα αισθητήρια του έλληνα (και κάθε ανθρώπου) να στηθούν και αναστηθούν και ενεργοποιηθούν από τον λήθαργο που περιπέσαμε σαν έθνος και κράτος στα χέρια των εχθρών μας και δρούμε σαν υπνωτισμένοι (υπό του ζοφερού ύπνου της αμαρτίας). 

Αμήν κατά την ευχή του αγ.Γρηγορίου Παλαμά, φώτισόν μας το σκότος. Προσωπικά και συλλογικά… «Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ, διάνοιξον τὰ ὦτα καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας μου, τοῦ ἀκοῦσαί με τὰ λόγιά Σου καὶ συνιέναι καὶ ποιῆσαι τὸ θέλημά Σου, ὅτι πάροικός εἰμι ἐν τῇ γῇ. 

Μὴ ἀποκρύψῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ τὰς ἐντολάς Σου, ἀλλὰ ἀποκάλυψον τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ κατανοήσω τὰ θαυμάσια ἐκ τοῦ Νόμου Σου. Ἐπὶ σοὶ γὰρ ἐλπίζω ὁ Θεός μου, ἵνα Σύ μου φωτίσεις τὴν διάνοιαν· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν» 

Κι όπως κάθε ορθόδοξος ανεξάρτητα επίγειου λαού ‘’πρέπει’’ να περάσει δια νόμου (και διατυπωμένου στις Γραφές) Σώματος για την σωτηρία του και στηθεί όρθιος μεταξύ γης και ουρανού, ανάλογα σαν σοφία (κι όχι απλώς φιλοσοφία) καλείται να σταθεί ορθώς ως θεόπαις έλλην άνω της αιγύπτου… με αυτό το σκεπτικό κι όχι αλαζονικό ‘’ελληνιστικής άχριστης υπερηφάνειας’’ γράφουν πολλοί άγιοι ότι για να γίνει κάποιος ορθόδοξος πρέπει να προηγηθεί να γίνει έλληνας… όπως και ο αγ.Ιουστίνος πόποβιτς ομολογούσε… σέρβος εγεννήθηκα, έλληνας θέ να πεθάνω… 

γενόμενοι αληθινοί vs της αληθοφανείας…. 14 μὴ προσέχοντες ᾿Ιουδαϊκοῖς μύθοις καὶ ἐντολαῖς ἀνθρώπων ἀποστρεφομένων τὴν ἀλήθειαν. 15 πάντα μὲν καθαρὰ τοῖς καθαροῖς· τοῖς δὲ μεμιαμμένοις καὶ ἀπίστοις οὐδὲν καθαρόν, ἀλλὰ μεμίανται αὐτῶν καὶ ὁ νοῦς καὶ ἡ συνείδησις. 16 Θεὸν ὁμολογοῦσιν εἰδέναι, τοῖς δὲ ἔργοις ἀρνοῦνται, βδελυκτοὶ ὄντες καὶ ἀπειθεῖς καὶ πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἀδόκιμοι. (Τιτ.α’) 

…περνώντας από την εικόνα (Ο) στο καθ’ωμοίωσιν (Ω) και από ΙΟΝΙΟ στην ΙΩΝΙΑ… πορεία εκτυπωμένη και αυτή στο (ακρωτηριασμένο προς στιγμήν) σώμα της ελλάδος, με σημείο ‘’πολέμου’’ όπως καθέτως τα κατοπτρικά ευθέως 

2

-

5

[σε σχέση με τον κατέναντι σκιερό χώρο (ς)* που διαστρεβλώνεται η ευλογία σε επιτρέπεται…]. 

έτσι και δεξιά αριστερά, (όχι τυχαία) με τον 25^ο μεσημβρινό που θα ήθελαν να απλωθούν οι μισέλληνες επιθετικοί (σε πλεονεξία) τούρκοι…  κατακτώντας όχι μόνο το μισό (ευκαιρίας δοθείσης με τους δοσίλογους κυβερνώντες και ομόπνοες αντιπολιτεύσεις) αλλά εάν είναι δυνατόν κι όλο το αιγαίο…. το δε μεσότοιχο (2/5), προς το που θα κλίνει η ζυγαριά και η ‘’κατοχή’’ (αν θα μείνει δικό μας εκ φύσεως ή θα κατακτηθεί από τους εχθρούς πίστεως και πατρίδος), εξαρτάται από το κατά πόσο δίνουμε εμείς δικαιώματα σαν λαός και σαν πρόσωπα, ή με την σαρκοποίηση, φιληδονία και ειδωλολατρεία μας αντί πνευματικοποίησης, ακρόασης και τήρησης του πολιτεύματος του Σταυρού και ορθόδοξης πίστης…

…κι έρχεται ο απόστολος Παύλος να μας ενημερώσει και προτείνει… 5 Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, 6 δι' ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, (Κολ.γ’)

νέκρωση μελών αμαρτίας (2 άρθρα) 

Θα μπορούσε να αποτυπωθεί το όλον με μια οριζόντια ευθεία να αναπαριστά την γη και πάνω και κάτω αυτής, να ενεργούν δύο πεντάκτινα. Δύο άνθρωποι (αφού αυτό συμβολίζει σχηματικά την κεφαλή, χέρια – πόδια).Ένα ορθό από επάνω (Τον Άνθρωπο) και ένα ανεστραμμένο μαύρο (τον άλλον άνθρωπο, του οποίου ο αριθμός είναι χξς’ = χριστός ξένος σταυρού) της φυγοκέντρου, προς τα κάτω. Πίσω από τα φαινόμενα (και υποκειμενικά) καλό και κακό κάθε ενέργειας και σκέψης και δράσης μας, η αντικειμενικότητα και κατά Θεόν γνώμη περί καλού και κακού οδηγεί τον άνθρωπο στο αιώνιο καλό και ανέσπερο Φως [με την ένωσή (4) μας και ενσωμάτωση εις Αυτόν] η δε άλλη προοπτική στο αιώνιο σκότος, που είναι η ένωση με τον αντίποδα.   

Σε μια αιώνια πάλη που νικητής θα αναδειχθεί όχι ένα πεντάκτινο αλλά ο Σταυρός και το όνομα που μπροστά Του θα κάμψει παν γόνυ. Επουράνιο, επίγειο καταχθόνιο. Αμήν να προλάβουμε να εξέλθουμε από την τρεπτότητα και εναλλαγή ‘’ημέρας και νύχτας’’ (σαν γιν-γιαγκ*) στην άλλη ανέσπερο ημέρα Κυρίου.   

Κι η ευδιάκριτος διαφορά είναι η σχέση μας με την μητέρα Του Φωτός. Η προς τα άνω ευλάβεια ύμνηση προσκύνηση Αυτής με διάθεση καθαρότητος και η προς τα κάτω φιλήδονη σαρκολατρική ειδωλολατρεία που μισεί, υβρίζει βλασφημεί Την Θεοτόκο, αδιαφορεί για την καθαρότητα, μολυνόμενος ψυχή τε και σώματι καυχόμενος μάλιστα για τις αμαρτίες… Άλλο να αμαρτάνεις από αδυναμία και άλλο από ιδεολογία! π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος. 

εμβαθύνοντες στα δικά μας αμαρτήματα… περί βαθύτερων αστοχιών / αμαρτιών…. 

ακόμη και για την αιχμή του δόρατος (φιληδονίας και δικαιωματισμού) βδελυκτά αμαρτήματα που προκαλούν την οργή του Θεού σε πράττοντες και ανεχόμενους αυτά (παρελάσεις υπερηφανείας), λαούς… πόσο μάλλον τον αγαπημένο του ελληνορθόδοξο λαό περί βδελυκτών αμαρτιών και θεραπείας αυτών… αμήν να προσπαθήσουμε δια καθαρότητος, να γίνουμε ναός Του και εμπεριπατεί μαζί μας στα δύσκολα που έρχονται… 

 

παράλληλα, κατά τον Άγ. Νεκτάριο… Η βλασφημία είναι έκφραση μίσους κατά του Θεού, είναι αποτέλεσμα βρώμικης καρδιάς και χαρακτηρίζει πονηρή και αχάριστη ψυχή. Ο βλάσφημος εξουσιάζεται από τον πονηρό δαίμονα. Ο βλάσφημος απολαμβάνει τις πλούσιες δωρεές Του και από πάνω Τον βρίζει. Για τους βλάσφημους ο Θεός διατάσσει στην Αγία Γραφή (Λευιτικόν 24,16) να λιθοβολούνται. 

…κι εδώ έγκειται μια διαφορά… ας τολμήσει κάποιος να βλασφημήσει ψευτοθεούς (όχι της ΠΔ, που σκιαγραφεί Τον Ένα αληθή Θεό) … έχοντας υπόψην του την θανατική του καταδίκη (όπως θα συνέβαινε με μωάμεθ ή άλλους). Αλλά στην ορθοδοξία και έναντι του αληθινού Θεού η βλασφημία είναι τέχνη και ως ελευθερία έκφρασης, πρέπει να βρίσκεται στο απυρόβλητο. Εκ του ασφαλούς γιατί εκμεταλλεύεται την μακροθυμία Του σταυρωθέντος για μας Κυρίου. Κι εκεί επάνω, είναι ακίνητος και συγχωρεί ‘’άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι…’’ νομίζοντας την συγχώρεση απροϋπόθετη. 

Η ουσία βρίσκεται όχι στο τι παθαίνει Ο Θεός (από εκεί που είναι, σαν να φτύνει κάποιος τον ήλιο… που του επιστρέφουν ραπίσματα φτυσίματα κλπ) αλλά η δική μας πράξη και συμ-περι-φορά (6 αποστασιοποίηση, φυγόκεντρος, βλασφημία όπως ο εξ ευωνύμων ληστής ή 9 έγγιση δια της κεντρομόλου και μνήσθητι… του άλλου συσταυρωθέντος. Δύο μοναδικές θέσεις που συμπυκνώνεται όλη η ανθρωπότητα.  Χριστόφιλος ἢ Χριστομάχος Τοῦ Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς). Αμήν καλή μετάνοια και μεταστροφή και πέρασμα από την μία πλευρά στην άλλη…  αμήν καρδίαν καθαράν και πνεύμα ευθές…  και πέρασμα από σταυρωτές Του σε συσταυρούμενους για να τύχουμε της καλής κληρονομίας, αφού αντικειμενικά, από την θέση μας κάποιαν από τις δύο, μοιραίως  θα κληρονομήσουμε… Σταυρωτές, σταυρούμενοι και κληρονόμοι.  

--- 

(1) περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση) 

(2) αντιστρατευόμενη (διαχρονικά) η σάρκα του πνεύματος, η γη είναι ο αγωνιστικός χώρος του σαρκικού φρονήματος και ενωμένων με αυτόν τον αντίποδα ανθρώπων εις εν [άριοι (3)] vs του πνευματικού ανθρώπου και ενωμένων με Αυτόν, όχι θεωρητικής ‘’πίστης’’ αλλά μέσω οργανικών δεσμών. Φλέβας – αρτηρίας και νεύρου, κατ’αντιστοιχίαν της εξομολογήσεως, θείας κοινωνίας και προσευχής… πρόταση επιβίωσης και εκτέλεσης του θείου έργου που προώρισται ο έλλην…   ως φωτοδότης και οφθαλμός της ανθρωπότητος… μη μένοντας εκτός του σωτηρίου Σώματος, σκοτισμένοι, ανεστραμμένοι άνθρωποι (ως ανάστροφο πεντάλφα) ειδωλολάτρες και τυφλοί… αμήν δι ευχών και ενεργείας Της Θεοτόκου ανορθωθούμε και αναστηθούμε προσωπικά και συλλογικά. Μια βιωματική υπερίσχυση αληθείας (999) από την υπερίσχυση της φαντασίας (666).     

…6 τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωὴ καὶ εἰρήνη· διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς ἔχθρα εἰς Θεόν· (Ρωμ.η’) 

Ποιός εἶναι ὁ θάνατος τῆς ψυχῆς; αμήν μη λάβουμε επί ματαίω την ψυχή μας και λοιπά του ψαλμού… τίς ἀναβήσεται εἰς τὸ ὄρος τοῦ Κυρίου καὶ τίς στήσεται ἐν τόπῳ ἁγίῳ αὐτοῦ; ἀθῷος χερσὶ καὶ καθαρὸς τῇ καρδίᾳ, ὃς οὐκ ἔλαβεν ἐπὶ ματαίῳ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ καὶ οὐκ ὤμοσεν ἐπὶ δόλῳ τῷ πλησίον αὐτοῦ. οὗτος λήψεται εὐλογίαν παρὰ Κυρίου καὶ ἐλεημοσύνην παρὰ Θεοῦ σωτῆρος αὐτοῦ. (ψαλμ.κγ’) 

(3) … αρία φυλή, που, δεν είναι η ξανθή και κατά χίτλερ προσεγγιζόμενη ανώτερη ‘’φυλή’’, αλλά ορθά, ελληνορθοδόξως, αφού η ρίζα ‘’αρ’’ αυτό εννοεί… area, αρουραίος, άροτρο… άρουρα… αλλά από Αυτής της Αγίας γης (Θεοτόκου) βλαστάνει ο ουράνιος Άρτος (άπαξ δια Της Θεοτόκου και διαρκώς πάλι δια Της Θεοτόκου στον καθένα κατά ετοιμότητα και καθαρότητα), που μας χαρίζεται για την σωτηρία και στερέωμά μας… αμήν να μας αξιώνει … αυτής της μετοχής και πόθου και υπερύμνησης. Ο επί γης αγών μας… ο αγών μου και η αρία φυλή, ελληνορθοδόξως προσσεγγιζόμενα. Αγών κατά της σάρκας, του κόσμου και του διαβόλου, πρωτίστως και κυρίως εντός ως σαρκικό και κοσμικό φρόνημα και ως σατανικές επηρροές…. εσωτερικώς και εξωτερικώς ενεργούμενες (από σαρκικούς ανθρώπους και κοσμικά, αντίχριστα φρονούντες)… Αμήν Ο συνοδοιπορών Κύριος και πάντες οι άγιοι, βοηθοί!!

(4) από πόνημα** αναλυτικά… κι αφού η τωρινή κατάσταση των έσω και έξω 5 αισθητηρίων, αναλόγως του διαπνέοντος έρωτα, θα καταλήξουν σε απλή πεντάδα. Ή εντός Του Νυμφώνος ή εκτός….  αμήν σώφρονα επιλογή… 

πως η διπλή πεντάδα αισθήσεων γίνεται απλή… και λίγα τινά περί έρωτος, που πετυχαίνει την ένωση 

Η σημασία της ευαγγελικής περικοπής των δέκα παρθένων αγ.Νικολάου βελιμίροβιτς (που αντιστοιχεί τις 5 παρθένες με τα 5 αισθητήρια…, που θα παραμείνουν σαρκικά, ανέλεα και δεν θα εισέλθουν ή πνευματικά, ελεήμονα και θα ενωθούν με Τον Κύριο). 

εγώ θα ανοίξω τις πόρτες (γερ.Φιλόθεος Ζερβάκος)

* σχόλια πάνω στο ελληνικό σύμβολο αρμονίας (του ΤΑΟ) ανήμερα του Αηγιαννιού... (κι αυτό εκτυπωθέν στον ευλογημένο ελληνικό χώρο)… 

...για την όλη διαδρομή από το 1 (μονάδες μέσα στην Μονάδα και από την οποία εκπέσαμε) στο 4 και χωροχρόνο (4) και από εκεί στο 7 (σοφία και νόμο) και σάββατο, για να κλείσουμε τον κύκλο επιστρέφοντας Στον Κύριο (και αιώνια Κυριακή) μέσω ελληνικής υγιούς ανορθωτικής παιδείας (4--->7) πρώτης απελευθέρωσης και ορθόδοξης αναστάσιμης παιδείας, τέλειας ελευθερίας (7--->1), κάπως αναλύονται στο... από τα 147 δελφικά παραγγέλματα στο ''άλ-φα'' που λείπει... και στο πόνημα Κάθετος πνευματικός κύκλος (οδοιπορικό σοφίας του ανθρώπου) σε pdf και εντύπως  [με υποκεφάλαια διαγράφοντας την όλη πορεία, από 1 στο 4 (έκπτωση), από το 4 στο 7 (ανόρθωση) και επιστροφή από το 7 στο 1 (ανάσταση)].

** ορθόδοξη παιδεία ΝΑΥΣ ζ΄τόμος 

όπου εμπεριέχονται υποκεφάλαια σχετικά… 

της των πάντων ενώσεως… (εισαγωγή)  

[Υπό ορθόδοξη έποψη ελληνορθοδόξως   

με ελληνική βοήθεια προσέγγιση και άποψη   

προσέγγιση της ένωσης από την οπτική των ανατολικών πολυθεϊστικών πεποιθήσεων   

ένωση ανθρώπων υπό την επιστημονική και εκκλησιαστική άποψη   

η των πάντων ένωση…. στην φύση].