Γέροντα λένε μερικοί γιά τήν Παλαιά Διαθήκη: “Δέν πρέπει νά μελετοῦμε τήν ἱστορία τῶν Ἑβραίων”.– Δεν είναι ιστορία των Εβραίων. Είναι η προϊστορία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν. Ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, κι ο Ιακώβ, μπορεί να είναι κατά σάρκα πρόγονοι των Ισραηλιτών, αλλά κατά πνεύμα είναι δικοί μας. Αυτό το λέγει ο απόστολος Παύλος (Γαλ. 3,7-9). Και ο Κύριος είπε στους Ιουδαίους: Μη νομίζετε ότι το να λέτε: “Πατέρα έχουμε τον Αβραάμ” έχει κάποια αξία, αφού σεις δεν πολιτεύεσθε όπως ο Αβραάμ. Ο Χριστιανικός λαός είναι ο κατά πνεύμα Ισραήλ. Όποιος Χριστιανός μιμείται την πίστη του Αβραάμ, αυτός είναι παιδί του Αβραάμ. Και όχι οι Εβραίοι, οι οποίοι απεδοκίμασαν τον Μεσσία, στον οποίο ο Αβραάμ επίστευσε και προσδοκούσε.Όλοι οι δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης τον Μεσσία προσδοκούσαν. και ο Ιακώβ και οι άλλοι Πατριάρχες. Και ο θεόπτης Μωϋσής, ο οποίος είπε: “Προφήτην εκ των αδελφών σου… αναστήσει σοι Κύριος ο Θεός σου”.
Eίναι, λοιπόν, κατά πνεύμα, δικοί μας πρόγονοι οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης. Η αντίληψις ότι η Παλαιά Διαθήκη είναι η ιστορία του εβραϊκού λαού, είναι στρεβλή. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για την προϊστορία του χριστιανισμού. Είναι η προϊστορία του ίδιου του Κυρίου μας.
Οι Ιουδαίοι τώρα είναι πλέον αντίχριστοι. Δεν είναι περιούσιος λαός. εξέπεσαν. Δεν το ψάλλουμε την Πεντηκοστή; “Ιουδαίοι… απιστία νοσήσαντες, θεϊκής εξέπεσαν χάριτος».
Γέρων Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
---
με... η ‘’τομή’’ του Χριστού στον κόσμο… να είναι όχι μόνο χρονική (προ και μετά), αλλά και χωρική (άνω / κάτω) Ο Κύριος (συγκαταβατικά ως ελ/ηλ) εν μέσω, οριζοντίου ''τρέχοντος'' χρόνου, ''δείχνει'' την σκυταλοδρομία της χάριτός Του... με τους προ Χριστού περι-ούσιους εβραίους (που τους έδωσε τον νόμο και δύναμη και σημεία) και τους μετά (και με Χριστόν) έλληνες (που τους δίνει την σοφία Του) πάλι περι-ούσιους... ως ισρα(ελ)λάδα... χωρικά δε άνω και κάτω, χιαστί (ως Χ) τους πρώην ειδωλολάτρες (έλληνες) και μη επιθυμούντες στην αρχή να εργαστούν στον αμπελώνα Του Κυρίου, μετά δε μετανοήσαντες να γίνονται ευλογημένοι εργάτες... τους δε δεύτερους, ακριβώς το αντίθετο, πρώην μη ειδωλολάτρες, μετά δε σταυρωτές, βλασφήμους και ειδωλολάτρες κατά το ... 15 οἱ δὲ ἐκραύγασαν· ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν. λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· τὸν βασιλέα ὑμῶν σταυρώσω; ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς· οὐκ ἔχομεν βασιλέα εἰ μὴ Καίσαρα… (Ιωαν.ιθ’) εργαζόμενοι για τον ‘’καίσαρα’’ και αναμένοντας τον άλλον ''μεσσία''.... καθήμενοι αυτοί οι δύο και συμπυκνωμένα όλος ο κόσμος κατά την κρίση, ο εις εκ δεξιών και ο έτερος εξ ευωνύμων (όπως στον Σταυρό, οι δύο συσταυρωμένοι και εν μέσω αυτών Κριτής, ως ζυγός δικαιοσύνης και Ήλιος). Αμήν όσο προλαβαίνουμε να πάρουμε την θέση που μας έχει προετοιμαστεί απ'αιώνων και όχι την γέενα που είναι μόνο για τον διάβολο και τους υπηρέτες αυτού... (αμήν κανείς άνθρωπος).
Με έλληνες και ιουδαίους, τα δύο αγιογραφικά τέκνα ... ἄνθρωπός τις εἶχε τέκνα δύο, καὶ προσελθὼν τῷ πρώτῳ εἶπε· τέκνον, ὕπαγε σήμερον ἐργάζου ἐν τῷ ἀμπελῶνί μου. 29 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐ θέλω· ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς ἀπῆλθε. 30 καὶ προσελθὼν τῷ δευτέρῳ εἶπεν ὡσαύτως. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἐγώ, κύριε· καὶ οὐκ ἀπῆλθε. (Ματθ.κα’)
... εργαζόμενος ο καθένας την πνευματική του κληρονομιά...