Η χάρη του Αγίου Πνεύματος...

...απο­μα­κρύ­νει κυ­ρί­ως τις τέσ­σε­ρις αυτές κα­κί­ες της ψυχής μας :

1) η οργή,

2) η αδι­κία,

3) η κα­τά­κρι­ση

4) η υπε­ρη­φά­νεια

Και την ελ­κύ­ουν οι αν­τί­θε­τες προς αυ­τές αρε­τές:

1) η πρα­ό­τη­τα,

2) η δι­καιο­σύ­νη,

3) το ακα­τά­κρι­το

4) η τα­πει­νο­φρο­σύ­νη

(Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)

Σὲ κάθε θεία Λειτουργία στὴν Ἐκκλησία μας ἔχουμε Πεντηκοστή!

Πῶς ὁ ἄρτος καὶ ὁ οἶνος γίνονται Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ;

Δὲν γίνονται μὲ τὴν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Νὰ ἡ Πεντηκοστή!

Κάθε Ἁγία Τράπεζα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι καὶ ὑπερῶον τῆς Πεντηκοστῆς!

Σὲ κάθε Βάπτισμα

Πεντηκοστὴ ἔχουμε!

Κάθε ἐξομολόγησις ἑνὸς χριστιανοῦ εἶναι Πεντηκοστή!

Τὴν ὥρα ποὺ ὁ χριστιανὸς γονατίζει στὸν Πνευματικό του μὲ ταπείνωσι καὶ λέγει τὶς ἁμαρτίες του μὲ μετάνοια καὶ ὁ Πνευματικὸς του διαβάζει τὴν συγχωρητικὴ εὐχή, συγχωρεῖται διὰ τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος!

(Ἀρχιμ. Γεωργίου Καψάνη +)

Αν το Άγιο Πνεύ­μα δεν μας ενι­σχύ­σει κάθε ώρα και στιγ­μή την ψυχή μας, θα ρέ­που­με συ­νέ­χεια στο κακό.

Θα εξα­σθε­νή­σου­με, θα χά­σου­με την δύ­να­μή μας και θα εί­μα­στε ανί­κα­νοι για κάθε καλό, αφού θα έχου­με αφή­σει χώρο να μπει στην ψυχή μας ο πο­νη­ρός.

Χω­ρίς την ενί­σχυ­ση του Αγί­ου Πνεύ­μα­τος, ο άν­θρω­πος νοιώ­θει την ψυχή του να υπο­νο­μεύ­ε­τε από πολ­λά κακά και να εί­ναι έτοι­μη κάθε στιγ­μή, να βυ­θι­στεί στην άβυσ­σο της κα­κί­ας.

Τότε εί­ναι, που η ψυχή μας πρέ­πει να μεί­νει στα­θε­ρή, σαν να ακουμ­πά­ει πάνω σε έναν βρα­χο. Και βρά­χος αυ­τός, εί­ναι το Άγιο Πνεύ­μα, που ενι­σχύ­ει τις πνευ­μα­τι­κές μας δυ­νά­μεις.

(Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)

Σκο­πός της Χρι­στια­νι­κής ζωής εί­ναι να λά­βου­με τη Χάρη του Αγί­ου Πνεύ­μα­τος.

Οι αρε­τές εί­ναι το μέσο, για να λά­βου­με τη Χάρη.

Όταν το Πνεύ­μα του Θεού κα­τέρ­χε­ται σ' έναν άν­θρω­πο και τον επι­σκιά­ζει με την πλη­ρό­τη­τα της εκ­χύ­σε­ώς του, τότε η ψυχή του ξε­χει­λί­ζει από μία χαρά απε­ρί­γρα­πτη, για­τί το Άγιο Πνεύ­μα χα­ρο­ποιεί ό,τι αγ­γί­ζει.

(Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ)