Άνθρωπος. Θεοπτία στον νόμο και στην χάρι…

Τρεις είναι οι καταστάσεις ‘’φωτισμού’’… του ΑΔΑΜ (ως ανθρώπου και ανθρωπότητος) … κάπως αποδιδόμενες στο διπλανό σχήμα... 

Μία άμεση μέσα στην δόξα Του, ως μέθεξη Αυτού, μια δεύτερη πάλι άμεση αλλά απέναντι και η τελευταία έμμεση (δια σημείων) και κατέναντι… 

Η δε κλίμαξ η ανάγουσα από το σκότος στο Φως, ευθεία βατή. Ένα Ι, Ο Ιησούς… ανάλογη ‘’θέα’’ με την σχέση μας με τον ήλιο, ιστάμενοι στο προσήλιο (απέναντι) ή ανήλιο (κατέναντι) ή ευκτέο… ἐν τῷ ἡλίῳ ἔθετο τὸ σκήνωμα αὐτοῦ (ψαλμ.ιη’) με οδηγό και συνοδοιπόρο και θεραπευτή ψυχών και σωμάτων, σε όλη την διαδρομή, Κύριο  ημών Ιησού Χριστό, Υιό Θεού Θεό… 

Τα δύο άκρα, είναι η πραγματική όαση μέσα στην έρημο (ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = 999) και το είδωλο αυτής, ο αληθοφανής ομοιάζον αντικατοπτρισμός της (ΙΑΠΕΤΟΣ = 666) με Μεσσία και Δρόμο και ΦΩΣ ευθές (αντί πλάνου και εκ διαχύσεως) Τον ΙΗΣΟΥΣ = 888, που καταργεί τα είδωλα, υπόσχεται και εκπληρώνει (με απόδειξη τους μυριάδες αγίους) …ο διψών ερχέσθω και πινέτω…. Δύο άκρα, που προσεγγίζονται με δύο ‘’τάσεις’’ που επιδρούν στην καρδία (και νου). Την κεντρομόλο Ι ή την φυγόκεντρο πάλι Ι (ι’ τάγμα δαιμόνων). Την μεν προς Ζωήν την δε προς απώλεια. Την μεν προς θεοπτία πραγματική την

δε προς ‘’θεοπτία’’ φανταστική. Κι η κατάληξη, αιώνια. (Μου θυμίζει μια περίπτωση, που κάποιος είχε προμηθευτεί ένα μαγικό δαχτυλίδι από την αραβία και που με μικρή επίκληση του εμφανιζόταν ο εωσφόρος. Τον παραινούσαν οι φίλοι του, να μην έχει σχέση μαζί του, αλλά αυτός δικαιολογιόταν…

- μα τι λέτε, εμένα μου εμφανίζεται ως ένας ωραίος νέος…. αμήν φύγωμεν της αδιακρισίας και της φιλίας των χειρόνων που θα μας ακολουθεί στον αιώνα…).  

…ὀψόμεθα αὐτὸν καθώς ἐστι. 3 καὶ πᾶς ὁ ἔχων τὴν ἐλπίδα ταύτην ἐπ᾿ αὐτῷ ἁγνίζει ἑαυτόν, καθὼς ἐκεῖνος ἁγνός ἐστι. (Α’Ιωαν.γ’) λόγοι μέσα Στον Λόγο … Ο εν ημίν ήλιος 

[αγνίζει εαυτόν…. δια Της Αγνής για να ενοικήσει Ο Κύριος εν ημίν… κι όχι μόνο εξωτερικά ιστορικά, αλλά βιωματικά. Η ΕΝ ΤΩ ΝΑΩ ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ … η ‘’καλογερική’’ της Παναγίας (όπως ονομάζεται στο άγιο όρος) 

εξάγνιση διαφάνεια του ορατού ενδύματος του κόσμου και του ανθρώπου (κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή). 

Επειδή πριν την θεογνωσία (και θεοπτία) προηγείται η αυτογνωσία, οντογνωσία και κοσμογνωσία πάνω στις οποίες έχει αποτυπώσει τα ίχνη Του Ο των πάντων Ποιητής, αυτά πρέπει να ιδωθούν ως οδοδείκτες και μας οδηγήσουν με ασφάλεια στην πηγή… (Ὅλος ὁ Κόσμος ἔγινε διὰ τὴν Κυρίαν Θεοτόκον καὶ ἡ Κυρία Θεοτόκος ἔγινε διὰ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησoῦν Χριστὸν ∽ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου)]. 

και… παρότι σκιές, σαν λόγοι απέναντι (οδοδεικτούν, αρκεί να ιδωθούν και προσανατολίσουν προς τα άνω τον νου και χου, του εκπεσόντος ΑΔΑΜ)… 24 καὶ ἐξέβαλε τὸν ᾿Αδὰμ καὶ κατῴκισεν αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς καὶ ἔταξε τὰ Χερουβὶμ καὶ τὴν φλογίνην ρομφαίαν τὴν στρεφομένην φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς. (Γεν.γ’24) 

να διακρίνουμε τον κατέναντι λόγο (και διάσπαρτους λόγους προς ενοποίηση και επιστροφή από την φυγόκεντρο που ακολουθήσαμε… 16 ἐξῆλθε δὲ Κάϊν ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ καὶ ᾤκησεν ἐν γῇ Ναὶδ κατέναντι ᾿Εδέμ. (Γεν.δ’16) εν σκότει καθήμενοι και τρόμω… 

μακάρι να εντοπίζουμε αυτά τα μικρά μαργαριτάρια, σαν μικρούς θησαυρούς και να τα ανταλλάζουμε σαν καλοί έμποροι με τον ποθούμενο μεγάλο μαργαρίτη (Χριστό και εν ημίν βασιλεία).  Εκεί ο πλούτος. (θησαυρός που δίδεται στην υγιή ευθεία κίνηση του νοός, που ανάγει τον άνθρωπο από τα δημιουργήματα Στον Δημιουργό.. προσπερνώντας την παχυλότητα των χιτώνων που περιβάλλουν την ουσία και κρυμμένο σε κάθε λόγο, νόημα)...   

Με δύο ισότιμα και ισοδύναμα σκέλη περπάτησε (και διαχρονικά ‘’περπατά’’ συνοδοιπορώντας με τον καθένα έως της συντελείας Ο Κύριος) για να μας εξάγει εκ του κόσμου, εκ του σκότους και ειδώλων, εκ του θανάτου, προς Εαυτόν και Φως… εξ αιγύπτου (3 άρθρα) οδοιπορών μαζί μας, ως ενυπόστατη σοφία και δύναμη. 

Με δύο σκέλη ο προφ. Μωυσής (4 άρθρα) εκτός του ότι οδηγεί οριζοντίως τον ισραήλ από αίγυπτο στους αγίους τόπους, συγχρόνως ανυψώνεται και από τους πρόποδες του όρους Σινά (δια Της Θεοτόκου, ως φλεγόμενη και μη καιόμενη βάτο) για να φτάσει στην μερική θεοπτία* (τότε μερική στην βιολογική του ζωή και αργότερα τέλεια, ως παρών, στο όρος Θαβώρ). 

[* 18 καὶ λέγει· ἐμφάνισόν μοι σεαυτόν, 19 καὶ εἶπεν· ἐγὼ παρελεύσομαι πρότερός σου τῇ δόξῃ μου καὶ καλέσω τῷ ὀνόματί μου, Κύριος ἐναντίον σου· καὶ ἐλεήσω ὃν ἂν ἐλεῶ, καὶ οἰκτειρήσω ὃν ἂν οἰκτείρω. 20 καὶ εἶπεν· οὐ δυνήσῃ ἰδεῖν τὸ πρόσωπόν μου· οὐ γὰρ μὴ ἴδῃ ἄνθρωπος τὸ πρόσωπόν μου καὶ ζήσεται. 21 καὶ εἶπε Κύριος· ἰδοὺ τόπος παρ᾿ ἐμοί, στήσῃ ἐπὶ τῆς πέτρας· 22 ἡνίκα δ᾿ ἂν παρέλθῃ ἡ δόξα μου, καὶ θήσω σε εἰς ὀπὴν τῆς πέτρας καὶ σκεπάσω τῇ χειρί μου ἐπὶ σέ, ἕως ἂν παρέλθω· 23 καὶ ἀφελῶ τὴν χεῖρα, καὶ τότε ὄψει τὰ ὀπίσω μου, τὸ δὲ πρόσωπόν μου οὐκ ὀφθήσεταί σοι. (εξοδ.λγ’) … έξοδος δια λόγων… , από την ανομία (με παντελή απουσία θεοπτίας) στον νόμο (μερική και έμμεση) και από εκεί στην χάρι τέλεια, με ισότιμο παραστάτη αυτόν (προφ.Μωυσή) που χαρίζει την πνευματική γνώση των λόγων των Γραφών, σε σχέση με τον άλλον παραστάτη προφ.Ηλία, που δωρίζει την πνευματική γνώση των λόγων της φύσης και θεωρία των όντων…

Το όρος Σινά, καθόλου τυχαία, έχει δύο κορυφούλες… μία της θεοπτίας εκ του Γραπτού (νόμου) και την άλλη, της αγ.πανσόφου (σοφίας των αιτιών) νύμφης Χριστού, Αικατερίνης, (και αεί καθαρή)…, πάλι δια Της Θεοτόκου, όπως είδαμε την μεσιτεία Της για τον αρραβώνα και το δοθέν  δαχτυλίδιον. Αρραβώνας, που έχει κατάληξη, άγγελοι να μεταθέτουν το άγιο σκήνωμά της… στην δεύτερη κορυφή. Σαν στον πόδα του προφ.Ηλία, του άλλου υψηλού όρους (Θαβώρ)]. 

Ίσχυε το …18 Θεὸν οὐδεὶς ἑώρακε πώποτε· ὁ μονογενὴς υἱὸς ὁ ὢν εἰς τὸν κόλπον τοῦ πατρός, ἐκεῖνος ἐξηγήσατο. (Ιωαν.α’) αλλά αυτό ισχύει για τους προ Χριστού χρονικά και τους χωρίς Χριστό κάθε εποχής. Μετά όμως την επεξήγηση (που ακολουθεί) αλλάζουν τα πράματα (οπότε και η θεοπτία)… 6 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι' ἐμοῦ. 7 εἰ ἐγνώκειτέ με, καὶ τὸν πατέρα μου ἐγνώκειτε ἄν. καὶ ἀπ' ἄρτι γινώσκετε αὐτὸν καὶ ἑωράκατε αὐτόν. 8 Λέγει αὐτῷ Φίλιππος· Κύριε, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα καὶ ἀρκεῖ ἡμῖν. 9 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· τοσοῦτον χρόνον μεθ' ὑμῶν εἰμι, καὶ οὐκ ἔγνωκάς με, Φίλιππε; ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα· καὶ πῶς σὺ λέγεις, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα; (Ιωαν.ιδ’) 

κι αυτή είναι η ‘’σκυταλοδρομία’’… νόμου και χάριτος 17 ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο. (Ιωαν.α’) 

Κι ενώ στον νόμο κάποιος δεν μπορεί να δει, στην μετά Χριστόν (ιστορική) εποχή, αίρεται η απαγόρευση και η αδυναμία επαφιέμενη η δυνατότητα στο εάν θέλει, αφού τα πάντα περνάνε από το ελεύθερο, όστις θέλει, με προϋπόθεση το σταυρικό, γενηθήτω το θέλημά Σου Κύριε από την άρνηση και εμμονή στο σκοτεινό, γενηθήτω το θέλημά μου… 

Δια Σταυρού η κρίσις, δια σταυρού και το πέρασμα από την μία θεοπτία (του νόμου) και ανήλια όψη της γης στην προσήλια φωτεινή όψι και χάρι. 

Δεν είναι τυχαίο πως το αστρολογικό σύμβολο της γης είναι (+)… ώστε, αν δεν συμβεί αυτή η (χειρουργική) τομή και ρωγμή στον πάλι σταυρικό χωροχρόνο μας, ο άνθρωπος δεν μπορεί να περάσει από την μία όψη στην άλλη. Το πρόβλημά μας έγκειται στον πυρήνα της γης μας και καρδιά, που δεν το θέλουμε όλοι… κι αυτό γιατί… 19 αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς· ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα. 20 πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ· 21 ὁ δὲ ποιῶν τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα, ὅτι ἐν Θεῷ ἐστιν εἰργασμένα. (Ιωαν.γ’) 

Από τότε που το Φως ελήλυθεν…. δεν ισχύει πλέον ότι δεν μπορούμε να Τον δούμε, αλλά δεν το θέλουμε… κρυβόμαστε (πίσω από σκιές) βρίσκοντας καταφύγιο σε αυτές… ακούγοντας τους πόδας Του Κυρίου να μας πλησιάζουν….   

Διάγουμε όλη μας την ζωή με αυτάρκεια στα δικά μας ‘’φώτα’’ βολικές τεχνολογικές επιτεύξεις και διευκολύνσεις , φώτα αστέρων, σελήνης… μέχρι να αλλάξουμε (αν θέλουμε) στάση ζωής και (αμήν) διορθωθούμε και ευθυπορήσουμε… (αυτάρκεια, ρωγμή και χάρις…).

Επανερχόμενοι στην έννοια του νόμου… δύο είναι τα απαραίτητα σκέλη πορείας, για να ξημερώσει η ποθούμενη ανέσπερη ημέρα…. (Όταν Ξημερώσει η Ημέρα της Αφύπνισης… αγ.Νικολάου βελιμίροβιτς), προτείνοντάς μας, να μην μένουμε στους επίγειους πρόσκαιρους στόχους που βάζει ο κόσμος, βλέποντας τον έναστρο ουρανό, αλλά από το κυνήγι των δυτών άστρων (και σκοπών), να κινηθούμε προς Τον Άδυτο Αστέρα Χριστό, ανατολή Του και σκοπό της ζωής. 

Όλη η ΠΔ (σαν γραπτός νόμος) είναι σκιά της Καινής και χρήζει αγιοπνευματικής κλείδας ερμηνείας, αντιστοίχησης και αναγωγών, (που έρχεται δι αγνότητος και καθαρότητος) και όπως οι άγιοι τις έχουν προσεγγίσει. Το ίδιο ισχύει και με τον φυσικό νόμο (σαν σοφία), το έτερο σκέλος παιδαγωγίας για να μας δώσει Ο Κύριος χάρι και διάκριση αναλογιών. Κι όπως λένε οι άγιοι, όπως ξεφλουδίζοντας ένα κρεμμύδι κλαίει ο άνθρωπος, έτσι ‘’ξεφλουδίζοντας’’ και μη παίρνοντας κατά κυριολεξία τα γραφούμενα, καθαριζόμενος ο οφθαλμός του νου δια μετανοίας, του αποκαλύπτεται ο ουράνιος θησαυρός που κρύβεται από αμύητους και ανυπόμονους, μέσα στους λόγους (φύσης και Γραφών).  

Αμήν καρδίαν καθαράν και πνεύμα ευθές, ώστε μελετώντας τις Γραφές να επιλέγουμε στα σταυροδρόμια (και διακλαδώσεις) της ζωής, τον δρόμο που οδηγεί στα άνω, Λόγο και όντως ΚΑ(Λ)Ο από το αδιέξοδο (|<) ΚΑ(Κ)Ο… (οι δύο αγιογραφικοί άνθρωποι και Ο Ένας εν μέσω αυτών…)…. από ΑΔΑΜ και κάιν έως συντελείας υποταγή Στον Άνθρωπο κι όχι στον αριθμό του ‘’ανθρώπου’’…   

…παραδίδοντας ευστόχως πάσαν την ζωήν ημών και καρδίαν στον Κύριο και όχι κυριευόμενοι από την θολούρα και πλάνη των παθών, παραδιδόμενοι στον άλλον… υιέ μου, δόσμοι σην καρδίαν... οδεύοντας από την αίγυπτο (και κόσμο) δια της ερήμου στην βηθλεέμ και οίκο Του καταβάντος εξ ουρανού Άρτου, που δωρίζεται (ως Τροφεύς και Τροφή) να μας χορτάσει και ξεδιψάσει. Οδεύοντας και βιώνοντας την σταυρική (χωροχρονική) τομή Του Χριστού στον κόσμο μας… όχι εξωτερικά επαναλαμβανόμενα ετησίως, αλλά αμήν βιωματικά (η ‘’τομή’’ του Χριστού στον κόσμο…). 

‘’Βλέπει’’ ο προφ.Μωυσής (και κατά πόσο ο καθένας αντέχει), μέσα στο επιτρέπεται του Θεού την δόξα Του, έμμεσα και τα οπίσω…, βλέπει και ο προφ.Δαβίδ και όλοι οι προφήτες την δόξα Του, μέσα στους διάσπαρτους φυσικούς λόγους Του, στο στερέωμα… Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα. ἡμέρα τῇ ἡμέρᾳ ἐρεύγεται ῥῆμα, καὶ νὺξ νυκτὶ ἀναγγέλλει γνῶσιν. (ψαλμ.ιη’). 

Μια διήγηση και μια αναγγελία που θέλει τον ειδικό δέκτη αντίληψης και κατανόησης, γιατί πολλοί βλέπουμε, πολλοί ακούμε, αλλά δεν συνιούμε… αμήν διάνοιξον νοητούς οφθαλμούς και ώτα…

 αμήν δι ευχών και ενεργείας…  

…22 ἐπειδὴ καὶ ᾿Ιουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ ῞Ελληνες σοφίαν ζητοῦσιν, 23 ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, ᾿Ιουδαίοις μὲν σκάνδαλον, ῞Ελλησι δὲ μωρίαν, 24 αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, ᾿Ιουδαίοις τε καὶ ῞Ελλησι, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν· (A’Κορ.α’) … βλέπουμε, πως Ο Κύριος με το αιτείτε και δοθήσεται, χαρίζει πλουσιοπάροχα και δύναμη και σοφία, αρκεί αυτά να οδηγούν στον Σταυρό… έναν δρόμο από το 22 έως το 24… από τον νόμο (22 γράμματα της εβραϊκής αλφαβήτου) και σκιά έως το 24 (τέλεια ελληνική) αφού προστεθούν τα 2 ελλείποντα φωτεινά εκ Φωτός γράμματα, Α και Ω… ώστε δια των απαραίτητων παραστατών, πάρουμε μια μικρή γεύση του θαβωρείου Φωτός… πνευματική γνώση των λόγων της φύσης και πνευματική γνώση των λόγων των Γραφών... (προφ.Ηλίας + προφ. Μωυσής). 

‘’Βλέποντας’’ τα οπίσω του Ανθρώπου και της δόξας Αυτού, ο προφ.Μωυσής ‘’βλέπει’’ την οφιοειδή σπονδυλική στήλη των 33 σπονδύλων… ‘’βλέπει’’ την ύψιστη σπονδή (θυσία) Του, και την αναπαριστά ως ράβδο με τον κρεμασθέντα επ’αυτής (ως αντίτυπο Του Κυρίου, ορθίου όφεως) … για να θεραπεύει διαχρονικά τους ισραηλίτες (νόες) από το δηλητήριο του άλλου έρποντος όφεως (‘’φωτός’’, σ+οφίας και σ+τοιχείων του, που επικαθήμενα ως πυρ καυστικό και μολυσμός, πάνω στα τοιχεία νου και καρδίας, μας πλανούν). 

Ράβδο θεόσδοτη, που χρησιμοποιεί διαρκώς και στα θαύματα μέσα στην αίγυπτο*** (για να πείσει τον σκληρόκαρδο φαραώ να ελευθερώσει τον αιχμάλωτο ισραήλ) έναντι των φανταστικών θαυματουργιών των μάγων της αιγύπτου, αλλά και στην έξοδο για την ανάβλυση ύδατος εκ πέτρας… κυρίως όμως για την διέλευση της ερυθράς (τυπώνοντας σταυροειδώς αυτήν, μπήγοντας στην γη καθέτως για την διάνοιξη και οριζοντίως για την επανένωση των υδάτων και ποντισμό των κυνηγούντων ‘’στρατιωτών’’ και εν σκιά, τύπο δαιμόνων…), τυπώνοντας (πάλι τον σταυρό) με το σώμα του ενάντια στους αμαληκίτες και την ‘’ειρήνη’’ τους.. την χωρίς Α και Ω (Ααρών και Ωρ) ειρήνη του κόσμου, αλλά χωρίς ελευθερία. 

*** είναι η διαφορά των ‘’θαυμάτων’’ που προκαλούνται από την ‘’σπονδυλική στήλη’’ (ράβδο) του επίγειου έρωτα και έρποντος όφεως που αλαζονικά υψώνεται ως ‘’θεός’’, παρά την πιθανή παρθενία σώματος, αλλά μολυσμένης και παραδομένης πλήρως στον αντίδικο ψυχής [αυτή, που για τους γιόγκι (που σημαίνει ένωση, ένωση όμως με ποιον; ) οφιοειδής ενέργεια, κουνταλίνι, που ξεκινά από την βάση (ιερόν οστούν) και υψούμενη καταλαμβάνει τον όλο εαυτό έως το τρίτο μάτι, εξερχόμενη εκ του μετώπου (στους φαραώ) σαν δηλητηριώδης ‘’βασιλική’’ κόμπρα, δηλώνοντας όμως πλήρη πνευματοκατάληψη και υποταγή στον άρχοντα του κόσμου τούτου… και  αντίδικο] σε σχέση με την επουράνια θεία ενέργεια και έρωτα που κατεβαίνει εκ του μετώπου στην κοιλία, αγνός και ζωοποιός θείος έρως και μπορεί ως θείο πυρ να νικήσει κατακράτος το άλλο… 2. (880.) Ἁγνεία ἐστὶν ἀσωμάτου φύσεως οἰκείωσις. Ἁγνεία ἐστὶν φύσεως ὑπὲρ φύσιν ὑπερφυὴς ἄρνησις· καὶ ἀσωμάτων σώματος θνητοῦ καὶ φθαρτοῦ παράδοξος ὄντως ἅμιλλα· ἁγνός ἐστιν ὁ ἔρωτι ἔρωτα διακρουσάμενος, καὶ πῦρ πυρὶ ἀΰλῳ ἀποσβέσας…. κλίμαξ Ιωάννου βαθμίς 15^η περί αγνείας… και καταβροχθίσει η μία ράβδος (του Μωυσή) τις ράβδους των μάγων της αιγύπτου… αρκεί… να ‘’φιλοξενήσουμε’’ την θεία αστραπή, αντί της άλλης δαιμονιώδους.

Έτσι κι εμείς, αν θέλουμε να περάσουμε από την οπίσω έμμεση θεοπτία στην έμπροσθεν, πρόσωπο προς πρόσωπο, τυπώνουμε το ευθές ορθόδοξο σημείο του Σταυρού, προς δόξαν και θέαν Αυτού, αντί της παλαιοδιαθηκικής σκιάς, που είναι η οφιοειδής σπονδυλική στήλη με τις φανταστικές, κοσμικές της ιδιότητες…   

Είναι οι ανάλογοι δύο κύκλοι, που μεταίχμιο έχουν την ίδια την γη (+), που ανάλογα της διαφάνειάς της ή όχι, ή θα μείνουμε χωρίς Χριστό στο ανήλιο, ανόητοι (χωρίς νου Χριστού) στο οπίσω μέρος του ανθρώπου την σπονδυλική στήλη και νωτιαίο μυελό και ''διανοητική'' προσέγγιση γραφών και φύσης, (που επιδέχονται πλάνης* και παρερμηνειών) με επόμενο να περιπατούμε ως ασεβείς (κύκλῳ οἱ ἀσεβεῖς περιπατοῦσι· Ψαλμός 11,9) εκτός του πάμφωτου παραδείσου ή με Χριστό στο κέντρο του νου (εκείνο το εξάκτινο ΜΕ Τον Εμμανουήλ) που μπορεί να μας οδηγήσει στην καρδιά (έμπροσθεν) την εντός ημών βασιλεία και της ακριβούς αντί έμμεσης θεοπτίας... ακόμη και της παντελούς απουσίας αυτής κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας…. 

(* σημειώνει ο αγ.Γαβριήλ δια XC σαλός... Θα ακολουθήσουν τον Αντίχριστο εκείνοι που έχουν πίστη μόνο με το μυαλό τους. Όμως όποιος πιστεύει με την καρδιά του θα τον υποψιαστεί).

Στην αντιστοιχία ελληνικής παιδείας και ορθόδοξης, από την ΠΔ έχουμε την πρώτη θεοπτία από τον πατρ.Αβραάμ, όπου, ενώ βλέπει τρεις ορθίους άνδρες τους προσφωνεί με το Κύριος (ενικός) ξεκινώντας την ''θεωρία'' της τριάδος εν μονάδι και μονάδας εν τριάδι... όπως και ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = 999. Σχηματικά με εικόνα (εβραϊκά) και εννοιολογικά και σοφά λεξαριθμικά από ελλάδα. Τρεις όρθιοι άνδρες, 9, 9, 9. Ένας. Το τριλαμπές της μίας θεότητος... (ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ σε εβραίους και Έλληνες...).

Ως εικόνες* Αυτού [οι του ανδρός (ανθρ) φέροντες την όψη (ωπος)] καλούμαστε να ξεκινήσουμε από την εικόνα και να φτάσουμε στο καθ'ομοίωσιν. Η όλη διαδρομή τελειότητος του νου είναι ένα 9άρι**... (κατά το... Ἡ αἰωνιότητα ὅπως καὶ ἡ ἱστορία δὲν εἶναι ἕνας κύκλος ἀλλὰ μία πορεία πρὸς τὰ πάνω. Δὲν εἶναι ἕνα γεωμετρικὸ σημεῖο ἀλλὰ μία ἑλικοειδὴς ἄνοδος) ...που ''δείχνει'' την κεφαλή και την σπονδυλική στήλη, όπως το δεξί ωτίον (μάλχος και μαλακός χόνδρος) ενδεικνύει το ανεστραμμένο κυοφορούμενο έμβρυο (6) που βλέπει ανάποδα τα πράματα ... με κεφαλή κάτω τον λωβό και το πτερύγιο να υπέχει την θέση της σπονδυλικής στήλης. ... και όπως το έμβρυο μέσα από την σκοτεινή μήτρα χρήζει (κυοφορίας και) γεννήσεως για να δει το φως, έτσι και ο άνθρωπος μέσα από την σκοτεινή μήτρα χρήζει ευστοχίας και κυοφορίας στην Μήτρα της ορθόδοξης εκκλησίας, που είναι το μόνο Σώμα που μπορεί να μας αναγεννήσει... και δούμε Το Φως.

[* ως εικόνα Ανθρώπου Θυσίας (σπονδή και όρθια σπονδυλική στήλη), κάτι θυσιάζει... με λογική και ευθέως, ο άνθρωπος θυσιάζει τα πρόσκαιρα για τα αιώνια, διαστρεβλωμένα όμως, σαν τυφλός (ο νους), με δυσπιστία έως απιστία, θυσιάζει τα αιώνια για χάριν των πρόσκαιρων...

** ένα, όχι επίπεδο επί γης 9άρι, αλλά τρισδιάστατο ελικοειδές, ανοδικό, όπως τυπώνεται μέσα στην εκκλησία (συμπυκνωμένα) η κίνηση σαν περιστροφή του ''ησαΐα χόρευε'' από το δάπεδο με προοπτική Τον Παντοκράτορα (στον τρούλο). Και πάλι του προφ.Ησαΐα, το ότι αίρεται από της γης, η ζωή αυτού (πραξ.η') και από την γη στον ουρανό και ήλιο... αμήν κι εμείς συνακολουθήσουμε. Κι ενώ συμπυκνώνονται μέσα στην εκκλησία, απλώνονται και ισχύουν και αλληλοεπηρρεάζονται αμφίδρομα από τις κινήσεις μας (πράξεις και σκέψεις) στον κυρίως αγωνιστικό χώρο, την καθημερινότητα της ζωής μας. (επί του πρακτέου οι κινήσεις του νοός, η προβολή και συμπύκνωσή τους μέσα στην εκκλησία και η σχέση τους με την κρίση)

...πορεία ελικοειδής (9) που πατάει στα ίδια μονοπάτια της πληροφορίας (5 άρθρα) και από τον ομφαλό όπου εμφωλεύει ο δράκων που περισφίγγει την καρδίαν και ''πρέπει'' να πατηθεί ως θάνατος (θανάτω θάνατον πατήσας, δια Σταυρού) για να είναι το φως απαράλλακτον και η πληροφορία που κουβαλά, αναλλοίωτη ... ΣΤΑΥΡΟΣ … ομφαλός και γαστέρα].

Με αυτό το δεδομένο, ο νους καλείται να μην μείνει στην βάση της σπονδυλικής στήλης όπου ο σαρκικός ερωτισμός κουνταλίνι και κάθε γήινη προσκόλληση.

Το να είναι κολλημένο το μυαλό μας ή στα ερωτικά ή στα πρόσκαιρα ''αγαθά'' δεν απέχει από την ασθένεια της συγκύπτουσας (7 άρθρα) που την είχε δεμένη ο σατανάς έτη (όχι τυχαία) 18.... κι ενώ μια ''λογική'' συγκύπτουσα, όταν βλέπει σκιές κατανοεί ότι αυτές είναι ίχνη για να δει ποιες είναι οι αιτίες που τις ρίχνουν, το παράλογο της υποθέσεως που αποδεικνύει την ακόμη χειρότερη ανοησία που μας ταλαιπωρεί, είναι πως δεν θέλουμε να αναχθούμε από τα αιτιατά (σκιές) στις αιτίες, αλλά κυνηγάμε αυτές, ως θησαυρό... μόνο που εκεί στην βάση, βρίσκονται τα δυσώδη βδελυκτά κατά Θεόν αμαρτήματα (όχι μόνο τα σεξιστικά αλλά και η πλεονεξία που είναι ειδωλολατρεία...) και τα οποία γίνονται αιτία παιδαγωγίας μας, με την έννοια της παράδοσής μας, στους μισανθρώπους (δίνοντας δικαιώματα στον άλλον)... όπως φάνηκε και στα σόδομα με το φεύγε και πίσω μην κοιτάς... η φυγή του Ιωσήφ του πάγκαλου μη δουλεύσας ταις ηδοναίς της αιγυπτίας για να τον καταστήσει άρχοντα της αιγύπτου και δώσει το έναυσμα ανάβασης της κλίμακας της Μ.εβδομάδος, από την γη στον ουρανό, με πρώτο μνημονευόμενο προς μίμηση, τον Ιωσήφ ... Οι ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος ως βαθμίδες της κλίμακος της κρίσεως, με κορυφή την ανάσταση …  αλλά και σαν αφετηρία, με την γέννηση Του Κυρίου, που εκείνη την νύκτα, άγγελος αφαίρεσε την ζωή όλων των αρσενοκοιτών, ένδειξη διαχρονική, ότι πρέπει να εκλείψει η βδελυρά αρσενοκοιτία και κάθε εφάμαρτο κόλλημα στην γη... για να εμφανιστεί στον κόσμο μας Ο Κύριος (περί βδελυκτών αμαρτιών και θεραπείας αυτών…).   

Η όλη αναφορά δεν έγινε για να απελπιστούμε αλλά για ταπεινότητα και αυτογνωσία, ότι, όπως αναφέρει ο αγ.Εφραίμ φιλοθεΐτης, σαν τα ζώα καθόμαστε πάνω στις κοπριές... κι η ανάσταση αρχίζει όχι από την γη προς τον ουρανό, αλλά από εξ άδου κατωτάτου και σκότους βαθέος... 33 σπόνδυλοι προς ανάσταση, με την συμπόρευση της Αγίας Τριάδος και ενεργεία Της εφ'ημών... [ένας λόγος μέσα στους πολλούς, που το Χριστός Ανέστη ψάλλεται στην αναστάσιμη ακολουθία, 99 φορές (33Χ3), αλλά και ανοδική πορεία προς 999] κι επειδή αφορά το έσω Φως, αναλογεί με τον εκ γενετής τυφλόν, που χρήζει αναδημιουργίας των οφθαλμών του για να δει Χριστό σαν θεοπτία... όπως σημειώνεται στον σχετικό απόστολο (του ομματωθέντος τυφλού)... 6 ὅτι ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ. 7 Ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ... (Β'Κορ.δ'). Φέτος [25 Μαϊ 2025 (και πορεία από το 5 στο 2)] συνέπεσε του τυφλού να εορτάζεται μαζί με την γ’εύρεση της Τιμίας κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου… που ‘’έκρυψε’’ ο ηρώδης μέσα σε οστράκινο σκεύος μέσα στο παλάτι του… είναι κρυμμένος ο θησαυρός από τον ηρώδη (δερμάτινο) μέσα στον καθένα μας, ώστε με την εύρεσή του να αρχίσει το θείο έργο επιστροφής (και ανόδου)… η βιωματική εκπλήρωση της παραίνεσης ‘’μετανοείτε’’… αμήν δι ευχών να βάλουμε αρχή ανάστασης… αμήν να θεραπεύσει Ο Κύριος και τον δικό μας τυφλό (νου)… δοξάσουμε και προσκυνήσουμε Τον Πλάστη και αμήν αναπλάσαντα ημας... 

Ζώντες εν σκότει, δύο είναι οι επιλογές, κατά την ΠΔ κι αυτό φαίνεται στα πρόσωπα των διδύμων (αδελφών) Ησαύ και Ιακώβ, που ο δεύτερος, καλύπτει την τρωτή του πτέρνα [αφού εξέρχεται εκ της μήτρας με επειλημμένην την χείραν αυτού, επί της πτέρνας του ησαύ (Γεν.κε'26)]. 

Ο ένας θηλυμανής και φιλοαμαρτήμων ... Ἐδὼμ ὁ Ἠσαῦ ἐκλήθη δι᾿ ἄκραν θηλυμανίας ἐπιμιξίαν· ἀκρασίᾳ γὰρ ἀεὶ πυρούμενος καὶ ταῖς ἡδοναῖς κατασπιλούμενος, Ἐδὼμ ὠνομάσθη, ὃ λέγεται θερμασία ψυχῆς φιλαμαρτήμονος.... εμμένων στην σεξιστική βάση (της σπονδυλικής στήλης), ενώ ο πατρ.Ιακώβ (στον τύπο του Αγίου Πνεύματος ''παλεύει'' (σταυροειδώς) για χαρίσματα (τεκνία) από Λεία και Ραχήλ στην πράξη και στην θεωρία για να του διανοιχθεί ο οφθαλμός της ψυχής και δει στην κορυφή της κλίμακας (σπονδυλικής στήλης) Την αδιόδευτη Πύλη... εκεί που εν ημίν συμπίπτει η πύλη εισόδου Του Κυρίου δια Της Θεοτόκου  (Πύλη ουρανού και καρδιάς). Αγωνίζεται για την καθαρότητα οίκου και λειτουργικότητα του οχήματός του τις προϋποθέσεις ''περάσματος'' από το σκότος στο Φως και κολλήματος με το Πνεύμα το Άγιον εις εν, σε σχέση με το κόλλημα του άλλου εις εν σώμα και πνεύμα, πόρνης... 16 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν; ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν· 17 ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι. 18 φεύγετε τὴν πορνείαν.... (Α'Κορ.ς') με αυτήν, το βαρύ πυροβολικό για την έκπτωσή μας και παραμονή εν σκότει και κολλώμενοι εις εν με τον πονηρό....

Κι εδώ έγκειται μία πολύ διαδεδομένη και ύπουλη πλάνη.... κοιτάζοντας πίσω στα προ Χριστού, εκ του ασφαλούς τους κατακρίνουμε και μας διαφεύγει ότι παρότι μετά Χριστόν (χρονικώς) διάγουμε βιωματικά χωρίς Αυτόν... ποιούντες όμοια και χειρότερα... διακρίνοντας ότι το προ Χριστού δεν σημαίνει χωρίς Χριστό και το μετά Χριστό ότι υποχρεωτικά ισχύει το με Χριστό… Πολύς ο δρόμος ευχόμενοι διάκριση και διάθεση ‘’περάσματος’’…

Αμήν να περάσουμε από την πίσω θέα Αυτού (σπονδυλική στήλη και σκιά ΠΔ, σαν προεργασία*) να φτάσει ο νους μας στην κεφαλή (ναρθεί στον τόπο του... ώστε δια του ευαγγελισμού από α-νόητος χωρίς Νου XC, γίνει χριστοφόρος και φωτοφόρος) και να καταλήξει χάριτι (συνοδοιπορούντος Του Κυρίου με τον νου, όπως ''συνοδοιπορούσε'' με τον ισραήλ (νους ορώμενος τω Θεώ) από την αίγυπτο μέχρι τους αγίους τόπους..., να φτάσουμε με ταπεινότητα (κλήση κεφαλής και κάμψη γονάτων) και καθαρότητα στην καρδιά και ευωδία, όπου και ο θρόνος Του Θεού, με προϋποθέσεις. Στο σύνολο, μια διαδρομή από το δυσώδες στο ευώδες και αφού μπούμε στην ελικοειδή άνοδο που χαρίζει η ορθόδοξη εκκλησία σαν Ναυς και σωτήρια Κιβωτός (στους έχοντες οργανική σχέση με Αυτήν) μέσω των μυστικών και μυστηριακών εφοδίων.. αρχή ινδίκτου και αρχή θεραπείας… .... (Θεραπευτική Αγωγή της Ορθόδοξης Εκκλησίας) και στόχο... 

Η καθαρή καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

ψυχική αγνότητα για να αναπαύεται η χάρις

Ζητάμε από τον καλό Θεό και το Πνεύμα το Άγιον (Θεό)... ελθέ και σκήνωσον και καθάρισον ... για να γίνει η καρδιά Θεού δοχείο (και θρόνος) δι ευχών και ενεργείας Της Θεοτόκου. Κι επειδή τα άκρα της διαδρομής είναι θάνατος και Ζωή, (δυσωδία και ευωδία) το όνομα το υπέρ παν όνομα, είναι ''λειτουργικό'' αυτής της ανάβασης ... ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με (ψαλμ.ρμβ') για να επιβεβαιωθεί πρακτικά στο μυροφόρες και ευχή όπου σημειώνεται... Στο Άσμα Ασμάτων λέγεται: «Μύρον ακένωτον όνομά σου» (α’ 3). «Μύρον ακένωτον» το Όνομα “ ΙΗΣΟΥΣ ”... για όποιον θάθελε να προοδεύσει (με την εποπτεία και επιμέλεια ορθόδοξου πνευματικού) στην διαίσθηση αίσθηση και θέα Θεού

...συνοδοιπορούσης Της Θεοτόκου (και της επίκλησης του ονόματός Της) όπως διαβάζουμε στο Όραση, ακρόαση, αίσθηση και ζωή, που ''φύτρωσε'' ευώδες κρίνο στην καρδιά του σκηνώματος ενός απλού μοναχού που συνέχεια απήγγειλε με θείο έρωτα και αγάπη, το χαίρε Μαρία (το μόνο που μπορούσε να απομνημονεύσει) από το ''δύσκολο'' για αυτόν... Θεοτόκε παρθένε χαίρε κεχαριτωμένη....  κι όμως αρκούσε να μείνει η καρδία του αδιάφθορη και εμφανιστεί στην καρδιά του με χρυσά γράμματα, το όνομα της Παναγίας ... 

Μόνο που... 21 Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ᾿ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. (Ματθ.ζ') ώστε να βιωθεί πίσω από την φαινόμενη επίκληση (θείων ονομάτων) αν δεν συνοδεύεται με προσευχή (κεφαλή κορωνίδα) νηστεία (βάση) - (|) ακρόαση + τήρηση (-, πλευρές) σύνολο σταυρός (απαραίτητη προϋπόθεση) και προτεινόμενη από Κύριο και Θεοτόκο και αγίους... σαν πολίτευμα του σταυρού.... που... δια σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω και η ''απαραίτητη'' παρουσία Του για την μετάβαση από την αρά (βάση) στην χαρά Του Κυρίου (είσελθε...) και καρδία (τέλος της ελικοειδούς ευλογημένης διαδρομής, 9). 

...προσευχή - νηστεία - ακρόαση - τήρηση με πρότυπο Την Θεοτόκο (χρυσοπλοκώτατο πύργο και δωδεκάτειχο πόλι, επισκίαση και ενέργεια Αγίας Τριάδος στον σταυροειδή μας μεταβολισμό, χωροχρόνο και στοιχείων της φύσης μας, σε αυτές τις θείες λυτρωτικές ενέργειες, 3Χ4=12, επί των 4 άκρων με κέντρο την καρδία... σε όλο το ύψος (από ουρανό έως γης) συμπυκνωμένα επάνω και μέσα μας, κεφαλή – κοιλία και όλο το εύρος (από ορατά έως αόρατα, δύο πλευρές και επιγνώσεις) και όπως τυπώνεται με τα 3 δάχτυλα ορθοδόξως σε αυτά τα 4 ‘’σημεία’’ ως δύναμις εξ Υψίστου επεσκίασις… (ορθοδόξως, γιατί παπικά, ο προσανατολισμός του προσώπου (ΑΔΑΜ, αρχικά του Ανατολή Δύση Αρκτος Μεσημβρία) δεν είναι προς τον ουρανό, αλλά προς την γη, με συνέπεια της επισκίασης του άλλου πνεύματος και σκοτισμό όψεως...) αμήν εντός δι ευχών και ενεργείας Της) σαν τελειότητα και πρότυπο θεωρίας και πράξης, ως Μητέρα Του Φωτός (Λ) και τύπους Αυτής όλα τα ζεύγη που υποδηλώνουν αυτές (θεωρία και πράξη) όπως Λεία και Ραχήλ, Μάρθα (- φιλάνθρωπη κίνηση και διακονία) και Μαρία (|, προσευχητική ακινησία παρά τους πόδας, ακρόαση και φιλοθεΐα) απ.Πέτρος - αγ.Ιωάννης θεολόγος.... όπως κάπως προσεγγίστηκαν και αναλύθηκαν στο.... θεωρία και πράξη (ορθοδόξως νοούμενες). ... κι ενώ κοιτάζοντας προς τα έξω (και πίσω όψη της δόξης Του, η έννοια του ουρανού (άρα και του εν ουρανοίς πατρός είναι μια απρόσωπη έννοια) αχνά περιβαλλόμενη από άλογους (οδοδείκτες) αστέρες, μόνο μέσα στην ορθόδοξη εκκλησία υπάρχει τέτοια συμπύκνωση και πλησίασμα του ουρανού στην γη, που το απρόσωπο και τα σχήματα λόγω αποστάσεως, γίνονται πρόσωπο. Στον ουράνιο θόλο της εκκλησίας ''βλέπουμε'' Τον Παντοκράτορα και ισχύοντας το αγιογραφικό.... 45 καὶ ὁ θεωρῶν ἐμὲ θεωρεῖ τὸν πέμψαντά με. (Ιωαν.ιβ') δεν κάνει λάθος, αποκτώντας πρακτική θεοπτία ... πριν την ώρα του. Παντοκράτωρ περιστοιχιζόμενος από έλλογους άδυτους αστέρες που είναι οι άγιοι στα τοιχεία Της και συγχρόνως οδοδείκτες με την ζωή τους προς τα άνω. Αμήν να εντοπιστούν και εντός και ενεργούν τα ωφέλιμα.... γιαυτό και η αυτολεξεί παραίνεση του Μόρφου... Προσέχετε πάρα πάρα πολύ να μην απουσιάζετε από τις Λειτουργίες. Οι Λειτουργίες συγχωρούν μέχρι και τα πλημμελήματα και το κυριότερο αυξάνουν την ερωτική διάθεση προς το Χριστό μας! αφού (μόνο) μέσα στο σώμα Της (την μόνη γόνιμη μήτρα) και αν ευστοχήσουμε και αναπτυχθούν οι οργανικοί δεσμοί μαζί Της (φλέβα - αρτηρία  - νεύρο / εξομολόγηση θεία κοινωνία και προσευχή) κυοφορούμαστε ως έμβρυα για να αναγεννηθούμε, αφού ''δομηθεί'' νέα σπονδυλική στήλη (θείος έρως) και νέα (χριστοφόρος) κεφαλή (9) και ''νέα'' καρδιά... έως ου μορφωθεί Χριστός εν ημίν (Γαλ.δ’19)... αμήν χάριτι!!  

[* οι δύο όψεις θεοπτίας και δικής μας κίνησης, αντίληψης και τελικής κατάληξης, είναι παράλληλα... Π και ΚΔ. Νόμος και χάρι. Πίσω, έρωτας (σπονδυλική στήλη) που σαν έλξη προς, θα κολλήσει τον άνθρωπο ανάλογα με το πρόσημο αυτού που διαπνέει την καρδιά του. Θείος, καθαρής θεόσδοτης (ορθοδοξία) με τον Θεό και θα τον ανεβάσει στην (θεία) αγάπη, προσήλιο (και μπροστά όψη της δόξας Αυτού, που από αγάπη θυσιάστηκε...) και σωτηρία, ή σαρκολατρεία (με μολυσμό σαρκός και πνεύματος), ενώνοντας αυτόν με το σώμα πόρνης εις εν... προς πλήρες σκότος, απώλεια και τελική ένωση όλων των αισθητηρίων ή εις γάμους με Τον Νυμφίο ή εκτός Νυμφώνος με τον αγαπολόγο.... (γιατί, όπως λένε οι άγιοι, όταν ο αλιτήριος θέλει να πλανήσει, από αγάπης άρχεται...)... αμήν ο καλός Θεός να μας δίνει εμπειρία και διάκριση στον πόλεμο κατά της αγάπης και του θείου έρωτα που λυσσά ο αντίπαλος. 

και ... πάνω στην γη, τον κυρίως αγωνιστικό μας χώρο, στην καθημερινότητα, είναι οι εγκατασπαρμένοι από τον Θεό ''έρωτες'' που η νοοτροπία χρήσης τους ΑΝ συνενώνονται εις εν (όπως οι συγκλίνουσες ακτίνες μέσω κυρτού (ταπεινότητα) κατόπτρου) προσανατολίζουν και κινούν το πρόσωπο (ΑΔΑΜ) προς το (Τριαδικό) Εν, απέναντί Του (5), φωτιζόμενο από Φως ευθές με στόχο την ενσωμάτωση στον Ήλιο (και γνώση Του ως μετοχή στον Λόγο (2), ενώ ΑΝ δελεάζεται (ηδονικά) από το κυνήγι σκιών, λόγω της βάναυσα διαστρεβλωμένης έννοιας του έρωτα από τον διαβολέα, διαρκώς διασπάται σαν τις αποκλίνουσες ακτίνες από κοίλο, εγωιστικό κάτοπτρο (νοοτροπία κοιλίας), απομακρυνόμενοι από την πηγή, ολοέν ψυχούμενοι και σκοτιζόμενο το πρόσωπό μας, τείνοντας στο κατέναντι (ς) μέσω της φυγοκέντρου στον αντίποδα και απώλεια και βορά του ''κρόνου''. 

Επαναλαμβάνοντας, γιατί έχει μεγάλη σημασία, μέσον πλήθυνσης του θείου έρωτα, (κατά τον Μόρφου Νεόφυτο) είναι η παρουσία μας (κι όχι απλή επίσκεψη) στις θείες λειτουργίες, με δικαιολογία, ότι αυτές συμπυκνώνουν τον χρόνο από γενέσεως έως συντελείας, υπό τους πόδας Του Παντοκράτορος. Να πληθυνθεί ο προπαρασκευαστικός έρως (πίσω όψη) για να μας περάσει ο Κύριος στην μπροστά και αείφωτη όψη.... γιατί κι αυτό ''συμβαίνει'' νομοτελειακά... αφού αν δεν περάσει η νύχτα (και νόμος) δεν έρχεται ημέρα (και χάρις και Φως)… 12 ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. (Ρωμ.ιγ') με τον θείο έρωτα να είναι η αιτία που αποθώμεθα τα έργα του σκότους και ενδυόμαστε τα όπλα του Φωτός, Τον ίδιο Τον Χριστό... 

Συμπυκνώνει χώρο και χρόνο για να ανεβάσει τον άνθρωπο από το υπ-άρχω και δούλο στον νόμο, ελεύθερο στο ΑΡΧΩ (του κόσμου αυτού), όπως ''τρέχει'' ο όλος χρόνος μέσα στην θεία λειτουργία με παράλληλη μετάβαση με τα μυστικά και μυστηριακά εφόδια που δωρίζει η ορθοδοξία, από χώρα (επανα)στάσεως στην χώρα αναστάσεως... (όπως ερμηνεύεται η θεία λειτουργία από τον αγ.Νικόλαο καβάσιλα)...  

Κι ο μεν σαρκικός (σαν καυστικός και ψυχοβλαβής) έρωτας διαλύει τον άνθρωπο και τον απλώνει στον χρόνο σαν μετεωρισμός, ο δε θείος τον συμμαζεύει στο εστιακό κέντρο που είναι η καρδιά... η δε πορεία ανόδου ''περνά'' από την σπονδυλική στήλη, που σαν σκαλοπατάκια (σπόνδυλος - σπόνδυλος) τον απομακρύνει από την κοσμική έννοια της ''φιλοθεΐας'' και ''φιλανθρωπίας'' αφού στην βάση οι άνθρωποι είναι φίλοι ετέρων ''θεών'' (|) υπηρέτες του άλλου ανθρώπου ( - , επί γης ειδώλου και εγώ τους, όπου το ε-γώ είναι η εικών επί γης. σκιά και αυτοείδωλο) σε σχέση με την κορυφή και ακριβή Φιλοθεΐα και φιλανθρωπία που επιδεικνύει (και εφαρμόζει παραδειγματικά στην φιλοξενία, ο πρώτος θεόπτης αβραάμ, με την φιλοξενία του...).          

Η σημασία της ευαγγελικής περικοπής των δέκα παρθένων (αγ.Νικολάου βελιμίροβιτς)

πως η διπλή πεντάδα αισθήσεων γίνεται απλή… και λίγα τινά περί έρωτος, που πετυχαίνει την ένωση]. 

... κι αυτό γιατί, κατά τον αγ.Εφραίμ αριζονίτη (και τους αγίους πατέρες) ... (καρδία...) «Η καρδία του ανθρώπου είναι το κέντρον των υπέρ φύσιν, των κατά φύσιν και των παρά φύσιν κινήσεων. Τα πάντα ξεκινούν από την καρδίαν. Εάν η καρδία του ανθρώπου καθαρισθή, τότε βλέπομεν τον Θεόν. Ο Θεός είναι αθεώρητος· ο Θεός είναι Πνεύμα. Δύναται όμως να βασιλεύση εις την καρδίαν του ανθρώπου, όταν γίνη αυτή καθαρόν δοχείον.

Πριν ''χαραχτεί'', πριν περπατηθεί ο όλος δρόμος (9) του ανθρώπου, στην καρδία, (δυστυχώς) βασιλεύει ο άλλος που ο θρόνος του είναι επάνω σε περιττώματα. Έτσι δυσώδη καταντά την καρδιά μας η παρουσία του και μόνο η χάρις μπορεί να τον αποδιώξει... κατά το.. .χωρίς Εμού, ου δύνασθε ποιείν ουδέν (το κράτος της καρδίας). Αμήν Κύριε ελέησον!!

Μακάρι να προλάβουμε να περάσουμε από τις σκιές και τα οπίσω (ενδοσυμπαντικά) σημεία δόξας Του και ‘’δούμε’’ το πρόσωπο Του Ανθρώπου, ορθοί (ορθόδοξοι) σε θεωρία και πράξη, υπάκουοι όπως μας δόθηκε το μέτρο της κρίσεως (ευαγγέλιο κρίσεως και πρακτικής αγάπης), γιατί αν δεν το καταφέρουμε από τώρα, ούτε πρόσωπο Θεού δεν θα δούμε, αλλά ούτε και συνανθρώπου στον αιώνα, αφού στην κόλαση (5 άρθρα) και αιώνιο σκότος, όπως μας γνωρίζουν οι άγιοι, θα είμαστε στραμμένοι πλάτη με πλάτη… μη γένοιτο…  μόνο, που δεν θα είναι απόφαση στιγμής και μεταφυσική κατάσταση αλλά απόλυτα δίκαια, αφού θα βρεθούμε υπόλογοι πως γυρνούσαμε την πλάτη μας στον (συνάνθρωπο) ‘’παράλυτο’’ που με παράπονο απευθύνθηκε Στον Κύριο λέγοντας… άνθρωπον ουκ έχω…     

… παρότι δύο είναι οι νόμοι (Γραπτός και φυσικός), επειδή είναι ομόπνοοι και πηγάζουν από την ίδια κορυφή (Λ), κάθε γραπτός (εκ Θεού αληθινού) λόγος και κάθε φυσικός****, είναι παιδαγωγοί που μας περνούν από τον νόμο στην χάρι και την δική της η καθεμιά, θεοπτία… 24 ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν· (Γαλ.γ’) 

**** ώστε, αυτοί (οι δύσπιστοι έως άπιστοι) άνθρωποι που έκλεισαν ερμητικά (Κύριος οίδε το γιατί) την θύρα της ακοής (και σωτήριας υπακοής) του έγγραφου λόγου Του (Π και ΚΔ), μην υστερήσουν σε παιδεία που ανορθώνει από άλλον δρόμο… την επιστήμη, την παρατήρηση, το νόημα και αιτία, πίσω από τα φαινόμενα, την κατανόηση…  αμήν μη ακούσουμε το κρίμα και κατάκριμα… Χαῖρε, φιλοσόφους ἀσόφους δεικνύουσα· χαῖρε, τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα… ποιο τότε το όφελος όλων των φιλοσοφιών και τεχνολογίας αν δεν γίνονται βοηθήματα και οδοδείκτες προς τον σκοπό του ανθρώπου που είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος; 

Υπαρξιακά προβλήματα και η λύση… (αγ.Πορφυρίου και αγ.Γαλακτίας) 

πίστη, δυσπιστία και πνευματικός κόσμος… (από αγ.Πορφύριο)    

Μακάρι με αυτόν τον γνώμονα και ‘’κλείδα αναγωγής’’ να μελετάμε τις Γραφές και λόγους φύσης ικανούς να περάσουν τον άνθρωπο από την απόλυτη απουσία θεοπτίας (και ανομία) στην έμμεση (νόμο) και από εκεί στην άμεση χάρι. Αμήν δι ευχών… να βάλουμε αρχή μακαριότητος… Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἔστη καὶ ἐπὶ καθέδρᾳ λοιμῶν οὐκ ἐκάθισεν. ἀλλ᾿ ἤ ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου τὸ θέλημα αὐτοῦ, καὶ ἐν τῷ νόμῳ αὐτοῦ μελετήσει ἡμέρας καὶ νυκτός… (ψαλμ.α’)

αρχή έμπρακτης αγάπης, η κορυφή πάνω από σοφία και δύναμη... υπεράνω νόμου... και καινή εντολή ...  34 ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. (Ιωαν.ιγ') αρχή μετοχής Φωτός.

Κι εμείς, μέσα στον κόσμο (ακόμη και οι εκτός αυτού μοναχοί), μέσα στην νοητή αίγυπτο που η πρόταση φεύγε και πίσω μην κοιτάς είναι περισσότερο τρόπος (κι όχι μόνο τοπική μετάθεση), πρόταση φυγής από το κοσμικό φρόνημα και ψηλαφητό σκότος, φάνηκε (πάλι) στην ΠΔ και έξοδο... 21 Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ γενηθήτω σκότος ἐπὶ γῆς Αἰγύπτου, ψηλαφητὸν σκότος. 22 ἐξέτεινε δὲ Μωυσῆς τὴν χεῖρα εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ ἐγένετο σκότος γνόφος, θύελλα ἐπὶ πᾶσαν γῆν Αἰγύπτου τρεῖς ἡμέρας, 23 καὶ οὐκ εἶδεν οὐδεὶς τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ τρεῖς ἡμέρας, καὶ οὐκ ἐξανέστη οὐδεὶς ἐκ τῆς κοίτης αὐτοῦ τρεῖς ἡμέρας· πᾶσι δὲ τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραὴλ φῶς ἦν ἐν πᾶσιν, οἷς κατεγίνοντο. (Εξοδ.ι')

Μια προσωποποιημένη σχέση εν μέσω του κόσμου (κι ας μοιάζουν όλα σκοτεινά), που μας δίνει ελπίδα και αμήν διάθεση εξόδου από την δυναστεία του ι’ , μικρή φιλότιμη αγωνιστικότητα, κατά Θεόν αγάπη, ταπεινότητα, υπακοή... που έλκουν την χάρι και αρχίζει επιτέλους η ανάστασή μας. Αμήν δι ευχών.... αμήν εκτυπώτερον … ῍Ω Πάσχα τὸ μέγα, καὶ ἱερώτατον Χριστέ· ὤ σοφία καὶ Λόγε, τοῦ Θεοῦ καὶ δύναμις· δίδου ἡμῖν ἐκτυπώτερον, σοῦ μετασχεῖν, ἐν τῇ ἀνεσπέρῳ, ἡμέρᾳ τῆς βασιλείας σου.

…Ερχόμενος ο Κύριος προς το εκούσιον πάθος, τοις Αποστόλοις έλεγεν εν τη οδώ.…Δεύτε ουν και ημείς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν, και νεκρωθώμεν δι’αυτόν ταις του βίου ηδοναίς, ίνα και συζήσωμεν αυτώ