Σήμερα
όσο ποτέ άλλοτε, έχουμε ανάγκη από την κατά Θεόν θεωρία και πράξη, εν
μέσω πολλών θεωριών και πράξεων του κόσμου τούτου. Κι
είναι η απάντηση σε όντως σοβαρά προβλήματα. Τι κάνουμε τώρα; πώς να το
αντιμετωπίσουμε για να αλλάξει προς το καλύτερο η κάπως ζοφερή επιβληθείσα κατάσταση;
ερωτήσεις προς τον Θεό και συνανθρώπους πνευματικούς, γιατί η αυθαίρετη και
κατά το δοκούν αντιμετώπιση αποδείχτηκε πως την κατάσταση ή παραμένει ίδια ή την
χειροτερεύουμε με τις θυμώδεις ή ασύνετες επιλογές μας.
Παρότι
αναφέρθηκαν στο προηγούμενο (και πολλά άλλα άρθρα) οι αγαπημένοι οδοδείκτες Λεία
και Ραχήλ, Μάρθα και Μαρία, που σαν ομόκεντροι κύκλοι μας έχουν δώσουν ψυχωφελή
προς ακολούθηση ίχνη, έννοιες και κινήσεις νοός, το όριο και πυρήνας είναι φυσικά
Ο Κύριος.
Οι
περισσότεροί μας που προβαίνουν σε πράξεις στηρίζονται σε κάποια θεωρία και
αντίστοιχα πολλοί είναι αυτοί που για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους εφευρίσκουν
θεωρίες βολικές ακόμη και χρησιμοποιώντας σχήματα οικεία θρησκευτικά, που
μπερδεύουν τον κόσμο και πλανούν.
Η
τελευταία συμπλήρωση του αγ.Συμεών αναφέρεται στους πλάνους και
ψευτοδιδασκάλους. … : Νὰ ἱκετεύεις τὸ Θεὸ
μὲ προσευχὲς καὶ δάκρυα νὰ σοὺ
στείλει ὁδηγὸ ἀπαθῆ καὶ ἅγιο. Ἀλλὰ καὶ σὺ ὁ ἴδιος
νὰ μελετᾶς τὶς θεῖες Γραφές, καὶ μάλιστα τὰ πρακτικὰ συγγράμματα τῶν ἁγίων
Πατέρων... γιὰ νὰ ἀντιπαραβάλλεις σ’ αὐτὰ τὴ διδασκαλία καὶ τὶς πράξεις τοῦ
διδασκάλου καὶ γέροντά σου, βλέποντας τὲς ὅπως σὲ καθρέφτη καὶ ἐξετάζοντάς τες.
Καὶ ὅσα εἶναι σύμφωνα μὲ τὶς Γραφὲς νὰ τὰ ἐγκολπώνεσαι καὶ νὰ τὰ κρατεῖς στὸ νοῦ
σου... τὰ νόθα ὅμως καὶ ξένα νὰ τὰ διακρίνεις καὶ νὰ τὰ ἀπορρίπτεις, γιὰ νὰ μὴν
πλανηθεῖς. Γιατί νὰ ξέρεις, πολλοὶ πλάνοι καὶ ψευδοδιδάσκαλοι ὑπάρχουν
σήμερα... ~ Ἅγιος Συμεὼν ὁ νέος Θεολόγος
…μη
υποτιμώντας αδιακρίτως τους κατά Θεόν μικρούς για λόγους άρρωστης ‘’τελειομανίας’’
και όχι πάλι κατά Θεόν … τέλειοι έσεσθε ως ο Πατήρ εν τοις ουρανοίς τέλειος εστί…
(Ματθ.ε’48)
19 ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν
τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται
ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται
ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν. 20 λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι ἐὰν μὴ περισσεύσῃ ἡ
δικαιοσύνη ὑμῶν πλεῖον τῶν γραμματέων καὶ Φαρισαίων, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν
βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. (Ματθ.ε’)
γιατί
αφενός μπορεί να χάσουμε την τελειότητα και αφετέρου να κρίνουμε αδιακρίτως
αυστηρά (σε θέματα ηθικής αντί για πίστεως που πρέπει), ενθυμούμενοι ότι εν τω
μέτρω που κρίνουμε θα κριθούμε…
Η
προσοχή έγκειται στην πιθανή για να μην πούμε σίγουρη αστοχία, αν ο άξονας δεν
έχει στηθεί όρθιος, αν δεν μεριμνήσει ο καλός Θεός και κινούμαστε εμπαθώς και
αναληθώς.
Πολλοί
κατά τον αγ.Παΐσιο έχουν πάρει τα κουμπούρια πριν καν διορθώσουν τα δικά τους τα
κουσούρια.
Ξεκινάει
να ανεβαίνει ο άνθρωπος προς τον ουρανό από την Κυριακή Βαΐων αλλά το μεταίχμιο
της εβδομάδος ανάπλασης (Μεγ.Εβδομάδος) είναι το μυστικό δείπνο και η μετοχή
του, ώστε να σφραγίσει την κατά Θεόν θεωρία και πράξη και διαχωρίσει από τις
αντίστοιχες του κόσμου τούτου. Γιαυτό και παρότι αναφερθήκαμε στο προηγούμενο
κεφάλαιο περί θεωρίας και πράξης δεν έβαλα το ακραιφνώς που θα ακολουθήσει,
γιατί η θεωρία και πράξη του Θεού δεν είναι εκ του κόσμου τούτου. Ως μη εκ του
κόσμου τούτου η Αλήθεια, μας έδειξε τον τρόπο συμπεριφοράς Της και δική μας στα
εγγύς Της πρόσωπα. Ανακρινόμενη θα σιωπά γιατί της απευθύνουν λάθος ερώτηση ειδικά
σε όσους νομίζουν ότι άρχουν. Στο τι είναι αλήθεια δεν απαντά στο ΤΙΣ, μας πληροφορεί
εγώ ειμί. Πολλοί άρχοντες θα νίπτουν τας χείρας τους και θα Την σταυρώνουν….
Πολλοί εν τη πράξει θα Την αρνηθούν παρά το ότι στην θεωρία είμαστε καλά
πληροφορημένοι… κι η ιστορία ας πούμε ότι επαναλαμβάνεται.
Παρεμβάλλονται
νέφη * (πάθη) που μας απαγορεύουν να δούμε το Φως του νοητού Ηλίου και να
κινηθούμε προς τον ουρανό. Παρεμβάλλεται ο χνους* μεταξύ νου και χου, ως
μεσότοιχο. Παρεμβάλλεται στο τέλος μεταξύ απ.Πέτρου** που αντιστοιχεί στην πράξη σε σχέση με τον απ.Ιωάννη που
αντιστοιχεί στην (θεία) θεωρία εκεί στο Μυστικό Δείπνο, ο Ιούδας ο ισκαριώτης***,
με την έννοια της θολούρας των δερματίνων χιτώνων**** που αστοχούμε κρεμώντας
την ζωή μας σε αυτούς ωσάν σε συκή. Προδίδοντες Τον Κύριό μας και θεωρητικά και
πρακτικά.
Κι
απ τη μία είναι ο επιπεσών επί του στήθους, αντλών ακριβή θεολογία από τα
σπλάγχνα Του Κυρίου… όπως λέει και το Ἀπολυτίκιον : Ἀπόστολε Χριστῷ τῷ Θεῷ ἠγαπηπημένε, ἐπιτάχυνον,
ῥῦσαι λαὸν ἀναπολόγητον, δέχεταί σε προσπίπτοντα, ὁ ἐπιπεσόντα τῷ στήθει
καταδεξάμενος· ὃν ἱκέτευε, Θεολόγε, καὶ ἐπίμονον νέφος ἐθνῶν
διασκεδάσαι, αἰτούμενος ἡμῖν εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος.
Να
ξεκαθαρίσουμε την θεωρία στην οποία αναπολόγητα υστερούμε στην παιδειά Του, ώστε
σταθερά και αμετεώριστα να στηριζόμαστε στον ορθό και ορθόδοξο άξονα κι όχι τον
λοξό της γης (ό,τι του φανεί του θεωρητικού) …. να κάνουμε διαφανείς τους δερμάτινους
χιτώνας αφού
ώστε
να ακολουθήσει και η ορθοπραξία που μπορεί να λύσει τα ολοέν αναφυόμενα από την
ταραχή και προσπάθεια κατοχής και ελέγχου μας από τον αντίδικο, που ως λέων
ωρυόμενος περιπατεί ποίον πρώτον καταπίει….
[αυτό σημαίνει πως αν βιωματικά δεν ''περάσουμε'' Μ.Δευτέρα και δερμάτινους χιτώνες - ξηρανθείσα συκή, 5 μωρές παρθένες Μ.Τρίτη και δεν φτάσουμε στο Μυστικό Δείπνο και δεν ''καταργηθεί'' ο εν ημίν ιούδας... ούτε ορθή θεώρηση θα αποκτήσουμε ούτε πολύ περισσότερο εύστοχη και ευλογημένη πράξη, αφού ακόμη θα παρεμβάλλεται ο ιούδας μεταξύ Πέτρου και Ιωάννη (πράξεως και θεωρίας)].
[αυτό σημαίνει πως αν βιωματικά δεν ''περάσουμε'' Μ.Δευτέρα και δερμάτινους χιτώνες - ξηρανθείσα συκή, 5 μωρές παρθένες Μ.Τρίτη και δεν φτάσουμε στο Μυστικό Δείπνο και δεν ''καταργηθεί'' ο εν ημίν ιούδας... ούτε ορθή θεώρηση θα αποκτήσουμε ούτε πολύ περισσότερο εύστοχη και ευλογημένη πράξη, αφού ακόμη θα παρεμβάλλεται ο ιούδας μεταξύ Πέτρου και Ιωάννη (πράξεως και θεωρίας)].
Ασθενεί ο κόσμος σε επίπεδο
πνεύματος, αλλά συνεχίζει να νομίζει πως θα λυθούν τα προβλήματά του με
πολιτικά μέτρα και γήινες επιλογές, επειδή αυτές διαφημίζονται είτε ως θυμώδεις ‘’λογικές και
δίκαιες’’ αντιδράσεις, αλλά δυστυχώς χωρίς Χριστό. Χωρίς μετάνοια, χωρίς
εξομολόγηση (αφωνία της κεφαλής του Ζαχαρία) για να συνεχίσουμε να κλαίμε*****
την δυστυχία μας κι ο Θεός να κάνει πως δεν μας θυμάται αφού κι εμείς δεν
θυμόμαστε τον Θεό και τις αμαρτίες μας…
Μέσα
στον σχολιασμό της καθημερινότητος ακούμε και τις πατρικές νουθεσίες του
π.Νεοφύτου Μόρφου να μας ειδοποιεί πως το 2020 μπορεί και το 2021 θα είναι
αναζήτηση εκ του Θεού το νέο πλήρωμα της
Εκκλησίας… (2)
αμήν να προσκληθούμε, ανταποκριθούμε αγαθώς και καθαρώς στην κλήση, της άλλης όψης της σχεδιαζόμενης ''νέας εποχής'' , να ενσωματωθούμε Στο Εν Σώμα ως γνήσια
ορθόδοξα μέλη, να επιβιβαστούμε επί της Μίας Νηός, να μεθέξουμε της χάριτος
μυστικά και μυστηριακά…. να προσευχόμαστε θεωρώντας ορθώς και πράττουμε όχι με
το σκιώδες ‘’εγώ’’ αλλά του απ.Παύλου 20
Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός· … (Γαλ.β’) Τότε η λύση, τότε το Φως και γνώση
και κατά Θεόν θεωρία και πράξη.
---
** (λίγα τινά) για την άρνηση
του απ.Πέτρου και την συσχέτιση με την πράξη και θεωρία του
αγ.Ιωάννου θεολόγου…
για
να συνοψιστεί η μεγάλη απόσταση πράξης και θεωρίας μας σε εξομολογητικές
προσευχές αγίων…. ημάρτομεν ηνομήσαμεν αδικήσαμεν (1)…. και μεταξύ αυτών και η εξομολόγηση
Γέροντος Φιλοθέoυ Ζερβάκου τo 1908 (Βρέθηκε
στο αρχείο του μετά την κοίμησή του) …που μας αντιπροσωπεύει απόλυτα.
1. Δεν αγαπώ το Θεό με όλη μου την ψυχή, την καρδιά και τη διάνοια. Δεν έχω υπακοή στις εντολές του Κυρίου και δεν φυλάγω τις υποσχέσεις πού έδωσα στο Βάπτισμα και στην κουρά μου ενώπιον του Θεού, των Αγγέλων, των Αγίων και των ανθρώπων.
2. Δεν προσεύχομαι και δε μελετώ με προσοχή.
Στις ιερές Ακολουθίες και αγρυπνίες, ακόμη και στην ώρα της Θείας Λειτουργίας, παρίσταμαι στο Ναό χωρίς φόβο, προσοχή και ευλάβεια. Πολλές φορές έχω απρεπείς, αισχρούς, ακάθαρτους και βλάσφημους λογισμούς.
3. Δεν έχω μετάνοια αληθινή, ούτε πένθος, ούτε δάκρυα. Δεν εξομολογούμαι καθαρά και με συντριβή καρδιάς· ούτε έχω συναίσθηση ότι η εξομολόγησή μου γίνεται ενώπιον του Παντογνώστη Θεού, που είναι πανταχού παρών και γνωρίζει τα πάντα, και τους λογισμούς και τα βάθη της καρδιάς μου.
4. Στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας προσέρχομαι αναξίως, χωρίς την πρέπουσα ετοιμασία, χωρίς φόβο Θεού, πίστη και αγάπη.
5. Δεν αγαπώ τον πλησίον όπως τον εαυτό μου.
6. Δεν έχω αγάπη ούτε τον πρέποντα σεβασμό στον πνευματικό μου πατέρα και στούς προεστώτες του Μοναστηριού. Δεν έχω τέλεια υπακοή και εγκοπή του θελήματός μου.
7. Είμαι υπερήφανος, αντίλογος, κενόδοξος, ανθρωπάρεσκος, φίλαυτος, φλύαρος· αργολογώ, πολυλογώ, αστεΐζομαι και γελώ για ανόητα πράγματα, καταλαλώ, κατακρίνω, κατηγορώ, ψεύδομαι, συκοφαντώ, θυμώνω, οργίζομαι και μνησικακώ.
8. Δεν έχω εγκράτεια, υπομονή, πραότητα, ταπείνωση. Είμαι κοιλιόδουλος, γαστρίμαργος, λαθροφάγος, ιδιόρρυθμος, ακατάστατος.
9. Αμαρτάνω με όλες μου τις αισθήσεις (όραση, ακοή, γεύση, όσφρηση και αφή).
10. Αμαρτάνω με λόγια και έργα, με τη θέλησή μου και χωρίς αυτή, με γνώση ή άγνοια, με το νου και τη διάνοια· είμαι αμελής και οκνηρός και γι’ αυτό έχω πολλές φορές κακές και αισχρές επιθυμίες, άτοπους, αισχρούς, ακάθαρτους, υπερήφανους και βλάσφημους λογισμούς.
Γι’ αυτές τις αμαρτίες που εξομολογήθηκα, πάτερ, ενώπιον του Θεού και ενώπιόν σου, και για άλλες αναρίθμητες πού από λήθη ή άγνοια παρέλειψα να εξομολογηθώ, ζητώ από το Θεό συγχώρηση.
1. Δεν αγαπώ το Θεό με όλη μου την ψυχή, την καρδιά και τη διάνοια. Δεν έχω υπακοή στις εντολές του Κυρίου και δεν φυλάγω τις υποσχέσεις πού έδωσα στο Βάπτισμα και στην κουρά μου ενώπιον του Θεού, των Αγγέλων, των Αγίων και των ανθρώπων.
2. Δεν προσεύχομαι και δε μελετώ με προσοχή.
Στις ιερές Ακολουθίες και αγρυπνίες, ακόμη και στην ώρα της Θείας Λειτουργίας, παρίσταμαι στο Ναό χωρίς φόβο, προσοχή και ευλάβεια. Πολλές φορές έχω απρεπείς, αισχρούς, ακάθαρτους και βλάσφημους λογισμούς.
3. Δεν έχω μετάνοια αληθινή, ούτε πένθος, ούτε δάκρυα. Δεν εξομολογούμαι καθαρά και με συντριβή καρδιάς· ούτε έχω συναίσθηση ότι η εξομολόγησή μου γίνεται ενώπιον του Παντογνώστη Θεού, που είναι πανταχού παρών και γνωρίζει τα πάντα, και τους λογισμούς και τα βάθη της καρδιάς μου.
4. Στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας προσέρχομαι αναξίως, χωρίς την πρέπουσα ετοιμασία, χωρίς φόβο Θεού, πίστη και αγάπη.
5. Δεν αγαπώ τον πλησίον όπως τον εαυτό μου.
6. Δεν έχω αγάπη ούτε τον πρέποντα σεβασμό στον πνευματικό μου πατέρα και στούς προεστώτες του Μοναστηριού. Δεν έχω τέλεια υπακοή και εγκοπή του θελήματός μου.
7. Είμαι υπερήφανος, αντίλογος, κενόδοξος, ανθρωπάρεσκος, φίλαυτος, φλύαρος· αργολογώ, πολυλογώ, αστεΐζομαι και γελώ για ανόητα πράγματα, καταλαλώ, κατακρίνω, κατηγορώ, ψεύδομαι, συκοφαντώ, θυμώνω, οργίζομαι και μνησικακώ.
8. Δεν έχω εγκράτεια, υπομονή, πραότητα, ταπείνωση. Είμαι κοιλιόδουλος, γαστρίμαργος, λαθροφάγος, ιδιόρρυθμος, ακατάστατος.
9. Αμαρτάνω με όλες μου τις αισθήσεις (όραση, ακοή, γεύση, όσφρηση και αφή).
10. Αμαρτάνω με λόγια και έργα, με τη θέλησή μου και χωρίς αυτή, με γνώση ή άγνοια, με το νου και τη διάνοια· είμαι αμελής και οκνηρός και γι’ αυτό έχω πολλές φορές κακές και αισχρές επιθυμίες, άτοπους, αισχρούς, ακάθαρτους, υπερήφανους και βλάσφημους λογισμούς.
Γι’ αυτές τις αμαρτίες που εξομολογήθηκα, πάτερ, ενώπιον του Θεού και ενώπιόν σου, και για άλλες αναρίθμητες πού από λήθη ή άγνοια παρέλειψα να εξομολογηθώ, ζητώ από το Θεό συγχώρηση.
«Ἀπέξεσε τῷ ξίφει τῆς ἐγκρατείας
τοὺς δερματίνους χιτώνας τῆς νεκρώσεως καὶ ὕφανε ἱμάτιον σωτηρίου». (μέγας
Ιλαρίων)
με…
Ζαχαρία να μεθερμηνεύεται αυτός που θυμάται τον Θεό και ο Θεός τον θυμάται…
---
(1) Ἡμάρτομεν, ἠνομήσαμεν,
ἠδικήσαμεν ἐνώπιόν σου· οὐδὲ συνετηρήσαμεν, οὐδὲ ἐποιήσαμεν, καθὼς ἐνετείλω ἡμῖν.
Ἀλλὰ μὴ παραδῴης ἡμᾶς εἰς τέλος, ὁ τῶν Πατέρων Θεός. (από τον μεγάλο κανόνα)
(3) αυτό το ύδωρ που
προσφέρθηκε στην αγ.Φωτεινή και προσφέρεται ως λάλον που όποιος πίει ου μη
διψήσει εις τον αιώνα.
Η πηγή και όαση όπου αυτό
παρέχεται άφθονα ευρίσκεται κατά τάξη και ετοιμότητα, κατά την δίψα του
ανθρώπου.
Του προσφωνούμε εδίψησεν η
ψυχή μου και μας αντιφωνεί ο διψών ερχέσθω και πινέτω. Τον ζητούμε έρχου Κύριε
και αντιφωνεί έρχομαι ταχύ αποδούναι εκάστω…. όχι μόνο στην μέλλουσα αποκάλυψη
και αποκατάσταση, αλλά την καθημερινή μας αποκάλυψή Του στην καρδιακή αίτηση
ανακαλύψεώς Του.
* ανυψώνοντάς μας (ΥΨΩ κατά το ΔΙΨΩ) από την
ανομία και κατέναντι (ς) στον νόμο και απέναντι (5) διαδοχικά ‘’νόμους’’ όπως δικαιολογούνται
οι πέντε άνδρες της Σαμαρείτιδας και ο έκτος που δεν ήταν άνδρας της
από τον αγ.Μάξιμο ομολογητή στην χάρι και εντός Του Λόγου (2) λόγοι, που οι εκ-πλήξεις
δεν έχουν τέρμα και λόγια να εκφραστούν. Αμήν γένοιτο δι ευχών…
Ευχή του Οσίου Θαλασσίου
Κύριε τῶν πάντων Χριστὲ, ἐλευθέρωσέ μας ἀπὸ ὅλα αὐτὰ, ἀπὸ τὰ ὀλέθρια πάθη καὶ ἀπὸ τοὺς λογισμοὺς ποὺ προέρχονται ἀπὸ αὐτὰ.
Πλασθήκαμε ἀπὸ Σένα, γιὰ νὰ ἀπολαύσουμε τὸν παράδεισο ποὺ ἐφύτευσες Ἐσὺ.
Τὴν τωρινή μας ἀτιμία μόνοι τὴν προκαλέσαμε, μὲ τὸ νὰ προτιμήσουμε τὴν ὀλέθρια ἀπὸ τὴν εὐλογημένη ἀπόλαυση.
Ἐπήραμε τὴν ἀμοιβή μας γι’ αὐτὸ, ἀνταλλάσσοντας τὴν αἰώνια ζωὴ μὲ τὸ θάνατο.
Τώρα λοιπὸν, Κύριε, καθὼς ἐστράφηκες μὲ εύμένεια πρὸς ἐμᾶς, κάνε τὸ ἴδιο ὥς τὸ τέλος. Καθὼς ἔγινες ἄνθρωπος γιὰ μᾶς, σῶσε μας ὅλους.
Γιατὶ ἦλθες νὰ σώσεις ἐμᾶς τοὺς χαμένους. Μὴ μᾶς χωρίσεις ἀπὸ τὴν μερίδα ὅσων σώζονται.
Ἀνέστησε τὶς ψυχὲς καὶ σῶσε τὰ σώματά μας. Καθάρισέ μας ἀπὸ κάθε μολυσμὸ.
Σπάσε τὰ δεσμὰ τῶν παθῶν ποὺ μᾶς κατέχουν. Ἐσύ, ποὺ συνέτριψες τὶς φάλαγγες τῶν ἀκάθαρτων δαιμόνων.
Καὶ ἀπάλλαξέ μας ἀπὸ τὴν τυραννία τους, γιὰ νὰ λατρεύσουμε Ἐσένα μόνο, τὸ αἰώνιο Φῶς.
Ἀφοῦ ἀναστηθοῦμε ἐκ νεκρῶν, συγκροτώντας μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους μία εὐλογημένη καὶ ἀκατάλυτη χορεία. Ἀμὴν.
Κύριε τῶν πάντων Χριστὲ, ἐλευθέρωσέ μας ἀπὸ ὅλα αὐτὰ, ἀπὸ τὰ ὀλέθρια πάθη καὶ ἀπὸ τοὺς λογισμοὺς ποὺ προέρχονται ἀπὸ αὐτὰ.
Πλασθήκαμε ἀπὸ Σένα, γιὰ νὰ ἀπολαύσουμε τὸν παράδεισο ποὺ ἐφύτευσες Ἐσὺ.
Τὴν τωρινή μας ἀτιμία μόνοι τὴν προκαλέσαμε, μὲ τὸ νὰ προτιμήσουμε τὴν ὀλέθρια ἀπὸ τὴν εὐλογημένη ἀπόλαυση.
Ἐπήραμε τὴν ἀμοιβή μας γι’ αὐτὸ, ἀνταλλάσσοντας τὴν αἰώνια ζωὴ μὲ τὸ θάνατο.
Τώρα λοιπὸν, Κύριε, καθὼς ἐστράφηκες μὲ εύμένεια πρὸς ἐμᾶς, κάνε τὸ ἴδιο ὥς τὸ τέλος. Καθὼς ἔγινες ἄνθρωπος γιὰ μᾶς, σῶσε μας ὅλους.
Γιατὶ ἦλθες νὰ σώσεις ἐμᾶς τοὺς χαμένους. Μὴ μᾶς χωρίσεις ἀπὸ τὴν μερίδα ὅσων σώζονται.
Ἀνέστησε τὶς ψυχὲς καὶ σῶσε τὰ σώματά μας. Καθάρισέ μας ἀπὸ κάθε μολυσμὸ.
Σπάσε τὰ δεσμὰ τῶν παθῶν ποὺ μᾶς κατέχουν. Ἐσύ, ποὺ συνέτριψες τὶς φάλαγγες τῶν ἀκάθαρτων δαιμόνων.
Καὶ ἀπάλλαξέ μας ἀπὸ τὴν τυραννία τους, γιὰ νὰ λατρεύσουμε Ἐσένα μόνο, τὸ αἰώνιο Φῶς.
Ἀφοῦ ἀναστηθοῦμε ἐκ νεκρῶν, συγκροτώντας μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους μία εὐλογημένη καὶ ἀκατάλυτη χορεία. Ἀμὴν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου