Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

Πύλη ουρανού και καρδιάς


20 ᾿Επερωτηθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν Φαρισαίων πότε ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀπεκρίθη αὐτοῖς καὶ εἶπεν· οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μετὰ παρατηρήσεως, 21 οὐδὲ ἐροῦσιν ἰδοὺ ὧδε ἢ ἰδοὺ ἐκεῖ· ἰδοὺ γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν. (Λουκ.ιζ’).

Κι ο νασρεντίν χότζας έψαχνε τα κλειδιά που είχε χάσει μέσα στο σπίτι του, έξω στην αυλή, επειδή εκεί είχε περισσότερο φως…

Μην υπομειδιάσουμε με την ανοησία, γιατί δεν είμαστε λίγοι που φαρισσαϊκώς και νασρεντινικώς, έξω ψάχνουμε, ενώ στην βαθεία καρδία συμβαίνουν μυστήρια.

Η πρόσβαση του ουρανού και της καρδιάς έχουν την ίδια πύλη. Την Αδιόδευτο.

Συνέβη άπαξ σκιωδώς έξω, για νάχουμε μπούσουλα, κι όπως τα θεία γεγονότα παρότι συνέβησαν άπαξ, παρατείνονται στους αιώνες, ‘’περιμένουν’’ τον καθένα κατά τάξη και ετοιμότητα, δι ευχών να διαβεί και βρει και βιώσει.

στην εικόνα ‘’άξιον εστίν’’ απεικονίζεται στην βάση ο Ιακώβ ορών την κλίμακα και πύλη....


12 καὶ ἐνυπνιάσθη, καὶ ἰδοὺ κλίμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ γῇ, ἧς ἡ κεφαλὴ ἀφικνεῖτο εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἀνέβαινον καὶ κατέβαινον ἐπ᾿ αὐτῆς. 13 ὁ δὲ Κύριος ἐπεστήρικτο ἐπ᾿ αὐτῆς καὶ εἶπεν· ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς ῾Αβραὰμ τοῦ πατρός σου, καὶ ὁ Θεὸς ᾿Ισαάκ· μὴ φοβοῦ· ........ 16 καὶ ἐξηγέρθη ᾿Ιακὼβ ἐκ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ καὶ εἶπεν· ὅτι ἔστι Κύριος ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ἐγὼ δὲ οὐκ ᾔδειν. 17 καὶ ἐφοβήθη καὶ εἶπεν· ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος· οὐκ ἔστι τοῦτο ἀλλ᾿ ἢ οἶκος Θεοῦ, καὶ αὕτη ἡ πύλη τοῦ οὐρανοῦ. (Γεν.κη)

Η σκιά της ΠΔ ενδεικνύει και την πρέπουσα στάση και προσανατολισμό και κίνηση. [Ιακώβ, Θεοτόκος/κλίμαξ, Αγία Φωτεινή και τα προτεινόμενα βιώματα εξ αυτού του ‘’χώρου’’ ]

Μήπως κι εμείς δεν πρέπει να παλαίψουμε όλην την νύχτα, να κληθούμε από τον
καλό Θεό ισραήλ (νους ορώμενος τω Θεώ) , μήπως δεν πρέπει να τεκνοποιήσουμε χάριτι από πράξη και θεωρία (Λεία και Ραχήλ) και τις δούλες αυτών , τα αναλογούντα τεκνία δι επισκέψεως* του Αγίου Πνεύματος;


Να εργαστούμε πάνω στην ψυχική αγνότητα για να αναπαύεται η χάρις κι η ίδια θα μας ανοίξει την πύλη καρδιάς και ουρανού.

Όπως μας πληροφορεί ο άγιος Νεκτάριος ότι, η καθαρή καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού.


Πύλην ἀδιόδευτον ὁ Προφήτης, μόνῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν τηρουμένην, τὴν Ἁγίαν Παρθένον ἐκάλεσε, δι᾿ αὐτῆς διῆλθεν ὁ Κύριος, ἐξ αὐτῆς προῆλθεν ὁ Ὕψιστος, καὶ πάλιν ἐσφραγισμένην κατέλιπε, λυτρούμενος ἐκ φθορᾶς τὴν ζωὴν ἡμῶν.

Να προσεγγίσουμε με σεβασμό... μή ἐγγίσῃς ὧδε. λῦσαι τὸ ὑπόδημα ἐκ τῶν ποδῶν σου· ὁ γὰρ τόπος, ἐν ᾧ σὺ ἕστηκας, γῆ ἁγία ἐστί. ...  και ''αλλοιώσει'' και μας, το ίδιο πυρ....


Κι όλα αυτά, δι ευχών αμήν γένοιτο… όπως ακούμε τον άγιο Συμεών τον νέο θεολόγο, να παρατηρεί: Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν...


Αμήν καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. 

----


1 σχόλιο:

  1. Κάλλιστος Ware | Mητροπολίτης Διοκλείας

    Ένας από τους γνωστότερους ερημίτες Πατέρες της Αιγύπτου του 4ου αιώνα, ο άγιος Σεραπίων ο Σιδώνιος, ταξίδεψε κάποτε στη Ρώμη, προσκυνητής. Εκεί του μίλησαν για μια ονομαστή έγκλειστη γυναίκα η οποία ζούσε διαρκώς κλεισμένη σε ένα μικρό δωμάτιο, χωρίς ποτέ να βγαίνει έξω. Όντας δύσπιστος ο άγιος για τον τρόπο της ζωής της –μιας και ο ίδιος είχε υπάρξει μεγάλος ταξιδευτής– τη φώναξε και τη ρώτησε: «Για ποιό λόγο κάθεσαι εδώ;». Και εκείνη απάντησε: «Δεν κάθομαι, οδοιπορώ».

    Δεν κάθομαι, οδοιπορώ. Κάθε χριστιανός μπορεί να πει για τον εαυτό του το ίδιο. Το να είσαι χριστιανός σημαίνει να ταξιδεύεις. Η κατάστασή μας, λένε οι Έλληνες Πατέρες, είναι παρόμοια με αυτή του ισραηλιτικού λαού στην έρημο του Σινά: ζούμε σε σκηνές, όχι σε σπίτια, διότι πνευματικώς είμαστε πάντοτε σε κίνηση. Οδοιπορούμε στα μονοπάτια του εσωτερικού κόσμου της καρδιάς, σε μια διαδρομή που δεν μετριέται σε ώρες του ρολογιού ή ημέρες του ημερολογίου, διότι είναι ένα ταξίδι εισόδου στην αιωνιότητα, πέρα απ’ τον χρόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή