Μπορεῖ
τό μετρούμενο (προαναφερθέν*) νά προκαλεῖ σέ ὠρισμένους μία κάποια αἴσθηση καί ἕλξη,
ἀλλά σκοπός γιά ὅλους, εἶναι τό βίωμα Αὐτοῦ.
Ὄχι τοπικά καί χρονικά τό
Μ.Σάββατο ΜΟΝΟ, ἀλλά καθημερινά καί ἀμήν γιά πάντα καί ἐν παντί τόπω. Ἀφοῦ ἡ ὅλη
θεία οἰκονομία ἔγκειται γιά τόν ἁγιασμό, γιά τήν ἀντίληψη, μετοχή καί ἀνάπαυση
Τοῦ Παρακλήτου.
…τό
Ἅγιο Φῶς, ἀναβλύζει / κατεβαίνει (τυπώνοντας την κάθετη διάσταση) ἀπό τόν Πανάγιο
Τάφο... καθ'ὅλην τήν διάρκεια τοῦ ἔτους, ἐπισκέπτεται τόν δεξί
καί
ἀριστερό ὦμο (ὁριζόντια διάσταση) ὅπως τυποῦται μετά τοῦ Πατρός (κεφαλή) καί Υἱοῦ
(κοιλία) στό ... καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (ὁριζόντια) προσθέτοντας τεκνία (χαρίσματα)
κατά τάξη καί ἑτοιμότητα στούς ἀνθρώπους, ὅπως χάριζε τεκνία στόν Ἰακώβ (στόν
τύπο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος - σκιά ΠΔ - ) ἀπό Λεία καί ἀπό Ραχήλ. Πράξη καί
θεωρία... ὅλα πρός δόξα Θεοῦ!!!
Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι Πνεῦμα Θεοῦ,
Πνεῦμα Χριστοῦ, νοῦς Χριστοῦ, Πνεῦμα Κυρίου, Κύριος, Πνεῦμα Υἱοθεσίας,
ἀληθείας, ἐλευθερίας, Πνεῦμα σοφίας, συνέσεως, βουλῆς, ἰσχύος, γνώσεως,
εὐσεβείας, φόβος Θεοῦ.
Τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι Πνεῦμα
δημιουργό πού ἀναγεννᾶ διά τοῦ βαπτίσματος καί διά τῆς Ἀναστάσεως. Εἶναι Πνεῦμα
πού γνωρίζει τά πάντα, διδάσκει, πνέει ὅπου καί ὅσο θέλει, ὁδηγεῖ, λαλεῖ καί
ἀποστέλλει.
Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀποκαλύπτει,
φωτίζει, ζωοποιεῖ, μᾶλλον δέ εἶναι τό ἴδιο φῶς καί ζωή. Καθιστά τους ἀνθρώπους
ναούς, τούς θεοποιεῖ καί τούς τελειοποιεῖ.
Τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ἡ πηγή τῆς
σοφίας καί μπορεῖ νά ἐξηγεῖ καί νά διασαφηνίζει τά πάντα, εἶναι αὐτεξούσιο καί
ἀναλλοίωτο, εἶναι παντοδύναμο, ἐπιβλέπει τά πάντα καί διεισδύει σ'ὅλα τά
πνεύματα. Τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι αὐτό πού μοιράζει τά χαρίσματα, εἶναι νοερό,
πολυμερές, σαφές, εὐκρινές, ἀνεμπόδιστο καί ἀμόλυντο ". Ἅγιος Γρηγόριος ὁ
Θεολόγος
Βιοῦται** μαζί μέ τόν μεταβολισμό, ποῦ, ὁ
φυσικός μέ τόν πνευματικό στόν ζῶντα ἄθρωπο, σχηματίζουν πάλι τόν σταυρό,
προτείνοντας τό ἀναστάσιμο πολίτευμα τοῦ σταυροῦ. Τρόπο ζωῆς ‘’παραμονῆς στόν Ἅδη,
χωρίς ἀπελπισία’’ … ἀλλά πολύ περισσότερο νά δεικνύουμε τήν δέουσα προσοχή στά εἰσερχόμενα
πνευματικά στήν καρδιά, ἀφοῦ ὅπως τό στομάχι λειτουργεῖ μέ τά ὑλικά τρόφιμα, ἔτσι
καί ἡ ψυχή τρέφεται, μέ ὅ,τι τῆς δίνουμε καί ἀφομοιώνοντας τες, μᾶς ἐγγίζει ἤ ἀπομακρύνει
ἀπό τήν Ζωή (μέ σίγουρο τόν πνευματικό θάνατο ὅταν τρεφόμαστε μέ δηλητήρια...) κατά το... Γιατί η ψυχή μοιάζει με τη μυλόπετρα; (Αββάς Κασσιανός).
Στήν ἀπορία, γιατί ἡ δεξιά πλευρά νά εἶναι ἡ ὑλική καί ἡ ὁρατή,
συνηγορεῖ καί τό σύμβολο τῆς πίστεως. Χωρίς νά ''ὑποχρεώνει'' τόν ἄνθρωπο νά τυπώσει τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ ἐπάνω του, μετά τό πιστεύω εἰς ἕναν Θεό Πατέρα παντοκράτορα, συνεχίζει:
ποιητήν οὐρανοῦ (κεφαλή) καί γής (κοιλία) ὁρατῶν τέ πάντων (δεξιά πλευρά) καί ἀοράτων (ἀριστερή).
Κι ἐρχόμενος Ὁ Κύριος ἐξ ἀοράτου πρός τήν συνάντησή μας, ὅπως καί ὁ
μεταβολισμός ὁρίζει τά πνευματικά εἰσερχόμενα νά κατευθύνονται ἀπό ἀριστερά
πρός τά δεξιά, μπορεῖ νά σχηματοποιηθεῖ σάν τίς ἀκτίνες πού στέλνει ὁ ἥλιος γιά
νά μᾶς ζωογονήσει, θερμάνει κλπ.... Ἡ κατάσταση τῆς καρδιᾶς, ἄν εἶναι καθαρή
καί διαφανῆς, ὡς οὐρανός χωρίς νέφη, χωρίς πολύ ''ὕδωρ'' πού διαθλᾶ τίς
ἀκτίνες, ἐκδηλώνεται εὐθέως στόν ἄνθρωπο. Ἄν δέν εἶναι σέ καλή κατάσταση,
ἀλλοιώνονται οἱ θεωρίες.... καί ἐκφράζονται ὠς πλάνες καί αἱρέσεις (ὅπως
μᾶς ἐνημερώνει ο Όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής † : ''Μέ τόν τρόπον αὐτόν ἐβγῆκαν ὅλες αἱ πλάνες καί ἔγιναν αἱ αἱρέσεις'' ∽
''Οἱ δαίμονες εἶναι πνεύματα. Λοιπόν συγγενεύουν καί ἀφομοιοῦνται μέ τό ἰδικόν μας πνεῦμα, τόν νοῦν. Ὁ δέ νοῦς ὡς τροφοδότης τῆς ψυχῆς ὅπου εἶναι — καθότι αὐτός φέρει πᾶσαν νοερᾶς κινήσεως ὄψιν καί νόησιν εἰς τήν καρδίαν, ἡ δέ καρδία τό διυλίζει καί τό δίδει πρός τήν διάνοιαν — ὁ νοῦς λοιπόν ἀπατᾶται κατά τό παράδειγμα τῆς πηγῆς. Ἤγουν κλεψιμαίω τῶ τρόπω τό ἀκάθαρτον πνεῦμα θολώνει τόν νοῦν καί αὐτός τό δίδει πρός τήν καρδίαν, ὅπως εἶναι, κατά συνήθειαν. Ἄν ἡ καρδία δέν εἶναι καθαρά, σκοτεινῶς τό δίδει εἰς τήν διάνοιαν. Καί σκοτίζεται τότε καί ἀμαυροῦται ἡ ψυχή. Καί ἔκτοτε ἀντί θεωρίας δέχεται διαρκῶς φαντασίες. Καί μέ τόν τρόπον αὐτόν ἐβγῆκαν ὅλες αἱ πλάνες καί ἔγιναν αἱ αἱρέσεις.''
---
από 6.
πορεία Του Λόγου από προ εξ ημερών, μέχρι μεθ' ημέρας οκτώ
----
Σταυρός… σε θεωρία και πράξη
Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Συμεών εὐχή μυστική, δι᾿ ἧς ἐπικαλεῖται τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ὁ αὐτό προορῶν. (33)