αμήν… (δια μετανοίας, αγνότητος ταπεινοφροσύνης) μη δίνοντας δικαιώματα (υψούμενοι χάριτι με νου και χου, διαλύοντας τον χνου της καρδίας και θολούρα παθών) … μη ακουμπώντας μας… ύψωση, αποξένωση και απομάκρυνση από την αίγυπτο… το κοσμικό φρόνημα, τα είδωλα, αμήν μη εργαζόμενοι ταις ηδοναίς της αιγυπτίας… (ως ανάβαση την πρώτη κιόλας βαθμίδα, της Μ.Εβδομάδος με στόχο την ανάσταση)
Μπορεί ο φαραώ με πανόπλους ιππείς και άρματα να κυνηγά τον ισραήλ (νους ορώμενος τω Θεώ) αλλά η ράβδος (προτύπωση Του Σταυρού) σώζει (διαχρονικά) τους ‘’αόπλους’’ περάτηδες της ερυθράς…
Είναι όλη η Αγία Γραφή ξίφος και τα μέρη αυτής, ιδίως το ψαλτήρι, βέλος, μάχαιρα, σπαθί και πυρηνική* βόμβα κατά του εχθρού…
σχετικά… ο γέροντας ΙΩΆΝΝΗΣ της ΟΠΤΙΝΑΣ μιλάει για τα οφέλη των Ψαλμών.
Ο Σεργκέι Αλεξάντροβιτς με τη σύζυγό του Έλενα Αλεξανδρόβνα ήρθαν στον γέροντα της Οπτίνας πατέρα Ιωάννη (Σάλωφ).
Ο γέροντας με τη συνήθη χαρά μας υποδέχτηκε με τη σύζυγό μου.
- "Πάρτε το σκαμνί", είπε, αγκάλιαζαντας με.
"Καθίστε δίπλα μου".
Τι ψαλμούς διαβάζετε; Με ρώτησε.
Ήμουν αμήχανος: στο κανόνα μου, ούτε καν κανόνα αλλά κανονίσκο, καθαρά κοσμικό, δεν είχε ψαλμούς.
- "Ξέρω", απάντησα, το
"Ο κατοικών εν βοηθεία του Υψίστου", το "Έλεησόν με ο Θεός".
- Και ποια αλλά;
- Πατέρα, διάβαζω όλους τους ψαλμούς αν και όχι απ' εξω, τους ξέρω όλους, αλλά ο κανόνας μου είναι μικρός...
Ο γέροντας διέκοψε την αυτοδικαίωσή μου:
- Όχι δεν είναι αυτό που θέλω να σας ρωτήσω, το ποιός είναι ο κανόνας σας, αλλά για το αν διαβάζετε τον Ψαλμό 26 τον "Κύριος φωτισμός μου και Σωτήρ μου;
- Όχι, πατέρα, δεν διαβάζω.
- "Λοιπόν, ακουστε τι θα σας πω!"
Κάποτε μου είπατε ότι ο εχθρός σας ρίχνει τα βέλη του.
Μη φοβάστε! Ούτε ένα δεν θα σε αγγίξει, μην φοβάστε κανένα σκουπίδι: τα σκουπίδια θα παραμείνουν σκουπίδια.
Μόνο πάρτε τη συμβουλή μου ως κανόνα.
Να διαβάζετε το πρωί και το βράδυ πριν από τον κανόνα σας τους δύο ψαλμούς, είναι ο 26ος και ο 90ος, και πριν από αυτούς το " Θεοτόκε Παρθένε... ". Αν κάνετε έτσι όπως σας λέω, ούτε φωτιά θα σας αγγίξει ούτε νερό θα σας πνίξει ...
Με αυτά τα λόγια, ο γέροντας σηκώθηκε από την καρέκλα του, με αγκαλιασε με κάποια ιδιαίτερη δύναμη, και δε μίλησε αλλά φώναξε:
- Θα σου πω και παραπάνω: ούτε βόμβα δε θα σας πειράξει .
Εγώ φιλησα το χέρι του γέροντα και εκείνος με αγκάλιασε, έσκυψε στο αυτί μου, αναφώνησε και πάλι δυνατά:
- " Και η βόμβα δεν θα σας πειράξει!" Και μη δίνετε σημασία σε σκουπίδια:
τι μπορεί να σε κάνει ένα σκουπίδι; .. Λοιπόν, γι' αυτό ήθελα να μιλήσω μαζί σας.
Λοιπόν, τώρα πηγαίνετε με την ευχή του Κυρίου!"
Και με αυτά τα λόγια ο γέροντας μας άφησε ειρηνικά να φύγουμε.
Ήξερα τον άνθρωπο ή μάλλον την γυναίκα την οποία υπαινίσσοταν ο γέροντας, όταν έλεγε τα σκουπίδια: ήταν η γυναίκα αυτή που προσκολλήθηκε στο όμορφο φυλλοβόλο δέντρο δηλαδή στο μοναστήρι της Οπτίνας, όπως λειχήνα, και ξεγελούσε τους προσκυνητές της Οπτίνας με την ψεύτικη αγιότητα της και χρησιμοποιοντας το όνομα των γερόντων της Οπτίνας κορόιδευε τον κόσμο.
Εγώ την κατάλαβα, και εκείνη με εκδικούνταν όπως και όπου μπορούσε. Ο Θεός να είναι μαζί της! ..
Θυμόμουν τα λόγια του..
"Και η βόμβα δεν θα σας πειράξει! .."
Η πρόρηση του πατέρα Ιωάννη εκπληρώθηκε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα της M.V.Smirnova-Orlova, η Ελενα Αλεξαντροβένα της, είπε ότι μια φορά, όταν μαζί με το σύζυγό της πήγαιναν με σούστα κάτω από πυροβολισμούς, μια βόμβα εξερράγη δίπλα τους, αλλά δεν χτυπήθηκαν καθόλου.!
ΔΌΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ ΔΟΞΑ ΣΟΙ
Σεργκεϊ Νίλους ( είναι ο συγγραφέας του βιβλίου " Τα Πρωτόκκολα των Σοφών της Σιών"
ΨΑΛΜΟΣ 26ος
Κύριος φωτισμός μου καὶ
σωτήρ μου· τίνα φοβηθήσομαι; Κύριος ὑπερασπιστὴς τῆς ζωῆς μου· ἀπὸ τίνος δειλιάσω;
ἐν τῷ ἐγγίζειν ἐπ᾿ ἐμὲ
κακοῦντας τοῦ φαγεῖν τὰς σάρκας μου, οἱ θλίβοντές με καὶ οἱ ἐχθροί μου, αὐτοὶ ἠσθένησαν
καὶ ἔπεσαν.
ἐὰν παρατάξηται ἐπ᾿ ἐμὲ
παρεμβολή, οὐ φοβηθήσεται ἡ καρδία μου· ἐὰν ἐπαναστῇ ἐπ᾿ ἐμὲ πόλεμος, ἐν ταύτῃ ἐγὼ
ἐλπίζω.
μίαν ᾐτησάμην παρὰ Κυρίου,
ταύτην ἐκζητήσω· τοῦ κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ Κυρίου πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου,
τοῦ θεωρεῖν με τὴν τερπνότητα Κυρίου καὶ ἐπισκέπτεσθαι τὸν ναὸν τὸν ἅγιον αὐτοῦ.
ὅτι ἔκρυψέ με ἐν σκηνῇ
αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ κακῶν μου, ἐσκέπασέ με ἐν ἀποκρύφῳ τῆς σκηνῆς αὑτοῦ, ἐν πέτρᾳ ὕψωσέ
με.
καὶ νῦν ἰδοὺ ὕψωσε
κεφαλήν μου ἐπ᾿ ἐχθρούς μου· ἐκύκλωσα καὶ ἔθυσα ἐν τῇ σκηνῇ αὐτοῦ θυσίαν ἀλαλαγμοῦ,
ᾄσομαι καὶ ψαλῶ τῷ Κυρίῳ.
εἰσάκουσον, Κύριε, τῆς
φωνῆς μου, ἧς ἐκέκραξα· ἐλέησόν με καὶ εἰσάκουσόν μου.
σοὶ εἶπεν ἡ καρδία
μου· ἐξεζήτησέ σε τὸ πρόσωπόν μου· τὸ πρόσωπόν σου, Κύριε, ζητήσω.
μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν
σου ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ μὴ ἐκκλίνῃς ἐν ὀργῇ ἀπὸ τοῦ δούλου σου· βοηθός μου γενοῦ, μὴ ἀποσκορακίσῃς
με καὶ μὴ ἐγκαταλίπῃς με, ὁ Θεός, ὁ σωτήρ μου.
ὅτι ὁ πατήρ μου καὶ ἡ
μήτηρ μου ἐγκατέλιπόν με, ὁ δὲ Κύριος προσελάβετό με.
νομοθέτησόν με, Κύριε,
ἐν τῇ ὁδῷ σου καὶ ὁδήγησόν με ἐν τρίβῳ εὐθείᾳ ἕνεκα τῶν ἐχθρῶν μου.
μὴ παραδῷς με εἰς ψυχὰς
θλιβόντων με, ὅτι ἐπανέστησάν μοι μάρτυρες ἄδικοι, καὶ ἐψεύσατο ἡ ἀδικία ἑαυτῇ.
πιστεύω τοῦ ἰδεῖν τὰ ἀγαθὰ
Κυρίου ἐν γῇ ζώντων.
ὑπόμεινον τὸν Κύριον· ἀνδρίζου,
καὶ κραταιούσθω ἡ καρδία σου, καὶ ὑπόμεινον τὸν Κύριον.
Δόξα... καὶ νῦν... Ἀλληλούΐα
ΨΑΛΜΟΣ 90ος** (ο καθ’ύλην ‘’δυνατός’’ κόππα και κεραυνόμορφος)
Ὁ κατοικῶν ἐν βοηθείᾳ
τοῦ ῾Υψίστου, ἐν σκέπῃ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ αὐλισθήσεται.
ἐρεῖ τῷ Κυρίῳ· ἀντιλήπτωρ
μου εἶ καὶ καταφυγή μου, ὁ Θεός μου, καὶ ἐλπιῶ ἐπ᾿ αὐτόν,
ὅτι αὐτὸς ρύσεταί σε ἐκ
παγίδος θηρευτῶν καὶ ἀπὸ λόγου ταραχώδους.
ἐν τοῖς μεταφρένοις αὐτοῦ
ἐπισκιάσει σοι, καὶ ὑπὸ τὰς πτέρυγας αὐτοῦ ἐλπιεῖς· ὅπλῳ κυκλώσει σε ἡ ἀλήθεια
αὐτοῦ.
οὐ φοβηθήσῃ ἀπὸ φόβου
νυκτερινοῦ, ἀπὸ βέλους πετομένου ἡμέρας,
ἀπὸ πράγματος ἐν σκότει
διαπορευομένου, ἀπὸ συμπτώματος καὶ δαιμονίου μεσημβρινοῦ.
πεσεῖται ἐκ τοῦ κλίτους
σου χιλιὰς καὶ μυριὰς ἐκ δεξιῶν σου, πρὸς σὲ δὲ οὐκ ἐγγιεῖ·
πλὴν τοῖς ὀφθαλμοῖς
σου κατανοήσεις καὶ ἀνταπόδοσιν ἁμαρτωλῶν ὄψει.
ὅτι σύ, Κύριε, ἡ ἐλπίς
μου· τὸν ῞Υψιστον ἔθου καταφυγήν σου.
οὐ προσελεύσεται πρὸς
σὲ κακά, καὶ μάστιξ οὐκ ἐγγιεῖ ἐν τῷ σκηνώματί σου.
ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ
ἐντελεῖται περὶ σοῦ τοῦ διαφυλάξαι σε ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου·
ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε,
μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου·
ἐπὶ ἀσπίδα καὶ βασιλίσκον
ἐπιβήσῃ καὶ καταπατήσεις λέοντα καὶ δράκοντα.
ὅτι ἐπ᾿ ἐμὲ ἤλπισε, καὶ
ρύσομαι αὐτόν· σκεπάσω αὐτόν, ὅτι ἔγνω τὸ ὄνομά μου.
κεκράξεται πρός με, καὶ
ἐπακούσομαι αὐτοῦ, μετ᾿ αὐτοῦ εἰμι ἐν θλίψει· ἐξελοῦμαι αὐτόν, καὶ δοξάσω αὐτόν.
μακρότητα ἡμερῶν ἐμπλήσω
αὐτὸν καὶ δείξω αὐτῷ τὸ σωτήριόν μου
Δόξα... καὶ νῦν... Ἀλληλούΐα!!!
---
* να μεταθέσουμε τον νουν εις ουρανόν... προς τα εκεί νάναι στραμμένος ο πυρήνας μας ... (και πυρηνική μας ενέργεια...) προσανατολισμός καρδιών… για να δίνουμε αφορμή ανέλιξης και χείρα προς έλξη στην καλή μας Θεοτόκο, Την Ολκάδα των θελόντων σωθήναι ... (5Α προς τα άνω) που μας εξάγει από την παραφύση στην φύση και μας ανάγει στην υπερφύση... όπως αναλύεται κάπως στο... Ἄσπιλε, ἀμόλυντε, ἄφθορε, ἄχραντε, ἁγνὴ Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα (τα πέντε άλφα και η πεντάλφα….)
και μη
δίνοντας δικαιώματα και ''φορτίζοντας'' τα όπλα του αντιπάλου όπως μας γνωρίζει
ο άγιος στο ... με
αφορμή τα ΤΡΙΑ “A” του ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ του Τσαλίκη
με την ΑΜΑΡΤΙΑ- ΑΠΙΣΤΙΑ- ΑΣΕΒΕΙΑ... (εξηγώντας ότι) αυτά τα ΤΡΙΑ (Α) είναι η πυρηνική γόμωση της πλανητικής καταστροφής και εμείς εμμένουμε σε αυτά και τα λιπαίνουμε με την πονηριά, την αδιαφορία και την καλοπέραση. (''κοσμική άνεση'') καθέλκοντάς μας προς απώλεια (με το ανάποδό του πεντάκτινο)…
πρόταση αντιμετώπισης με πίστη (και Σταυρό) τα επερχόμενα (προφητευθέντα) πυρηνικά όπλα και πυρηνική ενέργεια... ''αρκεί'' να περάσουμε από το 7 στο 8 (και η' και ήλιο) με πίστη και αγάπη... τότε... 35 τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα; 36 καθὼς γέγραπται ὅτι ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς. 37 ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς. 38 πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα 39 οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. (Ρωμ.η')
τσέρνομπιλ (3)
** 90ός ψαλμός (3 άρθρα)
---
από την ελάττωση του κακού στην απάθεια και θεοπτία
αμήν αγωγοί Θεού και θείου θελήματος και συγχρόνως μονωτές του θελήματος του αντικειμένου, μέσα από την διάνοια και τα μέλη μας…
ΦΩΣ. Από το εξωτερικό ίχνος έως της εσωτερικής
πληρότητος
από το ίχνος που φαίνεται εξ αιγύπτου έως την πληρότητα του ανεσπέρου, αμήν μέτοχοι… αρκεί... να βάλουμε αρχή εξόδου, όπως ''προτείνει'' ο διάδρομος κατάβασης της πυραμίδας (26 μοιρών και 33') που όταν προβληθεί στο έδαφος δείχνει τον δρόμο για την βηθλεέμ, όπου και η ανατολή (Ματθ.κδ'27) του θείου πυρός και αστραπής (90 και κόππα ϟ).αμήν στην καρδιά, στον νου και ζωή μας...
Οι ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος ως βαθμίδες της κλίμακος της κρίσεως, με κορυφή την ανάσταση …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου