πίστη, δυσπιστία και πνευματικός κόσμος…

"Σ’ αυτούς που δυσπιστούν, αμφιβάλλουν και αμφισβητούν και τα σκέφτονται μόνο με τη λογική και δεν είναι ανοιχτοί στον Θεό, ο Θεός  δεν εμφανίζεται. 

Σε κλειδωμένες ψυχές ο Θεός δεν εισέρχεται, δεν εκβιάζει, δεν παραβιάζει. Αντίθετα, σε αυτούς που έχουν πίστη απλή, ο Θεός εμφανίζεται και χαρίζει το άκτιστον φως Του. Το δίδει πλούσια και στην εδώ ζωή και πολύ περισσότερο στην άλλη. 

Η καρδιά σας να είναι απλή κι αγαθή. Δεν υπάρχει ανώτερο πράγμα απ’ αυτό που λέγεται μετάνοια και εξομολόγηση. Αυτό το μυστήριο  είναι η προσφορά της αγάπης του Θεού στον άνθρωπο. (Βίος και λόγοι Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Ιερά Μονή Χρυσοπηγής Χανιά,2003.). 

Χωρiς τη μετάνοια...την ταπείνωση δεν φεύγει το βαθύ πέπλο που σκεπάζει τη νοερά αίσθηση που "ατενίζει" τον Θεόν... 

Η νοερά αίσθηση "παρουσιάζει τον Θεόν". Χωρίς αυτήν... ο άνθρωπος νομίζει ότι μόνο η διανοητικότητα υπάρχει ενώ στην πραγματικότητα... ειναι τυφλός στον πνευματικό κόσμο... 

--- 

Το Πνεύμα το Άγιον (στον τύπο του πατριάρχη Ιακώβ) ‘’γεννά’’ από την δούλη

(διάνοια) καρπούς (θαυμαστούς στον κόσμο), αλλά όχι ακόμη από την κυρία (νου) και Ραχήλ (θαυμαστούς κατά Θεόν εκ Θεού). Ίσως ο ίδιος ‘’χαίρεται’’ και τεκνία, αρετές από την δούλη (σάρκα) αλλά η Λεία, σαν πράξη (σώμα), δεν έχει γεννήσει ακόμη τα δικά της παιδιά (και χαρίσματα)… σώμα και πνεύμα που επιδέχονται το μεγαλειώδες Μυστήριο! (γράφει άγιος) … Τί φοβερό αλήθεια να αναμειχθεί ο νους του Χριστού με το νου μας! Να ενωθεί η θέλησή του με τη θέλησή μας, το Σώμα Του με το σώμα μας... 

Γυναῖκάς μοι δύω νόει, τὴν πρᾶξίν τε καὶ τὴν γνῶσιν ἐν θεωρίᾳ· τὴν μὲν Λείαν πρᾶξιν ὡς πολύτεκνον· τὴν Ραχὴλ δὲ γνῶσιν ὡς πολύπονον· καὶ γὰρ ἄνευ πόνων οὐ πρᾶξις, οὐ θεωρία, ψυχή, κατορθωθήσεται. 

από το… Ο νους του ανθρώπου… έχει δύο λειτουργίες… τη λογική και την νοερή.

Με τη λογική επικοινωνεί με τον κόσμο, τα φαινόμενα, τους άλλους. Με τη νοερή λειτουργία επικοινωνεί με τον αιώνιο Νου των πάντων, τον Θεό, που έπλασε τα πάντα.  

Απορροφημένοι από τη σχέση μας με τον κόσμο χρησιμοποιούμε μόνο τη λογική λειτουργία και δεν ασκούμε την νοερή λειτουργία του νου μας επικοινωνώντας με τον αιώνιο Νου που πάντα μας σκέφτεται με αγάπη χωρίς εμείς να το ανταποδίδουμε.  

Η αμέλεια της νοερής λειτουργίας του νου όμως, είναι πηγή αρρώστιας τόσο για την ψυχή, όσο και για το σώμα.  

Ο άνθρωπος γεμίζει ανασφάλειες και αρρωσταίνει στο σώμα από συνειδητούς ή ασυνείδητους φόβους.  

Η απάθεια πολλών είναι μια προσπάθεια να σκεπαστεί η αρρώστια, αλλά όχι για πολύ...  

Χωρίς προσευχή ευχαριστίας για τα αναρίθμητα θαύματα που γίνονται στη ζωή μας γινόμαστε αχάριστοι δούλοι ή υπάλληλοι του Θεού και όχι παιδιά Του.  

Χωρίς τροφή πνευματική στεγνώνουμε από χαρά και ελπίδα και γινόμαστε μίζεροι ή υποκριτές με ψεύτικα χαμόγελα.  

Μόνο αυτός που έχει καθαρή καρδιά λόγω της σχέσης του με τον Θεό γεμίζει με χαρά και γαλήνη. Οι υπόλοιποι ζουν σε αυταπάτες χαράς και ηδονής, που πριν προλάβουν να τις απολαύσουν έχουν φύγει...  

Η αληθινή χαρά είναι καρπός πνευματικής εργασίας πάνω στη σχέση με τον αόρατο Θεό». – Βασίλης Φράγκος 

και συνέχεια στον δεσμό …. νους και διάνοια