ευθείας ποιείτε τας τρίβους …

[…εισερχόμενοι στην βουβή εβδομάδα,   βαδίζουμε πλέον ευθέως προς την ανάσταση. Όχι οριζόντια όπως ο χρόνος κάνει επίγειους κύκλους, αλλά αμήν εφέτος, εκτυπώτερον και ανώτερα, ανοδικά, στην ήδη στηθείσα κάθετη κλίμακα. Επί Σταυρού.

Εβδομάδα συμπυκνωμένης εκκλησιαστικώς σιωπής, έχοντας συνάφεια με όλες τις για το Θεό σιωπές της ζωής μας.

Σε λίγο θα ανατείλει, θα ξεδιπλωθεί η Μ.Εβδομάδα3, Της Οποίας η κάθε μέρα ως υψηλή και μεταίχμια (χρόνου και άχρονου), εκτυπώνει σε κάθε εβδομάδα τα δικά Της αλλά και στο σύνολο κάπως αχνά, την κρίση της όλης ζωής μας και βαθμίδα κατάστασης, σύμφωνα με την γενική βιωτή μας.

Ο ‘’κόσμος’’ θα μείνει στην Κυριακή Βαΐων το πρωί, της γενικής επευφημίας και συναισθηματικής ή διανοητικής αντιμετώπισης. Από Κυριακή εσπέρας, ξεκαθαρίζουν τα πράματα. Οι μεν να σταυρώσουν, οι δε να συσταυρωθούν και αναστηθούν.   

Παρά την εκκλησιαστική σιωπή, όλη η αποδεχόμενη τον ευαγγελισμό πλάση βοά με ‘’λόγους’’ που δεν έπαψαν ούτε θα πάψουν ως ‘’σημεία’’ να βοηθούν εξηγούμενα, την επιθυμητή από Θεό και υγιείς ανθρώπους συνανύψωση.

Με αφορμή το μυστήριο του ευαγγελισμού και το ανύπαρκτο στο υπερφυσικό μυστήριο ‘’κρίνο’’, λόγος όμως εκ Θεού στην φύση, εμβολίου χ+αράς, δυο σκέψεις].

...‘’Σήμερον’’ (25 Μαρτίου) ανοίγει ένα κεφάλαιο. Φανερώνεται ένα απ’αιώνων μυστήριο, συλληφθέν ως σχέδιο και προρρηθέν από τον καλό Θεό, με την έξοδο, για την σωτηρία και επιστροφή και είσοδο του εκπεσόντος ανθρώπου, δια Της Γυναικός.

Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό Κεφάλαιον, καί τοῦ ἀπ᾽ αἰῶνος Μυστηρίου ἡ φανέρωσις· ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, Υἱός τῆς Παρθένου γίνεται, καί Γαβριήλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Διό καὶ ἡμεῖς σὺν αὐτῷ τῇ Θεοτόκῳ βοήσωμεν· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.

 15 καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν. (Γεν.γ’)

Λένε οι άγιοι, πως την ίδια ώρα που η Εύα ακούει την δυσάρεστη απόφαση εξόδου, την ίδια ώρα και μέρα ακούει η Θεοτόκος το χαρμόσυνο μήνυμα της σύλληψης και ευαγγελισμού.

Την ίδια ώρα και μέρα κλείνει η πόρτα εισάγοντάς μας στην όψη του σκότους δι αμετανοήτου εγωισμού, την ίδια ώρα και ημέρα ανοίγει δια Της αδιοδεύτου πύλης η δυνατότητα εισόδου στο Φως δια μετανοίας και ταπεινότητος.    

48 ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί·

Μακαρίζουμε1 κι εμείς, δοξάζουμε, ευχαριστούμε, προσκυνούμε, ομολογούμε, παρακαλούμε…: Χαῖρε, κλῖμαξ ἐπουράνιε, δι ' ἦς κατέβη ὁ Θεός, χαῖρε, γέφυρα μετάγουσα τοὺς ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν, 

Κι η γέφυρα είναι ένα βατό και ψηλαφητό και μεθεκτό πλέον Ι, σαν δρόμος ανάστασης. Το Ι της κεντρομόλου στο ΕΙΝΑΙ μας προς το ΕΝΑ. Ο Ιησούς.

Αυτός που συντρίβει την κεφαλή του όφεως, με το θανάτω θάνατον πατήσας….  Και μένει δυνητικά ανενέργητη η διέλευση αν δεν κατανοηθεί το θαύμα και η γέννησις Της Αληθείας στον κόσμο για αυτόν τον σκοπό (γνώσεσθε την αλήθεια και αυτή ελευθερώσει υμάς…) περάσει ως δευτερεύουσα θέση, κατά τους αγαπολόγους οικουμενιστές, παρά την φαινομενική ‘’τιμή’’ στο πρόσωπό Της, αφού δεν ακολουθείται η κεντρομόλος, αλλά το ομοιάζον άλλο Ι, Ι τάγμα των δαιμόνων και φυγόκεντρο.

Αντίθετα του έργου που εκτελεί ο αρχ.Γαβριήλ… (από την σύναξη 26/3)

Τὸν σὴν ἀπαγγείλαντα σάρκωσιν Νόα,
Τιμῇ πρεπούσῃ πᾶσα σάρξ τιμᾷ, Λόγε.
Εἰκάδι ἀμ' ὕμνους Γαβριὴλ κτίσιν ἕκτῃ ἐγείρει.

Την κτίσιν να εγείρει από την φθοράν.  

Κατά τον μήνα τούτον, ήτοι κατά την κγ’ (23ην) του Μαρτίου, κατεδέχθη να λάβη ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός τον δια Σταυρού θάνατον και κατά την εικοστήν πέμπτην του ιδίου μηνός Μαρτίου ανέστη ο Κύριος εκ του μνήματος, ότε και κύριον Πάσχα λέγεται, δωρήσας εις ημάς διά της Αναστάσεως του θεοπρεπώς την Ανάστασιν. … (από συναξαριστή μήνες)

Δρόμος επιστροφής, μεταστροφής, μετανοίας.

᾿Ιωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς ᾿Ιουδαίας 2 καὶ λέγων· μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 3 οὗτος γάρ ἐστιν ὁ ρηθεὶς ὑπὸ ῾Ησαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ. (Ματθ.γ’)

…12 ᾿Ακούσας δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι ᾿Ιωάννης παρεδόθη… 17 ᾿Απὸ τότε ἤρξατο ὁ ᾿Ιησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν· μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. (Ματθ.δ’)

Το αδιαλείπτως προσεύχεσθε ὅλην τὴν ἡμέραν μελετᾶν τὴν δικαιοσύνην Σου* ως μυστικό σκέλος απαραίτητο και συμπληρωματικό των μυστηριακών μετοχών… (και δύο αγωγών, , όπως φλέβα – αρτηρία, εξομολόγηση – Θεία Κοινωνία, μαζί με το ενωτικό ‘’νεύρο’’ μέλους και Όλου Σώματος**).

Όλα για την ανάσταση. Προσεγγίζοντες όμως την Του Κυρίου ανάσταση που έλκει τον ΑΔΑΜ εκ του ΑΔΗ, περνάμε από ένα ‘’κόμβο’’ της προτυπούμενης κοινής ανάστασης. Του φίλου Του, Λαζάρου. Τον καθένα μας.

Για αυτήν την ανάσταση, πρέπει να αποκτήσουμε κι εμείς ως αδελφές την Μάρθα και την Μαρία. Την πράξη και θεωρία. Την φιλανθρωπία και διακονία ως οριζόντιο τμήμα, και φιλοθεΐα και ακινησία ως κάθετο τμήμα του σταυρού (μας). Την εξυγίανση χάριτι του νοός μας, ώστε να λειτουργεί ΚΑΙ ευθεία ΚΑΙ κυκλικώς.

Μόνη της η Μάρθα η ‘’οικοδέσποινα’’ που φιλοξενεί Τον Κύριο στον οίκο της, μόνη της η διακονία και φιλανθρωπία, δεν αρκεί, γιαυτό και παρατηρείτε ως …μεριμνάς και τυρβάζεις περί πολλά, ενός εστίν χρεία. Η παρακαθήσασα παρά τους πόδας Του Κυρίου Μαρία, συμπληρώνει την προϋπόθεση δια σταυρού2, αναστάσεως…. Το,  ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου….

Και… (μεθερμηνευόμενα)… Μάρθα είναι η Δέσποινα πικρανθείσα η δε Μαρία, πικρανθείσα Δέσποινα, αλλά υψωθείσα και δοξασθείσα.  

Να ανέβουμε εκ των κάτω υδάτων, στα άνω… βάπτιση*** και ανάσταση. Ευαγγελισμός και ανάσταση (25/3) ως άνω όψις των αντιστοίχων κάτω, όπως προαναφέρθηκαν. Δια του Αγίου Πνεύματος (3) [που η απόκτηση είναι ο σκοπός της ζωής του ανθρώπου και που δι Ορθοδοξίας (εκ)πληρούται] η ‘’ανάσταση’’ από το 5 και απέναντι, στο εντός Του Λόγου (2) παράδεισο.

Μια ‘’ευθεία’’ , αυτήν που δια μετανοίας εντελλόμαστε να ποιούμε ευθείας τας τρίβους**** (και τίτλος).

Θεωρώντας τόλμη να μιλήσουμε για καταστάσεις υψηλές, περί κυκλικής κίνησης νοός, που δια έμπειρων πνευματικών παιδαγωγείτε και ασφαλίζεται η άμεση και απλανής προς Θεόν πορεία και μετοχή (η θεία επίσκεψις και μονή παρ’αυτού ποιήσωμεν), και με αφορμή ‘’σημείο’’ (έμμεσης δια σχημάτων επικοινωνίας) που από μερικούς πολεμείται, δυο σκέψεις για την ευθεία. Αυτήν την απαραίτητη υγιή κίνηση, που το ίχνος και δημιούργημα και σκιά δεν σταματά και εξαντλεί την θεόσδοτη αυτή ενέργεια, αλλά εκμεταλλευόμενος ο υγιής νους ‘’σκιές’’ , τις διαπερνά ως ‘’διαφανείς’’ και ανάγεται στο Φως.

…ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ἡλίου δύσιν, ἰδόντες φῶς ἑσπερινόν, αναγόμαστε σε Φως ανέσπερο…

Όταν όλη η κτίσις (ορώμενη δια μετανοίας) βοά περί Του Κτίστου, (οι λίθοι κεκράξονται, οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού…) μια πρόσφατη αφορμή, είναι η (δυτικότροπη) σύνδεση του λευκού κρίνου με την Παναγία. Στην ορθόδοξη αγιογραφία***** αφού αυτή δεν είναι τέχνη, αλλά θεολογία, λογικά λείπει.     

Από τα σχετικά λήμματα που μπορεί κάποιος να βρει στο νετ και σε εγκυκλοπαίδειες, ‘’φαίνεται’’ πως η σύνδεση έγινε πιθανότατα, επειδή οι βοτανολόγοι τοποθετούν την καταγωγή του φυτού στην περιοχή της Παλαιστίνης. Στην Βόρεια Παλαιστίνη βρέθηκαν αποικίες του φυτού το οποίο είναι φανερό ότι ήταν άγριο και αυτοφυές γιατί βρέθηκε μακριά από κατοικημένες περιοχές κοντά σε βουνά και σε ποτάμια.

Δυνητικά, θα μπορούσε (για όποιον το θέλει χωρίς να φοβάται αστοχία) να το εντάξει ως είναι, δλδ ακόμη ένα ίχνος ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟ, χωρίς ''υποχρέωση'' καθαγιασμού τους (ΟΥΤΕ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ στις αγιογραφίες) όπως οι πέτρες στο όρος Σινά, οι γουλιανοί στον Ιορδάνη... ευχόμενος νάναι σαφής η παρούσα τοποθέτηση. Βασιλική Οδός. Ούτε πολέμια της παράδοσης ειδικά της ορθόδοξης αγιογραφίας (αυτό έλειπε), αλλά ούτε και αδιάφορη, πολύ περισσότερο πολέμια των παιδαγωγικών ‘’σημείων’’ που Ο Λόγος δια λόγων στην φύση, διδάσκει ισότιμα με τις Γραφές, όπως ισότιμους και ταυτοδιδάσκαλους ονομάζει τους δύο παραστάτες της Θείας Μεταμορφώσεως, προφ.Ηλία και προφ.Μωυσή, [την πνευματική γνώση των λόγων της φύσης και την πνευματική γνώση των λόγων των Γραφών, (αλληλοσυμπληρούμενους και ομόρροπους)] ο αγ.Μάξιμος ομολογητής.  

 

Και μάλιστα, ίσως φανεί και υποκρισία αλλά και αδιάκριτος πόλεμος από μέρους ορθοδόξων, ενάντια σε ένα από τα σημεία ενώ τα άλλα κάπως τα δέχονται. Με την ''αποδοχή'' στο μέτρον της βοήθειας και αντίληψης, ότι ''περνά'' ο Μεγάλος Μαγνήτης και διευθετεί τα άτακτα ρινίσματα σιδήρου. ‘’Περνά’’ όντας παρών και αποτυπώνει στην σύμπασα φύση (πέτρες, φυτά, ζώα…) ‘’σημεία’’ ελκτικά προς τον Εαυτό Του το ύψιστο των δημιουργημάτων, άνθρωπο….

Εκτυπώνει ευσχημόνως στα κατώτερα βασίλεια (ορυκτό – φυτικό και ζωϊκό) που δια λόγου (ΚΑΙ αναλογίας) δημιουργήθηκαν, την χάρι ως ίχνος, για να ελκύσει στην Βασιλεία που απωλέσθηκε ανοήτως το υψηλότερο και πλασθέν δια χειρών και εμφύσησης θείας πνοής, ανθρώπινο βασίλειο. Να συνανυψώσει (δια της αναστάσεως) την πεπτωκυία φύση σε καινή.   

Αμήν να διευθετεί μέσα μας όσα επιδέχονται τακτοποίηση και δι αυτών, όπως ευχόμαστε, πρόσθες ημίν πίστη και αφορμάς ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ παράσχου ημίν... δλδ μεταστροφής δι αυτών του νου μας Στον Τριαδικό Θεό, μη προσπερνώντας τα ως ανούσια, μη πολεμώντας λόγους (στην φύση) εκ του Λόγου, παράλληλους και ισότιμους με τις Γραφές.

Όλα, προς απόκτηση του Αγίου Πνεύματος. Πνεύμα ευθές σε καθαρή καρδιά, που οδηγεί χωρίς κενά εξ έμμεσης θεομαχίας μας,  στην καινή κτίση και ανάσταση.

Λέγει ο αγ.Μάξιμος ομολογητής πως δεν είναι μόνο ο σκοπός άγιος αλλά και ο δρόμος για τον σκοπό.

Μέχρι την Παρασκευή το βράδυ προ Λαζάρου καλύπτεται η επί γης και χρόνου, μια κάποια οριζόντια πορεία των 40 ημερών. Από Σάββατο Λαζάρου ξεκινά μια άνοδος. Το ιδού αναβαίνομεν και το συνανυψώ υμάς…

Μέχρι την Κυριακή Βαΐων πρωί, εξαντλείται η ‘’πίστις’’ του κόσμου. Μετά, συσπειρούται ο κόσμος και οδεύει είτε να σταυρώσει είτε να συσταυρωθεί (και αναστηθεί). Ο ζυγός δικαιοσύνης που τον μεν κατάγει εις άδην τω βάρει της βλασφημίας τον δε κουφίζει τα πταίσματα προς γνώσιν θεολογίας, ήδη έδειξε την προτύπωση της κρίσεως, με μας όλους, ουδενός εξαιρουμένου, συμπυκνωμένους σε μία από τις δύο θέσεις των συσταυρωμένων ληστών. Και το (φοβερό) δικαστήριο θα ξαναστηθεί (στην Δευτέρα παρουσία) κι η κρίσις θα επαναληφθεί.

Άπειρες προτυπώσεις και εκτυπώσεις σε όσα επιδέχονται διευθέτησης, ΑΝ προσπεραστούν αδιάκριτα, θα γίνουν αιτίες αυστηρότερης κρίσης.

Κυριακή εσπέρας Βαΐων, αναγινώσκεται τα περί ξηρανθείσης συκής… (και δερμάτινων χιτώνων). 

…Η Ημέρα της Κρίσεως. Βυζαντινό ψηφιδωτό του 12ου αιώνα στο Torcello της Ιταλίας. Το γεγονός ότι ο Χριστός ξήρανε την συκιά την οποία βρήκε χωρίς καρπούς, μας δείχνει ότι έτσι θα καταδικαστεί όποιος δεν έχει αρετές να Του παρουσιάσει.

Από δε την ‘’χρυσή πύλη’’ εισήλθε ο Κύριος στα Ιεροσόλυμα την Κυριακή των Βαΐων.

Λέει η παράδοση ότι η ‘’Χρυσή Πύλη η κεκλεισμένη η κατά ανατολάς” πού βλέπει προς την κοιλάδα του Ιωσαφάτ θα ανοίξει κατά την Δευτέρα Παρουσία…

Αμήν από την κοιλάδα της κρίσεως και δι αυτής της πύλης (εκ-τυπούσης της αδιοδεύτου), η ενοίκησή μας στην Άνω ιερουσαλήμ...

Από αυτήν πέρασε και ο Ηράκλειος επιστρέψας τον Τίμιο Σταυρό από την περσία που τον είχαν κλέψει... μεταστρέφοντας τους πυρσολάτρες δια του φωτίζοντος ανεσπέρου πυρός, στην Αλήθεια.  

Εισέρχεται Η Αλήθεια επί πώλου όνου, να τανυστεί και προσηλωθεί επί του σωτηρίου Σταυρού. Τα 4 ''άκρα'' Του ... [που αν δεν επισκεφτεί και επιβλέψει και ευλογήσει ο Τριαδικός Θεός (χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν)] συνθέτουν την μονάδα του χρυσοπλοκώτου πύργου και 12τειχης πόλης (3Χ4) είναι προσευχή σαν κορωνίδα, νηστεία ως βάση, ακρόαση και τήρηση εντολών... εν τη πράξει και τέλεια θεωρία, Η Κυρία Θεοτόκος (αδιόδευτος πύλη) και εντός του Ενός Σώματος (Μητέρας και Μήτρας που μας αναγεννά και αναβιβάζει από προσωπεία σε πρόσωπα)... Η ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ... 

Αμήν να συνεισέλθουμε βιωματικά και ζήσουμε τα παρεχόμενα μυστήρια… ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!    

Δια και εν XC, μέσα στο ‘’Ι’’ της κεντρομόλου και Ιησού, της ευθείας χειραγωγίας ανέλκυσής μας, που σαν τρίβοι λαμβάνουν σάρκα και οστά και δεν μένουμε στην θρησκευτική χλιαρότητα και χαλαρότητά μας, αλλά δια όντως πυρός ανακαινιστικού, όσο συνοδοιπορεί ο ευαγγελισμός με την ανάσταση (όχι τυχαία 25 Μαρτίου). Η του Θεού ευθεία και επίβλεψις στην ταπείνωση4, και επεσκίασις Πνεύματος Αγίου, της ρίζης Ιεσσαί ως προϋπόθεση (και βάση) και το άνθος εξ Αυτής Χριστός, Η Άμπελος (επί γης) που μένοντες ως κλήματα (εν αγάπη ΚΑΙ αληθεία – Ορθοδοξία, ως ταμειούχος της χάριτος) θα φέρουμε φιλάνθρωπο και φιλόθεο καρπό (σταυρικό) να αναπαυτεί και ευαρεστηθεί Ο θυσιασθείς για μας, και πάντων Κριτής, Κύριος. Αμήν γένοιτο.   

---

1 Ὅλος ὁ Κόσμος ἔγινε διὰ τὴν Κυρίαν Θεοτόκον καὶ ἡ Κυρία Θεοτόκος ἔγινε διὰ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησoῦν Χριστὸν ∽ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

2 με σταυρό, την σε θεωρία και πράξη προσήλωση στις 4 πύρινες ακτίνες Του: προσευχή – νηστεία + ακρόαση και φύλαξη εντολών. Ο χρυσοπλοκώτατος πύργος και δωδεκάτειχος πόλις…   Συνέχεια στις Ισορροπίες και άκρα στην Ορθοδοξία (εντός των τειχών…)

3 πορεία Του Λόγου από προ εξ ημερών, μέχρι μεθ' ημέρας οκτώ

4 Ἀφορῶντες εἰς ἐμέ, εἶπας Κύριε τοῖς σεαυτοῦ Μαθηταῖς, μὴ φρονεῖτε ὑψηλά, ἀλλὰ συναπάχθητε τοῖς ταπεινοῖς, ἐμὸν ὅπερ πίνω, πίεσθε ποτήριον, ὅτι ἐν τῇ Βασιλείᾳ τοῦ Πατρός, ἐμοὶ συνδοξασθήσεσθε.

* Πληρωθήτω τὸ στόμα ἡμῶν αἰνέσεώς Σου, Κύριε,
ὅπως ὑμνήσωμεν τὴν δόξαν Σου, ὅτι ἠξίωσας ἡμᾶς
μετασχεῖν τῶν Ἁγίων Μυστηρίων Σου·
στήριξον ἡμᾶς ἐν τῷ Σῷ ἁγιασμῷ,
ὅλην τὴν ἡμέραν μελετᾶν τὴν δικαιοσύνην Σου. 

** Βιολογικό σώμα, κοινωνικά σώματα και Σώμα Χριστού = Ορθόδοξη Εκκλησία

*** Η Μάρθα και η Μαρία, (παρούσες και δι αυτών όλοι μας) στο μυστήριον της Βαπτίσεως…

**** ψυχική αγνότητα για να αναπαύεται η χάρις (αγ.Παϊσίου)

…ειλικρίνεια, τιμιότητα, ανιδιοτέλεια, ταπείνωση, καλοσύνη, ανεξικακία, θυσία. Έτσι συγγενεύει ο άνθρωπος με τον Θεό και αναπαύεται μέσα του η Θεία Χάρις.

Όλα προς καθαρότητα οίκου και λειτουργικότητα οχήματος (ε-αυτού, εικών Αυτού) ως χερουβείμ και σεραφείμ, για την οικείωση με Την Θεοτόκο…

Μια προσέγγιση στον Ύμνο Άξιον Εστίν

Ὁ Θεός, ὁ μέγας καὶ αἰνετός, ὁ τῷ ζωοποιῷ τοῦ Χριστοῦ σου θανάτῳ εἰς ἀφθαρσίαν ἡμᾶς ἐκ φθορᾶς μεταστήσας, σὺ πάσας ἡμῶν τὰς αἰσθήσεις τῆς ἐμπαθοῦς νεκρώσεως ἐλευθέρωσον, ἀγαθὸν ταύταις ἡγεμόνα τὸν ἔνδοθεν λογισμὸν ἐπιστήσας, καὶ ὀφθαλμὸς μὲν ἀπέστω παντὸς πονηροῦ βλέμματος, ἀκοὴ δὲ λόγοις ἀργοῖς ἀνεπίβατος, ἡ δὲ γλῶσσα καθαρευέτω ῥημάτων ἀπρεπῶν. Ἅγνισον ἡμῶν τὰ χείλη, τὰ αἰνοῦντά σε, Κύριε, τὰς χεῖρας ἡμῶν ποίησον, τῶν μὲν φαύλων ἀπέχεσθαι πράξεων, ἐνεργεῖν δὲ μόνα τὰ σοὶ εὐάρεστα, πάντα ἡμῶν τὰ μέλη, καὶ τὴν διάνοιαν, τῇ σῇ κατασφαλιζόμενος χάριτι. Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα, τιμή, καὶ προσκύνησις, τῷ Πατρί, καὶ τῷ Υἱῷ, καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. (από την προηγιασμένη Θ.Λειτουργία)…  

Η καθαρή καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

***** Η βυζαντινή ορθόδοξη αγιογραφία δεν είναι απλά μια "τέχνη", είναι ιερή τέχνη. Δεν είναι "ζωγραφική", είναι θεολογία. Δεν είναι "καλλιτεχνική έκφραση", είναι προσδοκία σωτηρίας. Δεν είναι "στολίδι", είναι συνάντηση με το θείο. Δεν είναι "φωτογραφία", είναι "εις Χριστόν παιδαγωγία". Δεν είναι "αντικείμενο", είναι ιερό σκεύος. Δεν είναι "υλική αξία", είναι υπέρβαση. Δεν είναι "συλλεκτικό είδος", είναι παρηγοριά, παραμυθία και ανάπαυση των Ορθοδόξων Χριστιανών κοντά στον Τριαδικό Θεό.

Χαρακτηριστικά της Βυζαντινής Αγιογραφίας
Ο χαρακτήρας της Ορθόδοξης αγιογραφίας είναι σεμνός, κατανυκτικός, με πνευματικό και όχι σωματικό κάλλος. Τα άγια πρόσωπα εικονίζονται "εν αφθαρσία", με πνευματική και σωματική ρωμαλεότητα, με ανδρείο και γενναίο φρόνημα, με ευθύτητα. Η εικόνα είναι η σκάλα που μας ανεβάζει στον Ουρανό, αλλά και κατεβάζει τον Ουρανό στη γη. Είναι ένα σημείο συναντήσεως κτιστού και ακτίστου, παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, του "νυν" και "αεί".

Ιδιότητες της Βυζαντινής Αγιογραφίας
Η Βυζαντινή αγιογραφία:
1. Καταργεί το κοσμικό φως. Σε καμμία Ορθόδοξη εικόνα δεν αποδίδεται σκιά. Όλα ειναι φωτεινά και ευδιάκριτα, επειδή φωτίζονται από τον Ανέσπερο Ήλιο της Δικαιοσύνης, τον Χριστό.
2. Καταργεί τον κοσμικό χώρο και χρόνο. Η εικόνα διατηρεί τα ιστορικά στοιχεία και πλαίσια αυτού που απεικονίζει, αλλά δε δεσμεύεται από αυτό. Ο Τριαδικός Θεός είναι άχρονος και αχώρητος. Ο χώρος και ο χρόνος είναι ανθρώπινα μεγέθη. Έτσι, η ορθόδοξη αγιογραφία δε διστάζει να αποδεσμευτεί από τη φυσιοκρατική αντίληψη της κοσμικής τέχνης.
3.Καταργεί την προοπτική. Δεν τηρείται η φυσική τάξη των πραγμάτων. Αυτή η αντίστροφη προοπτική, δηλώνει το μυστικό βάθος της εικόνας, που είναι το σωτηριώδες έργο του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού. 

---

ΠΕΡΙ ΑΣΠΟΡΟΥ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ

Σαν σήμερα, 25η Μαρτίου, τετραγωνίστηκε ο κύκλος.....

---

Εν κατακλείδι και εμπράγματα, οι ευθείς τρίβοι να αφορούν και ενσαρκώνονται δι ευχών…

Προσευχή προς την Παναγία (Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά)

Κοπιώδης εργασία ασκητών

Και όπως ευχόμαστε στην προηγιασμένη:

...Ὁ Θεός, ὁ μέγας καὶ αἰνετός, ὁ τῷ ζωοποιῷ τοῦ Χριστοῦ σου θανάτῳ εἰς ἀφθαρσίαν ἡμᾶς ἐκ φθορᾶς μεταστήσας, σὺ πάσας ἡμῶν τὰς αἰσθήσεις τῆς ἐμπαθοῦς νεκρώσεως ἐλευθέρωσον, ἀγαθὸν ταύταις ἡγεμόνα τὸν ἔνδοθεν λογισμὸν ἐπιστήσας, καὶ ὀφθαλμὸς μὲν ἀπέστω παντὸς πονηροῦ βλέμματος, ἀκοὴ δὲ λόγοις ἀργοῖς ἀνεπίβατος, ἡ δὲ γλῶσσα καθαρευέτω ῥημάτων ἀπρεπῶν. Ἅγνισον ἡμῶν τὰ χείλη, τὰ αἰνοῦντά σε, Κύριε, τὰς χεῖρας ἡμῶν ποίησον, τῶν μὲν φαύλων ἀπέχεσθαι πράξεων, ἐνεργεῖν δὲ μόνα τὰ σοὶ εὐάρεστα, πάντα ἡμῶν τὰ μέλη, καὶ τὴν διάνοιαν, τῇ σῇ κατασφαλιζόμενος χάριτι.

Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα, τιμή, καὶ προσκύνησις, τῷ Πατρί, καὶ τῷ Υἱῷ, καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. 

Συσταυρούμενοι, ίνα συναναστηθώμεν χάριτι… Αμήν γένοιτο.