Ζήτησα από το ''σύστημα'' σε μια ανάρτηση στο φβ, να έχει ο μήνας φεβρουάριος ως εικόνα την καλή μας Παναγία. Αντ’ αυτού, μου έβγαλε την (θεά) αθηνά.
Από
τους μήνες, διαβάζουμε
πως ο ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ, ονομάσθηκε εκ του λατινικού Februare, το οποίο δηλώνει κάθαρσιν...
…καθάριζαν
την πόλιν και τους αγρούς τους οι παλαιοί Ρωμαίοι, λιτανεύοντες επί δώδεκα
ημέρας και θυσιάζοντες.
Θα
μπορούσε κάποιος να εξαντλήσει την καθαριότητα σε οίκους, πόλη και αγρούς ή
μόνο εξωτερικά, θα μπορούσε όμως (οπωσδήποτε συμφερότερον) να επεκταθεί στα
πνευματικά και να αλλάξει από θυσίες σε είδωλα, στην κατά Θεόν και εύστοχη
θυσία.
Η
αθηνά, συμβολίζοντας τον νου που ‘’γεννιέται’’ (εξέρχεται) από την κεφαλή του
Δία (και ως διάνοια) λογικό είναι, πως αν δεν επιστρέψει και κλείσει τον κύκλο,
θα είναι ατελής. Σύμβολο σοφίας στην Ελλάδα, πληρούται δια της Ορθοδοξίας ως
ουσία Σοφίας Στον Κύριο, Ο οποίος (όχι τυχαία) θάπτεται στο κρανίο τόπο (γολ
γολ = κρανίο, γολγοθάς).
Κλείνει
έναν (οριζόντιο) επίγειο κύκλο ‘’σοφίας’’ και γνώσεων (και νόησης*) και δια του
θανάτου και της Αναστάσεως, ανοίγει την ανυψωτική πορεία, τον καθ’ύλη δρόμο
προς τον Πατέρα.
Αυτός
ο (κάθετος) δρόμος, από την γη στον ουρανό, από την κοιλία και αεί (και χρόνο
και φθορά και θάνατο) προς την κεφαλή και νυν (και άχρονο και αθανασία) κάπως
αποτυπώθηκε επί της σπονδυλικής στήλης, της όρθιας οφιοειδούς σπονδυλικής
στήλης που ‘’ενώνει’’ τα κάτω με τα άνω.
Προτύπωση εν ημίν, οντολογικά, αλλά και
αγιογραφικά, δια του ορθίου κρεμασθέντος επί της ράβδου του Μωσέως χάλκινου
όφεως που δίνει (διαχρονικά) την λύση του προβλήματος του θανάτου που
ενσπείρουν οι έρποντες δηλητηριώδεις όφεις στην έρημο. (ΦΩΣ – ΟΦΙΣ –
ΟΨΙΣ και έρως…).
Κατά
τον αγ.Ιωάννη Δαμασκηνό, αυτός (ο
σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η
περιτομή·
‘’Περιτομή’’
αμαρτιών. Κάθαρση, που υπαπαντά την φώτιση.
Διαλυόμενος
ο χνους που παρεμβάλλεται μεταξύ νου και χου και που θολώνει την διαύγεια του
νου.**
Με σκοπό, την διαφάνεια.
Αποδεχόμενος
ο κάθε άνθρωπος ραβδισμούς καθάρσεως, αλλά δυστυχώς από αδιακρισία και αιτίες
μόλυνσης. Σαρκός και πνεύματος, που αντιρροπούν και αντιστέκονται στην κάθαρση
και φώτιση. Έτσι, ενώ ο βράχος της ακροπόλεως (κεφαλή μας) δέχεται
‘’ραβδισμούς’’ και από την αθηνά και από τον ποσειδώνα, το τι τελικά θα
αναβλύσει από αυτήν την ‘’γη’’ (το χωράφι και αγρό μας), είναι θέμα εσωτερικής
διεργασίας.
Ο
Κύριος δίνει την υπέρ νουν ειρήνη, στους ποιούντες ειρήνη.
Στην
Ορθοδοξία και στο σπήλαιο της Αποκαλύψεως και ‘’εσωτερικό’’ της κεφαλής, ως
άλλου βράχου, σχίζεται στα τρία, δηλώνοντας την παρουσία της ευλογίας του
Τριαδικού Θεού. Εκεί, όπου ο αγνός και αγαπημένος επιστήθιος μαθητής, ο
παρθένος Ιωάννης μας παραδίδει (κι αυτό διαχρονικά) την κατά τάξη και
ετοιμότητα αναλογούσα στον καθένα, αποκάλυψη. (π+ατμος)…
Στον Κάθετο Πνευματικό Κύκλο (οδοιπορικό της σοφίας του ανθρώπου) κάπως
ιχνηλατείται ο δρόμος από την εξωτερική σοφία προς την θεία (και αποκάλυψη)
εξώφυλλο
Η
αθηνά, η διάνοια (ως κάτω δούλη) και
ο θεόσδοτος κύριος νους, με την ελευθερία
επιλογών, που ναι μεν τα πάντα μας επιτρέπονται αλλά δεν μας συμφέρουν τα πάντα
και με εργαλεία τις σκέψεις και τους θρήνους, (με αφορμή την σκεπτόμενη ή
θρηνούσα/θρηνωδούσα αθηνά) τελικά καθαρίζει ή μολύνεται και σκεπάζεται με
περισσή ιλύ. Σώσόν με από
πηλού, ίνα μη εμπαγώ» (Ψαλ. 68,15)
Παράλληλα,
όπως μας ερμηνεύει ο αββάς Δωρόθεος για την συνείδηση, *** είναι τα πηγάδια που άνοιγε ο Ιακώβ (στον
τύπο του Αγίου Πνεύματος) αλλά τα παράχωναν οι φιλισταίοι (κρητικό φύλο,
συστοιχούμενο με την γαστέρα – οπότε και με τα περιγάστρια πάθη, που σκεπάζουν
με χώμα και θάβουν τον θησαυρό - ).
Δυστυχώς,
κάθε σκέψη και κάθε θρήνος του νου μας, δεν ευστοχεί...
Μου
θυμίζει την Ουράνια
Λειτουργία.(Αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς) , όπου … την δυστυχία τους έκλαιγαν
οι Σέρβοι, αλλ’ ο ζωντανός Θεός δεν τους θυμήθηκε γιατί εκείνοι δε θυμήθηκαν το
Θεό,
ούτε τις αμαρτίες τους. Κι ο άγιος Σάββας έμενε γονατιστός,
με πρόσωπο νεκρικό από τον τρόμο.
ούτε τις αμαρτίες τους. Κι ο άγιος Σάββας έμενε γονατιστός,
με πρόσωπο νεκρικό από τον τρόμο.
Πόσοι
άγιοι προσεύχονται για την Ελλάδα και τους Έλληνες και πως εμφανίστηκε η καλή μας
Παναγία σε συγκλονιστικό όραμα, φαίνεται ΚΑΙ εδώ : Συγχώρεσέ
τους Υιέ μου, σώσε την Ελλάδα που Σε πιστεύει και μας αγαπά…ένα συγκλονιστικό
όραμα.
Όλα
ως παρότρυνση κάθαρσης, στην δοθείσα παράταση. Αμήν οι σκέψεις μας και οι θρήνοι
του νοός μας (αθηνά) να μας οδηγεί σε θεωρία και πράξη φιλόθεη....
Λογισμό
μετανοίας δώρησέ μας… για κάθαρσιν. Από σήμερα 1 Φεβ (και κάθε καιρό που είναι
αρμόδιος) για να υπαπαντήσουμε Τον Κύριο (2 Φεβ), ως θεοδόχοι**** (3 Φεβ) βιωματικά.
…συναφή
:
Τι πρέπει να
προσέχετε στους λογισμούς σας (αγ.Πορφύριος)
Εάν αγαπάς την
καθαρότητα
(αγ.Παΐσιος)
ψυχική
αγνότητα για να αναπαύεται η χάρις (αγ.Παΐσιος)
---
*
πίστη
και νόηση
** νους – χνους – χους (πορεία ένωσης εις ένα και άρση του μεσοτοιχείου παραπετάσματος)
** νους – χνους – χους (πορεία ένωσης εις ένα και άρση του μεσοτοιχείου παραπετάσματος)
---
Η Σκεπτόμενη Αθηνά, βρέθηκε το 1888 νότια του
Παρθενώνα.
Αμήν δι ευχών της καλής μας αειπαρθένου
Παναγίας, που εκεί και τότε βρέθηκε στον παρθενώνα η σκεπτόμενη και θρηνωδούσα,
στον τύπο του νοός μας, εκεί και τώρα να βρεθούμε (και εις τους αιώνες) Στον
Κύριο (888)... Στον Κύριο δια της Κυρίας, κάθε σκέψη, κάθε θρήνος να έχει την
ορθή/ορθόδοξη αναφορά, προς κάθαρση (δική μας εργασία να εκμεταλλευτούμε τα
μυστικά και μυστηριακά εφόδια, πάλι δικά Του), προς τα άνω χαρίσματα, φωτισμό και
τελείωση.
---
[βιώματα
για τη μετοχή στη δόξα της τιμιωτέρας των Χερουβείμ και ενδοξοτέρας ασυγκρίτως
των Σεραφείμ (οίκοι και οχήματα)]
Περί
διαστημικής και Ορθοδοξίας - Μια προσέγγιση στον Ύμνο Άξιον Εστίν
12 καρδίαν
καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις
μου. 12
καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις
μου.
Σίγουρα για την Ορθοδοξία, δεν
είναι ο μήνας που προτείνει κάθαρση και εξαντλείται εκεί στους δε άλλους μήνες,
να υστερούμε σε αυτήν την αρεστή από το Θεό εργασία. Αφορά όχι χρόνο
περιορισμένο, αλλά εν παντί καιρώ και πάσα ώρα και χώρο εσωτερικό….
Κάπου άκουσα πως ένας άνθρωπος, είδε τον κόσμο*, να
είναι ένα παληό πλυσταριό* διαστάσεων 2Χ2, που όταν εξήλθε από εκεί, τον πρώτο
που αντίκρυσε ήταν ο προφητάναξ Δαυίδ, και με τον οποίο συμπορεύτηκαν στον
διάδρομο που οδηγούσε στα ανάκτορα του Βασιλέως, ψάλλοντες μαζί τον ν’ ψαλμό,
το… ελέησόν με. (* υποβοηθούντα όλα για την κάθαρση. Ο τόσο τάχα μεγάλος κόσμος, αλλά εν χειρί Θεού τόσο μικρός) από διαστάσεις
του ανθρώπου του εμπεριεχομένου και του περιέχοντος…
Συγκρίνοντας
και κρίνοντας τους τρόπους ‘’κάθαρσης’’ εξωτερικών δευτερευόντων που μπορεί κακώς
να επαναπαύουν συνειδήσεις, αλλά και εσωτερικών τυπικών, χωρίς ουσία, η τελειότητα
κάθαρσης ανευρίσκεται για όποιον την επιζητεί αληθώς, στο Άγιον Ποτήριον και όσο προσερχόμαστε το κατά δύναμιν μετανοημένοι
(μυστικώς) και εξομολογημένοι
(μυστηριακώς) …
Λόγε Θεοῦ καὶ Θεέ, ὁ ἄνθραξ γένοιτο τοῦ σοῦ
Σώματος εἰς φωτισμὸν τῷ ἐσκοτισμένῳ ἐμοί, καὶ καθαρισμὸν τῆς βεβηλωθείσης ψυχῆς μου τὸ Αἷμὰ σου. … Η δε
μνημόνευση στην προσκομιδή σηματοδοτεί, ότι ο άνθρωπος θυμάται τον
Θεό και τις αμαρτίες του και ο Θεός θυμάται τον άνθρωπο (ερμηνεία του ονόματος Ζαχαρίας)
…Απόπλυνον
Κύριε τα αμαρτήματα των ενθάδε
μνημονευθέντων δούλων σου τω Αίματι σου
τω αγίω• πρεσβείαις της Θεοτόκου και πάντων σου των αγίων. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου