Κίναρος κυνάριον, ευαγγέλιο (Κυριακής 14/2) και άγγελμα

Πριν τρεις μέρες, 11 Φεβ 2016 είχαμε δυστύχημα, όπου πάλι έπεσε (έριξαν) ελικόπτερο του ΠΝ μας, όπως και πριν 20 χρόνια, στα ΙΜΙΑ).

Επιτρέψτε μου με επιφύλαξη δυο σκέψεις. Η επιφύλαξη, δεν έγκειται στο ‘’δια ταύτα’’ , που θα τα κάνω πιο έντονα τα γράμματα και ισχύουν από προτάσεις Κυρίου και αγίων με άμεση και πρόσωπον προς πρόσωπον κοινωνία, αλλά την ‘’εκμετάλλευση’’ έμμεσων λόγων και σημείων προς το αυτό, οδοδείκτες…

Ανάλογα με την οπτική γωνία βλέπουμε. Αν είμαστε από την πάνω όψη, το καλό (φυσικά και λογικά) προηγείται, και το κακό έπεται. Αν (όπως οι περισσότεροί μας) τα βλέπουμε από την κάτω (και άλλη) πλευρά του παραπετάσματος, ‘’φαίνεται’’ πως προηγούνται οι σκιές.

Νομοτελειακά όμως, αν δεν πληθυνθεί το φως και αιτία από τη μία, δεν πολλαπλασιάζεται σκιά/σκότος και αιτιατό (αποτέλεσμα) από την άλλη... έχοντας μάλιστα τα δύο (δίδυμα*), συνάφεια ποιοτική και ποσοτική. Φυσικά και η διάκριση αυτής της σχέσης, είναι θείο δώρο και προσφέρεται αν θέλει ο καλός Θεός, εν προκειμένω δι ευχών του προφ.Ηλία, που ως ζωντανός μας χαρίζει την πνευματική γνώση των λόγων της φύσης, στο εν εξελίξει θείο σχέδιο.  

Και γιατί προηγείται η θέασις πρώτα της σκιάς και μετά έρχεται το φως; (ΑΝ ΕΛΘΕΙ!! είσοδος με προϋποθέσεις)…

Γνωρίζοντας πως, από τα δίδυμα, αυτό που εξέρχεται πρώτο στον κόσμο (ΑΡΑ ΚΑΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ) είναι αυτό που συλλαμβάνεται δεύτερο και αυτό που φαίνεται/έρχεται δεύτερο, είναι αυτό που συλλαμβάνεται πρώτο, η αναλογία στα πνευματικά έχει ήδη προτυπωθεί στην περίπτωση του Ιακώβ**.

Πρώτα βλέπουμε την πλήθυνση και επισκίαση του σκότους σε αυτόν τον κόσμο, και δεύτερο αντιλαμβανόμαστε το Φως, που έρχεται να καλύψει τα κενά του πρώτου. Την ‘’γνωστή’’ και από τα αρχαία ελληνικά, ‘’τρωτή’’ φτέρνα.

Η δε συνέφεια: οὗ δὲ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις... (Ρωμ.ε')

Η αδιόδευτος πύλη που εισάγει στον κόσμο μας το Φως, Η Μητέρα του Φωτός, τέκει και γεννά Αυτόν (εγώ ειμί το φως του κόσμου) ΑΝ ο άνθρωπος θέλει.

Έτσι, επειδή άλλο να αμαρτάνει κάποιος από αδυναμία και άλλο από ιδεολογία! (γέροντος Επιφανίου Θεοδωρόπουλου) για τον καθένα αυτή η ίδια πόρτα, για άλλους (τους από ιδεολογία) μένει ερμητικά κλειστή για δε τους από αδυναμία, με προϋποθέσεις την συναίσθηση, την μετάνοια, την προσευχή και αίτηση, την ταπεινότητα διανοίγεται εύσπλαγχνα και εισάγεται χάρις και ιατρεία.

Σήμερα, Κυριακής 14 Φεβ, τρεις μέρες μετά την 11 Φεβ και το δυστύχημα (πτώσις/ρίψις ελικοπτέρου) στο Κίναρο το ευαγγέλιον*** αναφέρει για το κυνάριον…

Κατά τον άγιο Μάξιμο ομολογητή, η συροφοινίκισσα, αιμορροούσα, σαμαρείτιδα, συγκύπτουσα… είναι η ίδια φύση και ψυχή του κάθε ανθρώπου (από Πώς δικαιολογούνται οι πέντε άνδρες της Σαμαρείτιδας και ο έκτος που δεν ήταν άνδρας της; ) έτσι και σήμερα, η χαναναία δίδοντας μας το διαχρονικό της μήνυμα ως στάση ζωής με απολαβή ιατρείας και μακαρισμού, σε μας εναπόκειται η ομοία στάση για την όμοια χάρι, που τόσο χρειαζόμαστε.

 Κι η στάση είναι πίστη και ταπεινότητα. Πίστη με έργα, τα οποία γίνονται με συναίσθηση, μετάνοια, προσευχή.

Θεοί εθνών, είδωλα… από το νετ βλέπουμε την ανακοίνωση: "ΤΟΥΡΚΙΚΗ" Η ΚΙΝΑΡΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΟΥ "ΙΣΛΑΜ"!

Αυτό είναι το ‘’Ι’’ , το δέκατο τάγμα των δαιμόνων που θεοποιήθηκε και θεωρείται ‘’ιερό’’. Στον ίδιο ‘’χώρο’’ όπου η αμαρτία είναι ιδεολογία κι όχι αδυναμία. Την ίδια ώρα που ...''η μεγάλη ώρα έφτασε''!!! (είπαν οι τούρκοι χαρούμενοι που επιτίθενται προς Χαλέπι...)

όπως ''ακριβώς'' είπε ο Καϊάφας....

50 οὐδὲ διαλογίζεσθε ὅτι συμφέρει ἡμῖν ἵνα εἷς ἄνθρωπος ἀποθάνῃ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ καὶ μὴ ὅλον τὸ ἔθνος ἀπόληται. 51 τοῦτο δὲ ἀφ' ἑαυτοῦ οὐκ εἶπεν, ἀλλὰ ἀρχιερεὺς ὢν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου προεφήτευσεν ὅτι ἔμελλεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἀποθνήσκειν ὑπὲρ τοῦ ἔθνους, 52 καὶ οὐχ ὑπὲρ τοῦ ἔθνους μόνον, ἀλλ' ἵνα καὶ τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ τὰ διεσκορπισμένα συναγάγῃ εἰς ἕν...

τοῦτο δὲ ἀφ' ἑαυτοῦ οὐκ εἶπεν, ἀλλὰ ... προεφήτευσεν

…αλλά ο Καϊάφας προτίμησε να σταυρώσει, παρά να συσταυρωθεί. Το ίδιο και τώρα. Ιεροποιείται το κίναρον αντί του κυναρίου που εσθίει ψίχουλα εκ των πιπτόντων εκ της τραπέζης των κυρίων.

Η διαφορά Ι και Υ (κίναρο και κυνάριο εμφανώς) έγκειται στους δύο παραπάνω τύπους ανθρώπων. Τους δαιμονισμένους εκ πεποιθήσεως και την δαιμονισμένη κόρη της χαναναίας που ζητά από τον Κύριο, ιατρεία.

Υψώνει τα χέρια (Υ) ικετευτικά, ταπεινά και με πίστη. Άδολα κινείται προς Τον Κύριο.

Κι οι τούρκοι σήμερα, κινούνται προς το χαλέπι…. χαλεπά όντως τα πράματα για την αλεπού, που ''τρέχει'' προς το ''ω'' (της) και που θα πιαστεί με τα τέσσερα ως πονηρή…

Θάταν εκ του περισσού η επιμονή στα ίδια και ίδια. Ο νοών νοείτω. Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω…

Κι εμείς, ευχόμαστε (αμήν σαν την χαναναία, ελπίζοντες θεραπεία προσωπική και συλλογική σαν Ελλάδα) …μὴ δώῃς χώραν τῷ πονηρῷ δαίμονι κατακυριεῦσαί μου τῇ καταδυναστείᾳ τοῦ θνητοῦ τούτου σώματος·

Να μην απέχουμε του ίδιου του Κυρίου σαν Θεία Κοινωνία …ἵνα μή, ἐπὶ πολὺ ἀφιστάμενος τῆς κοινωνίας σου, θηριάλωτος ὑπὸ τοῦ νοητοῦ λύκου γένωμαι*****

Ήδη η καλή μας Παναγία, μας έδειξε ότι είναι σκέπη. Ας μην Την στεναχωρήσουμε.

---

η ''άλλη'' όψις... (σχετικά με ΙΜΙΑ και όχι μόνο)

* Η Κλίμαξ, ως δρόμος από το κατ’εικόνα στο καθ’ωμοίωσιν (Θωμάς μεθερμηνεύομενος δίδυμος)

** […και είπεν Κύριος αύτη δυο έθνη εν τη γαστρί σου εισίν και δυο λαοί εκ της κοιλίας σου διασταλήσονται και λαός λαού υπερέξει και ο μείζων δουλεύσει τω ελάσσονι και ανεπληρώθησαν αι ημέραι του τεκείν αυτήν και τήδε ην δίδυμα εν τη κοιλία αυτής εξήλθεν δε ο υιός ο πρωτότοκος πυρράκης όλος ωσεί δορά δασύς επωνόμασεν δε το όνομα αυτού Ησαύ και μετά τούτο εξήλθεν ο αδελφός αυτού και η χειρ αυτού επειλημμένη της πτέρνης Ησαύ και εκάλεσεν το όνομα αυτού Ιακώβ  (Γεν. κε’ 23])    

*** η πτώσις από αδυναμία συγχωρείται με εξομολόγηση και δίδεται ευλογία αντίστασης... είναι (ας πούμε) το κυνάριον που θα βρει από Τον Κύριο τροφή.... η δε πτώσις από ιδεολογία, σκιάζεται από την ταυτότητα των άλλων κυνών, των υποκινούμενα άμεσα από το Ι .... 

*

με μας, να καλούμαστε δια πίστεως και ταπεινότητος να περάσουμε από τα ψυχία και λόγους και αντίδωρο, στο Δώρο και Κύριο και τροφή Άρτου εκ της τραπέζης των κυρίων... να εξέλθουμε εκ των ορίων των ειδώλων (εγκεφαλική προσέγγιση, ωσάν αιχμάλωτοι στην αίγυπτο, αιχμάλωτοι στην ειδωλολατρεία σαν τους εθνικούς) και κρούσουμε την θύρα του ελέους με επιμονή, πίστη, ταπείνωση…. για να εισέλθουμε στην καρδία και Βασιλεία του Θεού (όπου το Δείπνο), για απολαβή χάριτος και θεραπεία εκ του δαιμονισμού… [Ο προσευχόμενος νους ζητά ένωση με την καρδιά (Άγιος Ιγνάτιος Brianchaninov)]…

**** ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΕ´ 21 – 28 ²¹ Καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. ²² καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυῒδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. ²³ ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτουν αὐτὸν λέγοντες· Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. ²⁴ ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. ²⁵ ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. ²⁶ ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. ²⁷ ἡ δὲ εἶπε· Ναί, Κύριε, καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. ²⁸ τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. 

***** από Μέγα Μακάριο (όπως και αναφέρεται στον συναξαριστή). 

Ο Όσιος Παλλάδιος διηγείται για τον Άγιο Μακάριο, ότι τότε κάποιος κολασμένος ζήτησε σε σατανικό έρωτα κάποια σώφρονα κοπέλα και επειδή εκείνη δεν δέχθηκε, την έκαμε με διαβολικά μάγια να φαίνεται στους ανθρώπους σαν φοράδα. Οι γονείς του κοριτσιού αυτού ήλθαν στον Άγιο Μακάριο και τού είπαν.
— Αυτή η φοράδα πού φέραμε εδώ και Βλέπεις ήταν κόρη μας, αλλά από τα μάγια κάποιου ανθρώπου, μεταμορφώθηκε σ” αυτή τη μορφή. Σε παρακαλούμε λοιπόν να παρακαλέσεις τον Κύριο και να την μετατρέψεις στην προηγούμενη μορφή. Ο δε Όσιος απάντησε:
— Όσο για μένα, εγώ την βλέπω γυναίκα και όχι φοράδα, όπως μού λέτε. Αυτή δε η μορφή που βλέπετε δεν είναι στο σώμα της, αλλά μόνον στους οφθαλμούς σας από τη συνεργεία τού δαίμονα.
Αφού τούς είπε αυτά, πήρε την κόρη τους στο κελί του και αφού προσευχήθηκε, την έχρισε με άγιο έλαιον, και από εκείνην την στιγμή εφαίνετο πάλι σ’ όσους την έβλεπαν σαν γυναίκα, επειδή με την προσευχή του Αγίου Μακαρίου εξηφανίσθη η μαγεία. Μετά αφού έγινε καλά η κοπέλα ο Άγιος της έδωσε την εξής συμβουλή:
— Παιδί μου, μη λείπεις από την Κοινωνία των Μυστηρίων τού Χριστού, αλλά να κοινωνείς συνετώς, διότι αυτή η διαβολική ενέργεια σού συνέβη, επειδή δεν μετέλαβες για πέντε συνεχείς εβδομάδες και ως εκ τούτου βρήκε ευκαιρία ο διάβολος και σε πείραξε.


---

* από παρακλητικό κανόνα στην Υπεραγία Θεοτόκο επί προσδοκία πολέμου