ο πηλός τον πηλόν....

Πάντες γαρ άνθρωποι είμεθα εκ του χοός γεγενημένοι και πάντες ημάρτομεν.

Πηλός είμεθα, άγνοιαν έχομεν.

-Ο πηλός τον πηλόν κλέπτει.

-Ο πηλός τον πηλόν υβρίζει.

-Ο πηλός τον πηλόν συκοφαντεί.

-Ο πηλός του πηλού επαίρεται.

-Ο πηλός τον πηλόν πλουτεί.

-Ο πηλός του πηλού άρχει.

-Ο πηλός τον πηλόν δέρει.

-Ο πηλός τον πηλόν φυλακίζει.

Και εν γένει ο πηλός του πηλού θεωρείται σοφότερος, δυνατότερος, πλουσιότερος, ευγενέστερος, τιμιότερος πλουτών ανοησίαν και άγνοιαν της ιδίας υπάρξεως του πόθεν και πού ευρέθη, πώς εγεννήθη, τις ο προορισμός του, πού

καταλήγει, τι το μετά ταύτα.

Όλα, λοιπόν, αυτά, επειδή τα κατεβρόχθισεν η λήθη και άγνοια και γέγονε χάος αναισθησίας, δια τούτο οδυνόμεθα εδώ και εις την άλλην ζωήν, όσοι αμετανόητοι. Και ως εκ τούτου πρέπει όποιος βλέπει καλύτερα και είναι ολίγον ξεσκοτισμένος να συγχωρεί και να συμπαθεί τον ομόψυχον και ομόπαθον πλησίον αδελφόν. ~Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή

---

Σώσόν με από πηλού, ίνα μη εμπαγώ» (Ψαλ. 68,15)

αναφέρεται στον συναξαριστή ότι ο αναστηθείς τετραήμερος Λάζαρος, που για τον φθόνο των ιουδαίων έφυγε και πήγε στην κύπρο, ποτέ του (μετά την ανάσταση) δεν γέλασε. Μόνο μια φορά μειδίασε... όταν στην αγορά, είδε κάποιον να κλέβει. Χαμογέλασε και μονολόγησε... ο πηλός κλέβει τον πηλό....