Σε έναν συνεχή ή επαναλαμβανόμενο κύκλο, ίσως δεν θάχε σημασία ο ορισμός μιας αρχής και ενός τέλους, γιατί ‘’κάθε σημείο’’ μπορεί να θεσπιστεί ως αρχή και να γίνει τέλος, αφού παρότι ο ‘’χρόνος’’ είναι συνεχής και φαίνεται πως περνάει, στην κυριολεξία εμείς περνάμε. Εισαγόμαστε σε ένα σημείο του (γέννηση) και εξερχόμαστε (βιολογικός θάνατος) κι εκείνος συνεχίζει έως ότου ορίστηκε από τον δημιουργό του.
Με ορισμό της αφετηρίας τα γενέθλια
, άρχονται οι ελίξεις περί του ηλίου, ορίζοντας την ηλικία του καθενός.
Συλλογικά, θεσπίστηκε η αρχή της ινδίκτου (εκκλησιαστικό έτος) αλλά
και η κοσμική πρωτοχρονιά (31/12 – 1/1), μαζί με την παλαιά αρχή των ρωμαίων αυτοκρατόρων από τον Μάρτιο.