Πολλές φορές ο θάνατος βρίσκει τους ανθρώπους τότε πού δεν περιμένουν και δεν σκέφτονται τη φοβερά εκείνη ώρα του θανάτου και είναι απροετοίμαστοι. Αυτό πού ζητάει από μας ο Κύριος είναι να μην κατέχουν την κεντρική θέση στη ζωή μας οι βιοτικές μέριμνες, να τις θεωρούμε δευτερεύουσας σημασίας και το κέντρο βάρους να πέφτει στην αγρυπνία και την προσευχή.
Πόσο δυνατή ήταν η προσευχή του οσίου Σάββα γνωρίζουμε από πολλά παραδείγματα πού αναφέρει ο βίος του. Να, ένα άπ’ αυτά. Μια φορά τον καιρό της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ο όσιος βρέθηκε στην έρημο της Ιουδαίας μαζί με έναν μαθητή του. Εκεί στην έρημο υπήρχαν πολλά λιοντάρια. Ο μαθητής του αποκαμωμένος από τον κόπο της νηστείας κοιμόταν ενώ ο όσιος έκανε το συνηθισμένο του κανόνα.
Ξαφνικά έρχεται από την έρημο ένα μεγάλο λιοντάρι και ορμά πάνω στον κοιμισμένο μοναχό. Ο όσιος προσευχήθηκε στον Θεό και Τον παρακάλεσε να σώσει τον μαθητή του. Το λιοντάρι έβγαλε μία άγρια κραυγή και χάθηκε μέσα
στην έρημο διωγμένο από τη φλογερή προσευχή του οσίου. Πολλά θαύματα έκανε στη ζωή του ο άγιος και ακόμα περισσότερα μετά τη μακάρια κοίμηση του.
Να θυμόμαστε τον άγιο αυτό αγωνιστή της ευσέβειας και να μην παραδιδόμαστε στην κραιπάλη, στη μέθη και στις βιοτικές μέριμνες. Να μην ξεχνάμε ότι μεταξύ των έργων πού κάνουμε, την πρωτεύουσα θέση πρέπει να κατέχουν ή προσευχή, η νηστεία και η νήψη. Να προηγείται όλων η φροντίδα για τη σωτηρία της ψυχής, και οι βιοτικές μέριμνες να είναι στη δεύτερη θέση. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου