«Το κάπνισμα είναι μια ιδιοτροπία.Από αυτό προέρχονται οι πόνοι στα πόδια και η κατάθλιψη.Ότι ο διάβολος είναι ο πατέρας του τσιγάρου το κατάλαβα σήμερα ιδιαιτέρως: Κάτι επέδρασε επάνω μου αρνητικά από την κορυφή μέχρι τα νύχια.
Αισθάνθηκα πως ο εχθρός φώλιασε στα πλευρά μου και στην καρδιά μου και μου εναντιονώνταν επίμονα,εμποδίζοντάς με να πω την εκτενή και την ευχή, φοβίζοντάς με, παραλύοντάς με και λυπόντας με μέχρι αμαρτίας…
Δια του καπνίσματος μπαίνει στον άνθρωπο το ακάθαρτο πνεύμα.Χτες βράδυ αφού κάπνισα ο διάβολος έκανε αισθητή την παρουσία του μέσα από έναν συνεχή λόξυγγα ο οποίος με ταλαιπώρησε από το Χερουβεικό μέχρι και λίγο πριν την Θεία Κοινωνία.Τα νεύρα μου ήταν τεντωμένα,η φωνή μου ”ξέφευγε”, έτρεμα και ήμουν εξαντλημένος. Γι αυτό το κάπνισμα είναι ανώφελο. Είναι μια χαζή ιδιοτροπία, μια βεβήλωση των χειλιών, ένας μεγάλος και ανώφελος ερεθισμός, μια ομίχλη με την οποία καλυπτόμαστε εθελουσίως.
Τη γεύση του τσιγάρου δεν μπορώ να την συγκρίνω με τίποτα άλλο παρά με ένα διαβολικό πράγμα. Και πώς ξέροντάς το αυτό καπνίζω; Πώς επιτρέπω στον εαυτό μου να κάνει κάτι τέτοιο;
Πρόκειται για σκέψεις και προβληματισμούς συγκλονιστικούς. Δεν του ήταν εύκολο να απαλλαγεί. Προσευχήθηκε κλαίγοντας πικρά, για να τον βοηθήσει ο Θεός να νικήσει αυτό το πάθος. Να μερικές μαρτυρίες από την σωτήρια μετάνοιά του: «Ήρθα στην εκκλησία. πέφτοντας με καρδιά συντετριμμένη μπροστά στην Αγία Τράπεζα. Πώς μπορώ να υπηρετώ κάθε μέρα τον εχθρό και όχι τον Κύριό μου με ζήλο; Κύριε βοήθησέ με να λυτρώσω απ’όλα τα κακά, επειδή είμαι ένας κακός άνθρωπος, βρώμικος, γεμάτος αμαρτίες».
Η βαθιά του ταπείνωση και η επιμονή του στην προσευχή τον έσωσαν από αυτήν την εξάρτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου