και κάπου κατακεί, [σε έναν από αυτούς τους τρείς τόπους (1), κατέναντι (ς’) – απέναντι (5) – μέσα στον Λόγο (2)] κυκλοφορεί η συνείδησή μας… εμμένουσα στα κάρβουνα και το πυρ του κόσμου (με το κοσμικό φρόνημα – αίγυπτο, ανάμεσα σε σκιές και είδωλα)
Είναι η ποταμοφόρητος Εκκλησία, ο όφις και η έρημος που σαν ναυς που ακουμπά και τα τρία (έχοντας δύο σκέλη, ένα ουράνιο και ένα επίγειο), προσφέρει τα βιώματα εξόδου (και ανάστασης) στον εισερχόμενο που θάθελε να περάσει από το ένα στο άλλο. Από την γη στον ουρανό. Σταυρός παντού*. Στο ένα σκέλος η δόξα των αγγέλων (βηθλεέμ) στο άλλο το τραύμα των δαιμόνων (αίγυπτος και κοσμικό φρόνημα) σταυρός στο μέσον ως περάτης (όπως φαίνεται το σχήμα στην έρημο)... με μας να διαλέγουμε...
Τα
πάντα, ξεκινάνε από την θέληση.
πας άνθρωπος ψεύστης…. δλδ
φευγαλέος σαν αστραπή….
κι η θέλησή του, ο νους, ο κεραυνόμορφος κόππα ( ϟ ) (παράλληλα και ανάλογα
Ή το Ι της φυγοκέντρου Ι' τάγμα των δαιμόνων ή το (Ι) Ιησούς (κεντρομόλου)
και τα δύο πυρ…. εμβασμένα από το
ΕΝΑ
στο
ΕΙΝΑΙ του …
…ώσπερ γαρ η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και
φαίνεται έως δυσμών ούτως έσται και η παρουσία του υιού του Ανθρώπου. (Ματθ.κδ’ 27)
(Λουκ.ι’18) …εθεώρουν τον σατανάν ως
αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα.
Για να ξεκινήσουμε την έξοδο (όπως ο παληός ισραήλ = νους ορώμενος τω Θεώ) εξ αιγύπτου προς τους αγίους τόπους, η προϋπόθεση είναι ο χριστοφόρος νους. Το επί πώλου όνου σχήμα που εορτάζει η εκκλησία την αμέσως επόμενη ημέρα της Γεννήσεως (26 Δεκ), Αυτός ενεργών. Υλοποιών και την νομική έξοδο και την καινή έξοδο (χάριτος σαν ανάσταση). Αναλυθέντα στο ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τόν υἱόν μου… και Η σχέση του νοός με τα σχήματα και ουσία … επί πώλου όνου, χερουβείμ, Ανάσταση και Ανάληψη
Με την συνάφεια στα σπήλαια (καρδιές) Η γέννησή Του Κυρίου και ο Σταυρός επιζητείται η ανατολή ανατολών και η ενοίκηση εν ημίν ο ήλιος της δικαιοσύνης… Ο εν ημίν ήλιος….
… ξενωθῶμεν *** του κόσμου, τὸν νοῦν εἰς οὐρανὸν μεταθέντες, διὰ τοῦτο γὰρ ὁ ὑψηλὸς Θεὸς ἐπὶ γῆς ἐφάνη ταπεινὸς ἄνθρωπος, βουλόμενος ἑλκύσαι πρὸς τὸ ὕψος τους Αὐτῷ βοῶντας· Ἀλληλούϊα.
Ὅλος ἦν ἐν τοῖς κάτω, καί των ἄνω οὐδόλως ἀπὴν ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος· συγκατάβασις γὰρ θεϊκή, οὐ μετάβασις δὲ
τοπικὴ γέγονε·
Καλό θάταν να παρατηρήσουμε ότι συμβαίνουν συγχρόνως, ο εορτασμός των χριστουγέννων κοσμικώς, (μέσα στην αίγυπτο) και αναζητώντας Τον (έρημος) και θεαρέστως (στον πόδα παρόντες στο σπήλαιο).
Δεν είναι μετάβαση τοπική, αλλά συγκατάβασις θεϊκή, με μας, αμήν να μην κωλύουμε την εκχυνόμενη χάρι. Να μας ακουμπά, να μας έλκει, να μας κάνει μετόχους.
Ο δε Θεός βασιλεύς εργάζεται (σε ενεστώτα διαρκείας) την σωτηρία μας εν μέσω της γης…. ὁ δὲ Θεὸς βασιλεὺς ἡμῶν πρὸ αἰώνων, εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς. σὺ ἐκραταίωσας ἐν τῇ δυνάμει σου τὴν θάλασσαν, σὺ συνέτριψας τὰς κεφαλὰς τῶν δρακόντων ἐπὶ τοῦ ὕδατος. σὺ συνέθλασας τὴν κεφαλὴν τοῦ δράκοντος, ἔδωκας αὐτὸν βρῶμα λαοῖς τοῖς Αἰθίοψι. (ψαλμ.ογ’)
…να μας εξάγει από την αίγυπτο γιατί είναι γνωστή η κατάληξις αυτής. βρώμα των αιθιόπων… [των εχόντων αιθάλη (μαύρη) όψη (αιθίοψ)]… ήτοι των νοητών αιθιόπων…
[όπως αναφέρεται στο ψαλτήρι, όταν ο στρατός που κυνηγούσε τους ισραηλίτες που βγήκαν στην έρημο κατεπόθη από την δύναμη του σταυρού, (ως προτύπωση της ερυθράς και βάπτιση) έμεινε η αίγυπτος εκτεθειμένη στις ορέξεις των νοητών αιθιόπων (δαιμόνων)…]
Βιώνουμε και σήμερα τα ίδια, αρκετά έντονα ως προτύπωση των εσχάτων… (μέσα στην πρόνοια του Θεού και κατά το... από Μένα ήταν αυτό...)
Οι κυνηγούντες τον κόσμο, άθελά τους, τους ωθούν σε αντίδραση. Άλλους σε μάταιες επαναστάσεις και άλλους σε αναστάσεις. Ανόρθωση από το 4 στο 7 δια πνεύματος, από την ύλη και κόσμο (4) στην αιωνιότητα της ψυχής (7) δια νόμου (ΠΔ και εξόδου) ή δια σοφίας (όπως ο δίας ξέφυγε από την βρώση εκ του κρόνου) ελληνικώς, και ανάσταση από το 7 στο 1, και τέλειο πέρασμα από το Σάββατο (7) στην Κυριακή (1) πρώτη και αιώνια 8η, ως αθανασία ορθοδόξως, μετά την αιωνιότητα. Πέρασμα από θάνατο (κατέναντι) δια της αιωνιότητος (απέναντι) στην αθανασία (λόγοι μέσα στον Λόγο) ως επιστροφή.... από την θέση του Κάιν (Γεν.δ'16) χώρα μακρυνή, απέναντι (Γεν.γ'24) και εντός Αυτού ο εκπέσας πρώτος ΑΔΑΜ στον δεύτερο ΑΔΑΜ - XC, δια του ΑΒΕΛ (κυκλική κίνηση νοός). Με μας, να επιλέγουμε σε ποιο χώρο θα δραστηριοποιούμαστε και θα στοχεύουμε την συνείδησή μας.... στο δυσώδες υπόγειο και σκιές; στο επίγειο ή υπέργειο και υπερώο όπου λαμβάνουν χώρα τα θεία μυστήρια... εκείνα που ναι μεν συνέβησαν άπαξ, αλλά παρατείνονται στην αιωνιότητα αναμένοντας την δική μας κατ'ετοιμότητα μετοχή. Αμήν δι ευχών...
Κι οι κυνηγούντες μας, έχουν σπουδάσει ''ψυχολογία'' της μάζας και μας διαχειρίζονται με μεγάλη δολιότητα για τον σκοπό τους.... έτσι, η λύση είναι να βρεθεί το πρόσωπο δια και εν XC, για να ξεχωρίσει από την απρόσωπη μάζα... γιατί και οι επαναστάτες χωρίς Χριστό και τα μυαλά που αντιδρούν και τα συναισθήματα που πολεμούν είναι μεν καλή σπορά, καλός προσανατολισμός, αλλά χωρίς Χριστό, δεν συντρίβονται οι οδόντες, δεν συνθλάττονται οι κεφαλές... (εδώ στην αίγυπτο) μάλλον αντιθέτως… θα σπάσουν τα κεφάλια μας και σαν αμαρτωλοί που δεν θελήσαμε να τις καταθέσουμε αυτές στον πόδα Του (γέννηση και Σταυρός) και τα δόντια μας… αξίζει τέτοια θυσία να πάει στράφι η όλη αγωνιστικότητα και ‘’καλή’’ διάθεση για ελευθερία;
… σὺ συνέτριψας τὰς κεφαλὰς τῶν
δρακόντων ἐπὶ τοῦ ὕδατος. σὺ συνέθλασας τὴν κεφαλὴν τοῦ δράκοντος … Χριστού η χάρις, μήπως και επανασταστούντες με τον λογισμό μας και το
συναίσθημά μας, ακόμη και υγιώς (αλλά) κοσμικά, που αντιδρά στην αιχμαλωσία που
ετοιμάζουν (οικονομική, χοϊκή, πνευματική…**) παραμένοντας στην αίγυπτο και μη
ξεκολλώντας από αυτήν, μαζί με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά… ἔδωκας
αὐτὸν βρῶμα λαοῖς τοῖς Αἰθίοψι. ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ…
Ο δε τρόπος να βρεθεί και αναδειχθεί το πρόσωπο, είναι εκείνος ο ποθούμενος πόδας της Γεννήσεως στο σπήλαιο. Μέχρι τότε, προσωπείο. Γεννιέται Ο Κύριος εν ημίν και γεννιόμαστε εμείς εν Αυτώ, δια Της Θεοτόκου. Της κλίμακος για Τον Κύριο και την γέφυρα για εμάς. Αμήν δι ευχών και ενεργείας Της.
Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν - άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος.
Αμήν να βαδίσουμε χάριτι εκτυπώτερον εφέτος, αυτόν τον δρόμο που ήδη στήθηκε εξ αιγύπτου δια της ερήμου στον πόδα της Γεννήσεως, γιατί ο αντίδικος σκύλιασε κι ο Θεός το επέτρεψε, περνά ρομφαία …. για να φανερωθούν οι διαλογισμοί της καρδίας μας ….
---
(1) 3 σταυροί 3 θελήματα … 2 τάσεις
* ποῦ πορευθῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός σου καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου ποῦ φύγω; ἐὰν ἀναβῶ εἰς τὸν οὐρανόν, σὺ ἐκεῖ εἶ, ἐὰν καταβῶ εἰς τὸν ᾅδην, πάρει· ἐὰν ἀναλάβοιμι τὰς πτέρυγάς μου κατ᾿ ὄρθρον καὶ κατασκηνώσω εἰς τὰ ἔσχατα τῆς θαλάσσης, καὶ γὰρ ἐκεῖ ἡ χείρ σου ὁδηγήσει με, καὶ καθέξει με ἡ δεξιά σου. (ψαλμ.ρλη')
** μέσα στο δίκτυο... πρώτα τα πράματα (ένωση με σμαρτφον... ψυγεία, πλυντήρια, φώτα...) και από δίκτυο πραγμάτων δίκτυο σωμάτων.... κι ο μη χωνευθείς σε αυτό metaverse, εξοστρακίζεται από την κοινωνία και δομούμενη ''νέα κανονικότητα''.... της (δαιμονικής) ΝΤΠ. Με αφετηρία όχι καταλάθος την 6 Αυγ 1991 την εφαρμογή του διαδικτύου (δίκτυο του κόσμου) όχι όμως ως άνω και θεία μεταμόρφωση εν αληθεία, αλλά παραμόρφωση (κάτω όψις) εν φαντασία… κι όποιος θέλει, λέει ΟΧΙ (ανακοίνωση του δομούμενου μετασύμπαντος την 28η Οκτ...) το σύμπαν του Θεού και το μετασύμπαν του ανθρώπου….
«Μίλησέ μας γιὰ τὶς θεῖες ὀπτασίες ποὺ ἔχεις», εἶπε κάποτε ἕνας μοναχὸς στὸν Ἀββᾶ Παχώμιο (286-346). «Ἕνας ἁμαρτωλὸς σὰν ἐμένα δὲν περιμένει νὰ ἔχει καμιὰ ὀπτασία ἀπὸ τὸ Θεό», ἀπάντησε ὁ Παχώμιος. «(...) Ἐπίτρεψέ μου ὅμως νὰ σοῦ πῶ γιὰ μιὰ μεγάλη ὀπτασία. Ἂν δεῖς ἕναν ἅγιο καὶ ταπεινὸ ἄνθρωπο, αὐτὸ εἶναι μιὰ μεγάλη ὀπτασία. Γιατί ποιὰ ἄλλη μεγαλύτερη ὀπτασία ἀπ᾿ αὐτὴ μπορεῖ νὰ ὑπάρξει: νὰ δεῖς τὸν ἀόρατο Θεὸ νὰ φανερώνεται στὸ ναό του, σ᾿ ἕνα ὁρατὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο»; από το αληθινό θαύμα.... ὁ ὑψηλὸς Θεὸς ἐπὶ γῆς ἐφάνη ταπεινὸς ἄνθρωπος, βουλόμενος ἑλκύσαι πρὸς τὸ ὕψος τους Αὐτῷ βοῶντας· Ἀλληλούϊα. (ενεργών Ο Ίδιος μέσω των ταπεινών, ως φίλοι και οικείοι Χριστού και ξένοι του κόσμου. Φιλόκοσμοι κι όχι απόκοσμοι).
Ο εξάψαλμος που διαρκεί (λένε οι άγιοι) όσο θα κρατήσει η κρίσις και ξεκινά με το ''δόξα εν υψίστοις Θεώ...'' δείχνει πάλι την ταυτότητα πνεύματος. Στην κρίση (με την γέννηση) θα παρασταθούμε όλοι μας ως φονείς (αυτήν την φορά). Θα παραστήσουμε στους πόδας Του Κυρίου, έναν νεκρό και έναν ζωντανό. Ο σαρκικός άνθρωπος (της αιγύπτου) θα παρουσιάσει τον πνευματικό νεκρό εν μέσω ‘’σφίζουσας’’ βιολογικής εμπαθούς ζωής, ενώ ο πνευματικός άνθρωπος θα παρουσιάσει τον νεκρό στα πάθη εαυτό και ζώντα στο πνεύμα.
Ο ένας ως φονέας νηπίων (φυσικών και υπερφυσικών), ως ηρώδης που σημαίνει δερμάτινος, δλδ αυτός που για χάριν των δερματίνων χιτώνων και σάρκας θανατώνει τον έσω άνθρωπο (κυνηγώντας Χριστό) αλλά θαυμαστά σώζονται από αυτήν την μήνυ και Ο Κύριος και ο Πρόδρομος (αφορμές μετανοίας) και ο άλλος που εδαφιεί την αμαρτία και ασέβεια για χάριν Του, όσο αυτά είναι (παραφυσικά) νήπια, στην Πέτρα Χριστό.... μακάριος ὃς κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπιά σου πρὸς τὴν πέτραν.
Ενδιαφέρεται ο Ηρώδης πως τάχα θέλει να προσκυνήσει τον Βασιλέα, να μάθει το ακριβώς που και πότε εγεννήθη, αλλά άλλο πράμα έχει στο μυαλό του. … μανεὶς ὁ Ἡρῴδης ἐταράττετο, Χριστὸν ἀνελεῖν, ὁ θεομάχος φρυαττόμενος…. Ενδιαφέρεται και ο Ιούδας τάχα για τους φτωχούς, αλλά άλλη γνώμη έχει ο δούλος και δόλιος…
Και στις δυο περιπτώσεις έχουν άλλο άξονα ‘’ζωής’’ και αξιών. Ο μεν ηρώδης στους δερμάτινους χιτώνες, πάθη και σάρκα, ο δε ιούδας κρεμάει την ζωή του στην συκή (πάλι δερμάτινους χιτώνες) προς απώλεια με την σφραγίδα του προδότη. Ο Κύριος και οι μαθητές Του κρεμούν την ζωή τους στον σταυρό τον μόνο δρόμο προς ανάσταση.
Είναι το ίδιο Πνεύμα που πνέει και στην βηθλεέμ και στον γολγοθά…. (σταυροί κι οι δυο, σε ανατολή και δύση της επίγειας ζωής Του), με μας κύκλωθεν Αυτού, φονείς και ληστές, ζητούντες με το μνήσθητι από Τον Ζωοδότη, έλεος και σωτηρία. ...
Και στις δυο περιπτώσεις, στους πόδας Του Βασιλέως καταθέτουμε τα βάρη μας κατά το... Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι (1), κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. (Ματθ.ια'28) καταθέτουμε τον νεκρωθέντα από τις αμαρτίες εαυτό μας, προσδοκώντας ΖΩΗ (Βηθλεέμ) και ΑΝΑΣΤΑΣΗ (Γολγοθά) από το προσδοκώ ανάσταση νεκρών μέχρι το ... και τοις εν τοιςμνήμασι ζωή, χαρισάμενος.
Αμήν να καταθέσουμε στους πόδας Του τον παράλυτο εαυτό, όπως φέρεται από τους 4 (ενόσω ζούμε, ώστε να αλλάξει τα 4 βιολογικά στοιχεία που έχουν κέντρο άξονα τον θάνατο, στα 4 της καινής κτίσης, με άξονα και πεμπτουσία την Ζωή) αλλά και όπως διαχρονικά ερωτάται ο άλλος παράλυτος εάν θέλει υγιής γενέσθαι… οι δύο παράλυτοι και το, θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι; με δική μας απάντηση ΝΑΙ ΚΥΡΙΕ!!
Πάνω από τους τρεις τόπους (αίγυπτο, έρημο, Βηθλεέμ) κυριαρχεί διαφορετικό πνεύμα. Πάνω στην αίγυπτο κρέμεται ο θάνατος ως αποτέλεσμα (οψώνια) αμαρτιών. Στην Βηθλεέμ, πνεύμα Ζωής και στην ενδιάμεσο έρημο, το πνεύμα της μετανοίας (προς Ζωή... το ήγγικεν η Βασιλεία). Αμήν να μην χαθούμε εν ερήμω, πριν φτάσουμε στην βηθλεέμ, γιατί από αχαριστία και γογγυσμό, πολλοί, ακόμη και εκλεκτοί χάσαν την ζωή τους από την οργή Θεού, αλλά και πολλά (πνευματικά) νήπια εσφαγιάσθησαν πέφτοντας θύματα του ηρώδη (φιλοσαρκία).
Θα ρωτούσε κάποιος μα γιατί να κλάψουμε; Να εξέλθουμε εκ της αιγύπτου, από την μακρυνή χώρα που ο άσωτος σπαταλά την ουσία (κι όχι απλά περιουσία), τρεφόμενος με ξυλοκέρατα… να εξέλθουμε και κλαύσουμε πικρώς εκ της αυλής που ο απ.Πέτρος Τον αρνήθηκε τρις, θερμαινόμενος από πυρ δούλων (πάθη)…. για να ακούσουμε κι ο καθένας (αρνητής) την προσωπική ανάσταση και κλήση… είπατε τοις μαθηταίς ΚΑΙ ΤΩ ΠΕΤΡΩ!! [γιαυτό φεύγε και πίσω μην κοιτάς (βαθμίς πρώτη περί αποταγής) και όχι μόνο σόδομα και γόμορρα].
Εκεί στο φοβερό κριτήριο απολογούμενοι θα σταθούμε ως φονείς, έτσι κι αλλιώς. Φονεύς του πνεύματος για χάριν της σάρκας ή ''φονεύς'' της σάρκας μετά των παθών για χάριν του πνεύματος XC. Ο ένας κερδίζοντας Ζωή αιώνιο (κατά την αψευδή υπόσχεση ... δεύτε ουν συναποθανούμεν και νεκρωθώμεν ταις του βίου ηδοναίς ίνα συζήσωμεν Αυτώ, συσταυρωθώμεν ίνα συναναστηθώμεν) και ο άλλος χάνοντάς Την αιωνίως.
Κλαίνε οι αναχωρητές της (νοητής) αιγύπτου (κόσμου, δλδ κοσμικού φρονήματος, όπου οι άγιοι για τα δάκρυα μετανοίας αναφέρουν πως είναι ένδειξη παρουσίας Θεού), κλαίνε για το εν αγνοία έγκλημά τους και για το οποίο ξέρουν πως θα αποδώσουν λόγο… Ὢ πῶς ἐζήλωσα Λάμεχ τὸν πρῴην φονευτήν, τὴν ψυχὴν ὥσπερ ἄνδρα, τὸν νοῦν ὡς νεανίσκον, ὡς ἀδελφὸν δέ μου τὸ σῶμα ἀποκτείνας, ὡς Κάϊν ὁ φονεύς, ταῖς φιληδόνοις ὁρμαῖς! (εκ του μεγάλου κανόνος). Αυτόχειρες... φονείς της ψυχής μας, του νοός και του σώματος, όχι μόνο τα δικά μας αλλά και πόσων ακόμη.... Αμήν ευπρόσδεκτον απολογίαν… στο φοβερό βήμα ενώπιον Του Κριτή και στο ίδιο Πνεύμα της Βηθλεέμ και του Γολγοθά. Στον οίκο άρτου (ή κρέατος) και Σε Αυτόν που εκ της πλευράς Του δωρίζει ως κρουνούς, την άφεση και την γνώση, Τον Εαυτό Του ως Άρτο Ζωής… Κύριε ελέησον!! Πρόσθες ημίν πίστη... παράσχου ημίν αφορμάς μετανοίας... που εξάγουν τον άνθρωπο από την αίγυπτο και από την έρημο, εισάγοντας τον στην Ζωή.... την δύναμη που αρχή έχει αλλά όχι τέλος και ανοίγει τις πύλες του παραδείσου, κλείνοντας ερμητικά τις πύλες της κολάσεως. Αμήν να εισέλθουμε στην εκκλησία και Σώμα Χριστού, που πύλαι άδου ου κατισχύσουσι Αυτήν...
---Ὁ ἄνθρωπος
πρέπει νὰ προετοιμάζεται γιὰ τὰ Χριστούγεννα καὶ πνευματικῶς, νὰ ἐξομολογεῖται
δηλ. καὶ νὰ βρίσκεται ἐν μετανοία… Διότι ὁ Χριστὸς ἦρθε στὸν κόσμο, νὰ
«μαζέψει» τὶς ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ καταργήσει τὸν θάνατο, ποὺ προκαλεῖ ἡ
ἁμαρτία.
Ἐὰν
λοιπὸν θέλουμε, τὰ φετινὰ Χριστούγεννα νὰ εἶναι Χριστούγεννα Θεοῦ, φροντίστε νὰ
ἐξομολογηθεῖτε τὶς ἁμαρτίες σας, εἰρηνεύσετε μὲ τὸν Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους.
Ἀγαπῆστε – συγχωρέστε τοὺς ἀνθρώπους, πεῖτε τὴν »καλημέρα» τοῦ Θεοῦ, γράψτε, τηλεφωνεῖστε καὶ μετὰ πάτε στὴν Βηθλεέμ, γιὰ νὰ ἀκούσετε τὸ »ἐπὶ γὴς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» ἀπὸ τοῦτο τὸν κόσμο γιὰ τὸν ἄλλον. - Δημήτριος Παναγόπουλος Ἱεροκήρυκας †
για το βάρος της αμαρτίας και την απελευθέρωση από την αμαρτία - Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτςπροτύπωσις και ενέργεια σταυρού στην βάπτιση
τα 3 θαύματα με την Γέννηση του Κυρίου
περί νόμου και χάριτος αφήνοντας πίσω την πλεονεξία, ό εστίν ειδωλολατρεία…
περί μάγων, αστέρος, σπηλαίου και φάτνης...
Καταβασίες – αναβασίες Χριστουγέννων (πέραν της ψαλτικής)
… 7 ῾Ενὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. 8 διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις. 9 τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς; 10 ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. (Εφεσ.δ’)
Με το, τι σοι προσηνέγκωμεν XC… Κατεβαίνει Ο Κύριος έμμεσα και πληροί τον εξωτερικό μας κόσμο, ως εκτύπωση της εσωτερικής σχέσης οικειότητος και εγγύτητος, με σκοπό την ενσωμάτωση (ενοίκηση).
Προσφέρουν
οἱ Ἄγγελοι τὸν ὕμνον μέσα στον κόσμο μας κι εμείς συνυμνούμε.
Προσφέρουν
οἱ οὐρανοὶ τὸν Ἀστέρα διακρίνοντες κι εμείς στον ουρανό την θεία τάξι. Οι
ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, διηγούμαστε κι εμείς δια λόγων.
Προσφέρουν
οἱ Μάγοι τὰ δῶρα. Προσφέρουμε κι εμείς τα ίδια δώρα ευστόχως Στον Κύριο, κι όχι
αλλού. Ομολογούμε Βασιλέα Τον Κύριο (δίδοντας χρυσό) ομολογούμε Αρχιερέα Τον
Κύριο (δίδοντας λιβάνι) πάσαν την ζωήν ημών, XC τω Θεώ, παραθώμεθα (σμύρνα)…
Προσφέρουν
οἱ Ποιμένες τὸ θαῦμα προφέρουμε κι εμείς την ομολογία του θαύματος.
Προσφέρει
ἡ γῆ τὸ σπήλαιον προσφέρουμε κι εμείς εκ του πήλινου σώματος την καρδιά μας,
που μόνη η προσφορά της, ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ, γιατί απαιτείται και η φάτνη.
Προσφέρει ἡ ἔρημος τὴν φάτνην προσφέρει η έξοδός μας από την πολύβουη κοσμικότητα την έρημο, την φυγή, την άσκηση, με τέλος την καθαρότητα οίκου και λειτουργικότητα οχήματος ίνα ενοικήση και οδηγεί πλέον την ζωήν μας. Νου και χου. Εδώ το τέλος της καταβάσεως. …ἡμεῖς δὲ Μητέρα Παρθένον• ὁ πρὸ αἰώνων Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς για να αρχίσει να μας ανεβάζει. Αμήν γένοιτο. Ομόκεντροι κύκλοι, που χωρίς την ευστοχία στο κέντρο (Θεοτόκος), άνοδος και ενσωμάτωση και ζωή και ανάσταση δεν θα βιώσουμε.
Δια
των πνευματικών (και των ισχυόντων μυστηρίων που συνοδεύουν τα μυστικά εφόδια)
η αναγέννησις…. ως συνέχεια αυτών που αναφέρει ο Απόστολος Παύλος : «τεκνία
μου, ούς πάλιν ωδίνω, άχρις ου μορφωθεί Χριστός εν υμίν» (Γαλ. δ’, 19).
Ωδίνες
είναι ο ασκητικός αγώνας, και μόρφωση είναι η θέωση και ο αγιασμός. Ο Χριστός,
που μια φορά γεννήθηκε κατά σάρκα, θέλει να γεννάται πάντα κατά πνεύμα σε κάθε
έναν του οποίου η ψυχή παρθενεύει, δηλαδή καθαρίζεται από τα πάθη,
διαπλάττοντας τον εαυτό Του μέσα της...
Χριστούγεννα εξωτερικά και εσωτερικά
Ἀλλ᾿ ὡς ἐξ ὕψους δι᾿ ἡμᾶς ἐταπείνωσας σεαυτόν, συμμετρίασον καὶ νῦν τῇ ταπεινώσει μου. Καὶ ὡς κατεδέξω ἐν τῷ σπηλαίῳ καὶ φάτνῃ ἀλόγων ἀνακλιθῆναι, οὕτω κατάδεξαι καὶ ἐν τῇ φάτνῃ τῆς ἀλόγου μου ψυχῆς καὶ ἐν τῷ ἐσπιλωμένῳ μου σώματι εἰσελθεῖν....
κι αν έστω και με αμυδρή αγωνιστικότητα εξήλθαμε στην έρημο, ακούγεται το... φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ. (Ματθ.γ'3)
Η Ράβδος εκ της ρίζης Ιεσσαί καὶ ἄνθος ἐξ αὐτῆς Χριστὲ, εκ τῆς Παρθένου ἀνεβλάστησας… είναι μια ευθεία... ευθεία ΖΩΗΣ, που όσο δεν ποιούμε ευθείας τας τρίβους μας, το δένδρο της Ζωής δεν είναι προσβάσιμο όπως και ο καρπός Του... αλλά περιμετρικά Αυτού, έξωθεν του κύκλου Αληθείας, κάτι ακούμε κάτι γνωρίζουμε, αλλά από απόσταση. Αμήν εκτυπώτερον αμήν εγγύτερον... αμήν εντός
Ἑτοιμάζου Βηθλεέμ, ἤνοικται πᾶσιν ἡ Ἐδέμ, Εὐτρεπίζου Ἐφραθᾶ, ὅτι τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, ἐν τῷ Σπηλαίῳ ἐξήνθησεν ἐκ τῆς Παρθένου· Παράδεισος καὶ γάρ, ἡ ἐκείνης γαστήρ, ἐδείχθη νοητός, ἐν ᾧ τὸ θεῖον φυτόν, ἐξ οὗ φαγόντες ζήσομεν, οὐχὶ δὲ ὡς ὁ Ἀδὰμ τεθνηξόμεθα, Χριστὸς γεννᾶται, τὴν πρὶν πεσοῦσαν, ἀναστήσων εἰκόνα.
---
Κι όπως Ο Κύριος ''εντοπίζεται'' σε τρεις περιόδους, την από συλλήψεως (από Την Θεοτόκο τον ευαγγελισμό) μέχρι Γεννήσεως (Χριστούγεννα και 9μηνο... μια έλικα ανοδική), την επίγεια διδασκαλική και μέχρι Σταυρό ζωή (δεύτερο 9, ιδού αναβαίνομεν...) και την αναστάσιμη (ανάληψης και πεντηκοστής) και ατελεύτητη δόξα Τριαδικού Θεού (999), τα ανάλογα στοιχεία πρέπει να βρεθούν και εντός.
Είναι η περίοδος που κυοφορεί η ψυχή (και το σώμα) Τον Κύριο, ταυτιζόμενο και με την ιστορική έξοδο του ισραήλ σαν ΠΔ και σπερματικό Λόγο και τον ευαγγελισμό του καθενός.
Η πορεία είναι σταυρική όπως έρπει ο ισραήλ, αλλά κινείται από τον κόσμο (αίγυπτο) προς την βηθλεέμ (και βιωματική γέννηση). Μπορεί ιστορικά και θρησκευτικά να ξέρουμε και το τέλος και ακόμη να μας συγκινούν οι δεσποτικές εορτές του έτους, αλλά οι περισσότεροί μας δεν βάλαμε ακόμη αρχή και θεμέλιο την γέννηση.
Όλη η ΠΔ αλλά ιδίως το ψαλτήρι, θεωρείται η γονική μήτρα της ευχής. Εκεί, όπου το όνομα και η ενέργεια συμπίπτουν. Φως, γνώση, ακριβής θεολογία, δόξα. Σε όλην την πορεία που Τον κυοφορούμε ''χτυπά η καρδούλα Του'' εν ημίν (στην πραγματικότητα εν εσόπτρω η δική μας που σιγά σιγά γεννάται εν XC…) όσο εκφράζουμε την ευχή σε κάθε στάση καθίσματος, όπως αναλύθηκε στο ψαλτήρι και ευχή. Δεν μας συμφέρει να θεωρητικολογούμε από φαντασίας αλλά να εμπιστευόμαστε ΜΟΝΟ τους θεοφόρους πατέρες, που μας γνωρίζουν με συμπάθεια τα δικά τους ορθόδοξα βιώματα για να μας ελκύσουν στα επόμενα στάδια χάριτος και φυσικής Του παρουσίας στην ζωή μας.
Αμήν και πάλι ο καλός Θεός σε αυτήν την διαδρομή που συνοδοιπορεί και με εύσπλαγχνο όμμα μας επιβλέπει και βοηθά, να μας χαρίζει εκτυπώτερον την ασύλληπτη σε νου ανθρώπου Γέννηση και Θεοφάνεια, ακόμη και σε μας που δεν κάναμε βήμα εξόδου από τον κόσμο, αλλά εργάζεται για την σωτηρία μας.... να βάλουμε καλή αρχή. Δια Σταυρού, από το (θανάσιμο) τραύμα, στην δόξα. Αρχή εμπράκτως και θεωρητικώς σε κάθετι που όχι απλά μας κρατά δέσμιους στην αίγυπτο αλλά μας καθέλκει προς βρώμα αιθιόπων (ΑΝ ΔΕΝ επιβιβαστούμε στην σωτήρια Κιβωτό).... βρίσκοντας τις αιτίες/πάθη που μας κωλύουν στο ... για τον αριθμό του θηρίου – π. Ηλίε Κλεόπα και αντιπαραβάλλοντας για κάθε κύκλο και επίπεδο 6ριού, από τα επιδερμικά έως τα βαθύτερα, τις αντίστοιχες αρετές και κύκλο Αληθείας που ορθώνει Ο Κύριος ΘΕΛΟΝΤΑΣ να προστατέψει το πλάσμα των χειρών Του, την κόρη οφθαλμού...
Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή, ευχαριστία και προσκύνησις Τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου