επιλογές ζωής… (με αφορμή το τριώδιο)

…τα σχήματα αδελφών ή προσώπων (ζευγών) στην Αγία Γραφή δίνουν εικόνες και παραδείγματα των μεν προς μίμηση των δε προς αποφυγή …. αρχομένων από Άβελ και Κάιν, Ισαάκ και Ισμαήλ, Ιακώβ και Ησαύ … που ο ένας ‘’κυνηγούσε’’ τον άλλον (έως αδελφοκτονίας), όπως διαχρονικά ισχύει με την σάρκα που αντίκειται στο πνεύμα [17 ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματος, τὸ δὲ πνεῦμα κατὰ τῆς σαρκός· ταῦτα δὲ ἀντίκειται ἀλλήλοις (Γαλ.ε'17)]

‘’ζώντας’’ ή υπ-άρχοντες κι οι δυο σε έναν από τους δύο κύκλους….  κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας… όπου, κύκλῳ οἱ ἀσεβεῖς περιπατοῦσι·  Ψαλμός ια’ (11) 9…. ένας κύκλος πυρήνας και ένας εξωτερικός που τον περικλείει … 

όπως ο δράκων που εμφωλεύει στον ομφαλό και γαστέρα (και σάρκα), περισφίγγοντας την καρδία (και πνεύμα).

Μπήκαμε και στο ομόπνοο τριώδιο και τελώνη και φαρισσαίο, στον νεώτερο σεσωσμένο τελικώς ‘’άσωτο’’ που επιστρέφει [από την χώρα όπου βοσκούσε χοίρους (πάθη) και έτρωγε ξυλοκέρατα] και τον πρεσβύτερο που δεν συγ-χωρεί … για να καταλήξουμε στον ιούδα που κρεμάει την ζωή του στην συκή (δερμάτινους χιτώνες) σε σχέση με τον αγ.Ιωάννη τον επιπεσόντα επί τω στήθει Του Κυρίου, ο

ένας αντλώντας θεολογία κι ο άλλος απώλεια. Σχήματα σαφή και δρόμος προς ακολούθηση, συνεκτιμώντας το ‘’γνωστό’’ τέρμα, των δύο μοναδικών συμ-περι-φορών….  [πέριξ Ηλίου και Σταυρού ελικοειδώς (9 ή 6) μετά σώματος (και των επιτελούμενων δια αυτού αρετών ή αμαρτιών) και ευθέως ψυχικά (Ι, την κεντρομόλο Ιησού ή την φυγόκεντρο Ι, τάγμα δαιμόνων)]. Αμήν το συμφέρον, σε προσανατολισμό και κίνηση.  

Είναι οι δύο συσταυρωμένοι ληστές, που είναι η συμπύκνωση όλων μας σε αυτές τις δύο μοναδικές θέσεις όπου Ο Κύριος ως ζυγός δικαιοσύνης (επί Σταυρού) τον μεν κατάγει τον δε ανάγει…. αρκεί το μνήσθητι και η αντίληψη της σχέσης Πατρός και κάθε υιού που σπαταλά την ουσία κι όχι απλά περι-ουσία.... την οποία θα επανακτήσει, εκ Της Πλευράς.... (με την έναρξη της αληθούς έσω Ζωής).   

Πάτερ ἀγαθέ, ἐμακρύνθην ἀπὸ σοῦ μὴ ἐγκαταλίπῃς με, μηδὲ ἀχρεῖον δείξῃς τῆς βασιλείας σου· ὁ ἐχθρὸς ὁ παμπόνηρος ἐγύμνωσέ με, καὶ ᾖρέ μου τὸν πλοῦτον· τῆς ψυχῆς τὰ χαρίσματα ἀσώτως διεσκόρπισα, ἀναστὰς οὖν, ἐπιστρέψας πρὸς σὲ ἐκβοῶ· Ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου, ὁ δι' ἐμὲ ἐν Σταυρῷ τὰς ἀχράντους σου χεῖρας ἁπλώσας, ἵνα τοῦ δεινοῦ θηρὸς ἀφαρπάσῃς με, καὶ τὴν πρώτην καταστολὴν ἐπενδύσῃς με, ὡς μόνος πολυέλεος.

Κι αν αυτό ζωγραφίζεται στην δύση του Ηλίου (Μ.Παρασκευή) ήδη έχει δώσει το σήμα του και στην Ανατολή Του… όπου δύο ‘’φονείς’’ (όπως δύο ληστές) Τον περιβάλλουν. Ο Ηρώδης (ερμηνευόμενος από τον αγ.Μάξιμο ως δερμάτινος) που σφαγιάζει νήπια (με εξωτερικά σπαθιά) με στόχο να ανέλει Τον νηπιάζοντα Κύριο κι ο Ηλίας που εδαφιοί τα νήπια της αμαρτίας και ασέβειας (με εσωτερικό σπαθί, το κομποσχοίνι και …ένεκεν του ονόματός Σου Κύριε ζήσεις με….) για χάριν της Ζωής. μακάριος ὃς κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπιά σου πρὸς τὴν πέτραν. 

Εισαγόμενοι χρονικά στο τριώδιο, ενώ πριν αυτού, ας πούμε ότι βαδίζαμε επί ενός δρόμου κοινού για την ανθρωπότητα, τώρα διαχωρίζεται σε δύο (μοναδικούς) παραδρόμους για να αποφασίσουμε τις επιλογές. Του 6 ή του 8. Με δύο αποστολικά εδάφια, η'6 και ς'8 σχετικά.... 

6 τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωὴ καὶ εἰρήνη· διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς ἔχθρα εἰς Θεόν... (Ρωμ.η'6) 

8 ὅτι ὁ σπείρων εἰς τὴν σάρκα ἑαυτοῦ ἐκ τῆς σαρκὸς θερίσει φθοράν, ὁ δὲ σπείρων εἰς τὸ πνεῦμα ἐκ τοῦ πνεύματος θερίσει ζωὴν αἰώνιον.... (Γαλ.ς'8)

σε έναν κόσμο (πλέγμα των 48) όπου στο ίδιο χωράφι βλυστάνει και ο καλός (8)  καρπός (σπόρος Κυρίου) αλλά και τα ζιζάνια (6) σπόρος του εχθρού, με επικείμενη συλλογή των μεν ως υγιής σίτος για να εισαχθεί στις αποθήκες και των δε να δεθούν εις δέσμας για να καούν (Ματθ.ιγ'30). Αμήν να προλάβουμε την αγριέλαιο και αρά, να την μπολιάσουμε με το Χ (χ+αρά) και μεταμορφωθεί σε ωφέλιμο καλλιέλαιο...  

Πάντα έτσι ήταν, αλλά τώρα πιο έκδηλα και πιο αναγκαία, αφού ο μηριαίος δυνατότερος μυς του σώματος αποφασίσει σε ποια όψη θα κατευθυνθεί.... του Φωτός ή των σκιών και ειδώλων [Γέννηση Διονύσου από τον μηρό του Διός (συνάφεια μυθολογίας με το σήμερα. Κυριακή εσπέρας, των δύο όψεων. Της συγγνώμης και του καρνάβαλου)]. 

Είναι οι ανάλογες προ Χριστού αλλά όχι χωρίς Αυτόν (εν μερική αληθεία και εν σπέρματι, εκτυπωμένες αρμονικές της μίας Αληθείας σε εξώτερους χιτώνες / φλοίδες) επιλογές της ακολούθησης του δρόμου που προτείνει η αρετή και η κακία στον ηρακλή, που για την επιβεβαίωση της ορθής επιλογής, ο αγωνοθέτης ευρυσθένης (μεγαλοδύναμος) του βάζει άθλους κατά τάξη και ετοιμότητα για την εκπλήρωση του σκοπού της επιλογής του. ...''χρειάζεται'' μια απλή μετάφραση για να γίνουν οι οδοδείκτες, πιο σαφείς. Ο δρόμος της αρετής και ο δρόμος της κακίας, στην κυριολεξία είναι το ΚΑ(Λ)Ο και το ΚΑ(Κ)Ο. Κι η διαφορά τους είναι ότι το ΚΑΚΟ έχει έναν προσανατολισμό και μια κίνηση έρπουσα προς ένα αδιέξοδο τέρμα (Κ = |<) ενώ το ΚΑΛΟ, μια ανοδική πορεία (ιδού ανεβαίνομεν...) προς το ατελεύτητο καλό και Λόγο (Λ).    

Κι ο ηρακλής τελικά, βγάζοντας τον χιτώνα του πεθαίνει, αφήνοντας τους δερμάτινους χιτώνες που τον περικλείουν, στην γη. Απεκδυόμενος όμως ο άσωτος υιός την πρότερον στολήν, ζει εν ουρανώ, κατά το: …εἶπε δὲ ὁ πατὴρ πρὸς τοὺς δούλους αὐτοῦ· ἐξενέγκατε τὴν στολὴν τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατε αὐτόν, χαρίζοντας το δαχτυλίδιο του αρραβώνος και της υιοθεσίας… καὶ δότε δακτύλιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας, καὶ ἐνέγκαντες τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν θύσατε, καὶ φαγόντες εὐφρανθῶμεν, ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη. (Λουκ.ιε’) κοινωνώντας τον μόσχο τον σιτευτό, XC, Τροφέα και Τροφή…. ευφραινόμενοι οι εντός του Οίκου του Πατρός (ορθόδοξη εκκλησία και αναστημένο Σώμα Χριστού), το Μεγάλο Δείπνο…. 5 άρτοι και 2 ιχθείς (αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς). … για όποιον θέλει νεκρός ων να ζήσει και απολωλός, να ευρεθεί και σωθεί. 

Αμήν μέτοχοι, με μυστική και μυστηριακή βοήθεια και με αυτές τις επιλογές και προϋποθέσεις. Βάδισης από απέναντι (που εκάθητο ο ΑΔΑΜ και ωδύρετο δια την απώλειαν του παραδείσου) στο ανέσπερο Φως της Αναστάσεως, δια Σταυρού (κέντρο μεγάλης σαρακοστής ως σταυροπροσκύνηση) φωτιζόμενοι από τον πύρινο στύλο και σκέπη Της Νεφέλης Θεοτόκου (χαιρετισμών) …. Κύριε ελέησον και δόξα τη παιδαγωγία Σου.