μετά τον σεισμό σχηματίστηκε γιγαντιαίο ρήγμα βάθους 30 μέτρων και πλάτους περίπου 200 μέτρων χωρίζοντας το χωράφι της ελιάς σε χωρηό στο Χατάι (1)… (κάτοικοι της περιοχής είπαν ότι άκουσαν μεγάλη έκρηξη στον σεισμό….)
λένε οι άγιοι, ότι θα διαχωριστεί η ήρα από το σιτάρι…. είπε Ο Κύριος Ιδοὺ ἔρχομαι ταχύ, καὶ ὁ μισθός μου μετ᾿ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ. (Αποκ.κβ’)
Βαδίζοντας από την περίμετρο προς τον πυρήνα (και ας πούμε dna του Θεού) που είναι η αποκάλυψη, ήδη έχει εκπέμψει αποστόλους (mRna) για την έκκληση του κόσμου στο Μεγάλο Δείπνο.
Εργάζεται διαχρονικά ο πόδας και Φως (ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ – 999), εργάζεται και ο αντίποδας (ΙΑΠΕΤΟΣ – 666) ως αληθοφανής ποιητής ουρανού, ο καθένας με τους αποστόλους του και τις αποστολές που έχουν αναλάβει έλξης των ‘’πιστών’’ τους προς τον κύριό τους, από τον οποίο και θα πληρωθούν. Οι μεν προς το κάτω
πλατύσκαλο δια εξοστρακισμού (6) κι οι δε προς τα άνω (9) προς ενσωμάτωση (στον ήλιο).μη πάντες απόστολοι; μη πάντες σταυροφόροι; αλλά ποιανού απόστολοι; ποιον σταυρό φέρουμε και δι αυτού ενεργούμε; προς σύνθλιψη (προσώπων και εθνών, αγκυλωτό) ή προς ανάδειξη προσώπων; (ορθοδόξως). Μακάρι να προβαίνουμε διαρκώς στην βοηθητική προς θεογνωσία, απαραίτητη αυτογνωσία.
μη πάντες φιλόθεοι και φιλάνθρωποι με την κοντή ή ευρεία έννοια; διαφοροποιούμενοι μεταξύ μας, ποιον θεό και ποιον άνθρωπο (με μικρά ή κεφαλαία) υπηρετούμε τελικά;
Επλεόνασεν η αμαρτία υπερπερίσσευσεν η χάρις. Όχι αορίστως αλλά πλεονάζει και υπερπερισσεύει, με μας, να επιλέγουμε ‘’στρατόπεδο’’ Φως ή σκιών, αφού το πνευματικό γίγνεσθαι εκτυπώνεται και στα φυσικά, με το όσο αυξάνεται το φως, τόσο αυξάνονται και οι σκιές (από την άλλη πλευρά του παραπετάσματος), που σαν χνους απαγορεύει την ένωση νου και χου εις εν. Μεσότοιχος όπως και θολούρα εκ παθών που σκιάζουν την καρδιά ώστε ο άνθρωπος να δει και κινηθεί από τα χρονικά (αεί κοιλία) στο νυν (κεφαλή) και από τα ορατά (δεξιά επίγνωση) στα αόρατα (αριστερή)*.
Μεταξύ της άνω κατάστασης και της κάτω, υφίσταται ρήγμα και χάσμα μέγα. Ωριμότητος του ανδρός (στα 30 Του Κυρίου) με το ανάλογο πυρ του (Σ=200)… [με τους δύο κυρίους σεισμούς, 7,8 και 7,6 να μας καλεί να κάνουμε γενναίο επαναπροσδιορισμό το που θέλουμε να τελειωθούμε (7) στο 8 και Κύριο ή στον αντίχριστο (6)]. Τα δε 3 μέτρα της μετατόπισης την πλάκας, είναι η διαφορά του 7 και του 4, με μας να διαλέγουμε (πάλι) το επτά και σεπτά ή το 4 της δουλείας (δ=4) υπό των δολίων δαιμόνων… [με λεπτομέρειες στο από τα 147 δελφικά παραγγέλματα στο ''άλ-φα'' που λείπει... ως ορθός άνθρωπος (7) ή δεδουλωμένος (4), πνευματικός ή σαρκικός. Διαλέγουμε Χριστόφιλος ἢ Χριστομάχος Τοῦ Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, Χριστό που κρατά στα χέρια Του τα σύμπαντα. Γη και ουρανό (ψαλμ.ιζ' για σεισμό ή θεομηνία, κατακλυσμό και κεραυνούς...). Μακάρι (και αυτός ο σεισμός να μας συνταράξει συθέμελα) για να βάλουμε επιτέλους αρχή και κίνηση από την ακινησία και τέλμα μέσα στην λάσπη, σαν πνευματικοποίηση της σάρκας μας, παρά στην σαρκοποίηση του πνεύματός μας.... Σαρκοποίηση του πνεύματος ή πνευματικοποίηση της σάρκας. Να βάλουμε αρχή ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ].
Εκτυπώνεται και οριζοντίως ως ρήγμα (αυτών των διαστάσεων επί γης) σε ελαιώνα…. ρήγμα πραγματικό μεταξύ.... ἐλίπανας ἐν ἐλαίῳ τὴν κεφαλήν μου (ψαλμ.κβ') και.... ἐλιπάνθη, ἐπαχύνθη, ἐπλατύνθη· καὶ ἐγκατέλιπε τὸν Θεὸν τὸν ποιήσαντα αὐτὸν καὶ ἀπέστη ἀπὸ Θεοῦ σωτῆρος αὐτοῦ. (ωδή δευτέρα Μωσέως)
για να σημειώσει ο αγ.Ιάκωβος Τσαλίκης σχετικά στο, με αφορμή τα ΤΡΙΑ “A” του ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ του Τσαλίκη (ότι) αυτά τα ΤΡΙΑ (Α) είναι η πυρηνική γόμωση της πλανητικής καταστροφής και εμείς εμμένουμε σε αυτά και τα λιπαίνουμε με την πονηριά, την αδιαφορία και την καλοπέραση.
Ψηλαφήσαμε αισθητά (οριζοντίως) το ρήγμα για να μας υπενθυμίσει ο πατριάρχης Αβραάμ το άλλο, το κάθετο που μας περιμένει …ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. ... (Λουκ.ις')
Μήπως εργάτες δεν μαζεύουν τον καλό καρπό ξεχωρίζοντάς τον από τα ζιζάνια; (όχι μόνο στην τελική, αλλά και σε κάθε μερική). Ο άγιος Ιωσήφ ο ησυχαστής που εξέβαλλε την ξαδέλφη του από την κόλαση με το κομποσχοίνι του, δεν έκλαιγε για τον θάνατο, αλλά για την κόλαση της ψυχής. Αμήν όσο έχουμε χρόνο να βάλουμε αρχή σωτηρίας κι ο Θεός θάναι βοηθός.
Το θέμα είναι εμείς σε ποια δεμάτια θα βρεθούμε, κατά τα έργα μας…. αφού Ο Ων, εισέρχεται στον χρόνο και αφήνει ίχνη…., ακούγεται ως βροντή στο Θαβώρ και επί Σταυρού… καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσι, καὶ γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν. (Ιωαν.ι’16) ως Ι, Ιησούς και ως αστραπή (16) Φωτός που θα διαχωρίσει τον κόσμο, κρίνοντας αρχικά τους ποιμένες αν εργαζόντουσαν για αυτήν την Μία Ποίμνη ορθοδόξως ή ήταν μισθωτοί ως μη έχοντες Βασιλέα, αλλά μόνο καίσαρα (ως οικουμενιστές), ακολουθώντας τους πράττοντες τα εγκλήματα, τα αγνοήματα του λαού.
Όλα, ολοέν και εκτυπώτερον… όπως αναλύθηκε τα του προφ.Ελισσαίου στο εντοπίζοντας τις προδιατυπώσεις του Λόγου σε έργα προφητών και σε λόγους και έπονται τα του προφ.Ηλία που τροχάει την μάχαιρά του…
Μια καλή αφορμή να επιλέξουμε σε ποιον κύκλο θα περιπατούμε της Αληθείας ή της ασεβείας. Της Μονάδος ή της εγωπαθούς αλαζονικής άλλης μονάδος που στήνεται αυθαίρετα (11) ως θεός αντί Θεού… κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας… κύκλῳ οἱ ἀσεβεῖς περιπατοῦσι· [Ψαλμ. ια’ (11) 9]
Βαδίζοντες με φρόνηση ή αφροσύνη, με την φλογίνη ρομφαία να ξεχωρίζει τα πεδία. η φλογίνη ρομφαία μεταξύ φρονήσεως και αφροσύνης
Αμήν δια Σταυρού σβέσις και ‘’πέρασμα’’ από την μία όχθη στην άλλη και από την ήρα στο σιτάρι… ποιώντας έλεος για να βρούμε έλεος από Τον Δικαιοκρίτη και ευτυχώς εύσπλαγχνο και φιλάνθρωπο Θεό… που συνεχίζει να μας μιλά έμμεσα με εμπράγματους λόγους και νουθετεί, προς επίγνωσιν Αληθείας και σωτηρία... το άγιο θέλημά Του
λογισμοί (αμήν ωφέλιμοι) με σκεπτικό, την πρόταση του αγίου Μαξίμου ομολογητού, ώστε οι εμπράγματοι λόγοι, διά της υγιούς ευθείας κίνησης του νοός, να περάσει από τα δημιουργήματα στον Δημιουργό, Λόγο και γνώση του θελήματός Του...
---
από το Ο Ων, στο έρχομαι ταχύ αποδούναι εκάστω…
κι όταν υφίσταται ένα ρήγμα (εκ σεισμού), που στους ψαλμούς νοείται ως ''οργή'' επιβάλλεται να κλειστούμε στο ταμιείον μας (καρδία) και να εργαστούμε σχετικά. Τότε η φλούδα της γης γίνεται πιο ''λεπτή'', πιο ''διαφανής'' μεταξύ των δύο θελημάτων των δύο πυρήνων... (έσω και έξω ηλίου, φυσικού και υπερφυσικού). Συνταράσσεται παιδευτικά εκ Θεού και ο παραφυσικός πυρήνας του ανθρώπου, μήπως και θελήσει να ομοιωθεί με αυτούς, αποτασσόμενος τις αιτίες που ''οργίζουν'' τον Θεό (με την έννοια της άρσης της χάριτος που μας κρατά ασφαλείς).... πυρήνας γης και πυρήνας ανθρώπου… μια φιλοσοφική προσέγγιση. Συμβάντα προς εκμετάλλευση και προς διόρθωση βίου, που ΟΛΟΙ επιδεχόμαστε.
* Δεξιά και αριστερή επίγνωση, άνω και κάτω… σταυροειδώς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου