σκληρόκαρδη κριτική....

Αυτός που εξετάζει και ασχολείται με τα παραπτώματα των άλλων με σκληρότητα δεν θα απολαύσει ποτέ καμμιά επιείκεια και συγχώρηση για τα δικά του αμαρτήματα.

Διότι ο Θεός θα αποφασίσει για τον καθένα μας όχι μόνο ανάλογα με το είδος των αμαρτημάτων μας αλλά και ανάλογα με την κρίση που κάμνεις εσύ, άνθρωπε, για τις πράξεις των άλλων.

Γι’ αυτό και προτρέπει και λέγει προς όλους: “Μη κρίνετε για να μη κριθείτε”.

Διότι κάθε αμάρτημα δε θα παρουσιαστή την ώρα της παγκόσμιας Κρίσης όπως έγινε μόνο, αλλά θα προστεθεί σ’ αυτό απαραίτητα και η κριτική που έγινε από μέρους σου προς το σύνδουλο και συνάνθρωπό σου.

Διότι όπως αυτός που είναι φιλάνθρωπος και πράος και εκδηλώνει συμπάθεια και συγχωρεί τον άλλο περικόπτει τον περισσότερο όγκο των αμαρτημάτων του, έτσι αντιθέτως και αυτός που κρίνει και κατακρίνει με πικρή διάθεση και σκληρότητα τους άλλους μεγαλώνει πολύ περισσότερο τα δικά του αμαρτήματα.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Λόγος Ε΄ εις τους Ανδριάντας, ΕΠΕ 32, 42.

---

[2 ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν. (Ματθ.ζ')]

απειλές….

…όσο περνάει ο καιρός και με την κραταίωση στην ενημέρωση του κόσμου από τα (ελεγχόμενα από μισανθρώπους) ΜΜΕ, τόσο ο άνθρωπος απειλείται από τον θάνατο. 

Μια πρώτη αιχμή είναι ο τρόμος που προξενούν με τον βιολογικό θάνατο, μέσω ασθενειών, πολέμων, εμβολίων προς μείωση πληθυσμού για το ‘’καλό’’ της ανθρωπότητος. Με κάθε ευκαιρία, τα προβάλλουν με αλαζονεία και δεν κρύβουν τα σχέδιά τους… κι όμως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που εμπιστεύονται αυτούς και τις ‘’φυτευτές’’ από την ΝΤΠ, υποχείριες κυβερνήσεις (σχεδόν) όλων των κρατών. 

Αιτίες αυτού του ‘’σκοτισμού’’ είναι τα ΤΡΙΑ “A” όπως τα σημειώνει ο αγ.Ιάκωβος Τσαλίκης,  ΑΜΑΡΤΙΑ- ΑΠΙΣΤΙΑ- ΑΣΕΒΕΙΑ (εξηγώντας ότι) αυτά τα ΤΡΙΑ (Α) είναι η πυρηνική γόμωση της πλανητικής καταστροφής και εμείς εμμένουμε σε αυτά και τα λιπαίνουμε με την πονηριά, την αδιαφορία και την καλοπέραση. (με αφορμή τα ΤΡΙΑ “A” του ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ του Τσαλίκη) 

Ενεργεί το καθελκτικό τους πεντάκτινο ενάντια στην φύση και στον άνθρωπο,

ευχή - αγ.Ιωσήφ ο ησυχαστής

"Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον σκεπάζει τὴν ψυχὴν ποὺ εὔχεται. Εἰσέρχεται μέχρι τὰ βάθη τῆς ψυχῆς, ἐλέγχει ὅλον τὸν ἐσωτερικὸν κόσμον τῆς ψυχῆς καὶ τὸν κατευθύνει πρὸς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τὸ Ἅγιον. Τότε μόνον ἡ ψυχὴ ἔχει τὴν δύναμι, νὰ εἴπῃ μαζὺ μὲ τὸν Προφήτην. «Εὐλόγει ἡ ψυχὴ μου τὸν Κύριον καὶ πάντα τὰ ἐντός μου, τὸ ὄνομα τὸ Ἅγιον αὐτοῦ» (Ψαλ. 102, 1). Λέγε λοιπὸν τὴν εὐχὴν διὰ νὰ ἔχῃς τὴν σκέπην τοῦ Ἁγίου Πνεύματος."

Ὁσίου Ἰωσὴφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ.

νέφος, νεφέλη και Νεφέλη…

Κυκλοφορεί κάθε χρόνο, αυτές τις ημέρες στο διαδίκτυο μια υπέροχη και γνωστή σε όλους μας, περιγραφή της Θεοτόκου, η οποία αποδίδεται στον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη.

Πραγματικά υπέροχη!!! 

Πλην όμως προκύπτει ένα ερώτημα, εάν πράγματι αυτή η περιγραφή ανήκει όντως στον Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη ή σε κάποιον άγνωστο. 

Ποιό είναι αυτό το ερώτημα; 

Η Παράδοση της Εκκλησίας λέγει ότι η Θεοτόκος Κοιμήθηκε σε ηλικία 59 ετών, το έτος 44 μ.Χ δηλαδή έντεκα χρόνια μετά την Σταύρωση, Ανάσταση και Ανάληψη του Χριστού. 

Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης σύμφωνα με το ΙΖ΄ Κεφ. των Πράξεων των Αποστόλων γνώρισε την Χριστιανική Πίστη από την επίσκεψη του Αποστόλου Παύλου στην Αθήνα, το έτος 51 ή 52 μ.Χ. 

Δηλαδή 7- 8 χρόνια μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου. 

Οι χρονολογίες μας μπερδεύουν. Ο Απόστολος Παύλος σίγουρα το 51 ήταν στη Βέροια και μετά κατέβηκε στην Αθήνα. 

Μήπως γίνεται κάποιο λάθος στην κατά Παράδοση ηλικία της Θεοτόκου κατά την Κοίμηση της ή κάτι άλλο συμβαίνει; (από Χρήστος Κλητσινάρης)  

--- 

το ιστορικό σκέλος με πλήθος λεπτομερειών και χρονολογιών, μπορεί κάποιος να βρει και ακούσει και θαυμάσει, στο βίντεο / ομιλία του π.Ευάγγελου Τι γιορτάζουμε τον Δεκαπενταύγουστο ... 

---

δυο σκέψεις σχετικές… όχι σαν την λύση του τεθέντος ''λογικού'' προβληματισμού, αλλά σαν φυσική, μεταφυσική και πνευματική ανάπτυξη…

πίστη, δυσπιστία και πνευματικός κόσμος…

"Σ’ αυτούς που δυσπιστούν, αμφιβάλλουν και αμφισβητούν και τα σκέφτονται μόνο με τη λογική και δεν είναι ανοιχτοί στον Θεό, ο Θεός  δεν εμφανίζεται. 

Σε κλειδωμένες ψυχές ο Θεός δεν εισέρχεται, δεν εκβιάζει, δεν παραβιάζει. Αντίθετα, σε αυτούς που έχουν πίστη απλή, ο Θεός εμφανίζεται και χαρίζει το άκτιστον φως Του. Το δίδει πλούσια και στην εδώ ζωή και πολύ περισσότερο στην άλλη. 

Η καρδιά σας να είναι απλή κι αγαθή. Δεν υπάρχει ανώτερο πράγμα απ’ αυτό που λέγεται μετάνοια και εξομολόγηση. Αυτό το μυστήριο  είναι η προσφορά της αγάπης του Θεού στον άνθρωπο. (Βίος και λόγοι Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Ιερά Μονή Χρυσοπηγής Χανιά,2003.). 

Χωρiς τη μετάνοια...την ταπείνωση δεν φεύγει το βαθύ πέπλο που σκεπάζει τη νοερά αίσθηση που "ατενίζει" τον Θεόν... 

Η νοερά αίσθηση "παρουσιάζει τον Θεόν". Χωρίς αυτήν... ο άνθρωπος νομίζει ότι μόνο η διανοητικότητα υπάρχει ενώ στην πραγματικότητα... ειναι τυφλός στον πνευματικό κόσμο... 

--- 

Το Πνεύμα το Άγιον (στον τύπο του πατριάρχη Ιακώβ) ‘’γεννά’’ από την δούλη

ὁ ἔξυπνος καί συνετός καπετάνιος καί κυβερνήτης τοῦ ἑαυτοῦ του...

Είναι τελείως αδύνατον η θάλασσα να μένει επί πολύ χρονικό διάστημα ίδια. Διότι αυτήν που τώρα είναι ομαλή, ακύμαντη και ακίνητη ύστερα από λίγο θα την δεις ανώμαλη και ορμητική εξ αιτίας βίαιων ανέμων. Αλλά και αυτήν που είναι άγρια και αναβράζει από την θαλασσοταραχή, γρήγορα θα την δεις να την σκεπάζει και να την στρώνει βαθειά γαλήνη.

Έτσι ακριβώς και οι καταστάσεις της ζωής μας μεταβάλλονται εύκολα και προς το ήρεμο και προς το άγριο.

Γι’ αυτό χρειάζεται να υπάρχει μέσα μας καλός κυβερνήτης: ώστε και στις γαλήνιες και ήρεμες περιστάσεις της ζωής και όταν όλα τα θέματα της ζωής του κυλούν ήρεμα και κανονικά, να περιμένει τις μεταβολές προς τα δυσάρεστα και δύσκολα και να μην επαναπαύεται με τα ήρεμα παρόντα σαν να είναι αιώνια και αθάνατα.

Αλλά και στην πιο θλιβερή κατάσταση της ζωής του να μην απελπίζεται ούτε να κυριεύεται από πολύ μεγάλη λύπη και βύθιση τελικά στο πέλαγος της απελπισίας…

Αυτός λοιπόν είναι ο έξυπνος και συνετός καπετάνιος και κυβερνήτης του εαυτού του, αυτός ο οποίος ούτε υπερηφανεύεται και καυχάται στις ευχάριστες περιστάσεις, ούτε καταπίπτει και μελαγχολεί στις ώρες των συμφορών και των δοκιμασιών.

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ιερωσύνη και εξομολόγηση...

Αν είσαι ιερέας φρόντισε στην εξομολόγηση να μην συντρίβεις το πρόσωπο του εξομολογούμενου χάριν των ιερών κανόνων.

Πριν να εκφράσεις την γνώμη σου θυμήσου το μέγεθος της δικής σου αδυναμίας και αμαρτωλότητας.

Πριν βάλεις κάποιο επιτίμιο προσπάθησε να καταλάβεις τις ψυχικές, σωματικές και πνευματικές του δυνατότητες.

Πρόσεξε να μην τραυματίσεις την ευαίσθητη ψυχή του και τον απομακρύνεις από τον Θεό.

Μην ξεχνάς ότι είσαι θεραπευτής και όχι δικαστής.

Ο Θεός δεν σου ζητά να ανακρίνεις με θρησκευτικά κριτήρια τον πιστό αλλά να του αποκαλύψεις την Αγάπη Του...

επίγεια ζωή.... και ''αγαθά'' (αγ.Ιγνάτιος μπριατσανίνωφ)

Ἀδελφοί, ἂς ἐξετάσουμε τὴν ἐπίγεια ζωὴ μας ἀντικειμενικά, ἀμερόληπτα, ὑπὸ τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου. Εἶναι μηδαμινή, ἕνα τίποτε.

Ὅλα της τὰ ἀγαθὰ ἀφαιροῦνται μέ τὸν θάνατο, ἀλλὰ συχνὰ καὶ πολὺ πρὶν ἀπὸ τὸν θάνατο μέ ποικίλες, ἀπροσδόκητες καταστάσεις

Αὐτὰ τὰ φθαρτά, τὰ τόσο γρήγορα ἐξαφανιζόμενα ἀγαθά, δέν ἀξίζουν νά ὀνομάζωνται ἀγαθά. Στή πραγματικότητα εἶναι ἀπάτες καὶ παγίδες

Ὅσοι κολλοῦν καὶ βυθίζονται στίς παγίδες αὐτές, καὶ συλλαμβάνονται ἀπὸ αὐτές, ἀποστεροῦνται ἀπὸ τὰ ἀληθινά, τὰ αἰώνια, τὰ οὐράνια, πνευματικὰ ἀγαθά, ποὺ ἀποκτοῦμε ὅταν πιστεύουμε στόν Χριστὸ καὶ Τὸν ἀκολουθοῦμε στή μυστικὴ ὁδό τῆς εὐαγγελικῆς ζωῆς.

Θὰ μᾶς προδώσουν, ἀδελφοί, ὁπωσδήποτε θὰ μᾶς προδώσουν ὅλα τὰ φθαρτὰ ἀγαθά.

Τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πάμπλουτους θὰ τοὺς προδώσει ὁ πλοῦτος τους, τοὺς ἐνδόξους ἡ δόξα τους, τοὺς νέους ἡ νεότητα τους, τοὺς σοφοὺς ἡ σοφία τους.

Ἕνα μόνον αἰώνιο καὶ οὐσιῶδες ἀγαθὸ μπορεῖ νά ἀποκτήσει ὁ ἄνθρωπος κατὰ τὴ διέλευση του ἀπὸ τὴ γῆ.

Αὐτὸ εἶναι ἡ ἀληθὴς γνώση τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ συμφιλίωση του μέ τὸν Θεό, τὴν ὁποία χαρίζει ὁ Χριστός. Γιά νά λάβει ὅμως κανεὶς τὰ κορυφαῖα καὶ ὑπέρτατα αὐτὰ ἀγαθά, πρέπει νά ἐγκαταλείψει τὴν ἁμαρτωλὴ ζωὴ καὶ νά τὴν μισήσει.

Άγιος Ιγνάτιος Αλεξάνδροβιτς Μπριαντσιανίνωφ

---

Όταν Ξημερώσει η Ημέρα της Αφύπνισης… Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

η έξω και η έσω πραγματικότητα… (η βιολογική ζωή και η Ζωή της ψυχής)

Πολλοί δογματίζουν ότι εκ του μηδενός προήλθαμε και στο μηδέν θα καταλήξουμε, θεωρούντες την παρούσα (βιολογική) ζωή αρχή και τέλος. Σαν να γεννηθήκαμε για να πεθάνουμε. Το επόμενο αυτών των σκέψεων καθορίζει μια άλλη νοοτροπία …φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνήσκομεν. (Α’Κορ.ιε’32) την οποία Ο Κύριος χαρακτηρίζει σαν αφροσύνη… [19 καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. 20 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται; 21 οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν. … (Λουκ.ιβ’)]. 

Παρόλα αυτά, οι τοιουτοτρόπως φιλοσοφούντες, δεν έχουν και άδικο σαν αφετηρία, αφού Σὺ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς παρήγαγες… αλλά το τέρμα του μηδενός δεν μας αναλογεί. Είμαστε ημιευθείες (κι όχι ευθείες χωρίς αρχή και τέλος) με αρχή μεν, αλλά χωρίς τέλος. Αιώνιοι… 

…‘’κρύβεται’’ καλά (για λόγους ελευθερίας επιλογών) Ο Αόρατος (Τριαδικός) Ένας που εκ του μηδενός  παρήγαγε το είναι μας (Εκ του μη όντος στο είναι… ), με αποτέλεσμα να μην γίνεται με βία, πιστευτός. 

Από τα

ΕΝΑ

ΕΙΝΑΙ

…πρέπει να εντοπίσουμε μέσα μας αυτά τα δύο Ι, που καλούμαστε με ελευθερία να ακολουθήσουμε. Το Ι της κεντρομόλου (και επιστροφής από το ‘’μηδέν’’ στο ΕΝΑ) ως δρόμο, Ιησού και αντίστοιχα το Ι της φυγοκέντρου (ι’ τάγμα δαιμόνων) που απομακρύνει τον άνθρωπο από τον Θεό και Φως και Ζωή, πρακτικά και θεωρητικά, οδηγώντας τον άνθρωπο στο μηδέν και απώλεια. [δύο αγιογραφικές αναφορές ως ''αστραπή'' (ϟ) Του Ενός που φαίνεται από ανατολών έως δυσμάς (Ματθ.κδ’ 27) και του άλλου (Λουκ.ι’18) …εθεώρουν τον σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα ...θέλοντας διαχρονικά να παρασέρνει τους ανθρώπους προς απώλεια]. Με εμάς, να ακολουθούμε στην αστραπιαία μας διέλευση επί γης, όποιαν αστραπή ''αγαπήσαμε'' υπηρετήσαμε, φωτιστήκαμε εξ αυτής... Ο άνθρωπος δεν υπάρχει (υπό