Υπήρξε μεγαλύτερος άνθρωπος από τον Προφήτη και Θεόπτη Μωϋσή που μιλούσε με τον Θεό πρόσωπο με πρόσωπο; Έχουμε άλλον άνθρωπο που να επιτέλεσε ο Θεός τόσα θαύματα δια του Μωϋσέως; Όχι!Μπήκε ο Μωϋσής στη γη της Επαγγελίας;
Δεν μπήκε!
Και μάλιστα η τελευταία ενέργεια του Μωϋσέως, ήταν για τη δόξα του Θεού κατά κόσμου. Χτύπησε τη πέτρα, έβγαλε νερό, ποτίστηκε ολόκληρη η συναγωγή, στο τέλος όμως, του λέει ο Θεός: – Δεν πρόκειται να πας στη γη της Επαγγελίας, διότι δεν Με τίμησες! Δεν το έκανες ακριβώς, όπως Εγώ σου είπα. Σου κάνω μια οικονομία να την δεις από μακριά.. Και τον ανέβασε σε ένα βουνό και είδε από μακριά που είναι ο η γη της Επαγγελίας.
Διότι στην τελευταία αυτή δοκιμασία του Μωϋσή, για να μείνει παράδειγμα στην αιωνιότητα, δεν τον είπε να χτυπήσει την πέτρα ως είθισται, που μέχρι τότε χτυπούσε την πέτρα και έβγαζε νερό, αλλά να πει στην πέτρα να βγάλει νερό. Και ο Μωϋσής λιποψύχησε και σκέφτηκε:
«Μέχρι τώρα χτυπούσα την πέτρα και έβγαζε νερό, αν δεν βγάλει τώρα νερό, θα με λιντσάρουν αυτοί οι Εβραίοι εδώ πέρα, αυτός ο σκληροτράχηλος λαός. Τί να κάνω εγώ τώρα;»
Και το κάνει μισό – μισό.
Και λέει στους πατριώτες του:
– Τί θέλετε λοιπόν; Να πω στην πέτρα να βγάλει νερό και εάν δεν βγάλει;
Και ταυτοχρόνως τη χτύπησε την πέτρα. Είπε ένα κομμάτι από το Θεό, έβαλε και ένα κομμάτι από το δικό του.
Ο Θεός για τους ανθρώπους έκανε το θαύμα, έβγαλε νερό, αλλά αυτόν τον έπιασε από το αυτί και του είπε:
– Πέρασε έξω..
Και έβαλε τον Ιησού του Ναυή στα πόδια του και αυτός οδήγησε τον λαό στη γη της Επαγγελίας και όχι ο Μωϋσής, ο οποίος τιμωρήθηκε για μία λεπτομέρεια.
– Άνθρωπος είμαι θα πει κανείς, για μια λεπτομέρεια;
– Όχι! Από τη στιγμή που λες ότι είσαι δικός Μου και Με πιστεύεις, παύεις να είσαι άνθρωπος. Είσαι υπεράνθρωπος!
Εμείς έχουμε τη γνώμη, ότι οπωσδήποτε αυτό που κάνουμε φανερά και κρυφά, η προσευχή που κάνουμε, αυτό που διαβάζουμε (και γενικά κάποια αρετή που εξασκούμε), ευχαριστεί τον Θεό.
Από πού την έχεις την πληροφορία; Ποιός σου είπε, ότι ο Θεός ευχαριστείτε;
Και θα πει κανείς.
– Μα πώς θα το μάθω;
– Δεν σου λέω να το μάθεις. Αλλά σου λέω την άλλη πλευρά:
Να φοβάσαι ότι αυτό που κάνεις, ίσως ο Θεός να μην το θέλει… Δεν σου λέω να μάθεις, αλλά να φοβάσαι.
Αλλά εμείς δεν φοβόμαστε. Αυτό είναι το μυστικό!.
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 – 1982)
---
ο π.Ευάγγελος σημειώνει άλλες δυο αιτίες ... η μία, ότι όταν είδε το ισραηλιτικό γένος να προσκυνά την χρυσή αγελάδα, έσπασε τις θεόσδοτες πλάκες του Νόμου, που δεν είχε το δικαίωμα και το δεύτερο ότι μετά τον θάνατο της πρώτης γυναίκας του παντρεύτηκε δεύτερη... κι ο Θεός του είπε, δεν σου αρκούσε ότι το πρόσωπο σου με την παραλαβή των εντολών Μου, ελαμπρύνθη;
---
δίνει την σκυτάλη ο προφ.Μωϋσής (σαν Νόμος) στον Ιησού του Ναυή και το όνομα, το υπέρ παν όνομα... για να φτάσουμε με ασφάλεια στην χάρι και Αλήθεια [17 ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο...(Ιωαν.α')] .... ένεκεν του ονόματός Σου Κύριε, ζήσεις με... και συγχρόνως το όνομα που επιστρέφει την ψυχή μας και που μας οδηγεί επί τρίβους δικαιοσύνης... τὴν ψυχήν μου ἐπέστρεψεν. ὡδήγησέ με ἐπὶ τρίβους δικαιοσύνης ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. (ψαλμ.κβ')
ο Σταυρός... η προσευχή, η νηστεία, η ακρόασις και τήρησις....
Χρυσοπλοκώτατε πύργε, καὶ δωδεκάτειχε πόλις. Συνοδοιπορία από την εκτός Πόλι στην εντός….
Δεξιά και αριστερή επίγνωση, άνω και κάτω… σταυροειδώς
τι συμβαίνει στον σταυροειδή μεταβολισμό μας όταν εντάσσουμε στην ζωή μας την προσευχή και την νηστεία...
με τα κρίματα των διδασκάλων, μεγαλύτερα...
Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος (και ο δικός του κανόνας...)
κι εμείς... εκ του ασφαλούς, λες και έχουμε στο τσεπάκι την βασιλεία (γη της επαγγελίας), επειδή γεννηθήκαμε μετά Χριστόν, χωρίς ακριβή αυτογνωσία, με πίστη συναισθηματική αλλά χωρίς γνώση Θεού και αντίστοιχων βιωμάτων, με πίστη διανοητική, πιθανόν με καρπούς, αλλά με τις δούλες μας κι όχι με τις κυρίες (νου και ψυχή), ''κατακρίνουμε'' τον μέγα προφήτη, πριν καν πατάξουμε τον αιγύπτιο νου (κοσμικό φρόνημα), πριν καν εξέλθουμε της αιγύπτου (και κόσμου) στην έρημο...
Ὡς
Μωσῆς ὁ μέγας τὸν Αἰγύπτιον νοῦν πλήξασα, τάλαινα, οὐκ ἀπέκτεινας, ψυχή· καὶ πῶς
οἰκήσεις, λέγε, τὴν ἔρημον τῶν παθῶν διὰ τῆς μετανοίας;
ή με άλλο σκεπτικό .... (από Νείλος ο Ασκητής Κεφάλαια περί Προσευχής) : 4. Αν, όταν προσπάθησε ο
Μωϋσής να πλησιάσει τη φλεγόμενη βάτο, εμποδίστηκε, ώσπου να λύσει το υπόδημα
των ποδιών του (Εξόδ. γ΄ 5), πώς εσύ, που θέλεις να ιδείς τον πέρα από κάθε
αίσθηση και έννοια και να γίνεις φίλος του, δεν θα πρέπει να λύσεις και να
πετάξεις από πάνω σου κάθε νόημα μολυσμένο από πάθος;
με τι θράσος εκφράζουμε άποψη όταν ακόμη δεν λύσαμε τα υποδήματά μας, ούτε καν ανεβήκαμε λίγο πιο πάνω από τους πρόποδες που προσκυνούνται τα είδωλα και διαρκώς δικαιολογούμε το αυτοείδωλό μας ;;;;
...αμήν
δι ευχών να βάλουμε αρχή εξόδου, κινούμαστε σταυροειδώς ως ισραήλ
(νους και χους) και να μας βοηθήσει σαν παραστάτης της μεταμορφώσεως (με την
πνευματική γνώση των λόγων των Γραφών) στην είσοδο της άνω γης
που τυγχάνει ο ίδιος με πάντες τους δικαίους και αγίους, σε πλήρη δόξα, έχοντας
αφήσει ίχνη για να ακολουθήσουμε, όπως τότε εν λιθίναις πλαξί εκτυπώθηκαν οι
θείες εντολές, έτσι και τώρα να εγγράφει το Πνεύμα του Θεού του Ζώντος εν
σαρκίναις καρδίαις το θέλημά Του... (Β'Κορ.γ'3). Μη μείνουμε στα εξωστρεφή
νομικίστικα δεδομένα της θρησκείας που αντιστοιχούν τα ουαί…. αλλά να βιώσουμε
Χριστό, εν πνεύματι και αληθεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου