1453

το ιστορικό... 

και το πάρσιμο της Πόλης από Φώτη Κόντογλου

Σύγχρονοι κριτές επικριτές, χωρίς ισορροπίες ρωμαΐικες (προσευχής και δράσης) υποτιμούν τους βυζαντινούς ότι προτίμησαν στα έσχατα αντί να πιάσουν τα όπλα, να έχουν ‘’καταφύγει’’ σε μοναστήρια, η παρακάτω

σημειολογική προσέγγιση (γιατί την συγκεκριμμένη ημνία) σε επιδεχόμενα πληροφόρηση πρόσωπα, θα πιάσει ‘’τόπο’’ .

από την άλλη, οι ίδιοι μάλλον θα ευχόντουσαν νάχαν πληρότητα  στρατού που να αντιπαρατίθετο ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ.

Η Πόλις εάλω. Η Πόλις που ενώνει ή χωρίζει την ανατολή και δύση. Αλλά… Ἰδού ἡ Ἀνατολή καί ἡ Δύση εἶναι στήν ψυχή σου...

σκέψεις με αφορμή το ‘’Ἀνατολή καί Δύση’’ του αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς

Υπό αυτές τις ιδιαίτερες ‘’χαμένες’’ ή ευστοχότερα κρυμμένες ισορροπίες, καλούμαστε ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί σαν έθνος …στο αυτό πνεύμα με την πρόταση να κλείσουμε ιεραρχικά τις εσωτερικές κερκόπορτες χωρίς να υστερούμε στην εξωτερική φύλαξη αυτών, αλλά να μην εξαντλούμε την εξωτερική φύλαξη χωρίς XC, γιατί θα ακούσουμε το λυπηρόν… Ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων. (Ψαλ. 126,1)

Πάτερ Θα Την Πάρουμε Την Αγιά Σοφιά;

οι δύο όψεις της Πόλης του Κωνσταντίνου…

θεμέλιον Πόλεως…