Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, Διώχνουμε τον Χριστό από την παιδεία, για να την κάνουμε πανθρησκειακή.

Από την κρίση στην ελπίδα

(Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, Ηγούμενος Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Τα εφετινά Χριστούγεννα βρίσκουν τον λαό μας σε κρίσιμη ακόμη κατάστασι. Οι επικυρίαρχοι δανεισταί μας επιβάλλουν όλο και πιο δυσβάστακτες φορολογίες. Οι νέοι μας μαστίζονται από την ανεργία. Οι ηλικιωμένοι βιώνουν πρωτοφανή ανασφάλεια. Για πολλούς χάθηκε η ελπίδα. Συνάνθρωποί μας δεν αντέχουν πλέον την οικονομική δυσπραγία. Οι περισσότεροι αγωνιούν για περαιτέρω συνέπειες. Κάποιοι απελπίζονται και, δυστυχώς, ωρισμένοι αυτοκτονούν.

Στην προσπάθεια να δοθή κάποια λύσις γίνονται πολιτικές, οικονομικές και άλλες αναλύσεις, για να βρεθή τι φταίει, τι μας ωδήγησε μέχρις εδώ.

Οι πιστοί άνθρωποι όμως θέτουν αλλοιώς το ερώτημα: Τι θέλει ο Θεός από

Ενχρονίσθη και εχωρήθη

Ένα μυστήριο αρχίζει να λύνεται, όταν αυτή η ίδια η λύση, λαμβάνει ‘’σάρκα και οστά’’. Η λύση του μυστηρίου του Θεού, είναι ανάλογη. Σαρκούται ο Άχρονος και υπεράνω Χώρου άγνωστος Θεός για να γίνει γνωστός…

25 Μαρτίου με τον Ευαγγελισμό συνέβη άπαξ το, Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τὴ Θεοτόκω τὸ Χαῖρε καὶ σὺν τὴ ἀσωμάτω φωνή, σωματούμενόν σε θεωρῶν Κύριε, ἐξίστατο καὶ ἵστατο, κραυγάζων πρὸς αὐτὴν τοιαῦτα. Χαῖρε, δι' ἦς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει,χαῖρε, δι' ἦς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει.Χαῖρε, τοῦ πεσόντος , Ἀδὰμ ἡ ἀνάκλησις,χαῖρε τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις.

Λύτρωσις και λύσις του προβλήματος. Στην ισχύουσα πρώην αρά, που απέδιδε πικρούς καρπούς σαν αγριέλαιος, έρχεται το μπόλιασμα. Το αντικειμενικά καλό εμ-βόλιο στον κόσμο και μεταποιεί την πρώην αγριέλαιο, σε καλλιέλαιο. Το κάθε ασθενές

εόρτιες ευχές

ευλογημένα Χριστούγεννα

σε όλους τους επισκέπτες της 

ΕΛΛΑΔΟΣ + ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ύμνοι Χριστουγέννων

Βηθλεὲμ ἑτοιμάζου· εὐτρεπιζέσθω ἡ φάτνη· τὸ Σπήλαιον δεχέσθω, ἡ ἀλήθεια ἦλθεν· ἡ σκιὰ παρέδραμε· καὶ Θεὸς ἀνθρώποις, ἐκ Παρθένου πεφανέρωται, μορφωθείς τὸ καθ' ἡμᾶς, καὶ θεώσας τὸ πρόσλημμα. Διὸ Ἀδὰμ ἀνανεοῦται σὺν τῇ Εὔᾳ, κράζοντες· Ἐπὶ γῆς εὐδοκία ἐπεφάνη, σῶσαι τὸ γένος ἡμῶν.

Ενχρονίσθη και εχωρήθη

(βιωματική προσέγγιση)

αγάπη και έρωτας

Οι παρούσες σκέψεις συντάχθηκαν, με αφορμή την ‘’φιλοσοφική’’ τοποθέτηση μερικών, ότι η αγάπη και ο έρωτας, δεν περιγράφονται αλλά μόνο βιώνονται.

Με αυτήν όμως την πρόταση, διακρίνουμε μια έξαρση του υποκειμενικού σε σχέση με το αντικειμενικό. Υπερτιμάται αδιάκριτα το υποκειμενικό, σε σημείο που να αμφισβητείται η ορθότητα του αντικειμενικού. Το ίδιο φυσικά ισχύει για κάθετι που δεν περιγράφεται και δεν ορίζεται, ως αντικείμενο μελέτης, έρευνας, βιώματος. Με αδιακρισία και εγωπάθεια θεοποιείται (από μερικούς) η γνώμη αντιστρατευόμενη της γνώσης. Η αληθοφάνεια από την Αλήθεια και αυτό είναι ασθένεια της εποχής… που είθε ο καλός Θεός ως Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων, συνοδοιπορών, να θεραπεύει.

Δεν αναφέρομαι στα του Παραδείσου, …ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν. 10 ἡμῖν δὲ ὁ Θεὸς ἀπεκάλυψε διὰ τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ· τὸ γὰρ Πνεῦμα πάντα ἐρευνᾷ, καὶ τὰ βάθη τοῦ Θεοῦ. (Α’Κορ.β’9).

Ερευνά, ορίζει, περιγράφει. Αλλιώς, πως θα περιγραφόταν; Με τόση μάλιστα ευκρίνεια; … Η ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ

Η Δημογραφική μας συρρίκνωση. Κωνσταντίνος Χολέβας

Η Δημογραφική μας συρρίκνωση

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Γράφονται και λέγονται διάφορα για την πιθανότητα να φορολογηθούν οι πολύτεκνοι κατά τρόπο άδικο. Διερωτάται ο απλός πολίτης αν τελικά τα παιδιά θα αποτελέσουν τεκμήριο για επιβάρυνση ή για μείωση της φορολογίας.
Τα επιδόματα και τα άλλα δικαιώματα που είχαν μέχρι σήμερα τρίτεκνοι και πολύτεκνοι βρίσκονται στο επίκεντρο του προβληματισμού των αρμοδίων. Ελπίζω να επιληφθεί προσωπικά του θέματος ο Πρωθυπουργός με τη γνωστή εθνική ευαισθησία του και να δώσει λύσεις που δεν θα προκαλέσουν περαιτέρω δημογραφική συρρίκνωση. Το Έθνος χρειάζεται περισσότερα παιδιά. Δεν έχουμε περιθώριο για μεγαλύτερη δημογραφική αιμορραγία.

Το 1993 η τότε Βουλή απετελείτο από τρία κόμματα. Τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον Συνασπισμό της Αριστεράς, στον οποίο συστεγάζονταν το ΚΚΕ και η λεγόμενη «Ανανεωτική Αριστερά» . Ένα από τα λίγα θέματα, στα οποία συμφώνησαν τα τρία κόμματα, ήταν η έκδοση ενός πολυσέλιδου και πλούσιου σε διαπιστώσεις πορίσματος για το Δημογραφικό μας πρόβλημα.

αξίες και εκπτώσεις

     Μια φορά, κάποιο βράδυ σε ένα πολυκατάστημα, έγινε διάρρηξη. Ο καταστηματάρχης το πρωί έβαλε γρήγορα τους υπαλλήλους του να καταμετρήσουν το εμπόρευμα και προς ανακούφισή του, είδε πως δεν του έλειπε απολύτως τίποτα.

Περνώντας όμως οι ημέρες, έβλεπε πως ολοένα και φτώχαινε. Τέλος παρατήρησε πως αυτοί οι ιδιόρρυθμοι «κλέφτες» ενώ δεν είχαν πάρει τίποτα, είχαν αλλάξει τις τιμές, με αποτέλεσμα τα ακριβά να πουλιούνται σε ευτελιστική τιμή και τα όντως φτηνά να πουλιούνται ακριβά.

Ο άνθρωπος αλλάζοντας στον τρόπο ζωής του τις αληθινές αξίες με ευτελείς "έντεχνα περιχρυσωμένες", γίνεται πνευματικά φτωχότερος. Έτσι, στο πολυκατάστημά μας, και αγάπη έχουμε, και πίστη και ελπίδα και ελευθερία, όλα τα έχουμε, η διαφορά όμως (πλούτου) βρίσκεται στην αξία και τον χειρισμό αυτών των δυνάμεων, οι οποίες συνθέτουν και την ουσία της ύπαρξής μας.

     Με την πίστη στα κτιστά και φθαρτά, ο άνθρωπος ισοπεδώνεται και φτωχαίνει πνευματικά. Έτσι, αφενός δεν εκμεταλλεύεται τη χάρη από το

ΓΙΑ ΤΟ ΚΤΙΣΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΜΟΛΟΓΗΜΑ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΙΟ ΦΟΒΟ ... (ΑΒΒΑ ΔΩΡΟΘΕΟΥ)

ΑΒΒΑ ΔΩΡΟΘΕΟΥ Έργα ασκητικά

ΙΔ΄ Διδασκαλία

ΓΙΑ ΤΟ ΚΤΙΣΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΜΟΛΟΓΗΜΑ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

149. _ . Η Αγία Γραφή λέει ότι εκείνες οι μαίες που χάριζαν τη ζωή στα αρσενικά παιδιά των Ισραηλιτών, επειδή είχαν φόβο Θεού έκτισαν για τους εαυτούς τους σπίτια. ( Εξ. 1,21). Άραγε μιλάει για ορατά κτίσματα; Και ποιά σημασία έχει το ότι κτιστήκαν αυτά τα σπίτια από το φόβο του Θεού; Γιατί βέβαια εμείς διδασκόμαστε και τα σπίτια που έχουμε να τα εγκαταλείπουμε ,αν χρειαστεί για να κερδίσουμε το φόβο του Θεού ( Ματθ. 19,29) . Ώστε λοιπόν δεν μιλάει για ορατό σπίτι, αλλά για το οικοδόμημα της ψυχής, που το κτίζει κανείς για τον εαυτόν του, τηρώντας τις εντολές του Θεού. Μ’ αυτό μας διδάσκει η Αγία Γραφή, ότι ο φόβος του Θεού προετοιμάζει την ψυχή να τηρεί τις εντολές και με την τήρηση των εντολών κτίζεται και το οικοδόμημα της ψυχής. Ας φροντίσουμε και εμείς τους εαυτούς μας ,αδελφοί μου, ας φοβηθούμε και εμείς το Θεό και ας κτίσουμε για τους εαυτούς μας σπίτια, για να στεγαστούμε σ’ αυτά, όταν έρθει ο χειμώνας, οι βροχές , οι αστραπές, οι βροντές. Γιατί βρίσκεται σε πολύ μεγάλη δυσκολία , όποιος δεν έχει το χειμώνα σπίτι.

150. _ . Πώς όμως κτίζεται το οικοδόμημα της ψυχής; Από το κτίσιμο του ορατού σπιτιού μπορούμε να διδαχθούμε πώς ακριβώς έχει το πράγμα. Γιατί

εντολές, ακρόαση - τήρηση, αρετές, συντονισμός και ους...

Ὅλες τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ πρέπει νά τίς τηρήσουμε. Πολλά τροπάρια τῆς Ἐκκλησίας μᾶς συμβουλεύουν νά ἀσκοῦμε τίς ἅγιες ἀρετές ΣΥΝΤΟΝΩΣ. Δηλαδή, ‘συντονισμένα’! Ὅπως ἀκριβῶς κουρδίζουμε ἕνα ἔγχορδο ὄργανο. Ἄν ἀφήσουμε ἔστω καί μιά χορδή ξεκούρδιστη, τότε τό ὄργανο ἀκούγεται ‘φάλτσο’. Καί δέν ὑπάρχει πιό ἀνυπόφορη ‘ἠχορύπανση’ ἀπό ἐκείνη πού βγάζει ἕνα ξεκούρδιστο μουσικό ὄργανο!

Ιερά Μονή Προφήτου Ηλία Θήρας: Αρετές

-----

(σχόλιο, 2 σε 1) ...ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλλάσοντες αυτόν... στο έσω ους, είναι ένα όργανο, σαν άρπα (το όργανο του Κορτί) που ''ακούγοντας'' κραδαίνει τον νου και χου, και τον ''συντονίζει'' στο άκουσμα. Όταν πάμε να ακούσουμε το Ιερό Ευαγγέλιο, ακούγεται : υπέρ της ακροάσεως του αγίου

αχειροποίητο σημαδάκι... και ένα σχόλιο

αφορά ένα ''σημαδάκι'' αχειροποίητο και εδώ, αναρτάται, ένα σχόλιο...

Εκτιμώ πως είναι ποθητό από όλους, και γιαυτό, άλλος εύχεται, άλλος αγωνίζεται και άλλος αγωνίζεται και εύχεται, για γρήγορο νου, σώφρονα λογισμό και καρδία νήφουσα.

Στα αρχαία ελληνικά το αργός σήμαινε γρήγορος, όπως φαίνεται καθαρά να δηλώνουν λέξεις όπως γαστρίμαργος, λαίμαργος, (γρήγορος στην γαστέρα, στο λαιμό…) αργοναύτης… αναφέροντας ο Απ. Παύλος για τους κρήτες, γαστέρες αργαί… αργές εννοιολογικά στην καθομιλουμένη ή γρήγορες;;;

Στα νέα ελληνικά και στην Ορθοδοξία, ισχύει ότι η γρηγοράδα στην έκφραση γνώμης δηλώνει έναν άνθρωπο αργο-λόγο, που υποκινείται από παχυλό νου. 
Μια παρένθεση στα προηγούμενα του ίδιου δέντρου που εγγράφησαν για το αυτί ...το εξωτερικό αυτί, που μοιάζει με έμβρυο ανεστραμμένο, με 6. 

Το ους συλλαμβάνει τους εκφερόμενους λόγους και τους μεταφέρει - διοχετεύει στο έσω ους, (όργανο Κορτί, που μοιάζει με άρπα), το οποίο με την σειρά του, ανάλογα της εσωτερικής του παιδειάς και ευαισθησίας συγκινείται εκ του λόγου, ο χους και ο νους του ανθρώπου. *

Είναι εκτιμώ θέμα συντονισμού και ετοιμότητος η συγ-κίνηση, η αντίληψη ώστε να ισχύει ότι ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω. Η λεπτότητα

με ερέθισμα τα όσα συμβαίνουν στην Αγγλία από δηλώσεις ειδικών ...

...με ερέθισμα την ενημέρωσή μας πάνω σε απαγωγές παιδιών (στην Αγγλία), τα φρικτά εγκλήματα από τους σατανιστές και τις ανθρωποθυσίες, την εκπομπή συχνοτήτων φρίκης με υπερυπολογιστές για την τηλεπαθητική σύλληψη από τους δέκτες μας (παγκοσμίως) καταστάσεις που προσπαθούν να μας φιμώσουν, να μας ακινητοποιήσουν, να μας πεθάνουν... είναι η μία όψη του νομίσματος.

Ποτέ όμως το νόμισμα δεν έχει ΜΟΝΟ μία όψη. Έτσι, οι δύο όψεις του νομίσματος πρέπει να παρατίθενται συγχρόνως. Η μία όψη, η σκοτεινή,  είναι το πρόβλημα και που πιθανόν να δημιουργεί από μόνο του πανικό. Υπάρχει και ισχύει και η άλλη όψη. Η φωτεινή, η λύση. Η θεόσδοτη λύση. 

Σχολιάζοντας περί βουντού και συχνοτήτων ψηφιακών που στόχο έχουν την επίφυση/κωνάριο κλπ πρέπει να γνωρίζουμε, ότι όπως αναλογικά ...ένας μυστικός αγωγός ενώνει τον διακόπτη με την λάμπα, έτσι ''ισχύει''

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ και ΕΠΙΣΤΗΜΗ

ΔΙΑΚΡΙΣΗ και ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ

Μια φορά ένας φιλόσοφος, πηγαίνοντας βαρκάδα, ρωτάει τον ‘’αγράμματο’’ βαρκάρη:

-         γνωρίζεις μαθηματικά;

-         όχι.

-         επιτιμητικά του λέει, έχεις χάσει το ένα τέταρτο της ζωής σου. Μετά από λίγο...

-         ιστορία ξέρεις;

-         όχι.

-         έχεις χάσει άλλο ένα τέταρτο της ζωής σου. Μετά από λίγο...

-         γεωγραφία ξέρεις;

-         όχι.

-         έχεις χάσει άλλο ένα τέταρτο της ζωής σου. Μετά από λίγο σηκώνεται θαλασσοταραχή, πέφτουν στην θάλασσα και ο βαρκάρης ρωτάει τον φιλόσοφο.

-         Μπάνιο ξέρεις;

-         Όχι.

-         Δυστυχώς έχασες όλη σου τη ζωή.

…Με προβληματίζει αυτή η διάσταση απόψεων. Με ενοχλεί αυτή η διχοστασία, του ή το ένα ή το άλλο. Δλδ ΔΕΝ είναι ευλογημένο και ο βαρκάρης πλην του μπάνιου να ξέρει και γράμματα και ο φιλόσοφος πλην των φιλοσοφιών, να ξέρει και μπάνιο;

Και με προβληματίζει και με ενοχλεί η προβολή τέτοιων γλαφυρών παραδειγμάτων, που γίνονται σημαία και δοκάρι εμπηκτικό των

όταν οι δαίμονες ομολογούν αληθινό Θεό... (2)

Συνέχεια αυτού: όταν οι δαίμονες ομολογούν αληθινό Θεό...

(2) Για την αντίληψη τι είναι αποκομμένο, δλδ ποια είναι η ‘’φύσις’’ του  δαιμονικού και πως μπορούμε να την διακρίνουμε, αρκεί να χρησιμοποιηθεί ένα κοσμικό και ορατό σχήμα, που να μας δίνει την δυνατότητα αναγωγής στα αόρατα, αφού αυτά ζητήσαμε να γνωρίσουμε δια ψηλάφησης. Εκ του ορατού ίχνους, στην αόρατη ουσία. Αόρατη για τα χοϊκά μας μάτια και όσο αυτά δεν είναι  χάριτι, πνευματικοποιημένα.

Ο πανταχού Παρών και τα πάντα πληρών συνέχει με μυστικούς δεσμούς, τα πάντα εν τη χειρί Του. Ο Παντεπόπτης έχει δομήσει ένα υγιές Σώμα και μας καλεί να συμμετέχουμε άμεσα Σε Αυτό, για την απολαβή όλων των χαρισμάτων της Αγάπης. Ζωής, Υγείας, Ελευθερίας, Γνώσης, Δύναμης…

Πλην της άμεσης σχέσης, υπάρχει και η έμμεση. Ευλογείται η άμεση και παραχωρείται και επιτρέπεται η έμμεση. Και οι σχέσεις, είναι

όταν οι δαίμονες ομολογούν αληθινό Θεό...

Στην καθημερινή μας προσευχή, παρακαλούμε τον καλό Θεό, τας εννοίας κάθαρον τους λογισμούς διόρθωσον…

Και ζητούμε την θεία βοήθεια και θείο δώρο της διακρίσεως, της μητέρας των αρετών, γιατί αν δεν γίνει αυτή η διόρθωση και αυτό το ξεκαθάρισμα των εννοιών, ίσως σε αυτόν, τον σαν κόψη ξυραφιού δρόμο της Ορθοδοξίας, να παρεκκλίνουμε και με την παρανόηση των εννοιών και μη διόρθωση των λογισμών, να γίνουν αυτά, αιτία δυσχερείας αντίληψης και βίωσης και άλλων βαθύτερων εννοιών, κάτι που σίγουρα δεν μας συμφέρει. Κινούμενοι, όχι τόσο από φόβο, αλλά από αγάπη και ειλικρινή φιλοθεΐα.

Με αφορμή μια λεπτή πιθανή αδιακρισία, μπορεί να ‘’εισαχθούν καινά δαιμόνια’’. Αυτόν τον όρο τον συναντάμε στην κατηγορία του  Σωκράτη, καθώς τα ‘’καινά δαιμόνια’’ ήταν στην κυριολεξία, οι λόγοι του, που δεν αναγνώριζε τους θεούς της πόλης και διέφθειρε την νεολαία.

Και είναι λογικό, στο παληό, να προστεθούν καινά δαιμόνια για να έλθει το καινόν. Ερχόμενο όμως αυτό, (στην καινή και τελεία κτίση) η εισαγωγή δαιμονίων, δεν είναι ακόμη νεώτερα (που επωνοματίζονται ως προοδευτικά) αλλά παλαιά. Ενώ λοιπόν η

Αυτός (ο σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή·

Ο άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός, αναφέρει για τον σταυρό: Αυτός (ο σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή· 

Το ιστορικό του Τιμίου Ξύλου έχει ξαναγραφεί. Είναι άγνωστο στους πολλούς, αλλά τόσο απαραίτητα λειτουργικό, όσο η εμβάθυνση στα της πίστεώς μας, για να περάσουμε από απλά ενημερωμένοι, στο σωτήριο βίωμα. Το (φυσικοπνευματικό) ανέβασμα πάνω Σε Αυτόν (κι όχι βιολογικό) είναι πρόταση Του Κυρίου για τον καθένα, ΑΝ ΘΕΛΕΙ να τον ακολουθήσει, για να αποκτήσει την πραγματική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, με όλα τα συνημμένα θεόσδοτα αγαθά.

Η ΠΔ, ως σκιά της ΚΔ, δεν θα έδινε τίποτ’ άλλο, από ίχνη οδοδεικτούσα την Οδό.

Ένα Σώμα έρπων επί γης και ένα όρθιο που υψώνεται και γίνεται κλίμαξ από την γη στον ουρανό.

Ο Εσταυρωμένος Κύριος και το Αναστημένο Του Σώμα, την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Η Έκκλησις είναι δεδομένη (και διαδίδεται, ως φωνή), ώστε όποιος συμφωνήσει και επιθυμήσει (αν το διακρίνει ως σωστό και ωφέλιμο) είναι έτοιμη για ακολούθηση, επιβίβαση, προς μυστική και μυστηριακή συμμετοχή.

Η αφορμή συγγραφής αυτού του άρθρου, ήταν τα έντονα γράμματα της

Ελληνορθόδοξη οπτική πυραμίδων και Ανθρώπου

Οι πυραμίδες πάντα θεωριόντουσαν ως ταμείο γνώσεων (άσχετα τα προστιθέμενα επιθετικά κατά άνθρωπο, υποτιμημένα ως δαιμονικά, ή υπερτιμημένα ως ''σοφία'' μη επιδεχόμενη προσπέρασης...). Από τα ιερογλυφικά τους που ‘’συλλέγανε’’ γνώσεις από παντού και τις καταθέτανε με την φορά γραφής. Από πάνω προς τα κάτω, από δεξιά προς αριστερά,… όπου δείχνει το ράμφος του πουλιού, που πάντοτε, σε κάθε πρόταση, προηγείται.

Και καλά. Μαζεύτηκε η γνώση. Μετά; Το θέμα είναι υπαρξιακό και οντολογικό και έχει απόλυτη συνάρτηση, με το ΠΩΣ χρησιμοποιείται αυτή και όχι ΠΟΣΗ και επί ποιων αντικειμένων έχουμε γίνει επιστάτες.

Παράλληλα, πραγματικά κι όχι συμβολικά, ο άνθρωπος στο μέτρο της χωρητικότητος, είναι ταμείο γνώσεων, αλλά και γνώμεων/απόψεων, με τον ίδιο, πυραμίδα (πράμα που θα αναλυθεί αργότερα). Η πρώτη ύλη, εισήλθε και εισέρχεται διαρκώς όσο μαθαίνουμε, στο εργοστάσιο (στην καρδιά και νου μας)… Εκ των αποτελεσμάτων θα δούμε/διακρίνουμε, τι θα αποδώσει. Τι κινητική δύναμη θα προσδώσει, προς τα πού θα μας κατευθύνει και τη δυναμική έχουν όλες αυτές οι επιλογές.