Σήμερα εορτάζει η αγία και πάνσοφος νύμφη XC Αικατερίνα

Αἰκατερῖνα, καὶ σοφὴ καὶ παρθένος·
Ἐκ δὲ ξίφους, καὶ Μάρτυς, ὦ καλὰ τρία!
Εἰκάδι πέμπτῃ ἄορ κατέπεφνεν ῥήτορα Κούρην.

Σήμερα επισφραγίζεται ο αρραβών της αιωνίου μακαρίας ζωής (και δι αυτής, σε όλους εμάς αν ακολουθήσουμε τα ίδια βήματα). Και το ευλογημένο χεράκι της αγίας που τότε δέχτηκε το δαχτυλίδι ως νεάνις, ΣΗΜΕΡΑ παραμένει  ζεστό και ευωδιαστό, ενδεικνύοντας και αποδεικνύοντας για τους καλοπροαίρετους το πάνσοφο της επιλογής της.  

  

…αμήν κι εμείς είτε ‘’φοράμε’’ είτε όχι εξωτερικά το ‘’σημείον’’ να ισχύσει πρωτευόντως στα εσωτερικά ο αρραβών.  

Σήμερα η εκκλησία μας εορτάζει την Απόδοση της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου

Ἀπολυτίκιον
Ήχος δ'.
Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον, καὶ τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ, τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται, καὶ τὸν Χριστὸν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται. Αὐτῇ καὶ ἡμεῖς μεγαλοφώνως βοήσωμεν, Χαῖρε τῆς οἰκονομίας τοῦ Κτίστου ἡ ἐκπλήρωσις.

Κοντάκιον
Ἦχος δ´. Ὁ ὑψωθεὶς.
Ὁ καθαρώτατος ναὸς τοῦ Σωτῆρος, ἡ πολυτίμητος παστὰς καὶ Παρθένος, τὸ Ἱερὸν θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, σήμερον εἰσάγεται, ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, τὴν χάριν συνεισάγουσα, τὴν ἐν Πνεύματι θείῳ· ἣν ἀνυμνοῦσιν Ἄγγελοι Θεοῦ· Αὕτη ὑπάρχει σκηνὴ ἐπουράνιος. 

Χαιρετάτε σήμερον της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις. Χαιρετάτε ο καθαρώτατος ναός του Σωτήρος και η επουράνιος σκηνή.

Σήμερα συνεορτάζει η Αλεξάνδρεια. Εκείνο το μέρος της (και όχι όλο) που ακολουθεί την μάρτυρα κατά πόδας. Από τον τόπο μαρτυρίου και πέτρα, έως της πέτρας που εστήθη επί της κορυφής του όρους Σινά, αναληφθέν ως εις ουρανό, αρπαχθέν και μετατεθέν από αγγέλους.   

Κι ο προφ.Ηλίας αρπαγείς επί πυρίνου άρματος ανελήφθη ως εις ουρανόν.

Εορτάζει σήμερον και η (αγαπημένη) αλεξανδρινή θεολογική σχολή, υποτιμημένη (μάλλον από φόβο σχολή) των λόγων, που οδηγούν Στον Λόγο προερχόμενοι εξ Αυτού.

Πως θα ‘’πάθουμε’’ (και βιώσουμε και μετέχουμε) την μεταμόρφωσή μας, αν δεν έχουμε κι εμείς παραστάτες τον προφ.Μωυσή και προφ.Ηλία, αναλόγως της Θείας Μεταμορφώσεως; Παραστάτες και συνοδοιπόρους την πνευματική γνώση των λόγων των Γραφών (προφ.Μωυσής) και πνευματική γνώση των λόγων της φύσης (προφ.Ηλίας) ;

Πως θα συνανεβούμε κι εμείς επί του όρους Σινά; Όπου οι δύο κορυφούλες είναι σημειολογικές;

Μία της παράδοσης των εντολών επί λιθίνων πλακών (κορυφή προφ.Μωυσή) με αναλογία την εγγραφή του Πνεύματος του θεού του Ζώντος επί σαρκίναις μαλακαίς καρδίαις και η άλλη του προφ.Ηλία (σαν Μεταμόρφωση) και στον πόδα του, η δεύτερη κορυφούλα του όρους Σινά, όπου μετετέθη το σκήνωμα υπό αγγέλων της πανσόφου Νύμφης XC Αικατερίνας.  

    

Αρχή αυτής της ανάβασης η καιόμενη και μη φλεγόμενη βάτος, στον τύπο της Θεοτόκου. …ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Κύριος ἐκ τοῦ βάτου λέγων· Μωυσῆ, Μωυσῆ. ὁ δὲ εἶπε· τί ἐστι; 5 ὁ δὲ εἶπε· μή ἐγγίσῃς ὧδε. λῦσαι τὸ ὑπόδημα ἐκ τῶν ποδῶν σου· ὁ γὰρ τόπος, ἐν ᾧ σὺ ἕστηκας, γῆ ἁγία ἐστί.  (εξοδ.γ’)

Ο Κύριος καλεί εκ της βάτου. Ο Κύριος ‘’καλεί’’ εκ της Θεοτόκου και δι Αυτής προσκαλούμαστε να συνεισέλθουμε στον ναό, να γίνουμε σκήνωμα καθαρό να ενοικήσει και οδηγήσει** και εμπεριπατήσει με τον λαό Του που έχει γίνει το σώμα τους ναός Του…

Όλα αυτά, ‘’σήμερον’’. Ότι διηνοίχθη και ετυπώθη ο δρόμος ανάβασης δια λόγων, από την αλεξάνδρεια (και θύραθεν παιδεία) όση όμως επιδέχεται αναβάθμιση. Σοφίας, παρθενίας και μαρτυρίου, όπως εγγράφηκε εξωτερικά ο δρόμος της αγίας Αικατερίνας από τα κάτω στην κορυφή του όρους Σινά. Όντως άνω, (με αγγέλους να μας οδηγούν στον ουρανό (και εδώ κορυφή. Άγγελος αυτογνωσίας και άγγελος θεογνωσίας) αρκεί να ''ξεκολλήσουμε'' δι ευχών του ενός πυρός (Θεοτόκου), από τους πρόποδες που προσκυνείται ο χρυσούς βους και μας κατατρώγει ως πυρ. [Είναι και η φιλαργυρία που αναφέρεται στο ευαγγέλιο (Λουκ.ιη') που δυσχεραίνει να περάσει άνθρωπος κατέχων (όλα τα γήινα, ακόμη και κοσμικές διανοητικές γνώσεις κι όχι μόνο υλικά αγαθά) ωσάν η κάμηλος (χοντρό σχοινί παλαμάρι) από το μάτι βελόνας.... ΑΛΛΑ! αδύνατα παρ'ανθρώποις, δυνατά παρά Θεώ... ]. 

Σήμερα, ο αναγινωσκόμενος Απόστολος και Ευαγγέλιο ‘’πάλι’’ τυχαία δεν είναι.

Ἀπόστολος

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Γ´ 23 - 29
23 Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκλεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι. 24 ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν· 25 ἐλθούσης δὲ τῆς πίστεως οὐκέτι ὑπὸ παιδαγωγόν ἐσμεν. 26 πάντες γὰρ υἱοὶ Θεοῦ ἐστε διὰ τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· 27 ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε. 28 οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. 29 εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ Ἀβραὰμ σπέρμα ἐστὲ καὶ κατ’ ἐπαγγελίαν κληρονόμοι.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Δ´ 1 - 5
1 Λέγω δέ, ἐφ’ ὅσον χρόνον ὁ κληρονόμος νήπιός ἐστιν, οὐδὲν διαφέρει δούλου, κύριος πάντων ὤν, 2 ἀλλὰ ὑπὸ ἐπιτρόπους ἐστὶ καὶ οἰκονόμους ἄχρι τῆς προθεσμίας τοῦ πατρός. 3 οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δεδουλωμένοι· 4 ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, 5 ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν.

Εὐαγγέλιον

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Ε´ 24 - 34
24 καὶ ἀπῆλθε μετ’ αὐτοῦ· καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος πολύς, καὶ συνέθλιβον αὐτόν. 25 Καὶ γυνή τις οὖσα ἐν ῥύσει αἵματος ἔτη δώδεκα, 26 καὶ πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ πολλῶν ἰατρῶν καὶ δαπανήσασα τὰ παρ’ ἑαυτῆς πάντα, καὶ μηδὲν ὠφεληθεῖσα, ἀλλὰ μᾶλλον εἰς τὸ χεῖρον ἐλθοῦσα, 27 ἀκούσασα περὶ τοῦ Ἰησοῦ, ἐλθοῦσα ἐν τῷ ὄχλῳ ὄπισθεν ἥψατο τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· 28 ἔλεγεν γὰρ ἐν ἑαυτῇ ὅτι Ἐὰν ἅψωμαι κἂν τῶν ἱματίων αὐτοῦ, σωθήσομαι. 29 καὶ εὐθέως ἐξηράνθη ἡ πηγὴ τοῦ αἵματος αὐτῆς, καὶ ἔγνω τῷ σώματι ὅτι ἴαται ἀπὸ τῆς μάστιγος. 30 καὶ εὐθέως ὁ Ἰησοῦς ἐπιγνοὺς ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐξ αὐτοῦ δύναμιν ἐξελθοῦσαν, ἐπιστραφεὶς ἐν τῷ ὄχλῳ ἔλεγε· Τίς μου ἥψατο τῶν ἱματίων; 31 καὶ ἔλεγον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· Βλέπεις τὸν ὄχλον συνθλίβοντά σε, καὶ λέγεις· τίς μου ἥψατο; 32 καὶ περιεβλέπετο ἰδεῖν τὴν τοῦτο ποιήσασαν. 33 ἡ δὲ γυνὴ φοβηθεῖσα καὶ τρέμουσα, εἰδυῖα ὃ γέγονεν ἐπ’ αὐτῇ, ἦλθε καὶ προσέπεσεν αὐτῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν. 34 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· Θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· ὕπαγε εἰς εἰρήνην, καὶ ἴσθι ὑγιὴς ἀπὸ τῆς μάστιγός σου.

Αμήν δι ευχών, να περάσουμε από την νηπιακή (πνευματική) ηλικία, όπου τα στοιχεία του κόσμου μας έχουν δούλους, και νοητή αλεξάνδρεια την φιλοσοφία χωρίς Χριστό, να περάσουμε στην φιλοσοφία ΜΕ Χριστό, όπως μετεστράφησαν οι 150 συνδιαλεγόμενοι μετά της κόρης ρήτορες και φιλόσοφοι για να μην χαρακτηριστούμε ως άσοφοι και άλογοι (εκ των χαιρετισμών). Και δια του ενδύματος (βάπτισις) Στον Άδυτο Αστέρα Τον Ενδύοντά μας (εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών)…. αμήν και εκ των ιματίων να λάβουμε δύναμιν Κυρίου και να ακούσουμε το θάρσει…. Ίσθι υγιής. (τονισμένα τα σημεία).  

Κι αν φαντάζει μακρυνός ο τόπος του όρους Θαβώρ* για την μεταμόρφωσή μας, που εκτυπώθηκε όμως στο όρος Σινά (με τις 2 κορυφούλες) κι αν κι αυτό το θεοβάδιστο όρος Σινά είναι μακρυνό και δυσπρόσιτο, η πρώτη ορθόδοξη Εκκλησία, με την είσοδο εντυπώνει σχετικά την μεταμόρφωση (συνήθως ως πρώτη αγιογραφία πάνω από την είσοδο) με αρχή και τέλος βιωμάτων χωρίς να αναιρούνται ή υποτιμούνται τα υπόλοιπα, η εν ημίν ‘’διάβαση’’ του νοός μας (ισραήλ = νους ορώμενος τω Θεώ) από την κεφαλή και νοητή αίγυπτο, στην καρδιά και άνω Ιερουσαλήμ, την εντός ημών Βασιλεία. Όπως μεταξύ αιγύπτου και αγίων τόπων σκιωδώς, παρεμβάλλεται το σιναίον όρος.

Σχετικά

* Για το όρος Θαβώρ

** Μια προσέγγιση στον Ύμνο Άξιον Εστίν

[βιώματα για τη μετοχή στη δόξα της τιμιωτέρας των Χερουβείμ και ενδοξοτέρας ασυγκρίτως των Σεραφείμ (οίκοι και οχήματα)]

Πώς δικαιολογούνται οι πέντε άνδρες της Σαμαρείτιδας και ο έκτος που δεν ήταν άνδρας της; (αγ.Μαξίμου ομολογητού)

Ιακώβ, Θεοτόκος/κλίμαξ, Αγία Φωτεινή και τα προτεινόμενα βιώματα εξ αυτού του ‘’χώρου’’

Σώμα Χριστού, άρραφος χιτών, ιμάτια

Ο προσευχόμενος νους ζητά ένωση με την καρδιά (Άγιος Ιγνάτιος Brianchaninov)

Εκ του βιβλίου Αύρα λεπτή και σελ.135 ένα εξαίσιο θαύμα της αγίας. Σωτηρίας διττής. Τότε από φυσικού θανάτου, αμήν νυν και αεί εκ πνευματικού, αναιρούσα τα σκολιώτατα σοφίσματα του αλάστορος. ΔΟΞΑ ΣΟΙ αγία ΔΟΞΑ ΣΟΙ!! 

---

*** 25 Νοε 2016… σήμερα εορτάζει και ο άγιος Μερκούριος υπενθυμίζοντάς μας το επαναλαμβανόμενο της ιστορίας, με την ακολούθηση του οποίου κανόνος και χάριτος ΑΝ θέλουμε και θέλει ο καλός Θεός, θα αναδειχθούμε νικητές. Νικητές Ζωής.    

…Εκείνη την περίοδο βάρβαροι λαοί εισήλθαν στα ανατολικά σύνορα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, και ο αυτοκράτορας Βαλεριανός (253-259 μ.Χ.) έστειλε τον Μερκούριο με το στράτευμά του να τους πολεμήσει. Οι βάρβαροι ήταν πολλοί, και ο άγιος σκεπτόταν με απορία τι να κάνει.

Ξαφνικά, παρουσιάστηκε μπροστά του ένας λευκοντυμένος άγγελος, κρατώντας ξίφος στο χέρι. Το έδωσε στο νέο και του είπε: «Αγαπημένε μου φίλε Μερκούριε, με έστειλε ο Κύριος για να σε ενθαρρύνω και να σε δυναμώσω. Χτύπησε τους εχθρούς σου, και, με τη βοήθεια του Θεού, θα νικήσεις. Με τη νίκη αυτή θα γίνεις παντού περιβόητος. Πρόσεξε όμως, να μη φανείς στον Ευεργέτη σου αχάριστος, αλλά πάντα να θυμάσαι τη βοήθειά Του. Στην ψυχή σου πρέπει να ριζώσει ο πόθος Του, γιατί κάποια μέρα θα μαρτυρήσεις για το άγιο όνομά Του και θα λάβεις του μαρτυρίου το στεφάνι».

Ο Μερκούριος, με αυτά που άκουσε, πήρε θάρρος και δύναμη. Όρμησε ακάθεκτος στη μάχη και κατατρόπωσε τους εχθρούς με το σπαθί του αγγέλου. Οι βάρβαροι βλέποντάς τον, να τους θανατώνει σαν άγριο λιοντάρι, έφυγαν έντρομοι. Έτσι ο Μερκούριος αντιμετωπίζοντας μόνος του τον αρχηγό τους Ρήγα, τον σκότωσε. Οι υπόλοιποι βάρβαροι βλέποντας ότι ο αρχηγός τους έπεσε νεκρός, έφυγαν όλοι. 

Ο αυτοκράτορας θαύμασε τον ηρωισμό του και τον ανακήρυξε στρατηλάτη (αρχιστράτηγο). Κι όχι μόνο αυτό, αλλά του πρόσφερε δώρα, τον διαφήμισε στο λαό και τον προσκαλούσε καθημερινά στο βασιλικό τραπέζι. Η πολλή όμως αγάπη του επίγειου βασιλιά έκανε τον άγιο να λησμονήσει τον ουράνιο…. (και λοιπά στον παραπάνω δεσμό).

Τελευταίες συναφείς σκέψεις από το ‘’σήμερα’’ συνταχθέν άρθρο… για το φαινόμενο του ''φάσματος'' και πολιτικοθεολογική, τρεχούσης φύσεως, αναφορά