για τον θεόπτη προφ.Μωυσή

Μισείται (ως σημείον αντιλεγόμενον) από τον κόσμο Ο Κύριος (που νικά τον κόσμο και κοσμικό φρόνημα), μισείται κι η σκιά και τύπος Του. Βλέπουμε το μίσος στον σωτήριο Σταυρό αλλά και από τους ειδωλολάτρες και εθνικούς/αρχαιοελληνιστές, στο πόσο μισούν και υποτιμούν το πρόσωπο και το έργο του προφ.Μωυσή (που ενδεικνύει την πορεία όλων όσων ποθούν την θεογνωσία και θεοπτία…).

Αναφέρει ο αγ.Γρηγόριος Νύσσης στο έργο: ”Εις τον του Μωυσέως Βίον”:

Ο Μωυσής είναι τύπος του Χριστού, και όπως ο Μωυσής οδήγησε τον Ισραηλιτικό λαό εκ της Αιγυπτιακής δουλείας στη γη της επαγγελίας, έτσι και ο Χριστός οδήγησε εμάς εκ της δουλείας της αμαρτίας στην Άνω Ιερουσαλήμ, τη Βασιλεία των Ουρανών. Η ράβδος του Μωυσέως είναι ο σταυρός του Χριστού. Μετά τη διάβαση της Ερυθράς θαλάσσης ο Μωυσής έδωσε στο λαό το θαυματουργικό μάννα και το νερό. “Έτσι και ο Χριστός. Μετά το βάπτισμα μας δίδει το ουράνιο μάννα που είναι το Σώμα του και το τίμιο Αίμα του. και όπως το μάννα ενίσχυσε τους
Ισραηλίτες μέχρι τη γη της επαγγελίας δια μέσου της ερήμου, έτσι και η Θεία Ευχαριστία μας ενισχύει κατά τη διάρκεια της επίγειας πορείας μας, ώστε να φτάσουμε στην Άνω Ιερουσαλήμ. Το γεγονός της διαβάσεως της Ερυθράς Θαλάσσης καθώς και του Ιορδανου ποταμού ανήκουν στη σφαίρα του υπέρ φύσιν. Ο νους αδυνατεί να προσεγγίσει τα γεγονότα αυτά. Το μυστικό αυτό το κατέχει μόνο ο Δημιουργός. Εμείς το δεχόμαστε κλίνοντας γόνυ.

πηγή 

Σχηματικά ομόρροπο, ήδη παρουσιασθέν από το πρώτο βιβλίο (Μύηση και Ορθοδοξία), που προσπαθεί να δώσει έστω και αμυδρά τον τόνο της εσωτερικής ζωής και αναλογίας.   

Συνάφεια, αρχής γενομένης εκ του Ευαγγελίου ...17 ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο. (Ιωαν.α')

---

(αναλογικά) από τους πρόποδες του όρους Σινά όπου προσκυνούνται είδωλα, έως την κορυφή δι ευχών Της φλεγομένης και μη καιομένης βάτου (Κυρίας Θεοτόκου) όπου χαράσσονται οι θείοι λόγοι, όχι εν λιθίναις πλαξί, αλλά εν μαλακαίς σαρκίναις καρδίας.... εκ του Θεού Του Ζώντος. Εκεί η σώζουσα πίστις στην κορυφή εκ της οποίας αποστατήσαμε (από το Τριαδικό Ένα / αρχή ινδίκτου 1/9) σε σχέση με τα είδωλα και την κοιλία (4) και τον προφήτη Μωυσή στον τύπο Του Κυρίου και του καθενός (4/9) για να ανεβεί στο καπνίζον όρος και σκεπόμενο δια νεφέλης.

Όμοια αναλογικά και με το όρος Θαβώρ και της θείας νεφέλης σε σχέση με τους πρόποδες όπου οι απόστολοι αδυνατούν να θεραπεύσουν τον δαιμονισμένο υιό, του οποίου η θεραπεία διαχρονικά έρχεται, με προσευχή και νηστεία…  (και την παρατήρηση Του Κυρίου… ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; … Ματθ.ιζ’17

άκρα που περιγράφεται η διαφορά τους (πίστης και απιστίας, Φωτός και σκότους… ) και η βατή διαδρομή (δια Της φλεγομένης βάτου) στον αναγινωσκόμενο σήμερα* απόστολο. 

---

πνευματική γνώση των λόγων της φύσης και πνευματική γνώση των λόγων των Γραφών... (προφ.Ηλίας + προφ. Μωυσής)

...αἱ δὲ χεῖρες Μωυσῆ βαρεῖαι· καὶ λαβόντες λίθον ὑπέθηκαν ὑπ᾿ αὐτόν, καὶ ἐκάθητο ἐπ᾿ αὐτοῦ, καὶ ᾿Ααρὼν καὶ ῍Ωρ ἐστήριζον τὰς χεῖρας αὐτοῦ, ἐντεῦθεν εἷς καὶ ἐντεῦθεν εἷς· καὶ ἐγένοντο αἱ χεῖρες Μωυσῆ ἐστηριγμέναι ἕως δυσμῶν ἡλίου.

...ὅτι ἐν χειρὶ κρυφαίᾳ πολεμεῖ Κύριος ἐπὶ ᾿Αμαλὴκ ἀπὸ γενεῶν εἰς γενεᾶς  **

* (απόστολος 4 σεπ) Τὸ στόμα ἡμῶν ἀνέῳγε πρὸς ὑμᾶς, Κορίνθιοι, ἡ καρδία ἡμῶν πεπλάτυνται· οὐ στενοχωρεῖσθε ἐν ἡμῖν, στενοχωρεῖσθε δὲ ἐν τοῖς σπλάγχνοις ὑμῶν· τὴν δὲ αὐτὴν ἀντιμισθίαν, ὡς τέκνοις λέγω, πλατύνθητε καὶ ὑμεῖς. Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. (Β' Κορ. ς' 11-16) 

[για να επαναλάβουμε και σημειώσουμε τα ωφέλιμα… τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; (κεφαλή ''νυν'' όρος Σινά με κοιλία και γαστέρα ''αεί'' πρόποδες) τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; (Φωτί Τριαδικού Θεού με φως έρπων του κόσμου τούτου, Φως θαβώρειο σε σχέση με τα κτιστά; ) τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; (νόμος και πλάκες εκ Θεού σε σχέση με τον προσκυνούμενο χρυσό βου στους πρόποδες...) ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; ]

** (Εξοδ.ιζ') 8Ηλθε δὲ ᾿Αμαλὴκ καὶ ἐπολέμει ᾿Ισραὴλ ἐν Ραφιδείν. 9 εἶπε δὲ Μωυσῆς τῷ ᾿Ιησοῦ· ἐπίλεξον σεαυτῷ ἄνδρας δυνατοὺς καὶ ἐξελθὼν παράταξαι τῷ ᾿Αμαλὴκ αὔριον, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἕστηκα ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ βουνοῦ, καὶ ἡ ράβδος τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ χειρί μου. 10 καὶ ἐποίησεν ᾿Ιησοῦς καθάπερ εἶπεν αὐτῷ Μωυσῆς, καὶ ἐξελθὼν παρετάξατο τῷ ᾿Αμαλήκ· καὶ Μωυσῆς καὶ ᾿Ααρὼν καὶ ῍Ωρ ἀνέβησαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ. 11 καὶ ἐγίνετο ὅταν ἐπῇρε Μωυσῆς τὰς χεῖρας, κατίσχυεν ᾿Ισραήλ· ὅταν δὲ καθῆκε τὰς χεῖρας, κατίσχυεν ᾿Αμαλήκ. 12 αἱ δὲ χεῖρες Μωυσῆ βαρεῖαι· καὶ λαβόντες λίθον ὑπέθηκαν ὑπ᾿ αὐτόν, καὶ ἐκάθητο ἐπ᾿ αὐτοῦ, καὶ ᾿Ααρὼν καὶ ῍Ωρ ἐστήριζον τὰς χεῖρας αὐτοῦ, ἐντεῦθεν εἷς καὶ ἐντεῦθεν εἷς· καὶ ἐγένοντο αἱ χεῖρες Μωυσῆ ἐστηριγμέναι ἕως δυσμῶν ἡλίου. 13 καὶ ἐτρέψατο ᾿Ιησοῦς τὸν ᾿Αμαλὴκ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν φόνῳ μαχαίρας. 14 εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν· κατάγραψον τοῦτο εἰς μνημόσυνονἐν βιβλίῳ καὶ δὸς εἰς τὰ ὦτα ᾿Ιησοῦ, ὅτι ἀλοιφῇ ἐξαλείψω τὸ μνημόσυνον ᾿Αμαλὴκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανόν. 15 καὶ ᾠκοδόμησε Μωυσῆς θυσιαστήριον Κυρίῳ καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Κύριος καταφυγή μου· 16 ὅτι ἐν χειρὶ κρυφαίᾳ πολεμεῖ Κύριος ἐπὶ ᾿Αμαλὴκ ἀπὸ γενεῶν εἰς γενεᾶς.

---

περί ειρήνης

από τα 147 δελφικά παραγγέλματα στο ''άλ-φα'' που λείπει... (για τις έννοιες πίσω από τα σχήματα 1 και 4...)

για να δοθούν ''ημερολογιακά'' εορταστικά (μετά τις 1/9, 4/9, οι 5/9 και 6/9) επιπλέον και τα απαραίτητα μυστικά και μυστηριακά εφόδια της πορείας ανόδου, επιστροφής και σωτηρίας. Εξομολόγηση (για το πως ''λειτουργούν'' οι δίκαιοι Ζαχαρίας και Ελισάβετ, διαχρονικά προς φυσικοπνευματική ωφέλεια του ανθρώπου... ) και κατάληξις του ''στώμεν καλώς'' χάριτι (αρχ.Μιχαήλ εν χώναις θαύμα) στην αδηφάγο χοάνη που θάθελε να μας καταπίει (6).  

με την τελευταία παράγραφο εκτιμώ να εντοπίζεται άλλη μια δέσμη ακτίνων του νοητού ηλίου, που διαπερνούν τα βαρηά σύννεφα για να μας φωτίσουν και έλξουν...