Υπάρχει μια απόλυτος τιμή, καθ’όλην την διάρκεια του κύκλου του ενιατού, που σε μια καμπή αυτής, αυτοί οι δύο τοίχοι σαν μαθηματική παράσταση ( | a | ) πέφτουν, κι ο άνθρωπος μένει εκτεθειμένος και γυμνός, με προοπτική να λάβει εκ της θεωρίας και πράξεών του το πρόσημο (+) ή (–) οπότε, ή ανόδου ή καθόδου.
Είναι όταν κι Ο Κύριος (κατ’έτος) βαδίζει (ιδού αναβαίνομεν) * να απογυμνωθεί και ταπεινωθεί από τους σταυρωτές επί του Σταυρού, απογυμνώνοντας τις διαθέσεις μας. Είναι το διαχρονικό … ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. 35 καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν
ψυχὴν διελεύσεται ρομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί.. (Λουκ.β’)Κι έρχεται η ώρα να αποκαλυφθούν οι διαλογισμοί των καρδιών μας. Σχίζεται το καταπέτασμα από άνωθεν έως κάτωθεν, και προβάλλεται τι πραγματικά εμπεριέχει μέσα του ο ‘’ναός’’. Ως τάφοι, έξωθεν μάρμαρα φανταχτερά αλλά έσωθεν σκώληκες; ή έσω Ζωή ευώδης και αναστάσιμη;
Επί του θέματος, η εβδομάδα που ανατέλλει, είναι μια άριστη ευκαιρία (έτσι όπως διαμορφώθηκαν τα πλαίσια αυτής) να κάνουμε γενναία αυτοκριτική του κατά … πόσο ανθρωπάρεσκοι είμαστε. Με κεφαλαίο ή με μικρό ‘’α’’ . Ρέποντες προς πόδα ή αντίποδα. Κι αυτό γιατί κι ο άλλος, άνθρωπος το παίζει και ψηφίζοντας τον αριθμό του θηρίου (Αποκ.ιγ’18), αριθμός ανθρώπου είναι.
Στρατολογηθήκαμε με το βάπτισμα, (ως κλητοί) αλλά με μια συναισθηματική ή διανοητική προαίρεση, ποιον πραγματικά υπηρετούμε και με τις ενέργειές μας, προσπαθούμε να αρέσουμε; … 4 οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ. 5 ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ. (Β’ Τιμ.β’)
Να φτάσουμε στο ορισθέν τέρμα.
Η παραπάνω πρόταση αφορά την ανέκαθεν κολακεία των αρχόντων από τους παρατρεχάμενους (κύκλω**) που ορίζει το πρόσημο (-) και που βγάζουν από την φαρέτρα τους γνώσεις ‘’θεολογικές’’ για να τις κουμπώσουν με επιτηδειότητα λόγου και πειθούς, δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα ψηφίσματά τους, πατώντας πάνω στην πρόφαση της αρετής της υπακοής.
ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Ποιος είναι ο μη κατ' επίγνωσιν ζηλωτής; μαζί με την αδιάκριτη υπακοή, αποβαίνει σε πάθος, αφού αυτά προσκρούουν στους αποστολικούς κανόνες και οικουμενικές συνόδους.
Αναφέρει ο π.Ιωάννης Ρωμανίδης πως ο διάβολος κάνει διακοπές αφού στα έσχατα οι επίσκοποι αναλάβαν το δικό του έργο. Βαρηά κουβέντα (όχι για ιεροκατάκριση που αφορά περί βίου, αλλά στα περί πίστεως, που επιβάλλεται να έχει κάθε βαπτισμένος). Εκτός και αν μεταπατερικά νομίζει ο ιεράρχης και ο νομικίζων του (ανθρωπάρεσκος) κόλακας, ότι το Πνεύμα το Άγιον που φώτισε και αναπαύεται, ούσης της εκκλησίας, ταμειούχος χάριτος, συνεχίζει απροϋπόθετα να ‘’φωτίζει’’ τους πάντες, κι ας είναι τα τελευταία (σύγχρονα) ενάντια στα πρώτα θεοπαράδοτα. Αυτές οι καινοτομίες στην ουσία καταντούν καινές τομές στο πολύπαθο Σώμα Κυρίου… (Έκαστον μέλος της αγίας σου σαρκός ατιμίαν δι ημάς υπέμεινε…. και υπομένει. Αλλά εμείς ευχόμαστε ΑΝΑΣΤΑ ΚΥΡΙΕ!!!).
Κι όπως κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή, οι άγγελοι κυκλώνουν την ψυχή ως εικόνα Του Αρχιερέως και οι δαίμονες περικυκλώνουν το σώμα που είναι πιο ευάλλωτο να το ρίξουν στην αμαρτία, έτσι και οι πνευματικοί Ανθρωπάρεσκοι κυκλώνουν Τον Άνθρωπο και την γνώμη Του (εκφρασμένη δια των αγίων) ενώ οι σαρκικοί ανθρωπάρεσκοι [για δικούς τους λόγους (2)], κυκλώνουν και υπηρετούν με τις δυνάμεις τους, άλλον σκοπό. Του άλλου ψυχοκτόνου μισανθρώπου, έστω και με τις αγαθότερες προφάσεις και όρους.
Τι συμβαίνει και θα συμβεί στον πολέμιο του σταυρού (υπό την έμπνευση και ώθηση του χξς’ ‘’ανθρώπου’’) ; … ὅτι ὁ Θεὸς διεσπόρπισεν ὀστᾶ ἀνθρωπαρέσκων· κατῃσχύνθησαν, ὅτι ὁ Θεὸς ἐξουδένωσεν αὐτούς. (ψαλμ.νβ’) διασκορπισμός και συντριβή. Δια Σταυρού, τραύμα των δαιμόνων. ΚΑΙ διαχρονικά (κατά την ώρα του ο καθένας) ΚΑΙ τελικά όταν.... ταῦτα ἐποίησας, καὶ ἐσίγησα· ὑπέλαβες ἀνομίαν, ὅτι ἔσομαί σοι ὅμοιος· ἐλέγξω σε καὶ παραστήσω κατὰ πρόσωπόν σου τὰς ἁμαρτίας σου. (ψαλμ.μθ' - 49, έξω της καρδίας ν' και νυμφώνος και ναού Θεού)...
Ενώ στον σταυροφόρο, αρχής γενομένης από Σάββατο Λαζάρου, ακριβώς το αντίθετο. Δόξα των αγγέλων και ανάσταση. Δέσμευση από μετεωρισμό, σύνθεση εις εν και μη συντριβή. Κεντρομόλο αντί φυγοκέντρου…. και κατά τους ψαλμούς*** με σφραγίδα την επί του Σταυρού Του Αρχηγού και θεμελιωτού της πίστεώς μας Ιησού Χριστού που, οστούν του Αρνίου ου συντριβήσεται… (και σκιωδώς στην ΠΔ και ουσιαστικώς, όπως αναλογικά το aids οδοδεικτεί τον τρόπο ασφάλειας της ζωής εκ του θανάτου, που εισέρχεται δια των θυρίδων). Οι έχοντες ορθό/ορθόδοξο προσανατολισμό, δια της κεντρομόλου Ι (Ιησού) από το απέναντι (5) στο μέσα (2) συντιθέμενοι εις εν, οι δε αντίθετου προσανατολισμού και κινήσεως, υπό την επήρρεια της φυγοκέντρου (Ι, Ι τάγμα δαιμόνων) από μέσα στον Λόγο (2) λόγοι, προς το αγιογραφικό απέναντι (5) Γεν.γ'24 και κατέναντι (ς) Γεν.δ.16, διασκορπισμός και συντριβή. Επί Σταυρού και Σταυρός κριτής....
Μετά, μη πάντες λοιπόν ανθρωπάρεσκοι; μη πάντες απόστολοι; μη πάντες σταυροφόροι; αλλά ποιο αποστολικό έργο επιτελούμε, ποιον σταυρό φέρουμε και ενεργούμε και καυχώμαστε… μη πάντες φιλόθεοι και φιλάνθρωποι; (φιλοθεΐα και φιλανθρωπία)
Για νάρθει η ώρα της άρσης της απόλυτης τιμής σε αυτήν την καμπή, (σαν προτύπωση) για να βοηθηθεί τώρα και κριθεί στο τέλος δι αυτών των δεδομένων, ο κάθε άνθρωπος, οπότε να ισχύσει το δράξασθε παιδείαν….
Είναι η Ανάσταση του δικαίου Λαζάρου****, που στο πρόσωπό του είναι ο καθένας μας. Είναι αυτός (και ο καθένας μας), που έχει δύο αδελφές, την πράξη και την θεωρία του, που θα κριθεί σύμφωνα με αυτόν τον σταυρό, για να καταλήξει όπως κι οι δυο συσταυρούμενοι ο μεν καταγόμενος ο δε κουφιζόμενος….
Είναι η διακονία και οριζόντια επί γης κίνηση της φιλανθρωπίας, το Θ της ΜΑΡΘΑΣ μαζί με την ευθεία κίνηση νοός, κατά πόσο δλδ πίσω από κάθε άνθρωπο έβλεπε Θεό και η κυκλική κίνηση, η απλανής (χάριτι) ακινησία του νοός (στην καρδιά) παρά πόδας Του Κυρίου, σαν το Ι της ΜΑΡΙΑΣ***** όντας αυτό το κάθετο τμήμα του ΣΤΑΥΡΟΥ. Το οριζόντιο να δηλώνει την ΑΓΑΠΗ και ελεημοσύνη και ανοιχτή αγκαλιά, σε σχέση με το κάθετο, που ορίζει την ΑΛΗΘΕΙΑ και προσευχή (σαν τις δύο σανίδες που παραστατικά χρησιμοποίησε σαν σχήμα, ο αγ.Νικόλαος βελιμίροβιτς) και κατά πόσο σοφιστικά δια νομικισμών εκκλίνουμε Αυτής (αθετούντες τις θέσεις των αγίων, οπότε ος αθετεί υμάς, εμέ αθετεί και Τον πέμψαντά Με) ή σοφά πατροπαράδοτα, όχι, οπότε λαλεί προς δόξαν Θεού μη επιζητών την δική του….
Όλα συμπυκνωμένα μέσα στην εκκλησία, με μια προσέγγιση στο επί του πρακτέου οι κινήσεις του νοός, η προβολή και συμπύκνωσή τους μέσα στην εκκλησία και η σχέση τους με την κρίση, ΑΝ έχει μπει αρχή ανόδου, αλλιώς η Μεγάλη Εβδομάδα δεν θα απέχει σε οριζόντια μετατόπιση από τις λοιπές γήινες… αλλά ακινησία πνευματική. Νέκρα.
Αφού από την καρδίαν ξεκινάνε όλα κι η μαλακή σάρκινη πάνω στην οποία θα εγγράφει το Πνεύμα του Θεού του Ζώντος είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη για πρόοδο, τα πάντα ξεκινάνε από Βηθλεέμ και γέννηση και καταλήγουν στον Γολγοθά. Γιαυτό και το … 26 δός μοι, υἱέ, σὴν καρδίαν (Παροιμ.κγ’) για να πλύνει και θεραπεύσει εκ του τραύματος και θανάτου, προσεγγίστηκαν κάπως στο Η γέννησις Του Κυρίου και ο Σταυρός με αναφορά και σύνδεση των ανάλογων στοιχείων που συνθέτουν την ευθεία οδό… γέννηση αναγέννηση, σπήλαιο, σπήλαιο, Ιωσήφ Ιωσήφ, άγγελοι, 40 μέρες κλπ…
Εκεί λέει ο Ωριγένης κάτι σοφό. Τι κι αν γεννήθηκε Ο Κύριος αν εγώ δεν τον κατέχω; Ισχύει και στην σχέση μας με τον Σταυρό. Τι κι αν σταυρώθηκε Ο Κύριος αν εγώ δεν συσταυρούμαι, αν δεν κοινωνώ όχι μόνο μυστηριακά (αναξίως πάντα) αλλά και μυστικά, αφού μένω μετεξεταστέος, αμήν όχι στάσιμος τις προηγούμενες μεγάλες ημέρες με τα νοήματά Τους ;
Πως θα εξαχθώ από το παράλογο κόσμο (αίγυπτο) προς το λογικό πόδα, ει μη δια χριστοφόρου νοός, συμβολιζόμενο με το επί πώλου όνου; ******
Πως θα ανυψωθώ από το λογικό σχήμα (και δικούς Του λόγους) στο υπέρλογο αν πάλι δεν μου χαριστεί ο χριστοφόρος νους ως επί πώλου όνου την Κυριακή Βαΐων ; … αμήν... δεσμεύων πρὸς ἄμπελον τὸν πῶλον αὐτοῦ, καὶ τῇ ἕλικι τὸν πῶλον τῆς ὄνου αὐτοῦ, πλυνεῖ ἐν οἴνῳ τὴν στολὴν αὐτοῦ, καὶ ἐν αἵματι σταφυλῆς τὴν περιβολὴν αὐτοῦ, χαροποιοὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἀπὸ οἴνου....
Επί του πρακτέου (γιατί δεν ξέρουμε τι θα φέρει η επόμενη ημέρα) μεταξύ των δύο ακραίων τανυσμάτων, (ίσως εμπαθών, παρότι έχουν εν μέρει δίκαιο) των μεν ‘’επαναστατών’’ που λένε ΜΗΝ ΠΑΤΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ και των ετέρων που αδιαφορώντας για την παράβαση κανόνων (είτε σαν δυο πάσχα, είτε σοβαρότερα … δίκαιο μεν, αλλά γραμματέων) που λένε ΥΠΑΚΟΗ, εμείς [αμήν σταυρικώς, επιζητούντες χάριν (1) εν μέσω δικαίων] ευχόμαστε λάλησον Κύριε αγαθά εν ταις καρδίαις... στους δικούς Σου και κανόνισε τα Του Οίκου Σου, ακόμη και άκοντες να κάνουν το συμφέροντου λαού Σου, από αυτούς που Εσύ μας έθεσες, κατά τας καρδίας μας. Όπως τότε που άκων ο αρχιερεύς του ενιαυτού προφήτευσε το συμφέρει…. 50 οὐδὲ διαλογίζεσθε ὅτι συμφέρει ἡμῖν ἵνα εἷς ἄνθρωπος ἀποθάνῃ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ καὶ μὴ ὅλον τὸ ἔθνος ἀπόληται. 51 τοῦτο δὲ ἀφ' ἑαυτοῦ οὐκ εἶπεν, ἀλλὰ ἀρχιερεὺς ὢν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου προεφήτευσεν ὅτι ἔμελλεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἀποθνήσκειν ὑπὲρ τοῦ ἔθνους, 52 καὶ οὐχ ὑπὲρ τοῦ ἔθνους μόνον, ἀλλ' ἵνα καὶ τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ τὰ διεσκορπισμένα συναγάγῃ εἰς ἕν. (Ιωαν.ια’50) έτσι να οριστούν για να γίνουν τα συμφέροντα. Αμήν γένοιτο. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.
---
(1) Κι Ο Κύριος μπορεί με ένα νεύμα Του να κοπάσει τον κλύδωνα και από το ΣΚΑΝΔΑΛΟ (αιρετικό ή αιρετίζον) και την ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ των πολιτικών αρχόντων που έπεισαν πολύ εύκολα τους ιεράρχες (ότι για μια μέρα, ο ιός κολλάει στις 12 ενώ δεν κολλάει στις 9) και σταματήσει την ταραχή του καραβιού, όχι μόνο ένεκα των εξωτερικών ανέμων αλλά και των τανυστικών αντίθετων χειρισμών των ναυτών και αξιωματούχων Της Νηός Του. Μπορεί να προτείνω λιγότερη ταραχή, περισσότερη προσευχή ο Θεός να βάλει το χέρι Του, την στιγμή που πρώτος πολλά περισσότερα από όσα έπρεπε είπα. Συγγνώμη.
(2) ….λόγοι που συναινούν με την αίγυπτο και τα θέλω της… Δευτέραν Εὔαν τὴν Αἰγυπτίαν, εὑρὼν ὁ δράκων, διὰ ῥημάτων, ἔσπευδε κολακείας, ὑποσκελίσαι τὸν Ἰωσήφ, ἀλλ' αὐτὸς καταλιπὼν τὸν χιτῶνα, ἔφυγε τὴν ἁμαρτίαν, καὶ γυμνὸς οὐκ ᾐσχύνετο, ὡς ὁ Πρωτόπλαστος, πρὸ τῆς παρακοῆς· αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις Χριστέ, ἐλέησον ἡμᾶς.
Με μας, σαν τον πάγκαλο Ιωσήφ να μην υποσκελιστούμε από την δευτέρα εύα (ζωή σαρκική), ώστε όταν απογυμνωθούμε, να μην αισχυνθούμε. Και, μήπως η κρίση που προτυπούται με την έναρξη της Μεγαλοβδομάδος (Κυριακή Βαΐων εσπέρας) που διαβάζεται ο όρθρος της Μ.Δευτέρας, δεν δίνει το ίχνος Της; Ξεκινάμε με τον εξάψαλμο, που αναλογεί με τα της κρίσεως, αλλά και το πρώτο ευαγγέλιο της προηγιασμένης της Μ.Δευτέρας αφορά πάλι την κρίση (Ματθ.κδ’).... και όχι τυχαία θα συνεχίσει με τα ουαί (διαχωρίζοντας το Φως από το σκότος και το φαίνεσθαι) και τα ερεθιστικά προς διόρθωση και πραγματική εν Θεώ πρόοδο.... Τὴν ὥραν ψυχή, τοῦ τέλους ἐννοήσασα, καὶ τὴν ἐκκοπήν, τῆς συκῆς δειλιάσασα, τὸ δοθέν σοι τάλαντον, φιλοπόνως ἔργασαι ταλαίπωρε, γρηγοροῦσα καὶ κράζουσα· Μὴ μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ.
Ιδού ανεβαίνομεν και προκρινόμαστε, είτε με το ανθρωπάρεσκο, είτε σαν άκαρπη συκή είτε αργότερα σαν εγκρατείς μεν αλλά ανελεήμονες κοκ…. Το θέμα είναι πιο ουσιαστικό από την εξωτερική συμμετοχή μας στα της μεγαλοβδομάδος, όπως όχι να μην εορτάζουμε ΜΑΖΙ με τους φαρισσαίους (που κι αυτό φυσικά χρήζει προσοχής) αλλά να μην εορτάζουμε ΣΑΝ τους φαρισσαίους. Μην διαβάζουμε, αλλά δεν συνιούμε, μη κάνοντας γενναία αυτοκριτική. Εξήλθαμε εκ της αιγύπτου ή υπηρετούμε αυτήν ενάντια του εν ημίν Ιωσήφ, δια της κολακείας των καινοτόμων ιεραρχών που όμως αθετούν το Πνεύμα του Θεού και λόγους αγίων; Κύριε ελέησον, διόρθωσον, άλλαξε άξονα ‘’ανθρωπαρέσκειας’’ από την μία όψη στην άλλη. Κύριε φώτισον…
* Ἐρχόμενος ὁ Κύριος, πρὸς τὸ ἑκούσιον Πάθος, τοῖς Ἀποστόλοις ἔλεγεν ἐν τῇ ὁδῷ. Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ παραδοθήσεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καθώς γέγραπται περὶ αὐτοῦ. Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι' αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς, ἵνα καὶ συζήσωμεν αὐτῷ, καὶ ἀκούσωμεν βοῶντος αὐτοῦ, οὐκέτι εἰς τὴν ἐπίγειον Ἱερουσαλήμ, διὰ τὸ παθεῖν· ἀλλὰ ἀναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρά μου, καὶ Πατέρα ὑμῶν, καὶ Θεόν μου, καὶ Θεὸν ὑμῶν, καὶ συνανυψῶ ὑμᾶς εἰς τὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.
** κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας…
*** ἐκέκραξαν οἱ δίκαιοι, καὶ ὁ Κύριος εἰσήκουσεν αὐτῶν, καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτῶν ἐῤῥύσατο αὐτούς. ἐγγὺς Κύριος τοῖς συντετριμμένοις τὴν καρδίαν καὶ τοὺς ταπεινοὺς τῷ πνεύματι σώσει. πολλαὶ αἱ θλίψεις τῶν δικαίων, καὶ ἐκ πασῶν αὐτῶν ῥύσεται αὐτοὺς ὁ Κύριος· φυλάσσει Κύριος πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν, ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ συντριβήσεται. (ψαλμ.λγ’ 33)
Αἰνεῖτε τὸν Κύριον, ὅτι ἀγαθὸν ψαλμός· τῷ Θεῷ ἡμῶν ἡδυνθείη
αἴνεσις.
οἰκοδομῶν ῾Ιερουσαλὴμ ὁ Κύριος, καὶ τὰς διασπορὰς τοῦ ᾿Ισραὴλ ἐπισυνάξει, ὁ ἰώμενος
τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν καὶ
δεσμεύων τὰ συντρίμματα αὐτῶν, ὁ ἀριθμῶν πλήθη ἄστρων, καὶ πᾶσιν αὐτοῖς ὀνόματα
καλῶν. μέγας ὁ Κύριος ἡμῶν, καὶ μεγάλη ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ, καὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ οὐκ
ἔστιν ἀριθμός. ἀναλαμβάνων πρᾳεῖς ὁ Κύριος, ταπεινῶν δὲ ἁμαρτωλοὺς ἕως τῆς γῆς. (ψαλμ. ρμς’ 146ος).
Συμβαίνει με τα πήλινα δοχεία, γεμάτα νερό, που πέφτοντας σπάζουν σε πολλά κομμάτια και το νερό χύνεται. Παράδοση στην κέρκυρα, να πέφτουν αυτά τα πήλινα δοχεία, υπό τους πόδας του όρους Παντοκράτορος. Πέφτει κι ο πήλινος (ΑΔΑΜ) άνθρωπος και χάνει το ξεδιψών αιώνιο παραδείσιον (άνω) ΥΔΩΡ που εμπεριείχε και σπάει (αρχαιοελληνικώς υγιώς θεάμενο) σε 12 κομμάτια. Αλλού κεφάλι (δίας διάνοια) αλλού λαιμός αλλού γαστέρα και περιγάστρια (διόνυσος) αλλού πόδια (ερμής) … και άλλα πολλά, ΑΛΛΑ διασκορπισμένα. Άντε τώρα να συντεθεί ο σπασμένος άνθρωπος και να ξαναμαζέψει το λάλον ύδωρ μέσα του…. Τόπαμε δια ΣΤΑΥΡΟΥ. Αρχής γενομένης ακριβούς θεολογίας (φιλοθεΐας) ειλικρινούς φιλανθρωπίας, ταπεινότητος και καρδίας συντετριμμένης. Το αντίθετο της σκληροκαρδίας και πόρωσης που συντρίβει αντί να συντρίβεται μετανοητικά, σταυρώνει αντί να σταυρώνεται.
Στον
καθένα έγκειται η επιλογή, αφού τα πάντα ξεκινούν από την θέληση. Να συμβεί το…
διεσκορπίσθη τὰ ὀστᾶ αὐτῶν παρὰ τὸν ᾅδην…
(ρμ’) ; ή να μαζευτεί η ψυχή του (ρ, 100 το άριστά της, δια της μετανοίας) αρχικά
από τον συνεργό δια Σταυρού, Κύριο για να ακολουθήσει η λαμπροφόρος έξοδος; Ανάσταση σύσσωμη πνευματική σαν κεφαλή ΑΔΑΜ
και ζωή αυτού σαν σώμα, ΕΥΑ και σαρξ εκ της σαρκός του και οστούν εκ των οστέων
του… ως έξοδος από τον ΑΔΗ (147).
καρδία συντετριμμένη και
τεταπεινωμένη (αγ. Νήφων)
περί συντριβής οστών… Προσέγγιση στην αγιογραφία
του αγίου Αρτεμίου
**** Για την ανάσταση του Λαζάρου - Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός
***** ΜΑΡΘΑ και ΜΑΡΙΑ
****** ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τόν υἱόν μου…
Οι τρείς κινήσεις της ψυχής – ευθεία, ελικοειδής, κυκλική – σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου