και να μνημονεύουμε ονόματα αρρώστων, αμαρτωλών, φυλακισμένων και όσων ανθρώπων έχουν ανάγκη.
Θέλω και κάτι επί πλέον να επισημάνω για την Θεία Λειτουργία, για τη στιγμή τού «Άξιον εστί». Εκείνη την ώρα να προσέχουμε τον λογισμό μας και να σταυρώνουμε όλο το σώμα μας, διότι είναι παρών ό Θεός.
Εκείνη την ώρα αποκαλύπτει πολλά πράγματα ό Θεός και πολύ μάς ενισχύει. Εκείνη την ώρα επισκιάζει ή Χάρις τού Παναγίου Πνεύματος. Η δε Παναγία όλα τα εξορκίζει, είτε πειρασμό, είτε αρρώστια.
Στο «εξαιρέτως της Παναγίας Αχράντου» να σταυρώνουμε τον νου μας, όπου πονάμε και να μνημονεύουμε ονόματα αρρώστων, αμαρτωλών, φυλακισμένων και όσων ανθρώπων έχουν ανάγκη.
Την ώρα πού εύχεται ο ιερεύς και λέει: «Μνήσθητι Κύριε... ζώντων και τεθνεώτων» να γονατίζουμε, αν μπορούμε - και οι εκκλησιαστικές μοναχές - και να προσευχώμαστε για όλους τούς ανθρώπους.
Κάποτε είχε έρθει ό κύριος, πού χάρισε στο Μοναστήρι τα βιβλία τού αγίου
Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Είχε ένα επίμονο πονοκέφαλο και είχε ξοδέψει πολλά χρήματα στους γιατρούς, χωρίς να βρει θεραπεία.Άκουσε λοιπόν σε μία Θεία
Λειτουργία φωνή που του είπε:
«Την ώρα που θα λέει ο ιερεύς το “εξαιρέτως”, να σταυρώσης τον πόνο σου». Αυτό ήταν, σταυρώθηκε και πέρασε. - Γερόντισσα ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ+
---
Συνεργεία, που καθαρίζουν τους οίκους και συνεργεία που επισκευάζουν τα οχήματα… μόνο που ο άνθρωπος, ως ε-αυτός (εικών Αυτού) είναι συγχρόνως και (ρερυπωμένος) οίκος, με μικρά ή μεγάλα βάρη και σκουπίδια και (βεβλαμένο) όχημα, με μικρές ή μεγάλες ζημιές (στην μηχανή ή στο περίβλημα). Μεταξύ δε όλων των οίκων και των οχημάτων, το τιμιώτερο και ενδοξότερο είναι Η Θεοτόκος, Στην οποία ενοίκησε (ως σε καθαρότατο οίκο) Ο Κύριος και ως (λειτουργικότατο) όχημα, έχει πάλι Τον Κύριο ως Οδηγό.
Χαῖρε, ὄχημα πανάγιον του ἐπί των Χερουβείμ·
χαῖρε, οἴκημα πανάριστον του ἐπί των Σεραφείμ.
Στα εξομολογητήρια, επιτυγχάνεται δια της μυστηριακής αφέσεως (από τους έχοντας αποστολική διαδοχή και ισχύ μυστηρίων) η καθαρότητα του οίκου μας και η λειτουργικότητα του οχήματός μας... δια δε Της Θεοτόκου, επέρχεται η επίσκεψη Του Κυρίου, καθαρότητα και επισκευή.
Οι άγγελοι, είναι λεπτές οντότητες, που μπορούν να προσπεράσουν την παχυλότητα της ύλης μας και να εισέλθουν και στον νου και καρδιά να μας ψιθυρίσουν κάτι ωφέλιμο (εκ Θεού) αλλά και να μπουν σε πονεμένο μέλος του σώματός μας, και να το θεραπεύσουν. Άγγελοι, αλλά και ισάγγελοι στην βιωτή άγιοι. Έτσι ‘’φαινόταν’’ ότι έκανε η αγία γερόντισσα Γαλακτία, ότι έπιανε τάχα το κακό που ήταν μέσα στο σώμα, και το έριχνε μακρυά. Στην πραγματικότητα, δεν έκανε πως… αλλά αυτό έκανε ως λεπτή ισάγγελη φύσις, εισχωρούσα και θεραπεύουσα. Πάλι και ο αγ.Σπυρίδων και πανώλη ενώ τα σώματα των ασθενούντων παιδευόντουσαν εσωτερικά, ο άγιος εμφανίστηκε πάνω στο καμπαναρηό ‘’χτυπώντας’’ το κατάμαυρο φάντασμα (την ασθένεια) με τον σταυρό …
Κι εμείς, μέλη του Σώματος Χριστού (εκκλησία) με την ενέργεια αγγέλων και Της ενδοξοτέρας των αγγέλων και την επίσκεψή Της μετά από αίτηση, θεραπευόμαστε (πρωτίστως πνευματικά και έπεται και η βιολογική, κατά το συμφέρον, που Κύριος οίδε). Είναι αυτό που βιωματικά μας προτρέπει να σκεφτόμαστε καρδιακά με το ‘’άξιον εστίν’’ … η αγία γερόντισσα.
Κάνουμε ενδοσκόπηση* μέσα στο βιολογικό μας σώμα, όταν συγκεντρώνουμε τον νου στο πονεμένο μας μέλος, αλλά και πάλι ενδοσκόπηση (με την πνευματική του διάσταση) παρότι ‘’φαίνεται’’ ** ότι ευχόμαστε για οποιονδήποτε άνθρωπο, που είναι ‘’έξω’’ από εμάς. Στην κυριολεξία όμως, αφού αυτός είναι εντός του πνευματικού Σώματος Χριστού, η έμπονη προσευχή, που μας φέρνει νοερώς στην θέση του, (βγαίνοντας έξω από το σκληρό περίβλημα του εγωισμού μας) αμέσως αποκαθίσταται χάριτι, η πνευματική ενότητα, ακολουθώντας το θαύμα (1) κατά το συμφέρον (ενθυμούμενοι την απάντηση του Κυρίου στον απ.Παύλο που είχε σκώλωπα εν σαρκί και ζητούσε την άρση. Αρκεί σοι η χάρις μου... όχι γιατί εμείς έχουμε χάρι, αλλά μέσα στην πρόνοια και πάνσοφο σχέδιο, καλούμαστε να Του έχουμε εμπιστοσύνη). Για τους αλλόθρησκους και αλλόδοξους, είναι κι αυτοί εντός του παλαιού ΑΔΑΜ και ανθρωπότητος, (αδελφοί εν πηλώ σε σχέση με τους προηγούμενους ομοαίματους αδελφούς εν XC) σύνολο ανθρωπότητος που αναμένει*** Τον Μεσσία. Αυτοί που έφτασαν βιωματικά στον πόδα, όπου εγεννήθη Ο Κύριος, ας εύχονται και για μας, αμήν να φτάσουμε εγκαίρως, γιατί με την Γέννηση η κρίσις και με την κρίση η γέννησις.
Αμέσως πριν το Άξιον εστί, είναι η ιερότερη ‘’στιγμή’’ της θείας λειτουργίας, όπου το Άγιο Πνεύμα μεταβάλει τον άρτο και οίνο σε Σώμα και Αίμα Κυρίου. Και βρίσκει εφαρμογή πρώτα Στην αξιομακάριστο Θεοτόκο, την τιμιωτέρα και ενδοξοτέρα οίκων και οχημάτων….
Αμήν δι ευχών και ενεργείας Της να εισέλθει το Πνεύμα το Άγιον και μεταβάλει και εμάς σε Θεού δοχεία και σκηνώματα. Αμήν ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς…
Ἅγνιζε καὶ κάθαρε καὶ ῥύθμιζέ με· κάλλυνε, συνέτιζε καὶ φώτιζέ με· δεῖξόν με σὸν σκήνωμα Πνεύματος μόνου, καὶ μηκέτι σκήνωμα τῆς ἁμαρτίας· ἵν᾿ ὡς σὸν οἶκον εἰσόδῳ κοινωνίας, ὡς πῦρ με φεύγῃ πᾶς κακοῦργος, πᾶν πάθος….
η πνευματική αναγωγή (και η αξία) του, ότι το μωρό θεραπεύει την μητέρα του…
---
* ένα βίωμα αδελφού, ίσως είναι κάπως βοηθητικό και διευκρινιστικό των παραπάνω ‘’διεισδύσεων’’ (χάριτι Της Θεοτόκου). Ενδοσκόπησης μέσα στο βιολογικό σώμα, για την νηστεία των Χριστουγέννων και την καθυστέρηση έναρξής της αλλά και πάλι ενδοσκοπούντες μέσα στο Σώμα Χριστού (άλλο μέλος) ευχόμενοι θεραπεία και λύτρωση για οποιονδήποτε συνάνθρωπο, άρρωστο, αιχμαλωτισμένο, αμαρτωλό (2). Ευχές, που δεν πρέπει να εξαντλείται η έννοια της αιχμαλωσίας ΜΟΝΟ στις γήινες φυλακές, αλλά να επεκτείνουμε την ευχή ρύσεως αυτών, ιδίως στις πνευματικές (3) που δεν φαίνονται… [όπως προτείνει η γερόντισσα, να σταυρώνουμε όλο το σώμα μας, διότι είναι παρών ό Θεός. Παρών και στο μικρό βιολογικό μας σώμα κι όχι μόνο το πονεμένο μέλος, παρών και στο μεγάλο Σώμα (ορθόδοξη εκκλησία) με όλα τα επί γης μέλη Του, (που χρήζουν θεραπείας) και εν ουρανώ θριαμβεύουσα που συμπάσχει και συμπαθεί εμάς τους αγωνιζόμενους άρρωστους αδελφούς) … και που ενώνονται όλοι με Αυτήν την Κεφαλή XC, με οργανικούς δεσμούς (φλέβα – αρτηρία – νεύρο, που είναι αντίστοιχα της εξομολογήσεως – Θείας Κοινωνίας και προσευχής)]. Κύριε ελέησον και ΔΟΞΑ ΣΟΙ!!
(1) αναφέρει ο αγ.Παΐσιος… έρχεται κάποιος αδελφός κοντά μου που απλά έχει έναν μικρό πονοκέφαλο. Κάνω στην άκρη τον εαυτό μου που έχει καρκίνο και προσεύχομαι για αυτόν, να τον θεραπεύσει ο Κύριος. Τότε ο καλός Θεός ‘’κάμπτεται’’ με αυτό το φιλότιμο που αφήνεις έξω το εγώ σου που έχει φοβερούς πόνους και νοιάζεσαι για τον άλλον και σου κάνει το θαύμα.
(2) για
το βάρος της αμαρτίας και την απελευθέρωση από την αμαρτία - Άγιος Νικόλαος
Βελιμίροβιτς
(3) περί ψυχής και κολάσεως… αγ.Ανδρέα δια XC σαλού
** Σε
αυτόν τον κόσμο είμαστε μόνον εγώ και ο Θεός (αββάς Αλώνιος)
διακρίνοντας δύο διαστάσεις στον εαυτό και σαν εμπεριεχόμενο μια κουκιδίτσα στο σύμπαν, αλλά και εμπεριέχοντα αυτό πνευματικώ τω τρόπω, αφού ο άνθρωπος κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή είναι μεγαλύτερος από το σύμπαν, αφού κλήθηκε να το κυριαρχεί. … διαστάσεις του ανθρώπου του εμπεριεχομένου και του περιέχοντος…
|
Εμβάθυνση στον ύμνο ‘’Άξιον Εστίν’’… (βιωματική σχέση με κάθε άνθρωπο)
Η
σχέση του νοός με τα σχήματα και ουσία … επί πώλου όνου, χερουβείμ, Ανάσταση
και Ανάληψη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου