παιδεία ‘’ελληνική’’

Στο άρθρο 16 παράγραφος 2, το σύνταγμα της Ελλάδος γράφει: … H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες. 

Στα χαρτιά, η εθνική συνείδηση είναι αποστολή του κράτους, αλλά επί του πρακτέου, χρόνια τώρα, να μην πούμε αιώνες το κράτος αποδεικνύεται εθνοκτόνο, με άρχοντες και πολλούς εργάτες διεθνιστές, εθνομηδενιστές, που πολεμούν με κάθε μέσο την φιλάνθρωπη ελληνορθόδοξη παιδεία. 

Οι σταυρωτές Του Ανθρώπου και με το ίδιο πνεύμα συνεχιστές της σταύρωσης του ανθρώπου (ιστορικά κι όχι αντισημιτικά) έχουν εισαγάγει όργανά τους στο καιριότερο υπουργείο. Κι εκεί που η ελληνική παιδεία γαλουχούσε την φυσική συνέχεια ηρώων και αγίων σε αυτόν τόπο, η επίμονη παρέμβαση του ΚΙΣ στα

‘’εσωτερικά’’ μας αποδίδει καρπούς, διακρίνοντας τουλάχιστον επιφανειακά την νεολαία νάναι αδιάφορη στα ηρωικά και άγια των προγόνων μας.

Αλλάχτηκαν και μεταλλάχτηκαν τεχνηέντως, λόγω παιδείας, οι στόχοι των παιδιών. 

Ζήτησε το υπουργείο παιδείας από τον π.Γεώργιο Μεταλληνό να γράψει ένα άρθρο για μια αίρεση να την συμπεριλάβει στο βιβλίο θρησκευτικών. Όταν το βιβλίο εκδόθηκε,  το κείμενο ήταν αλλοιωμένο, και παρά την υπογραφή του π.Γεωργίου, τα πράματα τα παρουσίαζε όπως αυτοί ήθελαν να ακουστούν. 

Αυτή η διαστρέβλωση (διαβολή) είναι πραγματικά ένα ΚΙΣ, αλλά αγγλικό…. kill kiss ένα ‘’κρατικό’’ φίλημα θανατηφόρο, προδοτικό στο έθνος που περνάει η ενέργεια στα παιδιά μας. 

Τους έμβασαν άλλες αποστολές, κοσμικές, βραχυπρόθεσμες περιτυλιγμένες με ψευτολαμπρότητα, που όμως εμπεριέχουν σκοτάδι και θάνατο. Το ίδιο συμβαίνει με την περιρρέουσα πραγματικότητα που τεχνολογικά θέλει να εμβάσει mRNA για να διαστρεβλώσει την κύρια αποστολή (ανθρώπου) που εγγράφηκε στο dna του, από Τον Θεό Δημιουργό. 

Ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς στο Όταν Ξημερώσει η Ημέρα της Αφύπνισης σημειώνει…. : Μήν θεωρεῖς τίποτε γιά στόχο τῆς ζωῆς σου ἐκτός ἀπό τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς.

Κάθε ἄλλο ἰδανικό, πού οἱ ἄνθρωποι σέ κάποια στιγμή προβάλλουν ὡς στόχο, δέν εἶναι ἄλλο παρά ἕνα κίνητρο παραπάνω -ἐάν ὄχι ἄμεσο μέσον- γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς.

Ἡ οἰκογένεια, ἡ κοινωνία, τό κράτος, ὁ πολιτισμός, ὅλα αὐτά δέν εἶναι στόχος. Ὅλα αὐτά εἶναι κίνητρο καί περισσότερο ἤ λιγότερο μέσον τοῦ κυρίου στόχου, τοῦ μόνου στόχου, τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς.

Ὅλα ἐκεῖνα πού ὁ χρόνος χτίζει καί γκρεμίζει, δέν εἶναι ἡ μόνιμη κατοικία σου, ἀλλά μόνο θλιβερή ἤ χαρούμενη ὑπενθύμιση αὐτῶν. Ἡ μητέρα ἀχνά μόνο σοῦ θυμίζει τήν ἀνείπωτη μητρική στοργή, πού θά συναντήσει τήν ψυχή σου στόν ἄλλον κόσμο…. 

Σκοπός της παιδείας αν θέλει να τιμά την έννοια, είναι ο φωτισμός δια της καθαρότητος και αγιασμός. 

η ενέργεια αυτού του kiss…. στην πράξη, είναι το ‘’κρέμασμα’’ της ζωής μας στην συκή και δερμάτινους χιτώνες αντί ‘’κρεμάσματος’’ μας στο Σταυρό που είναι η μόνη προϋπόθεση ανάστασης. Προσωπικά και συλλογικά σαν ευλογημένο (υπό προϋποθέσεις) έθνος μας και που τόσες πρεσβείες αγίων και σκέπη Της Θεοτόκου έχει.       

Κοινωνάει ο άνθρωπος μυστικά με κάθε θεία επίσκεψη (νοερώς) προσέρχεται και στο Θείο Ποτήριο, μυστηριακά. Πυρ τυγχάνει και φωτίζει τον εσκοτισμένο μας λογισμό. Μακάρι σε θεωρία και πράξη να ισχύει το… οὐ φίλημά σοι δώσω, καθάπερ ὁ Ἰούδας·  

που αφορά τον καλό ανόθευτο πυρήνα και μαγιά των παιδιών μας, παρά την τόση λάσπη και χώματα και σαρκικότητα που έχουν καταφέρει να προσθέσουν και σκεπάσουν τον εν ημίν σταυρό και Φως. 

Πως γίνεται μέσα στην καρδιά μας η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου 

Ανοίγει το Άγιο Πνεύμα πηγάδια για να ξεδιψάσει ο άνθρωπος από θείο λάλον ύδωρ, αλλά η γαστέρα τα παραχώνει… καιρός να συνεργαστούμε και να δράξουμε την αναστάσιμη και ανορθωτική παιδεία Κυρίου… δράξασθε παιδείας, μήποτε ὀργισθῇ Κύριος καὶ ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας…. (ψαλμ.β’) 

Επί του πρακτέου, το ότι η συνείδηση είναι τα πηγάδια που άνοιγε ο Ιακώβ, όπως ακριβώς είπαν οι Πατέρες, και τα παράχωναν οι Φιλισταίοι

Αρχής γενομένης με ακριβή αυτογνωσία, προς θεογνωσία και μετοχή Αυτού του θαβωρείου Φωτός, από την προσευχή και νηστεία που είναι οι μόνες που δι αυτών το γένος των δαιμόνων εκπορεύεται… 

Στο το εν ημίν Θαβώρ επαναδιατυπώνεται… Ὄρος ὑψηλότατον τὴν καρδίαν, κεκαθαρμένην ἐκ παθῶν, ἔχοντες ὀψόμεθα, Χριστοῦ τὴν Μεταμόρφωσιν, φωτίζουσαν τὸν νοῦν ἡμῶν. 

Τελεσιουργείται εντός, όσο ψηφίδα ψηφίδα ανερχόμαστε (ελικοειδώς) από τους πρόποδες του όρους Θαβώρ (όπου αδυνατούν οι μαθητές να εξάγουν το ισχυρό δαιμόνιο που ρίχνει τον παίδα σε ύδωρ και πυρ ίνα τον απωλέσει…, με λύση την προσευχή και νηστεία) στην κορυφή. Από τους πρόποδες του όρους Σινά όπου προσκυνούνται τα είδωλα στην κορυφή. Είδωλο που έστησε μεν ο Ααρών (Α) αλλά ο ίδιος ως ιερέας Του Υψίστου πέθανε και θάφτηκε στο όρος Ωρ (Ω) δείχνοντας και σε μας την όλη πορεία… 

ΑΝ αγαπάμε τα παιδιά μας και ΑΝ μας λυπεί που ο αντίδικος τα ρίχνει σε πυρ και ύδωρ (του κόσμου τούτου) ίνα τα απωλέσει…. μακάρι να εργαστούμε για την παιδεία και νουθεσία Κυρίου και εισάγουμε σε αυτά κατά το θείο θέλημα, το θείο πυρ και το θείο ύδωρ…. Το αξίζουν, ευχόμενοι και εργαζόμενοι νάναι αυτή η πρώτη μας προτεραιότητα… Αμήν δι ευχών. 

--- 

Δεξιά και αριστερή επίγνωση, άνω και κάτω… σταυροειδώς

προς άρση του νέφους από την καρδία που σκοτίζει την θέαση και απαγορεύει την κίνηση από τα χρονικά (αεί κοιλία) στα αιώνια (κεφαλή και νυν) και από τα ορατά (δεξιά επίγνωση) στα αόρατα… 

Λένε οι άγιοι, πως τα θεία γεγονότα παρότι συνέβησαν άπαξ, παρατείνονται στους αιώνες αναμένοντας την ετοιμότητά μας. Πάλι, Ο Κύριος δεν μεταμορφώθηκε, δεν άλλαξε κατάσταση, δεν έγινε κάτι που δεν ήταν αλλά ''άνοιξε'' τα μάτια των προκρίτων μαθητών Του, όσο εχώρουν όσο ηδύναντο. Το ιστορικό (παρελθόν) γίνεται διαχρονικό και μεταφέρεται σε ενεστώτα διαρκείας. Οι πρόκριτοι μαθητές δεν είναι κάποιοι άλλοι εκτός ημών. Είναι στην θέση του απ.Πέτρου, το πρακτικό μέρος του εαυτού μας, της τήρησης των εντολών, που ''πρέπει'' να ενεργοποιηθεί σαν θέληση για να ανοιχτούν τα μάτια μας να δουν και μετέχουν στο Φως. 

Στην θέση του αγαπημένου μαθητή (αγ.Ιωάννη θεολόγου) η θεωρία και η αγνότητα. Στην θέση του απ.Ιακώβου, η θέληση να πιει το ποτήριο του μαρτυρίου για την αγάπη του Θεού. Όλες όμως αυτές οι ιδιότητες και χαρίσματα εκτός του ότι είναι κοιμισμένα μέσα μας είναι και εκτός θεμάτων της κοσμικής παιδείας. Αυτοί θα προσπαθούν να πείσουν υπακοή στα κοσμικά δεδομένα. Από την άλλη αν θέλουν οι εκπαιδευτικοί (κι όχι μόνο οι δάσκαλοι, αλλά όλοι μας) πρέπει να μπολιάσουν τα παιδιά με την υπακοή (δι ευχών και ενεργείας του απ.Πέτρου) που σώζει κι όχι στους άρχοντες του κόσμου και τα κελεύσματά τους.... [ἀγαθὸν πεποιθέναι ἐπὶ Κύριον ἢ πεποιθέναι ἐπ᾿ ἄνθρωπον· (ψαλμ.117) και... μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία. (ψαλμ.145)]. Υπέρ της θεοφίλητης αγνότητος (δι ευχών και ενεργείας του απ.Ιωάννου) κι όχι της μισητής αρσενοκοιτίας και κάθε σαρκικής και πνευματικής ανωμαλίας και μολυσμού που θέλουν να επιβάλλουν οι κρατούντες με την ατζέντα τους. Να μάθουν και βάλουν προτεραιότητες θυσίας (δι ευχών και ενεργείας του απ.Ιακώβου) και σύνολο στην δόμηση του εν ημίν ναού. Τότε και με αυτό το μπόλιασμα η αγριέλαιος μπορεί να γίνει καλλιέλαιος κι η νεότητα μπορεί και πρέπει να μεταμορφωθεί προς το καλύτερο. Το αξίζουν, τους το χρωστάμε. 

[Δεν είναι μετάβαση τοπική (παρότι χρησιμοποιούνται σχετικοί όροι... πρόποδες και όρος υψηλόν) αλλά συγκατάβασις θεϊκή, αρκεί να αναπαύουμε την χάρη για να μας αξιώσει ο καλός Θεός, όσο χωράμε όσο δυνάμεθα, αρκεί η συγκύπτουσα, (η διάνοια που εστιάζει μόνο στα χαμερπή και γήινα), να ανορθωθεί. ...Ἐγέρθητε οἱ νωθεῖς, μὴ πάντοτε χαμερπεῖς, οἱ συγκάμπτοντες εἰς γῆν τὴν ψυχήν μου λογισμοί, ἐπάρθητε καὶ ἄρθητε εἰς ὕψος θείας ἀναβάσεως, προσδράμωμεν Πέτρῳ καὶ τοῖς Ζεβεδαίου, καὶ ἅμα ἐκείνοις τὸ Θαβώριον ὄρος προφθάσωμεν, ἵνα ἴδωμεν σὺν αὐτοῖς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, φωνῆς δὲ ἀκούσωμεν, ἧς περ ἄνωθεν ἤκουσαν, καὶ ἐκήρυξαν, τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα.

Και ποιανού ''δουλειά'' είναι αυτή η ανάσταση; του δασκάλου (με την ευρύτερη έννοια), που βρίσκοντας στον εαυτό του αυτά τα σ+τοιχεία, μπορεί να μεταλαμπαδεύσει αρχές και αξίες, αντί να περιορίζει το παιδί σε έναν χώρο, μακράν της οικίας Του Πατρός, ταΐζοντάς το ξυλοκέρατα, καταδικάζοντας αυτό σε πνευματική ασιτία (αν το συνδυάσουμε με τα προηγούμενα άρθρα περί τροφής) σε πνευματική δίψα. Επιδιώξεις και στόχους κοσμικής ''αξίας'' που από τη μία ο εγωισμός και μη υγιής ανταγωνισμός χειροτερεύει την κατάσταση ως σκοτισμός και από την άλλη, τον γεμίζει με λογισμούς για έργα και θεωρίες, που δεν αντέχουν στην αιωνιότητα. Αναφέρει ο π.Βασίλειος Γοντικάκης σχετικά: ... Ὅ­ταν τὸ παι­δὶ εἶ­ναι ἀ­ε­τὸς τοῦ πνεύ­μα­τος καὶ ἐ­γὼ τὸ βλέ­πω σὰν που­λε­ρι­κό, γι­ὰ τὸ κοτέτ­σι τοῦ συ­στή­μα­τος, νὰ μοῦ δί­δη αὐ­γὰ καὶ κρέ­ας γι­ὰ πού­λη­μα. Τό­τε ἀ­γνο­ῶ καὶ πνί­γω τὰ αἰτή­μα­τα τοῦ ἀ­ε­τοῦ ποὺ ἔ­χει ἄλ­λους ὁ­ρί­ζον­τες ζω­ῆς. Πε­τᾶ σὲ ἄλ­λα ὕ­ψη. Καὶ φω­λι­ά­ζει σὲ ἄλ­λες κορ­φές. Ἡ Ἐκ­κλη­σί­α γνω­ρί­ζει τί εἶ­ναι ἄν­θρω­πος, ποι­ά ἡ φύ­σι καὶ ἡ ἀ­πο­στο­λή του.

Μακάρι να εργαστούμε μέσα μας και μέσα στα παιδιά, εισάγοντας αυτό το άλλο Φως, που ο φυσικός ήλιος, που δεν μπορούν τα μάτια να τον κοιτάξουν στα ίσα, είναι ένα σκιερό ίχνος και αναλογικός οδοδείκτης του υπερφυσικού που ενσαρκώθηκε, όπως αναλογικά για την πρόσκαιρη έξω ζωή και ήλιο και αιώνια μέσα Ζωή και Ήλιο, δια και εν XC, τα σημειώνει ο άγιος...  ''Η ευχή είναι η αναπνοή. Όταν ο άνθρωπος αναπνέη, ζη, φροντίζει και δια την όλην ζωήν του. Όποιος αρχίζει την ευχήν, αρχίζει να διορθώνη και την όλην ζωήν του με οδηγόν τον πνευματικόν του πατέρα. Και όπως ο ήλιος ανατέλλοντας ξυπνά, φωτίζει, ζωογονεί την κτίσιν, έτσι και ο Ήλιος της Δικαιοσύνης Χριστός, όταν ανατείλη δια της ευχής εις τον νουν και την καρδίαν του ανθρώπου, τον ξυπνά εις τα έργα του φωτός και της ανεσπέρου ημέρας." αγ. Εφραίμ Φιλοθεΐτης

...λαμβάνοντας υπόψην την πραγματική διάσταση του ανθρώπου που εμπεριέχει τα πάντα που του ανοίγει άλλη προοπτική, μη εξαντλώντας τις επιδιώξεις του σε χοϊκά, πρόσκαιρα σαν μια αμελητέα εμπεριεχόμενη κουκίδα και ένα φθοροποιό εγώ, παρά τις κατά κόσμον, ''επιτυχίες'' .... Διαστάσεις του ανθρώπου του εμπεριεχομένου και του περιέχοντος…

μην τύχει και όλοι οι εκπαιδευτικοί (πάντες γαρ... και απόστολοι και σταυροφόροι και δάσκαλοι ...) αντί να προτρέπουν τα παιδιά στην πραγματική δόξα τα ωθούν στο κυνήγι μάταιας και κενής δόξας... είδωλα και φανταστικές φωτοβολίδες. Εκ δε του αποτελέσματος νάμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε και αποδεχτούμε ή την θεία χαρά (9) της παροτρύνσεως προς Αλήθεια ή την συνυπευθυνότητα στην απώλεια (6)... Κύριε νουθέτησον!!].

δερμάτινοι χιτώνες (5) 

Σταυρωτές, σταυρούμενοι και κληρονόμοι

παιδεία χριστοκεντρική που όλος ο κόσμος προσδοκά την ‘’αφύπνιση’’ των ελλήνων, αντίσταση στα σχέδια του αντικειμένου και κατάργηση του αγκυλωτού σταυρού τους που σαν μέγγενη συνθλίβει πρόσωπα και κράτη σαν φωτεινός κυματοθραύστης αφού έτσι προώρισται απ’αιώνων, δίδαξε και έδρασε στις κοσμικές (χωρίς Χριστό) αυτοκρατορίες … κείμενο του Αγίου Νεκταρίου για τον κοσμοϊστορικό ρόλο των Ελλήνων

Area 51 και ντπ. Η τελευταία αυτοκρατορία