με αφορμή την καμμένη γη, την έσω, την έξω και την θέληση αποκατάστασής τους…

Μαυρίζει η ψυχή όταν ακούει πως το δάσος της δαδιάς θα αποκατασταθεί σε 150 χρόνια και αν… Κάνουν την γενναία τους προσπάθεια, στο μέτρο του δυνατού υγιείς διάνοιες.. με το Έλληνες φοιτητές δημιούργησαν επαναστατικό τζελ που αναγεννά καμένες εκτάσεις 

Πλέον όμως της εξυγίανσης της διανοίας (που είναι δούλη) ανάγκη θεραπείας έχει και η κυρία. Ο νους, που μόνο δια της χάριτος μέσω μετανοίας μπορεί να επανορθώσει και σταθεί εκεί που του αξίζει. 

Στο θέμα της αποκατάστασης, έχουμε τον άγιο τρόπο (δυνάμει Του Θεού, όπως ο προφ. Μωυσής (+4σεπ) σώζεται εκ των υδάτων), τα επίγεια επιστημονικά, λογικά (όπως ‘’σώζεται’’ και ο πολυμήχανος Οδυσσέας δια της οξυδέρκειας και δυνάμεων του εαυτού) αναγνωρίζοντας κι οι δυο (λογικό και υπέρλογο το παράλογο και ύδατα που θέλουν να μας καταποντίσουν και αφανίσουν…) αλλά και την τάχα λύση, την φανταστική, που προσφέρουν απλόχερα τα δαιμονικά (ως αποκομμένη εκμετάλλευση ενεργειών). 

Έμπρακτα (άγια), στην Ρόδο (κοντά στο 1995) ζούσε ένας ελεήμων παπούλης, που όταν ήταν στην Κάσο, την μία μέρα φύτευε αρακά και την άλλη μέρα ήταν ψηλός... και φορτωμένος, έτοιμος να δοθεί σαν ελεημοσύνη…. 

Η αποκατάσταση της χλωρίδας (αυτό που ακούσαμε ότι η γη θα αποδίδει καρπούς

και τροφή) θαυμαστά και θα ''τρέχει'' με την χάρι Του Κυρίου δια του αγ.Ιωάννη βατάτζη. Έχει ο καλός Θεός σχέδιο, όπου ο άνθρωπος αν θέλει, θα πρέπει να εργαστεί ομότροπα και συνεργαστεί (1)... 

Καλή και επαινετή στο μέτρο του δυνατού (με φυσικές αρχές και λόγους) κι η προσπάθεια των παιδιών με την επιστήμη. 

Σε δαιμονικό επίπεδο (και υπόγειο) ίσως κάποιοι γνωρίζουν πως γιόγκι βάζουν σπόρους στην παλάμη τους και μπροστά στα μάτια των θεατών αυτός φυτρώνει και γίνεται άνθος και καρπός βρώσιμος… κλπ... 

Μακάρι ο καλός Θεός να βάλει το χέρι Του στην ταχεία αποκατάσταση των έξω με παράλληλη ουσιαστική εσωτερική μας διόρθωση... [είναι μια αμφίδρομη σχέση, όπου το απλό ζωϊκό μας τμήμα καλείται να γίνει ένθεο και ‘’επιδιορθωθεί’’ το νευροφυτικό* μας, με πίστη, ελπίδα, αγάπη, σοφία Θεού… μπροστά στις αστοχίες των παραπάνω εννοιών που μας ταλανίζουν και συστενάζει εξ αστοχιών (αμαρτιών) όλη η φύση… 22 οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν· (Ρωμ.η’22)].

* Διά την νευρικήν σας κατάστασιν -τον θυμόν όπου λέγετε- να λέτε την ευχήν συνεχώς, όπου καταπραΰνει η Χάρις τα νεύρα. Και μήν στεναχωρήσθε, όλος ο κόσμος πάσχει απ' τα τοιαύτα...

~ Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

αναφέρει το άγιο πνευματικοπαίδι του, ο αγ.Εφραίμ ο φιλοθεΐτης, …  

γεμίζει την νεκρά καρδιά μας με ουράνια ζωή και ειρήνη.... (ένεκεν Του Ονόματός Σου Κύριε, ζήσεις με…) 

Πρώτιστο μέλημα είναι η αντίληψη της νέκρας μας μέσα στο ‘’ζωντανό’’ βιολογικό σώμα που άλλοτε σφύζει ζωής και άλλοτε ασθενεί… 

Μόνο μέσω ακριβούς αυτογνωσίας μπορούμε να προχωρήσουμε ομολογήσουμε και ζητήσουμε την μόνη ίαση… ''Αὐτὸς ὁ ἴδιος κατεβαίνει ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, εἰσέρχεται στὸ σῶμα μας σὰν σὲ τάφο, ἑνώνεται μὲ τὶς νεκρωμένες πνευματικὰ ψυχές μας καὶ τὶς ἀνασταίνει. Ἔτσι παρέχει τὴ δυνατότητα σ᾿ ἐκεῖνον ποὺ συναναστήθηκε μαζί του νὰ βλέπει τὴ δόξα τῆς μυστικῆς του ἀναστάσεως.'' - Ἅγιος Συμεὼν Νέος Θεολόγος  (από το προσδοκώ ανάσταση νεκρών μέχρι το ... και τοις εν τοις μνήμασι ζωή, χαρισάμενος). 

Παράλληλα, ομόπνοα γράφει ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος: "Όταν ακούσεις ότι ο Χριστός κατέβηκε στον άδη και ελευθέρωσε όλες τις ψυχές που ήταν εκεί, μη νομίζεις ότι αυτό είναι μακριά από όσα γίνονται σήμερα. 

Να θεωρείς δηλαδή ότι η καρδιά είναι ο τάφος και εκεί είναι θαμμένοι οι λογισμοί και ο νους, μέσα στο βαθύ σκοτάδι. 

Έρχεται λοιπόν ο Κύριος στις ψυχές που Τον επικαλούνται από τον άδη, δηλαδή στο βάθος της καρδιάς, και εκεί διατάζει τον θάνατο: "άφησε, του λέει, ελεύθερες τις φυλακισμένες ψυχές, οι οποίες ζητούν εμένα που μπορώ να τις σώσω". 

Κατόπιν, αφού σηκώσει τη βαριά πέτρα που σκεπάζει την ψυχή, ανοίγει τον τάφο και ανασταίνει τον πράγματι νεκρό και ελευθερώνει τη φυλακισμένη ψυχή από τη σκοτεινή φυλακή". 

Υγιώς, ζητάμε νέα κτίση… νέα γη, νέο αέρα, νέο πυρ** (θεότητος) νέο ύδωρ (λάλον)… Νέαν ἔδειξε κτίσιν, ἐμφανίσας ὁ Κτίστης… γιατί εκεί συνίσταται η ελευθερία κατὰ την Ορθόδοξη Εκκλησία

(π. Ἰωάννης Ρωμανίδης: "Ἐλεύθερος κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος βρίσκεται σὲ κατάσταση φωτισμοῦ") 

[** είπε ο αββάς Ιωσήφ στον αββά Λωτ: δεν μπορείς να γίνεις μοναχός αν δεν γίνεις σαν φωτιά, φλογιζόμενος όλος… 

Αυτοπαραδινόμαστε σε μια ''φωτιά'' έτσι κι αλλιώς.... αλλά ''ποια'' από τις δύο; την ανακαινιστική ή την καυστική; …από δε την 15^η βαθμίδα της κλίμακος διαβάζουμε: … 2. (880.) Ἁγνεία ἐστὶν ἀσωμάτου φύσεως οἰκείωσις. Ἁγνεία ἐστὶν φύσεως ὑπὲρ φύσιν ὑπερφυὴς ἄρνησις· καὶ ἀσωμάτων σώματος θνητοῦ καὶ φθαρτοῦ παράδοξος ὄντως ἅμιλλα· ἁγνός ἐστιν ὁ ἔρωτι ἔρωτα διακρουσάμενος, καὶ πῦρ πυρὶ ἀΰλῳ ἀποσβέσας.] 

Κι οι άνθρωποι, οι έλληνες καθόμαστε μπροστά στην νεκρή (καμμένη) φύση και κλαίμε την μοίρα και κατάντια της έξω φύσης... κι ούτε που μας περνάει από το μυαλό η αναλογία της έσω νεκράς μας κατάστασης και καμμένης ‘’γης’’, η οποία πραγματικά ευθύνεται ... κι εμείς, διαρκώς δογματίζουμε πως φταίνε οι κλιματικές αλλαγές (ωραία ντπκαραμέλα), οι λαθρο, οι τούρκοι, οι πολιτικοί, ο γκαντέμης... ο κακός μας ο φλάρος... ΟΛΟΙ, εκτός από τον εαυτούλη μας... 

Ισχύει το διαχρονικό… από Η Ουράνια Λειτουργία.(Αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς) : Τη δυστυχία τους έκλαιγαν οι Σέρβοι,

αλλ’ ο ζωντανός Θεός δεν τους θυμήθηκε-

γιατί εκείνοι δε θυμήθηκαν το Θεό,

ούτε τις αμαρτίες τους 

Κατάσταση που χρήζει ‘’μεταφράσεως’’ από την γλώσσα του Πνεύματος, στην καθομιλουμένη… 

Ζαχαρίας (+5σεπ) μεθερμηνεύεται ... αυτός που θυμάται τον Θεό και ο Θεός τον θυμάται... (η δε αφωνία του έως ότου γεννηθεί ο αγ.Ιωάννης Πρόδρομος ΣΗΜΑΙΝΕΙ την ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ... έτσι, ΑΝ ΘΕΛΕΙ κάποιος, να ΘΥΜΗΘΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ, δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να εισακουστεί... και αντίστοιχα Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΗΘΕΙ... 

με λεπτομέρειες στο: … για το πως ''λειτουργούν'' οι δίκαιοι Ζαχαρίας και Ελισάβετ, διαχρονικά προς φυσικοπνευματική ωφέλεια του ανθρώπου...

Συνειρμικά, αμήν οι παρούσες σκέψεις να αποβούν ωφέλιμες (2), ώστε να βρει ο καθένας τον μοναδικό μίτο εξόδου (3) του από τον λαβύρινθο .... όπου ο μινώταυρος (τύπος του θανάτου) στην γαστέρα του σώματος της Ελλάδος (Κρήτη) απαιτεί θυσίες νέων και νεανίδων … ανάλογα και στα του εαυτού…

Να βρούμε την μία και μοναδική λύση αναγέννησης (φύσης εξωτερικής και εσωτερικής), ανάστασης και εξόδου. Μίτος από το παράλογο στο λογικό (ελληνικώς, ως ανόρθωση από το 4 στο 7) και από το λογικό (το αποκομμένο) στο υπέρλογο (ορθοδόξως, ως ανάσταση από το 7 στο 1). Ανάταση και ανάσταση, εξ υδάτων πολλών καταποντιζόντων μας… δι ευχών και ενεργείας πάντων των αγίων και εξαιρέτως Της γλυκυτάτης Θεοτόκου… 

---

από τα 147 δελφικά παραγγέλματα στο ''άλ-φα'' που λείπει... (και την όλη διαδρομή του ανθρώπου 1471).

(1) πως λειτουργούν επί του πρακτέου οι αγ.Κωνσταντίνος και Ελένη, η σχέση τους με την βασιλίδα των πόλεων και την εν ημίν βασιλεία

(2) ένας σταυρός***… μέσα στην καμμένη γη. Μια αισιόδοξη προοπτική, έσω και έξω, δι ου η χαρά εν όλω τω κόσμω… μια ελπίδα αναστάσεως, προσωπική και συλλογική… 

Μέσα στην ενθύμηση του Θεού, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ο αρχάγγελος Μιχαήλ φύλαξ συνόρων της ρωμηοσύνης (ο άρχων των ελλήνων κατά Δαν.ι'21) ... είναι αυτός που στο δοξαστικὸ της 6 σεπ αναφέρεται πως σβήνει τα πυρφόρα βέλη που ανάβει ο εχθρός (και οι υπηρέτες αυτού).   

Ὅπου ἐπισκιάσει ἡ χάρις σου Ἀρχάγγελε, ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις· οὐ φέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσμένειν, ὁ πεσὼν Ἑωσφόρος. Διὸ αἰτοῦμέν σε, τὰ πυρφόρα αὐτοῦ βέλη, τὰ καθ᾿ ἡμῶν κινούμενα, ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου, λυτρούμενος ἡμᾶς, ἐκ τῶν σκανδάλων αὐτοῦ, ἀξιΰμνητε Μιχαὴλ Ἀρχάγγελε.

Ένα ''σημείο'' θαυμαστά άκαυστο επί γης αλλά και ομόπνοο εν ημίν, που πρέπει να γίνει σημείο αναφοράς και ευρεθεί...  με επόμενο βήμα να προοδεύσουμε (παράλληλα με την πρόοδο του Σταυρού) στην βιωτή που σώζει... (τηρώντας το σημείο άσβεστο από θεία φωτιά αλλά συγχρόνως και ξεπλάκωμα αυτού από τα πολλά μπάζα και ρύπη που προσθέτει διαρκώς ο ''κόσμος'' ... Πως γίνεται μέσα στην καρδιά μας η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

*** θεωρώντας τον σταυρό (ή χ) ως ένα από τα πολλά σημεία, που ο καλός Θεός ομιλεί εμπράγματα με το πλάσμα Του χωρίς ασυνέχεια... (μακάρι με τα προαναφερθέντα, η ακρόαση και τήρηση...)

 

[αντίστοιχο σημείο που με αφορμή το ίχνος, αναγάγεται στα καθ'ημάς, προς αυτογνωσία και θεογνωσία .. ρήγμα του μεγάλου σεισμού… (υπό πνευματική έποψη)]

(3) με τον μίτο εμπράκτως στα ελληνορθόδοξα να νοείται η υπακοή, το κομποσχοίνι, η ανεύρεση κατάλληλου πνευματικού (ευχή αγ.Συμεών νέου θεολόγου) η ανάπτυξη των οργανικών δεσμών του κυττάρου (εμάς ως μέλος) με το όλο Σώμα Χριστού (στον τύπο της φλέβας - αρτηρίας - νεύρου / εξομολόγηση θεία κοινωνία προσευχή) ικανά και αναγκαία για την αναγέννησή μας... Αμήν γένοιτο δι ευχών ...