Ευαγγέλιο… (λόγοι και Λόγος)

Τι συμβολίζει το βόδι στην εικόνα του Ευαγγελιστή Λουκά, σε σχέση με το Ευαγγέλιο.

Το βόδι συνδέεται με το όραμα του Ιεζεκιήλ και της Αποκάλυψης.

Στο όραμα του προφήτη Ιεζεκιήλ και στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, εμφανίζονται τέσσερα ζώα γύρω από τον θρόνο του Θεού:

Άνθρωπος (Ματθαίος)

Λέων (Μάρκος)

Βόδι (Λουκάς)

Αετός (Ιωάννης)

Οι Πατέρες της Εκκλησίας (όπως ο Άγ. Ιερώνυμος) τα ταύτισαν με τους τέσσερις Ευαγγελιστές.

Το βόδι (ή ταύρος) είναι το παραδοσιακό σύμβολο του Ευαγγελιστή Λουκά και έχει βαθιά θεολογική και εικονογραφική σημασία.

Το βόδι είναι ζώο θυσιών στην Παλαιά Διαθήκη — προσφερόταν στον Θεό ως θυσία εξιλέωσης.

Ο Λουκάς αρχίζει το Ευαγγέλιό του με την ιστορία του Ζαχαρία, του ιερέα που

προσφέρει θυσία στον ναό, υπογραμμίζοντας έτσι το στοιχείο της λατρείας και της θυσίας. Και το τελειώνει με την δοξολογία των Αποστόλων πάλι στο Ιερό. Περιέχει δε ύμνους και δοξολογίες όπως την ωδή της Θεοτόκου, το Δόξα εν υψίστοις των Αγγέλων κ.α . Συμβολίζει λοιπόν το βόδι τον λειτουργικό χαρακτήρα του Ευαγγελίου.

Το βόδι, συμβολίζει επίσης τον Χριστό ως θυσία για τη σωτηρία του κόσμου. Ο ίδιος ο Χριστός ονομάζει τον εαυτό Του ‘’μόσχον σιτευτόν’’ στο Ευαγγέλιο του Λουκά. Ενώ η σκηνή της Παράδοσης των μυστηρίων, η προσευχή του στην Γεθσημανή και τα συγχωρητικά λόγια Του στον Σταυρό ( πάτερ, άφες αυτοίς...) , που μόνο ο Λουκάς μνημονεύει, έχουν ξεχωριστή αρχιερατική μεγαλοπρέπεια και δυναμική. Είναι μια εξιλαστήρια ιερουργία, η οποία συμπληρώνεται με την διαβεβαίωση του Χριστού μετά την Ανάσταση ότι όλα αυτά έγιναν για άφεση αμαρτιών.

Το Ευαγγέλιο του Λουκά δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο έλεος, τη συμπόνια και την αγάπη του Χριστού προς τους ανθρώπους (π.χ. παραβολή του Καλού Σαμαρείτη, του Ασώτου Υιού, ο ληστής, η αμαρτωλή, ο τελώνης, οι φτωχοί).

Το ήμερο και υπομονετικό βόδι συμβολίζει αυτές τις ανθρώπινες και ταπεινές αρετές.

Συμπληρωματικά οι άλλοι τρεις Ευαγγελιστές εικονίζονται: ο Ματθαίος με άνθρωπο (ενανθρώπηση του Χριστού , καταγωγή Του από ανθρώπους), ο Μάρκος με λιοντάρι (βασιλική δύναμη του Χριστού, πολλά θαύματα με τέλος τον Σταυρό και την Ανάσταση) και ο Ιωάννης με Αετό (ουράνια καταγωγή του Χριστού και υψηλά νοήματα του Ευαγγελίου).

---

... με τάξη (στην αγιογραφία) από πάνω αριστερά και αριστερόστροφη  ‘’κίνηση’’  (αντίθετη της φοράς των δεικτών του χρόνου, κίνηση κατά της φθοράς) ως Άνθρωπος - Λέων - Βόδι - Αετός, ‘’σχηματίζουν’’ άλλη μια φορά την ανοδική έλικα του 9, απόπου ο εν ουρανοίς (999) Υιός και Λόγος κατήλθε δια Της Θεοτόκου. Εξήλθε εκ του κέντρου στην περιφέρεια από το 1 στο 4 και τόπο εξοστρακισμού μας, επειδή ακολουθήσαμε την φυγόκεντρο Ι, ι’ τάγμα δαιμόνων…. 

Ο Λόγος, δια λόγων (ευαγγελικών) μας εισάγει από την περίμετρο (4 εξωτερικά στοιχεία της φύσης) στην σταυρική πεμπτουσία (ε-αυτό Του) και δι Αυτού αναγάγει ανασταίνει, ευθέως (ως Ι) και ελικοειδώς (ως 9) εις Εαυτόν και τελειότητα ... 48 ῎Εσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι, ὥσπερ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστιν. (Ματθ.ε').

κι όλη η αναφορά γίνεται, συνδυαστικά σε θεωρία, πράξη και με το παραπάνω σχήμα (και τίτλο) γιατί για τους αγίους... Ἡ αἰωνιότητα ὅπως καὶ ἡ ἱστορία δὲν εἶναι ἕνας κύκλος ἀλλὰ μία πορεία πρὸς τὰ πάνω. Δὲν εἶναι ἕνα γεωμετρικὸ σημεῖο ἀλλὰ μία ἑλικοειδὴς ἄνοδος. 

Μια πορεία ‘’παράλληλη’’ της Ζωής με την ζωή, όπως συμβολίζει το 11, προς φωτισμό (16) και αγιασμό.

Η όλη πορεία φαίνεται στο κατά Λουκάν (ευαγγέλιο*) ζ’ 11-16 και νεκρανάσταση του νεανίσκου στην πόλη ναΐν… μια πόλη, που μεθερμηνεύεται ως πόλη ομορφιάς και ζωής, που ναι μεν εσωκλείει ομορφιές και κάποιοι ‘’ζουν’’ μέσα σε αυτήν (στον κόσμο) ανέμελα, με ηδονή, αλλά στην έξοδο από αυτήν (την γήινη ευημερία και καλοπέραση πούναι σκοπός πολλών) έχουμε θλίψη, πόνο, πίκρα, οδύνη καλά κρυμμένη κάτω από το περιτύλιγμα… [ηδ(ο)νή…]. 

Επειδή κάθε θείο γεγονός, παρότι συνέβη άπαξ ιστορικά, αυτό παρατείνεται στους αιώνες αναμένοντας την δική μας ετοιμότητα προς βίωση, μας συμφέρει να εμβαθύνουμε στις έννοιες… (αμήν τας ψυχάς αγίασον τα σώματα άγνισον τους λογισμούς διόρθωσον τας εννοίας κάθαρον…)

Την έννοια του νεανίσκου την βρίσκουμε και στον μέγα κανόνα… που την προσομοιάζει με τον νου, παράλληλη του όρου ‘’ισραήλ’’ που σημαίνει νους ορώμενος τω Θεώ…   Ὢ πῶς ἐζήλωσα Λάμεχ τὸν πρῴην φονευτήν, τὴν ψυχὴν ὥσπερ ἄνδρα, τὸν νοῦν ὡς νεανίσκον, ὡς ἀδελφὸν δέ μου τὸ σῶμα ἀποκτείνας, ὡς Κάϊν ὁ φονεύς, ταῖς φιληδόνοις ὁρμαῖς!

Με την καλοπέραση και τις βιοτικές μέριμνες ξεχνάμε πολύ εύκολα τον επερχόμενο νομοτελειακά βιολογικό θάνατο μη εκμεταλλευόμενοι τον παρόντα χρόνο, που μας δίδεται για να αποφύγουμε τον αιώνιο πνευματικό  θάνατο, που είναι στην πύλη της πόλης μας… Μνήμη θανάτου, ναΐν και ‘’νυν’’. Στην πόλη που ‘’στήσαμε’’ μέσα στο ‘’αεί’’ (χρόνο και κοιλία) και ζούμε, ξεχνώντας ότι είμαστε οδίτες….

Κατάσταση βιωματική που μία είναι η θεραπεία. (1)

Κι έρχεται Ο Κύριος εξ ουρανού μας επισκέπτεται, μας πλησιάζει, μας σπλαγχνίζεται και (αν θέλουμε) μας ανασταίνει. Αρκεί να εξέλθουμε και προϋπαντήσουμε Αυτόν από την πόλη της ομορφιάς και ζωής μεταβαίνοντας μαζί Του στην όντως Ομορφιά και Ζωή  (και βασιλεία)… αρκεί να μετανοήσουμε (εσωστραφούμε) και εισέλθουμε από τα φαινόμενα και ακρόαση του ευαγγελίου (των 4 άκρων και ευαγγελιστών) στην ουσία (και Κύριο και Τριαδική Μονάδα) όπως δείχνει η αγιογραφία.

Όταν αυτή (αγιογραφία) συσχετιστεί με το γεωμετρικό σχήμα του τετραγώνου (σαν άκρα) και του ευρισκόμενου κέντρου (πεμπτουσία) δια των χιαστί γραμμών, που ενώνουν τα αντίθετα [απαραίτητο Χ, για να υπάρξει ζωή (όπως ‘’πρέπει’’ να ενωθεί η γη με το νερό για να γίνει το κάτω δομικό στοιχείο της λάσπης και ο αήρ με το πυρ ως θεία πνοή)], ενώ φαίνεται τόσο απλό στην θεωρία (και μαθηματικά) στην πράξη αλλιώς έχουν τα πράματα…

Αντιδρούν μετά μανίας τα εναέρια που κωλύουν την ανάβαση, τα κάτω ύδατα που θέλουν να μας καταποντίσουν στην θάλασσα του κόσμου, η γη που καλύπτει με λάσπη τον θησαυρό** και το κατακαίον πυρ (αντιτασσόμενο του ανακαινιστικού) που σαν σύνολο, παρεμβάλλονται ως διαστρεβλωτές των λόγων (με ανομίες, αμαρτίες, αστοχίες, αιρέσεις) με σκοπό να μην φτάσουμε Στον Λόγο (και κέντρο).  

Αμήν δι ευχών όλοι οι λόγοι των αγίων ευαγγελιστών με τα σύμβολά τους να μας διορθώνουν από στρεβλές παρερμηνείες και κινήσεις σε ευθείας τρίβους με καρδίαν καθαράν και πνεύμα ευθές….

Αμήν να βάλουμε αρχή και προοδεύουμε (1) στην ανθρωπιά με Τον Άνθρωπο (απ.Ματθαίος) κι όχι ουμανισμό (ανθρωπισμός) χωρίς Άνθρωπο… που,  δεν είναι μόνο ο δυτικός ουμανισμός, αλλά κάθε δραστηριότητα, επιστήμη και φιλοσοφία χωρίς Θεό.

…κι επειδή τα μυαλά μας έχουν πάρει αέρα λόγω της ζωής μας μετά Χριστόν, θεωρούμε δεδομένη την με Χριστό βιωτή μας ιδίως πως ζούμε στην καινή διαθήκη. Δυστυχώς υποτιμώντας την παλαιά, υποτιμούμε τα απαραίτητα θεμέλια (1) του οικοδομήματος… όπου σε αυτήν, απεικονίζεται και η αρχή και το τέλος… όπως χαρακτηριστικά με τον προφ.Αβραάμ, ο οποίος προ Χριστού παρουσίας και επισκέψεως εκαλείτο άβραμ και η γυναίκα του σάρα [5 καὶ οὐ κληθήσεται ἔτι τὸ ὄνομά σου ῞Αβραμ, ἀλλ᾿ ἔσται τὸ ὄνομά σου ῾Αβραάμ… Σάρα ἡ γυνή σου οὐ κληθήσεται τὸ ὄνομα αὐτῆς Σάρα, ἀλλὰ Σάρρα ἔσται τὸ ὄνομα αὐτῆς. (Γεν.ιζ’5,15)] …ώστε μετά την επίσκεψη Του Τριαδικού Θεού*** να αρχίσει να ενεργεί εν ημίν στην κεφαλή το Α της αγάπης και αληθείας Του και η δικαιοσύνη (Ρ) στο σώμα….  

Με αυτόν (αβραάμ) αφετηρία και αμήν μακάριο τέλος εις κόλπους αυτού…

Αρχή ακριβούς και κατά Θεόν  Φιλοθεΐας και φιλανθρωπίας σε σχέση με τα κοσμικά νοήματα και πράξεις που επισκιάζονται από την αντίθετη σφραγίδα και αριθμό του ‘’ανθρώπου’’… [666 που νοείται ο χξς’ (τα αρχικά του… χριστός ξένος σταυρού)].

Αμήν  δι ευχών να βάλουμε αρχή και προοδεύουμε στο το μέτρο της αγάπης, αληθείας και δικαιοσύνης… κοσμικώς και ορθοδόξως.

Να μας ‘’περάσουν’’ οι ευαγγελιστές και οι λόγοι Θεού, στην ήρεμη αρχοντιά Του Κυρίου (ως λέοντα απ.Μάρκο) κι όχι βορά στον ωρυόμενο (ταραχώδη) λέοντα (αντίποδα και αντίδικο της σωτηρίας μας) που ζητεί ποίον πρώτον καταπίει… 

Στις θυσίες (απ.Λουκάς και βόδι ή ταύρος) της ζωής μας (που έτσι κι αλλιώς κάνουμε) να υπερισχύσει η θυσία για τους άλλους αντί της απαίτησης θυσιών από τους άλλους σαν τον μινώταυρο…  Την σοφή επιλογή θυσιών των φθαρτών για χάριν των αιωνίων αντί της ανοήτου επιλογής θυσίας των αιωνίων για χάριν των πρόσκαιρων σαν αστραπή, επιγείων.

Αμήν η ενασχόληση με τα υψηλά νοήματα (σαν τον αετό του αγαπημένου μαθητού Ιωάννη) να οδηγεί νου και χου στην αγάπη και αλήθεια Του Κυρίου παρά σε αγαπολογίες και αληθοφάνειες… Παράσχου Κύριε δι ευχών και ενεργείας για την βάδιση από την ζωή στην Ζωή με θεραπευμένες καρδίες και νεφρούς [που Κύριος (εξ)ετάζει … ψαλμ.44 για αυτά τα σπουδαία πνευματικά όργανα (και εργαλεία) με, όχι τυχαία την κοίμησή Της να ιστορείται στο 44μ.Χ και ευστοχία πάλι δια Της Θεοτόκου στην πεμπτουσία (από το 4 στο 5 δια σταυρού) και ελικοειδή άνοδό Της (59 ετών)]…

---

(1) αρχή ινδίκτου και αρχή θεραπείας… 

Όταν είναι κανείς άδειος από τον Χριστό, τότε έρχονται χίλια δύο άλλα και τον γεμίζουν: ζήλειες, μίση, ανία, μελαγχολία, αντίδραση, κοσμικό φρόνημα, κοσμικές χαρές. Προσπαθήστε να γεμίσετε τη ψυχή σας με τον Χριστό, για να μην την έχετε άδεια.  Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης 

Να φιλοξενήσουμε Τον Κύριο για να αρχίζει κατά τάξη και ετοιμότητα να μας γεμίζει και δρα και εν ημίν και δι ημών… Να Τον ενσωματώνουμε όπως ‘’λειτουργεί’’ η αναδιπλωτική αρχή ...[περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση)]. 

Εκεί και έτσι μπορεί να εντοπιστεί η πνευματική πρόοδος. Όπως θάταν ανόητο να περιμένουμε να γεννηθεί ένα παιδί χωρίς την προεργασία της κυροφορίας, έτσι και η Καινή Διαθήκη και τα ευαγγέλια δεν έρχονται (βιωματικά) αν δεν προηγηθεί η εμβρυακή (σαν σπερματικός λόγος και μερική αλήθεια στα έθνη) παρουσία Του Κυρίου (αρχομένου μαζί με του Τιμίου Ξύλου), από τον προφ. Αβραάμ.   

Να ‘’ακουστεί’’ η φωνή του ασπασμού Της Θεοτόκου εις τα ώτα μας και σκιρτήσει η μετάνοια (Ιωάννης) εν ημίν. (Λουκ.α’44) και με την ομοία παραίνεση Του Κυρίου… 44 θέσθε ὑμεῖς εἰς τὰ ὦτα ὑμῶν τοὺς λόγους τούτους· (Λουκ.θ’) αμήν αρχίσει η πρόοδος της παρουσίας Του Κυρίου εμβρυακά καταρχάς (ως βίωμα ΠΔ) και μετά την Γέννηση και μόνο τότε, η Καινή. …όταν το δεξί ους μοιάζει με έμβρυο. Αυτοί είμαστε. Στην περιφέρεια και περίμετρο [4 άκρα και τόπο εξοστρακισμού μας, χώρα μακράν σπαταλούντες την ουσία Του Πατρός βόσκοντες χοίρους… (φίλοι χειρόνων), αντί φίλοι Κυρίου…] είμαστε έμβρυα ακρόασης Λόγου. Έμβρυα μέσα σε σκοτεινή μήτρα (κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή) που αρχή φωταγωγίας και εξόδου μας είναι η ακρόαση και τήρηση των λόγων (σαν ακτίνες) σαν έμμεση σχέση (αναλογία) μέχρι να λάμψει (πρόσωπο προς πρόσωπο) Ο Ήλιος της Δικαιοσύνης στο σπήλαιο της καρδίας και ζωής μας… Αμήν Κύριε έρχου (να βάλουμε αρχή)!! Ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον… (για την αμεσότητα και συγγένεια που μας υποσχέθηκε και τηρεί) Κύριε πλήρωσον!! δι ευχών Της Θεοτόκου που ετήρει αυτούς εν τη καρδία Αυτής και των αγίων ευαγγελιστών!  

* ¹¹ Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑξῆς ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν· καὶ συνεπορεύοντο αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἱκανοὶ καὶ ὄχλος πολύς. ¹² ὡς δὲ ἤγγισε τῇ πύλῃ τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς υἱὸς μονογενὴς τῇ μητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὕτη ἦν χήρα, καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανὸς ἦν σὺν αὐτῇ. ¹³ καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ Κύριος ἐσπλαγχνίσθη ἐπ’ αὐτῇ καὶ εἶπεν αὐτῇ· Μὴ κλαῖε· ¹⁴ καὶ προσελθὼν ἥψατο τῆς σοροῦ, οἱ δὲ βαστάζοντες ἔστησαν, καὶ εἶπε· Νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι. ¹⁵ καὶ ἀνεκάθισεν ὁ νεκρὸς καὶ ἤρξατο λαλεῖν, καὶ ἔδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ. ¹⁶ ἔλαβε δὲ φόβος πάντας, καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεὸν, λέγοντες ὅτι Προφήτης μέγας ἠγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι Ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ. 

Το θαύμα της νεκρανάστασης (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

** Πως γίνεται μέσα στην καρδιά μας η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου [όντας αυτή η νοοτροπία των εχθρών του Σταυρού (και Χριστού και Θεού) που καλύπτουν με χώματα και ρύπη Τον Ζωοποιό Σταυρό, για να μην αναστηθούμε να μην απολάβουμε την θεία χαρά και χάρι…]

*** ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ σε εβραίους και Έλληνες... (999 και τρεις όρθιοι άνδρες… ως τριάς εν μονάδι).