ανάθεμα και μαράν αθά...

Από τον Απόστολο* και το ευαγγελικό ανάγνωσμα που ακούσαμε την Κυριακή 30 Αυγ (2015) εξάγονται αβίαστα, δυο συνειρμικές ή ακόμη και επεξηγηματικές σκέψεις.

..22 εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα. μαρὰν ἀθᾶ. 23 ῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ μεθ᾿ ὑμῶν. 24 ἡ ἀγάπη μου μετὰ πάντων ὑμῶν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ· ἀμήν.

Ανάθεμα όμως, σημαίνει εκτός θέματος... σαν να λέμε, ΕΓΩ αγαπώ την ζωή, την αλήθεια αλλά δεν αγαπώ Τον XC (την όντως Ζωή και την όντως Αλήθεια ως πρόσωπο). Με αυτήν την ασυμφωνία θεωρίας και πράξης ο άνθρωπος βρίσκεται εκτός στόχου, εκτός τρόπου, εκτός''τόπου'', εκτός θέματος...

Το μαράν αθά μεταφράστηκε από τον π.Ιωήλ ως ο ερχόμενος Κριτής Κύριος ( Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, «Μαράν αθά» )

2 σκέψεις πάνω στο : '’Αγάπη είναι ο ασπασμός των αγγέλων προς τ’ άστρα...'' - Βίκτωρ Ουγκώ

Αγάπη (όντως) είναι η Ουσία που σχηματοποιείται στους αποδέκτες, κατά την καθαρότητα και χωρητικότητά τους.

Έδειξας τοις μαθηταίς την δόξαν Σου καθώς ηδύναντο, καθώς εχώρουν…

Κι εμείς συνεχίζουμε να αιτούμαστε, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς…

Το καλό στον κόσμο, που όμως από αδιακρισία μπορεί να γίνει κακό, είναι ότι όλοι οι μαθητές, (καλοί και κακοί) όλων των (πνευματικών) τάξεων, είναι ανακατεμένοι μέσα στον κόσμο και δεν έχουν καμμιά εμφανή ταμπέλα στο κούτελο να δείχνει σε ποια τάξη φοιτούν, αν έμειναν μετεξεταστέοι, ‘’ριζωμένοι’’ στο νηπιαγωγείο ή ακόμη και αρνούμενοι να φοιτήσουν μαθητές.

πνευματική και φυσική Ουσία...

Μια φορά, μετά από την αίτηση θείας βοήθειας για το τι έπρεπε να προσέχει περισσότερο στη ζωή του (ένας μοναχός), βρέθηκε να συμπορεύεται με έναν άλλον μοναχό.

Αυτός πήγαινε στην πόλη να πουλήσει τα εργόχειρα για να προμηθευτεί τα απαραίτητα, το ίδιο και ο άγνωστος συνοδοιπόρος του. Βαδίζοντας ήσυχα προς την πόλη, έφτασαν σε έναν σκουπιδότοπο.

Ο ένας μοναχός έκλεισε τη μύτη του και προχώρησε πιο γρήγορα και ο άλλος, ο άγνωστος, δεν αλλοίωσε το ρυθμό του. Μετά από λίγο βρήκαν ένα ψόφιο άλογο που η δυσοσμία του ήταν φοβερή. Ο πρώτος μοναχός ξανάκλεισε τη μύτη του και προσπέρασε βιαστικά, ενώ ο δεύτερος δε φάνηκε να ενοχλείται.

Προχωρώντας προς το κέντρο της πόλης, συνάντησαν μια καλλονή, όμορφη,

Ο άθεος και η γριούλα

Στις δώδεκα τα μεσάνυχτα, χτύπησαν την πόρτα στην Εκκλησία. Ήταν μια γριούλα. Και ζητούσε παπά, να πάει να κοινωνήσει έναν άρρωστο.

Ο παπάς ετοιμάστηκε και βγήκε αμέσως μαζί της. Πλησιάζουν σε ένα φτωχό σπιτάκι, τύπου παράγκας.


Η γριούλα ανοίγει την πόρτα και μπάζει τον ιερέα σε ένα δωμάτιο. Και να ξαφνικά ο παπάς ευρίσκεται εκεί μόνος με τον άρρωστο.

Ο άρρωστος του δείχνει με χειρονομίες την πόρτα και σκούζει.
- Φύγε από εδώ! Ποιος σε κάλεσε; Εγώ είμαι άθεος. Και άθεος θα πεθάνω.

γέροντος Εφραίμ κατουνακιώτη εμπειρίες...

Αχ, τι να σας πώ τώρα. Να σας πώ και αυτό, καίτοι αυτό είναι ένα απόρρητο της ζωής μου, αλλά για την αγάπη σας, να πούμε, γιατί κι εσείς άνηψάκια μου είσαστε, θα σας το πώ.
Το έκζεμα το οποίο έχω, αυτήν την πληγή που έχω στο ποδάρι, το ‘χω από δεκαπέντε χρονών.

Δοκίμασα διάφορα φάρμακα, τίποτε. Τώρα που πέρασε η ηλικία, τότες περισσότερο επιδεινώθη το πράγμα. Καθήμενος στο κρεβάτι, το ονομάζω το “κρεβάτι του πόνου” εγώ. Διότι να καθίσω όπως καθόσαστε εσείς, δεν μπορώ. Θα καθίσω λίγο, δεν μπορώ, κατεβαίνουν τα αίματα και πονάει περισσότερο η πληγή, ενώ έτσι, τρόπον τινά, αν βάλεις κι ένα έτσι μαξιλάρι και σηκώνεις λιγάκι το ποδάρι πιο ψηλά, κατεβαίνουν κάτω τα αίματα και ελαφρώνεται ο πόνος. Ε, τη νύχτα προσπαθώ έτσι να ελαφρώσω τον πόνο.

Αλλά καθήμενος εδώ μου δημιουργήθηκε και κύστη κόκκυγος. Όταν το σκέπτεσθε αυτό, είναι το πλέον φρικωδέστερο, να πούμε. Διότι είναι… πολύ πόνο! Πώς να καθίσεις, βρε παιδί μου; 

κατασχέσεις - εξοπλισμός

Γράφει ο Ιωάννης Λαμπρόπουλος...

Υπάρχουν πολλοί τρόποι που μπορείς να μεταφέρεις μία είδηση στην κοινή γνώμη,ανάλογα με αυτό που επιδιώκεις.

Θα έχετε καταλάβει πλέον πως ο τρόπος που αναλύω και μεταφέρω τα γεγονότα και τις διάφορες ειδήσεις στο χαρτί, είναι πολύ διαφορετικός από τον τρόπο που το κάνουν τα σημερινά ΜΜΕ.
Και ο λόγος είναι διότι δεν θέλω να κοιμίζω και να εφησυχάζω την κοινή γνώμη, αλλά να δημιουργώ προβληματισμό και ανησυχία για να μας κρατάει αυτό σε εγρήγορση. Αλλά και επειδή όταν η κοινή γνώμη είναι σε εγρήγορση, αυτό αποθαρρύνει και συγκρατεί τους κακόβουλους προδότες.

Δεχόμαστε σαν έθνος, την χειρότερη ΕΠΙΘΕΣΗ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ μας σε όλους τους τομείς και πρέπει πιά να ΑΜΥΝΘΟΥΜΕ.

Ιστορία, πολιτισμό, γλώσσα, παιδεία, υγεία, ασφάλεια πολιτών, οικονομία, άμυνα, τα πάντα τα διέλυσαν.

και τα ''δωράκια'', συνεχίζονται... ή το ξεπούλημα καλά κρατεί

Το πρώτο δωράκι στον ΣΟΙΜΠΛΕ από τους αχυρανθρώπους της αποικίας. Ξεπουληθηκαν όλες οι αερομεταφορές της χώρας.
Όσο κοστίζει ο αεροδιάδρομος 14 αεροδρόμια.
Για να δούμε τι έχουν οι αποικιοκράτες πλέον
Δίκτυα
Αεροδρόμια
Υποδομές
Μεταφορές. Χωρίς πόλεμο με παράδοση από τις κυβερνήσεις ΝΔ ΠΑΣΟΚ ΠΟΤΑΜΙΟΥ ΔΗΜΑΡ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΜΜΕΝΟΥ.
Ο κύβος ερρίφθη για την παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, μεταξύ των οποίων και του Αεροδρομίου Χανίων, στην κοινοπραξία FRAPORT AG − SLENTEL Ltd.


Τη Δευτέρα 17/8, δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης η σχετική απόφαση με την οποία εγκρίνεται από την διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ, η υπογραφή της Σύμβασης Παραχώρησης των Περιφερειακών Αεροδρομίων, "σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 17/2015 Πράξη του
Ζ΄ κλιμακίου, κατ’ εφαρμογή των περί ΤΑΙΠΕΔ Διατάξεων του ν. 3986/2011 όπως ισχύει".

Την απόφαση, υπογράφουν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης και οι υπουργοί Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτος, Οικονομίας Γ. Σταθάκης και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Π. Σκουρλέτης, προχωρώντας στην υλοποίηση του σχετικού διαγωνισμού με τον οποίο προτιμητέος επενδυτής είχε ανακυρηχθεί η κοινοπραξία FRAPORT AG − SLENTEL Ltd.

μελαγχολία - όσιος Θεοφάνης ο έγκλειστος

«Ὅταν μελαγχολεῖτε», ἔγραφε πρὸς πνευματικό του παιδὶ ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος, νὰ ψάλλετε τὰ δυὸ τοῦτα τροπάρια της Παναγίας:

«Μακαρίζομεν σὲ πᾶσαι αἱ γενεαί, Θεοτόκε Παρθένε· ἐν Σοί γὰρ ὁ ἀχώρητος Χριστὸς ὁ Θεὸς Ἡμῶν χωρηθῆναι ηὐδόκησε. Μακάριοι ἐσμέν καὶ ἡμεῖς προστασίαν Σὲ ἔχοντες· ἡμέρας γὰρ καὶ νυκτὸς πρεσβεύεις ὑπὲρ ἠμῶν καὶ τὰ σκῆπτρα τῆς βασιλείας ταῖς Σαῖς ἱκεσίαις κρατύνονται διὸ ἀνυμνοῦντες βοῶμεν Σοί· Χαῖρε κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά Σοῦ».

«Σὲ τὸ ἀπόρθητον τεῖχος, τὸ τῆς σωτηρίας ὀχύρωμα, Θεοτόκε Παρθένε, ἱκετεύομεν. Τὰς τῶν ἐναντίων βουλάς διασκέδασον, τοῦ λαοῦ Σου τὴν λύπην εἰς χαρὰν μετάβαλε· ὑπὲρ εἰρήνης τοῦ κόσμου πρέσβευε· ὅτι Σὺ εἶ, Θεοτόκε, ἡ ἐλπὶς Ἡμῶν»».


Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:

Τά πάθη καί ἡ κατάθλιψη – Τί εἶναι καί πῶς θεραπεύονται
(Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου)

Προφητικὸ ἄρθρο (Νοέμβριος 2001) τοῦ Γέροντος Θεοκλήτου Διονυσιάτου γιὰ τὴν μαζικὴ εἰσροὴ μεταναστῶν στὴν πατρίδα μας

Παραθέτουμε ἕνα προφητικὸ καὶ ἐπίκαιρο ἄρθρο τοῦ ἀειμνήστου Γέροντος Θεοκλητοῦ Διονυσιάτου ποὺ δημοσιεύτηκε στὸν Ὀρθόδοξο Τύπο στὶς 23 Νοεμβρίου 2001 καὶ ἀναφέρεται στὴν εἰσβολὴ τῶν μεταναστῶν στὴν Ἑλλάδα. Τὸ ἄρθρο τοῦ Γέροντος Θεοκλητοῦ εἶχε τίτλο: «Μελαγχολικαὶ ἐνοράσεις»

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, μεταξὺ ἄλλων, λέγει, ὅτι «οἱ Μοναχοὶ εἶναι οἱ κήρυκες τῆς ἐρχομένης Βασιλείας, οἱ προφῆται τῆς Καινῆς Διαθήκης».Τὴν φράση αὕτη μου θύμισαν κάποιες συζητήσεις, ποῦ εἶχα τελευταίως μὲ τρεῖς φίλους ἡσυχαστές, ποῦ καὶ οἱ τρεῖς, ὡσὰν ἀπὸ προφητικὴ διαίσθηση, ἰσχυρίζοντο γιὰ τὴν ἐπέλευση ἀπιθάνων ἐθνικῶν καταστάσεων. Καὶ ποιὲς καταστάσεις εἶναι αὐτές; Ὅτι, τάχα, ἢ Ἑλλάς, σταδιακῶς, δὲν θὰ συρρικνωθεῖ μὲν ἐδαφικῶς, ἀλλὰ θὰ κατακτηθεῖ ἐκ τῶν ἔνδον ἀπὸ τὸ Ἰσλάμ! Καὶ ἐστήριζαν τὸν ἰσχυρισμόν των, στὶς ἠλεγμένες πληροφορίες, ὅπως ἔλεγαν, ποῦ τοὺς μετέδιδαν παλαιοὶ φίλοι τους κορυφαίων πολιτικῶν θέσεων, ποῦ τοὺς ἐπεσκέπτοντο στην Ἔρημο τοῦ Ἀθωνος ἢ τοὺς ἔγραφαν.

αρρωστημένη θρησκευτικότητα - αγίου Πορφυρίου

«Ο χριστιανός πρέπει να αποφεύγει την αρρωστημένη θρησκευτικότητα: τόσο το αίσθημα ανωτερότητας για την αρετή του, όσο και το αίσθημα κατωτερότητας για την αμαρτωλότητά του.

Άλλο πράγμα είναι το κόμπλεξ και άλλο η ταπείνωση, άλλο η μελαγχολία και άλλο η μετάνοια…


Με επισκέφθηκε κάποτε ένας κοσμικός ψυχίατρος και μου κατηγόρησε τον Χριστιανισμό, διότι, όπως είπε, δημιουργεί ενοχές και μελαγχολία.

Του απάντησα: Παραδέχομαι ,ότι μερικοί χριστιανοί, από σφάλματα δικά τους ή άλλων, παγιδεύονται στην αρρώστια των ενοχών, αλλά κι εσύ πρέπει να παραδεχθείς, ότι οι κοσμικοί παγιδεύονται σε μια χειρότερη αρρώστια, την υπερηφάνεια. Και οι μεν θρησκευτικές ενοχές, κοντά στον Χριστό, φεύγουν με την μετάνοια και την εξομολόγηση, η υπερηφάνεια όμως των κοσμικών, που ζουν μακριά από τον Χριστό, δεν φεύγει.

Ἡ δύναμη του σαρανταλείτουργου

Ὁ Γε­ρό-Δα­νι­ήλ ὁ ἁ­γιο­ρεί­της (+1929), ὁ σο­φός ἡ­συ­χα­στής τῶν Κα­του­να­κί­ων, ἔ­χει κα­τα­χω­ρι­σμέ­νο στά χει­ρό­γρα­φά του καί τό ἀ­κό­λου­θο πε­ρι­στα­τι­κό, πού συ­νέ­βη τό 1869 στήν πα­τρί­δα του, τή Σμύρ­νη. Κά­ποιος ἐ­νά­ρε­τος χρι­στια­νός κά­λε­σε στά τε­λευ­ταῖ­α της ζω­ῆς τοῦ τόν πνευ­μα­τι­κό του πά­πα-Δη­μή­τρη καί τοῦ εἶ­πε:

-Ἐ­γώ σή­με­ρα πε­θαί­νω. Πές μου, σέ πα­ρα­κα­λῶ, τί πρέ­πει νά κά­νω τήν κρί­σι­μη τού­τη ὥ­ρα; Ὁ ἱ­ε­ρέ­ας, γνω­ρί­ζον­τας τήν ἀ­ρε­τή του καί τή μυ­στη­ρι­α­κή προ­ε­τοι­μα­σί­α του, τοῦ πρό­τει­νε τό ἑ­ξῆς:

-Δῶ­σε ἐν­το­λή νά σοῦ κά­νουν με­τά τό θά­να­τό σου τα­κτι­κό σα­ραν­τα­λεί­τουρ­γο σ’ ἕ­να ἐ­ξωκ­κλή­σι. Ἔ­τσι κι ἔ­γι­νε. 

Ὁ κύρ-Δη­μή­τρης -αὐ­τό ἦ­ταν τό ὄ­νο­μά του- ἄ­φη­σε ἐν­το­λή στό γιό του νά κά­νει με­τά τήν κοί­μη­σή του σα­ραν­τα­λεί­τουρ­γο. 

Κι ἐ­κεῖ­νος, ὑ­πα­κού­ον­τας στήν τε­λευ­ταί­α ἐ­πι­θυ­μί­α τοῦ κα­λοῦ του πα­τέ­ρα, ἀ­νέ­θε­σε χω­ρίς κα­θυ­στέ­ρη­ση τήν ἐ­κτέ­λε­σή της στόν πά­πα-Δη­μή­τρη. Ὁ σε­μνός λευ­ΐτης δέ­χτη­κε νά κά­νει τό σα­ραν­τα­λεί­τουρ­γο, πού ὁ ἴ­διος εἶ­χε προ­τεί­νει στό μα­κα­ρί­τη, καί ἀ­πο­σύρ­θη­κε γιά ὅ­λο αὐ­τό τό δι­ά­στη­μα στό ἐ­ξωκ­κλή­σι τῶν ἁ­γί­ων Ἀ­πο­στό­λων. 

ο εν ημίν θησαυρός...

---

Σώσόν με από πηλού, ίνα μη εμπαγώ» (Ψαλ. 68,15)